Αποκλειστική συνέντευξη του Δημήτρη Ποντίκα & της Κατερίνας Αποστόλου στο RetroManiaΧ

tsalk

RetroDB Feeder
Joined
10 Δεκ 2007
Μηνύματα
3.719
Αντιδράσεις
920

Αποκλειστική συνέντευξη του Δημήτρη Ποντίκα & της Κατερίνας Αποστόλου στο RetroManiaΧ


Οι σημερινοί μας καλεσμένοι είναι ένα ζευγάρι που έχουν γράψει την δική τους ιστορία στο χώρο της τηλεόρασης και όχι μόνο.

Μιλάμε για τον σκηνοθέτη και παραγωγό Δημήτρη Ποντίκα και την σύζυγό του, ηθοποιό και σεναριογράφο την Κατερίνα Αποστόλου.

Καινοτόμος και διορατικός ο Δημήτρης Ποντίκας ήταν ο πρώτος που τόλμησε και καθιέρωσε την λογοτεχνία στην Ελληνική τηλεόραση με σειρές που άφησαν εποχή όπως ''Οι έμποροι των εθνών'' η ''Γυφτοπούλα'' , '' Αργώ'' και άλλες.

Η επαγγελματική του εμπειρία και η συμβολή του στην ανάπτυξη και εξέλιξη του οπτικοακουστικού χώρου είναι πολύ μεγάλη καθώς πρώτος αυτός χρησιμοποίησε τεχνολογίες και μέσα που ήταν μέχρι τότε άγνωστα στην Ελλάδα, μεταξύ των οποίων είναι η φορητή κάμερα, το ηλεκτρονικό μοντάζ, το αυτοκίνητο των εξωτερικών μεταδόσεων και αρκετές άλλες καινοτομίες.

Η δραστηριότητά του όμως δεν περιορίζεται μόνο στον χώρο των παραγωγών μιας και έχει ασχοληθεί επίσης με την δημοσιογραφία καθώς υπήρξε και καθηγητής στην Aνωτέρα σχολή ηθοποιών και σκηνοθετών.

Τέλος σήμερα κατέχει την θέση του αντιπροέδρου στην Εταιρία Ελλήνων Σκηνοθετών.

Συνάντησα το ζεύγος Ποντίκα - Αποστόλου στο σπίτι τους στο Π. Ψυχικό όπου για αρκετές ώρες μοιράστηκαν τις αναμνήσεις τους από την πολύχρονη επαφή τους με τον χώρο της τηλεόρασης και τον οπτικοακουστικό χώρο γενικότερα.

attachment.php


Ο Δημήτρης Ποντίκας με τον tsalk

Την συνέντευξη πήρε ο tsalk o οποίος έκανε και την απομαγνητοφώνηση, ενώ την τελική διόρθωση του κειμένου είχε ο bernardc.
 
Το ξεκίνημα και τα πρώτα χρόνια

Πώς ξεκίνησε η επαφή σας με τον χώρο των οπτικοακουστικών μέσων;

Δ.Π.: Πριν ξεκινήσω την διήγηση, να διευκρινίσω κάτι: ότι είμαι ο μόνος στον κόσμο που έχει φοιτήσει και στο London Film School (LFS) και στο British Broadcasting Corporation (BBC). Δεν υπάρχει άλλος... (γέλια)

Όταν το λέω αυτό σε κάποιους Άγγλους φίλους και συμμαθητές μου δεν το πιστεύουν, διότι η διπλή αυτή φοίτηση ουσιαστικά δεν χρειαζόταν, καθώς κατά την άποψή τους, δεν προσθέτεις γνώσεις. Όμως, ασφαλώς και προσθέτεις γνώσεις - αυτή είναι η αλήθεια.

Η ενασχόλησή μου με τον χώρο προέκυψε, καθώς από μικρός, ήδη από την 8η τάξη του γυμνασίου στο Πρότυπο της Πλάκας, μου άρεσε πάρα πολύ ο κινηματογράφος. Μπήκα στον χώρο, έγινα βοηθός του Νίκου Κούνδουρου και ξεκίνησα την καριέρα μου, μέχρι που έγινε η δικτατορία και πήγα στο Λονδίνο για να φοιτήσω στο BBC.

Συνεργαστήκατε σε πολλές ταινίες με τον κ. Κούνδουρο?

Δ.Π.: Με τον Νίκο Κούνδουρο κάναμε τις "Μικρές Aφροδίτες" το 1963 για ταινία που πήρε μάλιστα και το πρώτο βραβείο (σκηνοθεσίας και καλύτερης ταινίας) στο φεστιβάλ στο Βερολίνο.

Στην συνέχεια το 1965 κάναμε την ταινία "Τ' Αγγελιάσματα" από το βιβλίο του Βασίλη Βασιλικού. Αυτή η ταινία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.

Και η τρίτη και τελευταία ταινία ήταν "Το πρόσωπο της Μέδουσας" το 1966, μια ταινία, που λόγω της Χούντας, είχαμε αλλάξει τον τίτλο της σε "Vortex".

Kαι στις τρεις ταινίες ήμουν βοηθός σκηνοθέτη του Νίκου Κούνδουρου.

Μείνατε πολλά χρόνια στο εξωτερικό;

Δ.Π.: Όταν τελείωσα το BBC, συγκεκριμένα την τελευταία μέρα, με παίρνει τηλέφωνο η ιδιαιτέρα του Sir Hugh Greene, ο οποίος ήταν ο Πρόεδρος του BBC και μου λέει “σε θέλει ο Πρόεδρος, να πας στο γραφείο του”. Ανεβαίνω πάνω, πηγαίνω στο γραφείο του και με ρωτάει αν θέλω να γυρίσω για δουλειά στην Ελλάδα.

Εγώ ασφαλώς και δεν ήθελα να πάω, διότι είχα μια πρόταση να πάω να δουλέψω βοηθός σε μια ταινία με τον David Lean. Ήμουν καλός και είχα ήδη αποκτήσει εμπειρία και στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση, καθώς δούλευα παράλληλα με τις σπουδές μου στο London Weekend Television (LWT, το franchise του Αγγλικού ITV για τα σαββατοκύριακα) και έπαιρνα μάλιστα και 60 λίρες το μήνα, ένα σημαντικό ποσό εκείνα τα χρόνια. Είχα πρόταση λοιπόν να δουλέψω με τον David Lean στην ταινία “Ryan's Daughter” (“Η κόρη του στρατηγού Ράιαν”) και εγώ ήθελα πολύ να δουλέψω εκεί.

Μου λέει ο Greene, “θα πας στην Ελλάδα, γιατί οι δικτάτορες θέλουν να κάνουν τηλεόραση”. “Μα, πώς θα πάω”, τον ρωτώ, “Αυτοί εκεί θα μείνουν στα πράγματα; Να συνεργαστώ μαζί τους;” Μου απαντά ο Greene, “Αν θέλεις την γνώμη μου, θα σου πω δυο πράγματα: Πρώτον, εμείς σας εκπαιδεύουμε εδώ, ανεξάρτητα από πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες - απόδειξη αυτού είναι ο Αντώνοφ από την Βουλγαρία, ο οποίος έγινε διευθυντής τηλεόρασης στην Σόφια. Επομένως, δεν κοιτάμε αν είναι κομμουνιστές ή δεξιοί ή αριστεροί. Δεύτερον, αν θέλεις την προσωπική μου γνώμη πάλι, οι στρατιωτικοί θα μείνουν στην Ελλάδα και για πολύ καιρό μάλιστα”. Έτσι λοιπόν, αναγκάστηκα εκ των πραγμάτων - για οικογενειακούς λόγους και επειδή ήμουν πολύ δεμένος με την Ελλάδα - να επιστρέψω και ανέλαβα και έφτιαξα την ΥΕΝΕΔ.

Τι θυμάστε από εκείνα τα χρόνια στην ΥΕΝΕΔ;

Δ.Π.: Η ΤΕΔ (Τηλεόραση Ενόπλων Δυνάμεων) είχε ήδη ξεκινήσει και η ΥΕΝΕΔ, η οποία την διαδέχτηκε, ξεκίνησε και με μένα. Εγώ επέστρεψα στην Ελλάδα την 1η Αυγούστου του 1968 και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους άρχισε η ΥΕΝΕΔ. Είχα συνεργάτη μου τον Νίκο Περράκη, ο οποίος ήταν στρατιώτης εκεί. Ουσιαστικά, ήμασταν τρεις πολίτες στην ΥΕΝΕΔ, εγώ και δύο τεχνικοί, ο Νίκος Πέτσας και ο Κώστας Μπούρας. Πολύ καλοί τεχνικοί και οι δύο, ευφυέστατοι, μάλιστα με τον Μπούρα ήμασταν μαζί στην Γλασκώβη όταν είχα πάει για μετεκπαίδευση.


Ποια ήταν η θέση που είχατε στην ΥΕΝΕΔ;


Δ.Π.: Ήμουν διευθυντής προγράμματος, είχα δηλαδή ένα πολύ σημαντικό πόστο.

Στο σημείο αυτό, να αναφέρω ότι προέρχομαι από στρατιωτική οικογένεια, καθώς ο πατέρας μου ήταν ανώτερος αξιωματικός και πολλοί είχαν υπηρετήσει "υπό τας διαταγάς" του πατέρα μου και έτσι για μένα ήταν εύκολη, ή μάλλον ευκολότερη από τον οποιονδήποτε, η πρόσβαση στο στρατιωτικό καθεστώς.

Πήγα στην ΥΕΝΕΔ λοιπόν την 1η Αυγούστου και θυμάμαι ότι φορούσα ένα κοντό παντελόνι, διότι είχα έρθει από το Λονδίνο οδηγώντας ένα ΜΙΝΙ με δεξί τιμόνι και μπήκα κατευθείαν στην ΥΕΝΕΔ, στα γραφεία που ήταν στην Κατεχάκη (εκεί που είναι σήμερα η ΕΤ1). Συνάντησα τον τότε συνταγματάρχη Τρύφωνα Αποστολόπουλο, ένα πολύ φωτισμένο άνθρωπο, ο οποίος ήταν ο διευθυντής του σταθμού.

Μου λέει, “Έχουμε πληροφορίες για σένα ότι είσαι πολύ καλός κτλ, είσαι και δικός μας”, εννοώντας προφανώς από στρατιωτική οικογένεια λόγω του πατέρα μου - εγώ τότε ήμουν 23 χρονών πιτσιρικάς. “Να κανονίσουμε”, μου λέει, “και τι χρήματα θα παίρνεις, θα παίρνεις 5.000 δρχ” (ένα σημαντικό ποσό εκείνα τα χρόνια). “Εγώ θέλω 15.000 δρχ”, του απαντώ. “Τι είναι αυτά που μου λες!”, μου λέει, “Εγώ που είμαι συνταγματάρχης παίρνω 3.500 δρχ και εσύ θέλεις 15.000;” “Τότε, κύριε συνταγματάρχα, κάντε το εσείς το πρόγραμμα, δεν με χρειάζεστε εμένα” του απαντώ και σηκώνομαι και φεύγω. Πάω να βγω έξω και με σταματάει ο αλφαμίτης με έναν τρόπο όχι ιδιαίτερα κομψό και μου λέει, “Σας θέλει ο κ. Διοικητής”. Ξαναγυρίζω πάλι πίσω και μου λέει, “Κοίταξε να δεις, όλο το μπάτζετ του σταθμού είναι 15.000 δρχ - πώς να σου δώσω εγώ εσένα 15.000 δρχ;” “Άκουσέ με”, μου λέει, “εσύ 15.000 δεν θέλεις;” “Ναι”, του απαντώ εγώ. “Ε, θα τις πάρεις, ως εξής: θα παίρνεις 5.000 δρχ μισθό, άλλες 5.000 δρχ υπερωρίες και 5.000 δρχ που θα σε βάλω ειδικό σύμβουλο στην διαφημιστική εταιρία ΓΝΩΜΗ”.

Έτσι λοιπόν συμφωνήσαμε και από την επόμενη μέρα ακριβώς άρχισα δουλειά.

Η διαφημιστική εταιρία ΓΝΩΜΗ είχε κάποια σχέση με τον στρατό;

Δ.Π.: Όχι, καμία. Τότε έφτιαξα και την πρώτη διαφημιστική εγκύκλιο, η οποία φάνηκε χρήσιμη στους διαφημιστές, που τότε ακόμα δεν ήξεραν τι είναι τηλεόραση... Θυμάμαι ότι είχε έρθει ο Πέτρος Κωνσταντινίδης της SPOT THOMSON μαζί με τους δύο συνεταίρους του και δεν ήξεραν, παρʼ όλο που είχαν σπουδάσει στην Αγγλία, την λέξη “spot”. Τότε ήταν μια άγνωστη λέξη, μην κοιτάτε σήμερα...

Τότε δεν υπήρχαν δέκτες τηλεόρασης καλά καλά..

Δ.Π.: Σωστά. Προσπαθήσαμε τότε, ήρθαμε σε επαφή με ανθρώπους που έφεραν από την Ιταλία τους δέκτες τηλεόρασης URANIA που δεν υπήρχαν τότε πολλοί, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι φέραμε Αμερικάνικα προγράμματα στην Ελληνική τηλεόραση.

Θυμάμαι τότε έφερα το "Κόμπατ" (Μάχη), "Το μικρό σπίτι στο λιβάδι", τους "Αβέιντζερς", το "Πέητον Πλέης", τους "Αδιάφθορους".

Όλα αυτά τα έφερα εγώ και μάλιστα χωρίς λεφτά με πίστωση από το ABC και την Universal.
 
Πώς αισθανθήκατε βλέποντας την διαφορά μεταξύ αυτών που είχατε μάθει και της κατάστασης που βρήκατε; - Ποιά ήταν η κατάσταση από θέμα υποδομής της νεοσύστατης τότε ΥΕΝΕΔ;




Δ.Π.: Μα δεν υπήρχε τίποτα, καμία υποδομή και όταν λέω τίποτα εδώ που είμαστε τώρα είναι μεγάλος χώρος (το καθιστικό του σπιτιού μου), εκεί είχαμε τον μισό χώρο για studio. Έτσι ξεκινήσαμε τα πάντα από το μηδέν, για να μην πω και από πιο κάτω, χωρίς κάμερες χωρίς τίποτα. Αλλά υπήρχαν δύο προϋποθέσεις. Πρώτον υπήρχε πολύ μεγάλο κέφι από τα παιδιά τα οποία ήταν εκεί ο Περράκης, ο Πανουσόπουλος, ο Άρης ο Σταύρου, ο Μάγγος. Αργότερα ήρθαν ο Βιντιάδης και ο Βλαχοδημητρόπουλος, και το δεύτερο πράγμα, όσο παράξενο και αν σας φαίνεται, δεν είχαμε επεμβάσεις από κανένα στρατιωτικό στην δουλειά μας.

Δεν υπήρχε η λογοκρισία από τους στρατιωτικούς;

Δ.Π.: Δεν υπήρχε λογοκρισία στα πάντα. Ξέραμε εμείς τι δεν θέλουν οι στρατιωτικοί και το αποφεύγαμε. Παίρναμε υλικό από το VISNEWS το οποίο υλικό είχαν ήδη λογοκρίνει οι Αμερικάνοι και δεν μας έδιναν κομμάτια που ήξεραν ότι δεν θα προβληθούν. Εμείς κάναμε απλώς την μετάφραση.

Αστεία περιστατικά;

Δ.Π.: Θα σας πω δύο περιστατικά τα οποία όμως δεν ήταν αστεία.

Υπήρχε μια εκπομπή του Δημήτρη Λαζογιώργου - Ελληνικού που έφερνε διάφορους φιλολόγους και μιλούσαν. Ένα βράδυ είχε φέρει κάποιο κύριο ο οποίος πραγματικά μιλούσε πολύ ωραία. Αυτός ο κύριος λεγόταν Γεωργαλάς. Κάποια στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο, το σηκώνω και ήταν ο Παπαδόπουλος. Ποιος στο τηλέφωνο λέει;

Ποντίκας απαντώ εγώ, και μου λέει. ''Ρε Ποντίκα, αυτός εκεί που μιλάει πώς σου φαίνεται, είναι καλός;'' Καλός, πολύ καλός κ. πρόεδρε, του απαντώ εγώ, και πραγματικά ήταν εξαιρετικός στην ομιλία και αυτό φαινόταν από τα τηλεφωνήματα που δεχόμασταν και από τις αντιδράσεις των θεατών. Και μου λέει επί λέξη ''πες του αύριο να έρθει στην Ζαλοκώστα''. Μόλις τελειώνει η εκπομπή, του λέω του Γεωργαλά το και το σε ζήτησε να πας ο Παπαδόπουλος. Και την μεθεπομένη είχε γίνει υπουργός.

Το άλλο περιστατικό ήταν στην επέτειο της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων όπου είχε πάει ο Παπαδόπουλος στα Γιάννενα. Είχε προηγηθεί η απόπειρα πραξικοπήματος από το βασιλιά. Εγώ είχα δώσει μια ταινία από τα περσινά επίκαιρα από την απελευθέρωση σε ένα τεχνικό και του λέω να βγάλει τις σκηνές που εμφανιζόταν ο βασιλιάς και να κρατήσει μόνο τα υπόλοιπα στοιχεία της παρέλασης ώστε, μόλις ο δημοσιογράφος πει την είδηση του εορτασμού, να πέσουν οι περσινές σκηνές αλλά χωρίς τον βασιλιά. Έγινε ένα περίεργο λάθος εκείνη την στιγμή και αντί να παιχτεί η μπομπίνα με την παρέλαση παίχτηκε η μπομπίνα με τον βασιλιά. Και αρχίζουν να χτυπούν τα τηλέφωνα γίνεται χαμός, ήρθε η ΕΣΑ, και για αυτό το γεγονός είχε τιμωρηθεί ένας ταγματάρχης ο οποίος θεωρήθηκε υπεύθυνος για αυτό το λάθος. Εκείνο που θέλω να πω είναι ότι δεν ήταν σκόπιμο εκείνο το λάθος, ήταν πραγματικά ένα λάθος.

Το μαύρο τηλέφωνο χτυπούσε συχνά;

Δ.Π.: Όχι, όχι δεν χτυπούσε συχνά. Απλώς, μια φορά χτύπησε, ήταν στην γιορτή του Αγίου Γεωργίου όταν ο Δημήτρης Ρίζος και ο Σαράντης Μιχαλόπουλος έλεγαν τις ειδήσεις και ο Δημήτρης Ρίζος περιέγραφε την τελετή στην Χαλκίδα στην διοίκηση πεζικού που είχε πάει ο Αγγελής (ο οποίος ήταν ο αρχηγός ΓΕΣ), και λέει ο Δημήτρης την λέξη ''πεζικαραίοι'' στην γιορτή του Πεζικου. Έλα όμως που το είδε ο Αγγελής αυτό και παίρνει τηλέφωνο. Το σηκώνω εγώ γιατί το μαύρο τηλέφωνο ήταν δίπλα στο κοντρόλ, στα κουμπιά. "Εδώ Αγγελής, μου λέει, ποιος στο τηλέφωνο"; Λέω, "Ποντίκας". Και μου λέει ''Ποντίκα, αυτός που μιλάει τώρα, πέστου, μόλις τελειώσει η εκπομπή να φύγει και να μην ξαναπαρουσιαστεί και ενημέρωσε τον διοικητή σου ότι εγώ είπα να μην ξαναπαρουσιαστεί''.

Τελειώνει η εκπομπή και παίρνω τον Ταξίαρχο Αποστολόπουλο. Του λέω αυτό και αυτό έγινε, οπότε αυτός έρχεται και φωνάζει τον Δημήτρη Ρίζο και του λέει ότι πλέον είναι κομμένος. "Αμάν"! μου λέει ο Δημήτρης, "τι θα κάνω;" γιατί είχε αγοράσει ένα αυτοκίνητο, ένα Ford Capri και δεν θα μπορούσε να πληρώνει τις δόσεις μιας και δεν θα είχε χρήματα. Πηγαίνω στον Αποστολόπουλο και του λέω ότι το παιδί είναι σε άσχημη κατάσταση και αν του κόψουνε τα λεφτά που έπαιρνε δεν θα έχει να πληρώσει το αυτοκίνητο που είχε πάρει. Τι σου είπε ο Αγγελής; με ρωτάει πάλι ο Αποστολόπουλος. Μου είπε, απαντώ εγώ, να μην ξαναεμφανιστεί, προφανώς στις ειδήσεις εννοούσε, αλλά μπορούμε να κάνουμε μια άλλη εκπομπή. Μπορούμε να κάνουμε μια εκπομπή με τα κομμάτια του φίλμ που μας περισσεύουν από το VISNEWS. Μια εκπομπή με τα περίεργα και τα παραλειπόμενα.

Και πραγματικά, έκανε αυτή την εκπομπή Κυριακή μεσημέρι με τα παραλειπόμενα και είχε μάλιστα και μεγάλη επιτυχία.

Απαρχαιώμενα μέσα - πώς κάνατε την δουλειά σας;

Δ.Π.: Δεν δυσκολευόταν η δουλειά μας γιατί, εφευρετικοί όπως είμαστε οι Έλληνες, είχαμε αντικαταστήσει την έλλειψη των μηχανικών μέσων με ευρεσιτεχνίες και καινοτομίες περίεργες, αλλά που εξυπηρετούσαν τον αντικειμενικό μας σκοπό.

Δεν είχαμε δηλαδή telecine αλλά βάζαμε μια κάμερα η οποία πρόβαλε το υλικό και μια άλλη δίπλα της τηλεοπτική μηχανή η οποία έκλεβε την εικόνα και έτσι είχαμε ένα πρωτότυπο telecine με μια μείωση της ποιότητας της εικόνας κατά 5% αλλά που εξυπηρετούσε την όλη κατάσταση.

Τα πράγματα στο απέναντι κανάλι το ΕΙΡ ήταν καλύτερα;

Δ.Π.: Χειρότερα ήταν, γιατί, όταν ήρθα εδώ - επειδή δεν υπήρχαν ειδικευμένοι άνθρωποι - ήμουν συγχρόνως και σκηνοθέτης στο ΕΙΡ, όπου έκανα δύο εκπομπές, αυτή του αυτοκινήτου με τον Ίωνα Νταϊφά που αργότερα την παρουσίαζε ο Κώστας Καββαθάς και την εκπομπή του κινηματογράφου, και πολλές φορές έκανα και ειδήσεις με τον Βασίλη Παπαθανασόπουλο, τον Φρέντυ Γερμανό και την Ελένη Κυπραίου. Ουσιαστικά η Ελληνική τηλεόραση αρχίζει από τον Οκτώβριο του 1968, όταν κάνει καθημερινή εκπομπή από τις 6 το απόγευμα μέχρι τις 12 το βράδυ, γιατί μέχρι τότε λειτουργούσε 3 φορές την εβδομάδα και αυτό για μερικές ώρες.


Ποια ήταν η αντιμετώπιση των φαντάρων όταν πήγατε στην ΥΕΝΕΔ. Ήταν σχετικοί οι φαντάροι με τον χώρο;


Δ.Π.: Οι περισσότεροι φαντάροι δεν είχαν γνώσεις τηλεοράσεως άλλοι ήταν τραγουδιστές όπως πχ ο Γιώργος Νταλάρας. Οι στρατιώτες οι οποίοι είχαν κάποιες γνώσεις του αντικειμένου ήταν λίγοι, όπως πχ ο Περράκης, ο Φωτιάδης και κάποιοι άλλοι οι οποίοι μετά, αφού εκπαιδεύτηκαν, έγιναν υπάλληλοι στην ΕΡΤ και την ΥΕΝΕΔ.


Πόσο καιρό μείνατε στην ΥΕΝΕΔ;


Δ.Π.: Εγώ έμεινα μέχρι στις 6 Ιουνιου 1971 όταν ένα πρωί πήγα στο γραφείο μου και βρίσκω ένα χαρτί που έλεγε ''Τον Δημήτρη Ποντίκα, σκηνοθέτη και παραγωγό τηλοψίας απολύουμε από σήμερον άνευ αποζημιώσεως διότι απουσίασε πέραν του επταημέρου'' (χωρίς φυσικά αυτό να έχει συμβεί ποτέ) και το χαρτί - διαταγή υπέγραφε ο Τρύφων Αποστολόπουλος ο οποίος εκείνες τις μέρες έλειπε στην Αμερική. Ποτέ δεν έμαθα τον λόγο που με απέλυσαν, και όταν επέστρεψε ο Αποστολόπουλος και τον ρώτησα να μάθω τον λόγο που με απέλυσαν δεν μπόρεσε και αυτός να μου δώσει μια απάντηση.

attachment.php


H διαταγή - απόλυση του Δημήτρη Ποντίκα από την ΥΕΝΕΔ
 
Ποιά ήταν η συνέχεια για σας; Πότε ξεκίνησαν οι δικές σας παραγωγές;

Δ.Π.: Φεύγοντας από την ΥΕΝΕΔ από την Κατεχάκη εκείνη την μέρα κατέβηκα με τα πόδια στο Κολωνάκι. Ήταν 10 ή 11 η ώρα και εκεί συνάντησα τον Νικολαρέα, τον συνεργάτη χωρίς όνομα, ο οποίος έπινε καφέ εκεί, με βλέπει, με φωνάζει και μου λέει "δεν είσαι σήμερα στην υπηρεσία;" "Όχι, με έχουν απολύσει, του απάντησα, και δεν ξέρω τι θα κάνω κιόλας". "Μην ανησυχείς, μου λέει, θα σε στείλω εγώ στον Ράλλη ο οποίος θέλει να κάνει μια ανώνυμο εταιρία για τις εκπομπές που έχει στην τηλεόραση, τον "Άγνωστο πόλεμο", την "Kοκορόμυαλη", τον "Συνήγορο", την "Γειτονιά" και άλλες".

Πήγα λοιπόν στον Ράλλη, ο οποίος μου έδωσε μισθό 10.000 δρχ, εκείνη την ίδια μέρα και τότε κάναμε την ΑΣΤΗΡ TV από την οποία έφυγα στην συνέχεια, με έδιωξαν δηλαδή, και στην συνέχεια έφτιαξα το studio ATA .

Αυτό έγινε μετά, όταν έφυγα από την ΑΣΤΗΡ, και ήμουν ο πρώτος διευθυντής του ΑΤΑ. Έφυγα βέβαια και από εκεί, μάλλον ποτέ δεν έφευγα αλλά πάντοτε με έδιωχναν γιατί φαίνεται αποτελούσα ένα εγγενή κίνδυνο.

Βέβαια το 1971 είχα ξεκινήσει και είχα κάνει το πρώτο studio, το Ηellenic, το οποίο ήταν στον Φάρο, όμως δεν μπόρεσα να το προχωρήσω γιατί διάφοροι άλλοι κραταιοί παραγωγοί είχαν ενωθεί με τον Ράλλη και είχαν κάνει το ΑΤΑ.

Έτσι αναγκάστηκα να κάνω τον παραγωγό κάνοντας εκπομπές όπως ήταν οι ''Χρυσές φωνές'' όπου εμφανίστηκαν όλοι οι αστέρες της εποχής όπως η Αλεξίου, η Γαλάνη, ο Πάριος, ο Ξυλούρης, η Μοσχολιού και πολύ άλλοι (υπάρχουν οι περισσότερες από αυτές τις εκπομπές) την οποία παρουσίαζε αρχικά ο Γιώργος Παπαστεφάνου και ο Κακουλίδης αργότερα. Είχαν γίνει 60 με 70 εκπομπές από το 1971 μέχρι το 1972 και η εκπομπή προβάλλονταν από την ΥΕΝΕΔ. Επίσης είχα κάνει και την εκπομπή "Ένας δικός μας άνθρωπος", μια δημοσιογραφική εκπομπή που παρουσίαζε η Αγγελική Δαμίγου, το 1972, η οποία δεν κράτησε πολύ και είχαν γίνει γύρω στις 10 εκπομπές.

Μια άλλη πολύ επιτυχημένη εκπομπή που έκανα λίγο αργότερα το 1973 ήταν "Το ποινικό μητρώο της Αθήνας" που ήταν μια σειρά από δραματοποιημένα χρονογραφήματα από το βιβλίο των Μαθιουδάκη - Μαθιόπουλου που ουσιαστικά ήταν διάφορες ιστορίες παρμένες από το αστυνομικό δελτίο. Προβλήθηκαν 30 εκπομπές.

Στο ΕΙΡΤ δεν μπόρεσα να κάνω καμία δουλειά, κατά ένα περίεργο τρόπο δεν με θέλαν, δεν ξέρω, η πρόσβασή μου ήταν αδύνατη και η πρώτη μου δουλειά στο ΕΙΡΤ ήταν "Οι έμποροι των εθνών" αργότερα.

Τηλεόραση ΟΤΕ

Δ.Π.: Το 1970 με φωνάζει ο Αποστολόπουλος και μου λέει: "Θα πας πάνω στην Θεσσαλονίκη όπου έχω μιλήσει με τον Αλεξανδρόπουλο, τον διοικητή του ΟΤΕ, ο οποίος με πήρε στο τηλέφωνο και μου ζήτησε ένα άνθρωπο ειδικό να τους βοηθήσει να κάνουν ένα πειραματικό σταθμό τηλεοράσεως στα πλαίσια των εγκαινίων ενός πύργου που είχε φτιάξει ο ΟΤΕ στον χώρο της Διεθνούς έκθεσης Θεσσαλονίκης".

Πραγματικά εγώ λοιπόν πήγα και ανέλαβα να κάνω την πρώτη έγχρωμη τηλεόραση στην Ελλάδα, αυτά το 1970, η οποία βέβαια θα ήταν και η πρώτη έγχρωμη τηλεόραση στην Ευρώπη και έχετε υπ' όψιν σας ότι η έγχρωμη τηλεόραση είχε κάνει δειλά την εμφάνισή της στην Αμερική. Είχα πείσει τους τεχνικούς του ΟΤΕ αντί για ασπρόμαυρη τηλεόραση να κάνουμε έγχρωμη και όταν με ρώτησαν τι θα χρειαζόμασταν τους απάντησα δύο πράγματα: μιά έγχρωμη κάμερα και ένα telecine.


Πόσο καιρό κράτησε αυτό το πείραμα;


Δ.Π.: Είχε κρατήσει όσο διαρκούσε η Διεθνής έκθεση δηλαδή 15-20 μέρες. Είχε όμως τόση μεγάλη επιτυχία που με φώναξε ο Αλεξανδρόπουλος μαζί με την ομάδα των τεχνικών και μου είπε. ''Τι λες ρε Ποντίκα, μπορεί ο ΟΤΕ να κάνει τηλεόραση;'' και του απάντησα ότι ο μόνος που μπορεί να κάνει τηλεόραση είναι ο ΟΤΕ.


Ποια ήταν η συνέχεια αυτής της προσπάθειας;


Δ.Π.: Αυτή η προσπάθεια συνεχίστηκε και τα 2 επόμενα χρόνια το 1971 και 1972 αλλά όχι με την επαγγελματικότητα που είχαμε εμείς το 1970 και πρέπει στο σημείο αυτό να σας πω ότι εκείνη την εποχή είχα στα βίντεο τον Δημήτρη Σκέντο και βοηθό οπερατέρ τον Τάσο Μπιρσιμιτζόγλου ή Μπιρσίμ, πολύ γνωστοί και οι δύο τους στον χώρο της τηλεόρασης αργότερα. Το 1970 λειτούργησε ως έγχρωμη τηλεόραση ΟΤΕ ενώ μετά λειτούργησε σε τελείως πειραματικό, ερασιτεχνικό στάδιο.

Τελικά δεν δόθηκε η άδεια από τον Παπαδόπουλο να συνεχίσει αυτή η προσπάθεια και αυτό ήταν λάθος γιατί αν είχε προχωρήσει ο ΟΤΕ αυτή τη στιγμή όσο παράξενο και αν σας φαίνεται η Ελληνική τηλεόραση θα είχε καλύψει όλη την Ευρώπη.

Ο ΟΤΕ τότε είχε μια από τις πιο προηγμένες τεχνολογίες του κόσμου (και το λέω αυτό γιατί είχα δουλέψει σε διάφορα project) γιατί είχαν εγκατασταθεί τεχνικοί της ITT μεταξύ των οποίων ήταν και πολλοί Έλληνες όπως ο Σταυρίδης και είχε φτιαχτεί η δορυφορική βάση των Θερμοπυλών, και τι σημαίνει αυτό;

Το 1970 είχε πάει ο Μακαρέζος, ο πρώτος δυτικός υπουργός, επίσκεψη στον Μάο Τσε Τουγκ, στο Πεκίνο και είχαν πείσει οι εφοπλιστές τους Κινέζους να δεχτούν γιατί έτσι μπορούσαν να μεταφέρουν εμπορεύματα από και προς την Κίνα γιατί χρειαζόντουσαν τηλεπικοινωνίες. Έτσι λοιπόν η Κίνα έδωσε άδεια μόνο στην Ελλάδα να επικοινωνεί με την Κίνα μέσω του δορυφόρου για τα τηλέφωνα. Το αποτέλεσμα είναι όλοι, Αμερικάνοι, Κινέζοι που ήθελαν να πάρουν τηλέφωνο στην Κίνα αλλά και όλος ο υπόλοιπος κόσμος που ήθελε να επικοινωνήσει με την Κίνα να περνούν οι κλήσεις τους μέσα από τον δορυφόρο και να πληρώνουν για αυτό.
 
Οι Εμποροι των εθνών (1973-1974)




Πώς αποφασίσατε να κάνετε σήριαλ το μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη οι “Έμποροι των Εθνών”;


Δ.Π.: Πολύ απλά σκέφτηκα, όπως στον παγκόσμιο κινηματογράφο και με αφορμή τον Αγγλικό κινηματογράφο που είχα σπουδάσει, όπως όλες οι παραγωγές οι ωραίες έγιναν με βάση μυθιστορήματα, όπως το “Τζέιν Έιρ”, το “Όσα παίρνει ο άνεμος” κτλ., έτσι σκέφτηκα και εγώ μια κλασσική ταινία, ένα κλασσικό σήριαλ θα μπορούσε να βασιστεί σε ένα διήγημα ή μυθιστόρημα. Και ποιος άραγε ήταν ένας αντιπροσωπευτικός λογοτέχνης για εκείνη την εποχή; Όποιον και αν έψαχνα η χούντα θα τον απαγόρευε γιατί θα ήταν αριστερός. Ποιος όμως θα τολμούσε να απαγορεύσει τον Παπαδιαμάντη; Μάλλον κανείς. Και έτσι λοιπόν διάλεξα τον Παπαδιαμάντη.

Ξεκίνησα το 1972 τα γυρίσματα της σειράς. Τότε πρέπει να πούμε ότι τέλος 1972 αρχές 1973 άρχισα τα γυρίσματα και τον Οκτώβριο του 1973 άρχισε να προβάλλεται. Πρέπει να σας πω ότι τότε γυρίζαμε, εγώ δηλαδή, γιατί ο Ράλλης και οι άλλοι παραγωγοί υπόγραφαν συμβάσεις από πριν, ενώ εγώ γύριζα και μετά προσπαθούσα να τα πουλήσω. Καταλαβαίνετε πόσο επικίνδυνο ρίσκο ήταν αυτό.

Είχα γυρίσει 5 επεισόδια και μάλιστα τα 3 από αυτά τα γύρισα δυο φορές γιατί, ενώ είχα βάλει πρωταγωνιστή στο ρόλο του Μιρχάν τον Νικήτα Τσακίρογλου ο οποίος βαφόταν και έκανε τον μαύρο (ένα πολύ σημαντικό ρόλο) αντίστοιχο του Οθέλου, του είχε κάνει πρόταση να παίξει σε ένα σήριαλ η Ελβίρα Ράλλη να κάνει ένα δικηγόρο σε μια δίκη και αυτός έρχεται και μου λέει ότι δεν ήθελε να συνεχίσει και μου προέβαλε σαν δικαιολογία το γεγονός ότι δεν μπορεί να βάφεται γιατί έτσι δεν τον γνώριζαν κτλ. ''Μα πώς θα γίνει αυτό του λέω, αφού έχεις υπογράψει συμβόλαιο;''

Μου απάντησε λέγοντας μου, “καλά έχω υπογράψει συμβόλαιο αλλά θα έρχομαι στο studio, θα μου λες να παίξω και εγώ θα κάθομαι και δεν θα σε ακούω, σε συμφέρει αυτό;” “Έχεις δίκιο, δεν με συμφέρει αυτό” του απάντησα εγώ. Έτσι έγραψε ότι αποχωρεί από μόνος του και σκίσαμε τα συμβόλαια που είχαμε και του λέω εκείνη την ώρα, “κοίταξε να δεις, ο πρώτος που θα μπει στα γραφεία μου (τα οποία τότε ήταν στην Νίκης 23) θα σε αντικαταστήσει, για να σου αποδείξω ότι μπορείς να αντικατασταθείς από τον οποιονδήποτε. Ύστερα από μια ώρα μπαίνει ένας σκηνοθέτης, ο Αντώνης Αντωνίου, και με ρώτησε αν ήταν εκεί ο Κώστας Φέρρης γιατί του είπαν ότι θα τον έβρισκε εκεί και ότι του είχε πει να περάσει. “Τι δουλειά κάνεις” τον ρώτησα; “Σκηνοθέτης και ηθοποιός”, μου απάντησε αυτός. “Έλα εδώ”, του λέω και τον έβαλα και έκανε τον Μιρχάν με πολύ μεγάλη επιτυχία, σε τέτοιο βαθμό, που τον είχε πάρει η Ρένα Βλαχοπούλου στον θίασό της σε μια περιοδεία και όταν πήγε στην Κρήτη χειροκροτούσαν τον Αντωνίου και όχι την Βλαχοπούλου.

attachment.php


Ο Νίκος Τζόγιας


Πώς καταφέρατε να μεταφέρετε την δύσκολη γλώσσα και το ύφος του Παπαδιαμάντη στην μικρή οθόνη;


Δ.Π.: Πολύ απλά διατηρώντάς τα. Έβαλα τον Τζόγια να διαβάζει όπως έλεγε μέσα το βιβλίο σε ένα παλιό σεντούκι που βρήκε τα χειρόγραφα κτλ κτλ. Έβαλα τον Τζόγια δηλαδή να αφηγείται τον Παπαδιαμάντη. Αυτό με διευκόλυνε στο να οπτικοποιήσω την αφήγηση.


Ποιες ήταν οι δυσκολίες στην αναπαράσταση της ατμόσφαιρας της Βενετίας του 1206 με τα καράβια και το λοιπό σκηνικό της εποχής;





Δ.Π.: Ήταν δύσκολο αλλά χρησιμοποίησα κάποιες κατασκευές όπως αυτή που βλέπεται (δείχνει το καράβι)

Αυτή την κατασκευή την κρέμασα με μια πετονιά και το έπαιρνε η κάμερα όπως γύριζε και με τον ανάλογο φωτισμό από διάφορες γωνίες είχε δώσει ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα και από την άλλη μεριά είχαμε και την καταπληκτική μουσική του Ξαρχάκου η οποία ήταν η πρώτη φορά που γραφόταν μουσική για μια τηλεοπτική σειρά.

Ενώ άρχισε η σειρά να προβάλλεται τον Οκτώβριο του 1973, στις 25 Νοεμβρίου, μια εβδομάδα μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και την δικτατορία του Ιωαννίδη απαγορεύτηκε ο Ξυλούρης, ο Ξαρχάκος και η Αλκαίου γιατί είχαν πάει στο Πολυτεχνείο καθώς και ο Μπάρκουλης για ένα προσωπικό πρόβλημα που είχε, και έτσι λοιπόν έβγαλα τα ονόματα και την φωνή του Ξυλούρη από τους τίτλους, αλλά στην Κύπρο, όπου προβάλλονταν συγχρόνως, γιατί μου το είχε ζητήσει ο Μακάριος, που του άρεσε πάρα πολύ επειδή έτυχε να δει ένα επεισόδιο όταν είχε έρθει στην Ελλάδα, στην Κύπρο λοιπόν δεν είχαν γίνει αυτές οι αλλαγές και από εκεί έγινε γνωστό το τραγούδι.

attachment.php



Επηρέασαν αυτές οι αλλαγές την θεαματικότητα της σειράς;


Δ.Π.: Όχι καθόλου, ήταν τόσο πολύ έντονη η προσήλωση στην πλοκή κατ αρχήν, που αρκεί να σας αναφέρω το εξής. Για πρώτη φορά σε σήριαλ έβλεπε κανείς στο ίδιο επεισόδιο στο μισό να είναι ο Μπάρκουλης και στο άλλο μισό να είναι ο Γιώργος Μπέλλος που είχε αντικαταστήσει τον Μπάρκουλη ο οποίος φορούσε την ίδια περούκα με τον Μπάρκουλη και τα ίδια ρούχα, αλλά άλλη φάτσα. Την ώρα λοιπόν που εμφανίστηκε, (ο Μπέλλος) στο κάτω μέρος της οθόνης είχα βάλει scroll που έλεγε “στον ρόλο του Μάρκου Σανούτου ο Γιώργος Μπέλλος” και δεν είχε γίνει ούτε ένα τηλεφώνημα από τον κόσμο.

Επίσης να αναφέρω ότι οι ''έμποροι των εθνών'' είναι ένα ερωτικό, ένα πάρα πολύ ερωτικό έργο όπως και ''η γυφτοπούλα'' βέβαια και άλλωστε αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό του Παπαδιαμάντη ο οποίος είναι πέρα για πέρα ερωτικός όσο παράξενο και αν φαίνεται.

Ήταν επίσης τόσο μεγάλη η επιτυχία των “εμπόρων των εθνών” από δύο άλλα στοιχεία. Το πρώτο ήταν, ότι μετά από ένα χρόνο περίπου, με παίρνει τηλέφωνο ο Γιώργος Θεοφιλόπουλος, ο πρόεδρος της διαφημιστικής εταιρίας Αλέκτωρ και πρόεδρος των ελληνικών διαφημιστικών εταιριών και μου λέει, “Δημήτρη συγχαρητήρια, γιατί κάναμε μια πανελλαδική έρευνα (τότε ήταν μόνο η ICAP - η οποία μετά έγινε “Τειρεσίας” - την οποία ICAP την είχα ιδρύσει εγώ σαν ειδικός μαζί με κάποια κυρία Ψύλα γιαυτό και ξέρω πως γίνονται οι σφυγμομετρήσεις) στην οποία οι έμποροι των εθνών είχαν μεγίστη ακροαματικότητα και μάλιστα είναι η υψηλότερη ακροαματικότητα που έχει καταγραφεί ποτέ και αυτό το έλεγε η σφυγμομετρική εταιρία που είχε ιδρύσει η ένωση διαφημιστικών εταιριών Ελλάδος η ΕΔΕΜ. Βέβαια ήταν τόσο πολυέξοδη και χρονοβόρα η σφυγμομέτρηση που δεν ξαναέγινε ποτέ, και το δεύτερο στοιχείο είναι ότι αν ρωτήσετε κάποιον για το πως τελείωσε ο Άγνωστος πόλεμος δεν ξέρει κανείς γιατί δεν το βλέπανε, όλοι έβλεπαν τους “εμπόρους των εθνών”, και έτσι αναγκάστηκε ο Φώσκολος να σταματήσει την σειρά και αυτό βέβαια δεν που το συγχώρεσε ποτέ ο Φώσκολος.

Γυρίζατε μέσα σε studio, υπήρχαν εξωτερικά γυρίσματα;

Δ.Π.: Είχαμε ελάχιστα εξωτερικά γυρίσματα και συνήθως γυρίζαμε μέσα στο studio.

Bέβαια δεν υπάρχουν τα κομμάτια που γυρίζαμε σε φίλμ, όπως δεν έχει σωθεί απολύτως τίποτα από τους ''εμπόρους των εθνών'' γιατί γινόταν ένα λάθος και σβήνονταν τα επεισόδια που τους πήγαινα μετά την προβολή τους.

Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρω ότι έμαθα ότι κάποιος εφοπλιστής τα είχε γράψει σε βίντεο τα επεισόδια των ''εμπόρων των εθνών'' και τα έδινε στα πλοία του και τα έβλεπαν οι ναυτικοί, οπότε δεν ξέρω πόσο πιθανόν είναι σήμερα να υπάρχει κάτι από τότε. Πάντως εμένα σαφώς και θα με ενδιέφερε να βρω τους ''εμπόρους των εθνών''.

attachment.php


Ο Στάθης Ψάλτης (γελωτοποιός)


Ποιο ήταν το κόστος εκείνη την εποχή;


Δ.Π.: Τότε, η κάθε ταινία των 2 ιντσών κόστιζε 16000 δρχ, και εγώ έπαιρνα και κάθε επεισόδιο 40000 δρχ άρα σβήναμε και γράφαμε, και έτσι δεν έχει μείνει απολύτως τίποτα παρά μόνο φωτογραφίες.

Γυρίζαμε τα φιλμαρισμένα μέρη στο studio telerama το οποίο στην συνέχεια ανέλαβε ο Αντώνης Τέμπος.

Εκτός της παραγωγής είχατε και την σκηνοθεσία της σειράς;

Δ.Π.: Οι “έμποροι των εθνών” προβλήθηκαν σε 36 επεισόδια από τα οποία τα πρώτα 13 έκανα εγώ την σκηνοθεσία και τα υπόλοιπα ο Κώστας Φέρρης, γιατί μετά απλώς κουράστηκα και δεν μπορούσα να έχω και την παραγωγή και την σκηνοθεσία.


Σε πόσο καιρό έγιναν οι αναγκαστικές αντικαταστάσεις των ηθοποιών στους εμπόρους των εθνών;


Δ.Π.: Η σειρά άρχισε στις αρχές Οκτωβρίου και μετά τα επεισόδια του Πολυτεχνείου είχαν προβληθεί γύρω στα 8-9 επεισόδια. Οι “έμποροι των εθνών” είχαν 36 συνολικά επεισόδια.

attachment.php



Ποιές οι συνθήκες των γυρισμάτων εκείνη την εποχή;





Δ.Π.
: Για την εποχή εκείνη οι συνθήκες ήταν ιδανικές


Πως ήταν η τηλεόραση εκείνη την εποχή;


Δ.Π.: Εμείς ζούσαμε τότε το δικό μας ταξίδι, δεδομένου ότι εμείς κάναμε Παπαδιαμάντη και οι άλλοι έκαναν Φώσκολο και Πρετεντέρη που έχει διαφορά νομίζω, και αυτό φαινόταν από τους τεχνικούς οι οποίοι την μια μέρα δούλευαν για τους “εμπόρους των εθνών” και την άλλη μέρα έκαναν την “Γειτονιά” πχ, οι ίδιοι τεχνικοί και ήταν τρομερό πράγμα τι δουλειά έκαναν σε μένα και τι στους άλλους, και πληρώνονταν τα ίδια λεφτά δεν είχαν κανένα λόγο να.........αλλά είναι αυτό το αλλά...........


Περιμένατε ότι οι “έμποροι των εθνών” θα είχαν την επιτυχία που έκαναν;


Δ.Π.: Όχι. Κανένας δεν μπορεί να το πει αυτό διότι άμα ξέρεις και περιμένεις την επιτυχία σημαίνει ότι ξέρεις και την συνταγή και το μυστικό, απλώς δικαιωθήκαμε από το αποτέλεσμα αλλά βασίστηκα στο ένστικτό μου με την έννοια ότι κάτι που αρέσει σε μένα θα αρέσει και στον κόσμο, δεν ξέρω τυχαία........δεν νομίζω.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η Γυφτοπούλα (1974)





Στην συνέχεια ακολούθησε η Γυφτοπούλα επίσης του Παπαδιαμάντη αλλά αυτή την φορά προβλήθηκε στην ΥΕΝΕΔ. Υπήρχε κάποιος λόγος για την αλλαγή του καναλιού;


Δ.Π.: Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι λίγο πριν τελειώσουν οι “έμποροι των εθνών” γύρισα την “Γυφτοπούλα”, τότε είχαμε μια περισσότερη άνεση ετοιμάζω λοιπόν τα 3 πρώτα επεισόδια είχε γίνει ήδη η μεταπολίτευση και τέλος Σεπτεμβρίου πήγα στο ΕΙΡΤ όλος χαρά στον διευθυντή προγράμματος (τότε το ΕΙΡΤ μόλις είχε μετακομίσει στην Αγία Παρασκευή) και του το δείχνω λέγοντας ότι είναι ο πιλότος που γύρισα.

“Τι είναι αυτό μου λέει;” Η γυφτοπούλα του απάντησα. “Ποιανού είναι;” Του Παπαδιαμάντη λέω. “Πάλι Παπαδιαμάντη θα βάλουμε - δεν θα το βάλουμε”. Καταλαβαίνετε την απογοήτευσή μου. Ποιός είναι αυτός που το έκοψε - γράψτο με κεφαλαία, ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΤΕΡ. Και κατεβαίνω κάτω μπαίνω στο αυτοκίνητο και στον δρόμο με πιάνει μια πίκρα και αναρωτήθηκα τόση μεγάλη επιτυχία οι “έμποροι των εθνών” και του είπα του Κάρτερ, “Bρε Γιώργο γιατί μου λες πάλι Παπαδιαμάντη;” Όταν τελειώνει ο Φώσκολος έμπαινε πάλι Φώσκολος το ίδιο συνέβαινε και με τον Πρετεντέρη, τόσο κακό είναι να μπει πάλι Παπαδιαμάντης;

Και καθώς ήμουν στο αυτοκίνητο και κατεβαίνω την Μεσογείων τότε δεν υπήρχε νησίδα στην μέση κάνω μια στροφή κι μπαίνω μέσα στην ΥΕΝΕΔ στην Κατεχάκη.

Μόλις μπαίνω μέσα λοιπόν βλέπω μια κουστωδία υψηλόβαθμων αξιωματικών να κατεβαίνουν από το παλιό κτίριο και να πηγαίνουν στο καινούργιο. Με βλέπουν με τις ταινίες στο χέρι και μου λέει κάποιος, τι είναι αυτό πιλότος; Ναι απαντώ έκανα ένα πιλότο. Καλά πήγαινε πάνω στα βίντεο και πέστους να το δουν μου λέει.

Περίμενα πήγε δυό μιση, τρείς η ώρα βγαίνει κάποιος έξω και του λέω όλο αγωνία το είδατε στρατηγέ - πως σας φάνηκε; γιατί ότι χρήματα είχα τα είχα ρίξει στην παραγωγή αυτού του πιλότου, και μου λέει το εξής καταπληκτικό. “Παιδί μου το είδα αλλά δεν κατάλαβα τίποτα, αλλά επειδή δεν κατάλαβα έδωσα την εντολή να το παίξουν γιατί πρέπει να είναι καλό.” Αυτός λεγόταν νομίζω Βενιζέλος Τζάιδας και ήταν ο διοικητής της ΥΕΝΕΔ ο οποίος λίγους μήνες μετά πέθανε. Έτσι λοιπόν προβλήθηκε η “γυφτοπούλα” επειδή κάποιος δεν την... κατάλαβε.


Υπήρχαν διαφορές στον τρόπο απόδοσης και μεταφοράς μεταξύ των Εμπόρων των Εθνών και της Γυφτοπούλας;


Δ.Π.: Nαι βέβαια, εγώ κοίταξα στους “εμπόρους των εθνών” να αξιοποιήσω την γλώσσα του Παπαδιαμάντη, ενώ στη δε “γυφτοπούλα” προσπάθησα να αξιοποιήσω τονίζοντας το φιλοσοφικό μέρος του Παπαδιαμάντη αγνοώντας την γλώσσα.


Πώς σώθηκε η “Γυφτοπούλα” που είναι ίσως το παλιότερο σήριαλ που σώθηκε;


Δ.Π.: Μετά το φιάσκο που έγινε με τους “εμπόρους των εθνών” εγώ πλέον άρχισα να κρατάω αντίγραφα.

attachment.php


Γιάννης Λαμπρόπουλος, Κατερίνα Αποστόλου


Προβολές στο εξωτερικό;


Δ.Π.: Όχι δεν προβλήθηκε γιατί δεν το έδωσα στην Κύπρο και δεν το ήθελαν κιόλας, γιατί είχε φύγει ο Χαρίλαος Παπαδόπουλος είχε γίνει ήδη η μεταπολίτευση και στην Κύπρο απέφευγαν να έχουν και μεγάλες σχέσεις με την Ελλάδα.

Επίσης είχε προβληθεί και στην Αμερική, στον Καστανά όπου το είχα δώσει την άδεια να προβληθεί δωρεάν μάλιστα. Πουθενά αλλού εγώ δεν έδωσα την άδεια να προβληθεί.

Οι “έμποροι των εθνών” προβάλλονταν στην Κύπρο διαφορετική μέρα απ ότι στην Ελλάδα και με καθυστέρηση 2-3 μηνών.

Eκείνη την εποχή νομίζω είχατε ξεκινήσει και μια δημοσιογραφική εκπομπή;

Δ.Π.: Ακριβώς. Είχα ξεκινήσει το 1974 να κάνω την εκπομπή “Έρευνα” που ήταν η πρώτη δημοσιογραφική εκπομπή της μεταπολίτευσης με κοινωνικά θέματα η οποία είχε κρατήσει μέχρι τις 18 Οκτωβρίου του 1981 μέχρι που βγήκε το ΠΑΣΟΚ. Έγιναν περίπου 200 εκπομπές οι οποίες ήταν γυρισμένες σε ασπρόμαυρο φιλμ αρχικά, και σε έγχρωμο στην συνέχεια. Στο πλαίσιο της “Έρευνας” το 1975 έκανα την ταινία ''Πολεμόντα'' το οποίο ήταν ένα ντοκιμαντέρ για τους ελληνόφωνους της Κάτω Ιταλίας το οποίο διακρίθηκε αποσπώντας το πρώτο βραβείο των κριτικών στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, και ήταν η πρώτη δουλειά του σκηνοθέτη Δημήτρη Μαυρίκιου.

Επίσης μέσα από την “Έρευνα” παρουσιάστηκαν πολλοί σκηνοθέτες της λεγόμενης νέας γενιάς όπως ο Δημήτρης Μαυρίκιος, ο Παντελής Ζερβός, ο Κώστας Ζώης, ο Γιάννης Σμαραγδής, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος και πολλοί άλλοι.

Άλλες Τηλεοπτικές δουλειές των 70s


Ακολουθεί ο “Περίπλους” το 1975;


Δ.Π: Ακολουθεί ο “Περίπλους” του Διονυσίου Ρώμα όπου πρόκειται για μια τριλογία η οποία αποτελείτο από τον “Σοπροκόμιτο”, “Το ρεμπελιό των ποπολάρων” και τον “Θρήνο της Κάντιας.”

Ποιός είχε την επιμέλεια των κουστουμιών και των ντεκόρ;

Δ.Π.: Και στα τρία σήριαλ είχα στην επμέλεια των κουστουμιών την βοηθό μου στην ΥΕΝΕΔ Μάγκυ Ασβεστά ενώ τα σκηνικά είχε επιμεληθεί ο Σπύρος Ορνεράκης.

Το κόστος των κουστουμιών - σκηνικών ήταν περίπου το ίδιο και στα τρία σήριαλ.

attachment.php


Ο Περίπλους σώζεται;

Δ.Π.: Όχι, υπάρχει μόνο από το τρίτο μέρος της τριλογίας ο “Θρήνος της Κάντιας” κάποια επεισόδια.

Θυμάστε τον αριθμό των επεισοδίων του κάθε μέρους;

Δ.Π.: Νομίζω ότι ήταν γύρω στα 30 επεισόδια ο κάθε κύκλος.


Επόμενη δουλειά σας ήταν η “Εγνατία οδός” το 1978. Πως προέκυψε αυτή η σειρά;


Δ.Π.: Το 1978 έκανα την “Εγνατία” που ήταν μια πολύ ωραία δουλειά και είναι το πρώτο σήριαλ που σταματάω εγώ την παραγωγή και το γύρισμα, γιατί εκείνη την εποχή ήταν η πρώτη και μοναδική απεργία των ηθοποιών.


Αυτός είναι ο λόγος που έγιναν λίγα επεισόδια;





Δ.Π.: Ακριβώς, έγιναν 7 ή 9 επεισόδια, και ενώ οι άλλοι δούλευαν και παρόλο που είχαν απεργία οι ηθοποιοί έπαιζαν ενώ εγώ τήρησα κατά γράμμα αυτό το πράγμα και το σταμάτησα.

attachment.php


Πώς προέκυψε η ιδέα για αυτή την σειρά;

Δ.Π.: Υπήρχε η ανάγκη για μια σειρά για την επαρχία εκτός των τειχών δηλαδή, και τότε εκείνη την εποχή υπήρχε μια πολιτιστική έξαρση στην επαρχία στο τέλος των 70s και ήθελα πάρα πολύ να το δώσω αυτό το πράγμα, και σεναριακά λοιπόν με βόλευε κάτι τέτοιο και όντως το έκανα όπου γυρίστηκε ένα πολύ μεγάλο μέρος στις Σέρρες.

Είχε αρχίσει την σκηνοθεσία ο Γιώργος Μιχαηλίδης αλλά αναγκάστηκα να τον διώξω στην συνέχεια και να συνεχίσω εγώ.

Πάντα σε όλες τις δουλειές μου πρέπει να πούμε ότι ήμουν ως creator producer δηλαδή δημιουργός παραγωγός, δηλαδή ακολουθούσα τα χνάρια των Αμερικάνων πρώτων παραγωγών οι οποίοι δυσκολευόσουν να τους κατατάξεις μεταξύ των παραγωγών ή των σκηνοθετών, διότι παραγωγός δεν είναι αυτός που βάζει τα λεφτά του μόνο, είναι ο δημιουργός.


Γνωρίζετε ότι η σειρά Εγνατία προβλήθηκε το 1994 στο κανάλι TOP της Λάρισας;


Δ.Π.: Όχι δεν το γνωρίζω και μου κάνει εντύπωση που μου το λέτε, διότι εγώ ποτέ δεν έδωσα την άδεια για μια τέτοια προβολή, και καθώς γιατί δεν είναι μια ολοκληρωμένη δουλειά μιας και σταμάτησα το σήριαλ λόγω της απεργίας των ηθοποιών που προανέφερα.

Ένα μεγάλο κομμάτι ήταν γυρισμένο σε φιλμ και γύριζα και στο studio στον Φάρο.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η Δεκαετία του 80


Το 1980 κάνετε πάλι δύο διασκευές λογοτεχνικών έργων την “Αργώ” και “Για την τιμή και το χρήμα.” Ποιές είναι οι αναμνήσεις σας από αυτές τις σειρές;


Δ.Π.: Τα δύο σήριαλ τα έκανα σχεδόν παράλληλα το 1980 με μεγάλη επιτυχία, και αν προσέξετε όλα τα ονόματα που τότε συμμετείχαν ήταν άγνωστα, στην συνέχεια όμως έγιναν γνωστά, όπως ο Ζουγανέλης και ο Κραουνάκης που έγραφαν την μουσική. Όλοι αυτοί ξεκίνησαν τότε την καριέρα τους. Επίσης η Ντίνα η Κώνστα έκανε την πρώτη της εμφάνιση σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην σειρά “Για την τιμή και το χρήμα.”

attachment.php


Σάββας Αξιώτης, Κατερίνα Αποστόλου και Ντίνος Αυγουστίδης στην ''Αργώ''

Υπήρχε κάποιος λόγος που η σειρά “για την τιμή και το χρήμα” ήταν γυρισμένη σε φίλμ ενώ η “Αργώ” ήταν βίντεο;

Δ.Π.: ''Η τιμή και το χρήμα'' γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στην Κέρκυρα και ως εκ τούτου το γυρίσαμε σε φίλμ, ενώ την ''Αργώ'' την γυρίσαμε στα studio της Παιανίας. Την ''Αργώ'' είχε δώσει εντολή ο Βασιλικός και την έσβησαν μετά το 1981 ο οποίος βέβαια μετά από χρόνια μου ζήτησε και συγνώμη, ενώ στην σειρά ''Για την τιμή και το χρήμα'' έκανα την μεταγραφή σε βίντεο στο studio του Εκμετζόγλου και έδωσα και προβλήθηκε στην ΕΡΤ η μεταγραφή, η οποία κράτησε και το φιλμ το οποίο ίσως να υπάρχει κάπου.

Το 1981 κάνετε την σειρά “Ακροβάτες” η οποία τελικώς δεν προβλήθηκε. Τι συνέβη τότε;

Δ.Π.: Με είχε φωνάξει ο Βασιλικός τότε και μου λέει απ όλες τις σειρές που είχαν γίνει η ΕΡΤ θα προβάλει μόνο τους “Ακροβάτες” ενώ κόπηκαν όλες οι άλλες (που ήταν “Οι φρουροί της Αχαΐας”, “ο Kίτρινος Φάκελος” και “Oι Σκλάβοι στα δεσμά τους”) και με ρωτάει πως το κατόρθωσα και είδα αυτό το σοσιαλιστικό όραμα κτλ κτλ.

Γίνεται μάλιστα και εξώφυλλο στην Ραδιοτηλεόραση η Κατερίνα Αποστόλου και ο Αντώνης Καφετζόπουλος που ήταν η πρωταγωνιστές της σειράς και ανακοινώνουν την προβολή της σειράς για την επόμενη Δευτέρα. Μετά απ αυτό εγώ παίρνω το αεροπλάνο και πηγαίνω στην Αμερική όπου είχα διάφορες δουλειές εκεί. Μόλις φτάνω με παίρνουν τηλέφωνο από την Ελλάδα ο γιός μου νομίζω και μου λένε ότι δεν θα παιχτεί τελικά. Παίρνω εγώ τηλέφωνο από την Αμερική στην ΕΡΤ και μαθαίνω ότι πραγματικά το είχαν κόψει. Ο λόγος που το έκοψαν ήταν καθαρά ο Δημήτρης Ποντίκας, τα είχαν μαζί μου - εντελώς προσωπικοί λόγοι.

attachment.php


Το εξώφυλλο το περιοδικού Ραδιοτηλεόραση που ήταν αφιερωμένο στην σειρά ''Ακροβάτες''


Είχατε γυρίζει όλα τα επεισόδια της σειράς πριν την κόψουν;


Δ.Π.: Είχα κάνει 9 επεισόδια ενώ όλη η σειρά νομίζω θα είχε συνολικά 24 ή 52 επεισόδια.


Ποιοί ήταν οι συντελεστές της σειράς;


Δ.Π.: Έπαιζαν ο Αντώνης Καφετζόπουλος, η Κατερίνα Αποστόλου, ο Βάσος Ανδρονίδης.......

attachment.php


Η Μαρίκα Νέζερ και η Αγγέλικα Καπελλαρή στην σειρά ''Ακροβάτες''




Δεκαετία 80 - Η Αλλαγή της διοίκησης της ΕΡΤ



Μετά το κόψιμο ουσιαστικά στο παρά πέντε της σειράς “Ακροβάτες” πως ήταν οι σχέσεις σας με τη ΕΡΤ?


Δ.Π.: Για ποιές σχέσεις μιλάτε? Εδώ μου είχε απαγορευτεί ακόμα και η είσοδος στην ΕΡΤ. Όπως δηλαδή έκοβαν την Μελίνα Μερκούρη οι προηγούμενες διοικήσεις της ΕΡΤ έτσι έκοβαν εμένα τώρα.

Ποιες ήταν οι επόμενες κινήσεις σας; - Πότε φτιάξατε δικό σας στούντιο;

Δ.Π.: Το 1981 έκανα το studio Δημήτρης Ποντίκας το οποίο ήταν πίσω από την Αμερικάνικη πρεσβεία, και ήμουν ο πρώτος που είχε φέρει στην Ελλάδα το ηλεκτρονικό μοντάζ. Το 1980 είμαι στο Μόντρεαλ του Καναδά και κάνω μια ανακοίνωση στο Market International Television που γινόταν εκεί, και ζητάω από τους τεχνικούς της Ampex και της Sony να μου φτιάξουν μια ηλεκτρονική κάμερα που να έχει μνήμη χρωμάτων. (Το πρόβλημά μου ήταν ότι γυρίζαμε ένα πλάνο, και όταν συνεχίζαμε σε ένα άλλο πλάνο στον ίδιο χώρο άλλαζαν τα χρώματα, και γιαυτό χρειαζόμουν αυτό το σύστημα, μια δυνατότητα δηλαδή που να έχει η κάμερα να ''θυμάτε΄΄ δηλαδή τα χρώματα που ίδιου χώρου, και δεύτερο να μπορώ να τα αποθηκεύσω αυτά.

Και πραγματικά την επόμενη χρονιά 1981 ο Κόπολα πήρε μια τέτοια κάμερα από την Sony και εγώ από την Ampex.

Επομένως πως συνεργαζόσασταν με την ΕΡΤ?

Δ.Π.: Eπειδή δεν υπήρχαν studio εκείνη την εποχή όλες οι παραγωγές που παιζόντουσαν τότε στην ΕΡΤ και την ΕΡΤ-2 γινόταν σε μένα στο δικό μου studio, όπως για παράδειγμα ο Ρόκκος Χοϊδάς είχε έρθει γιατί δεν είχαν που να κάνουν το μοντάζ, και έτσι ο Λάκης Κομνηνός το έκανε αναγκαστικά σε μένα, μέχρι που τσακώθηκε με τον μοντέρ που είχα, και παίρνει τις ταινίες και πηγαίνει στην ΕΡΤ να συνεχίσει κατηγορώντας με στον Γιώργο Ρωμαίο με διάφορους χαρακτηρισμούς.

Επίσης συνεργάστηκα και στην εκπομπή ''Ρεπόρτερς'' των τριών δημοσιογράφων του Χαρδαβέλλα του Δημαρά και του Λιάνη ήμουν εγώ. Μόλις ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ έδωσε 1200000 δρχ στους τρεις ρεπόρτερς, και θυμάμαι είχαν έρθει σε μένα (με τον Γιώργο Λιάνη είχαμε δουλέψει μαζί στην Έρευνα).

Πως προέκυψε στην δεκαετία του 80 η συνεργασία σας με τον Θάνο Λειβαδίτη;

Δ.Π.: Μέχρι το 1986 που εγώ ήμουν κομμένος από την ΕΡΤ και οι μόνες δουλειές που έκανα ήταν εξαιτίας του studio που είχα. Ο Θάνος Λειβαδίτης ήταν αυτός ουσιαστικά που με επέβαλε στην ΕΡΤ εξαιτίας της γνωριμίας που είχε με ένα διευθυντή της ΕΡΤ-2, αρχικά το 1983 όταν κάναμε την σειρά ''Οι Ιερόσυλοι'' και στην συνέχεια το 1986 όταν είχαμε κάνει την ''Βεντέτα''.

Έτσι αναγκάστηκα να συνεργαστώ αν και με τον Θάνο είχα δουλέψει στον κινηματογράφο σε κάποιες ταινίες παλιότερα με την Μέμα Σταθοπούλου.

''Ιερόσυλοι'' και ''Βεντέτα''. Δύο ακριβές παραγωγές οι οποίες είχαν πολύ μεγάλη επιτυχία τότε.

Δ.Π.: Πράγματι, οι “Ιερόσυλοι” είχαν 100% εξωτερικά γυρίσματα με ότι αυτό συνεπάγεται για το κόστος, και η δε “Βεντέτα” ήταν η πρώτη τηλεοπτική παραγωγή που έγινε στο εξωτερικό ολόκληρη στην Αμερική και με κόστος περίπου 1.5 εκατομμύριο δραχμές, που ήταν πολλά λεφτά για το 1986.

attachment.php


Ο Νίκος Γαλανός και η Σία Φαράκη στην σειρά ''Βεντέτα''

Γνωρίζεται ότι και οι δύο αυτές σειρές έχουν προβληθεί από περιφερειακά κανάλια με αλλαγμένο τον τίτλο οι “Ιερόσυλοι” σε “Αρχαιοκάπηλοι” και η “Βεντέτα” σε “Εκδίκηση” στα μέσα της δεκαετίας του 90;

Δ.Π.: Μου κάνει εντύπωση γιατί κανένας δεν έχει ούτε η ΕΡΤ αντίγραφο των Ιερόσυλων, εκτός αν τα έδωσε η ΕΡΤ και μετά το σβήσανε. Προφανώς κάποιος ή κάποιοι τα οικονόμησαν έχοντας κάνει αντίγραφα πριν σβηστούν επίσημα.

Όλα αυτά είναι διαφυγόντα δικά μου κέρδη, γιατί δεν μπορείς να δώσεις κάτι που είναι δικό μου να προβληθεί έτσι. Θα έρθω να σου ζητήσω δικαιώματα.


Ποιά ήταν η συνέχεια μετά την επάνοδό σας στην ΕΡΤ;


Δ.Π.: Στην συνέχεια πάλι το 1986 έκανα το ''Δίλημμα'' το οποίο είχε το εξής χαρακτηριστικό. Γυρίστηκε στην Κέρκυρα όλα τα εξωτερικά πλάνα ενώ τα εσωτερικά (το studio δηλαδή) εδώ στην Αθήνα, και δημιουργήθηκε η εντύπωση από όλους ότι γυρίστηκε όλο στην Κέρκυρα, αλλά υπάρχει άλλο ένα σημαντικό χαρακτηριστικό. Το ''Δίλλημα'' καθιερώνει το styling.

Mέχρι τότε οι ηθοποιοί που έρχονταν να παίξουν έφερναν να δικά τους ρούχα ανάλογα με τον ρόλο που είχαν να παίξουν. Από το ''Δίλημμα'' και μετά επιβάλω το styling, που σημαίνει ότι έρχεται ο ηθοποιός γυμνός και τον ντύνουμε εμείς ανάλογα με τις ανάγκες του γυρίσματος.

Εκτός των σειρών κάνατε και κάποιες άλλες δουλειές στην κρατική τηλεόραση;

Δ.Π.: Επόμενη μου δουλειά ήταν μια εκπομπή μαγειρικής που έκανα το 1987 όπου η λέξη μαγειρική στην τηλεόραση ήταν κάτι το τελείως άγνωστο μέχρι τότε. Η εκπομπή λεγόταν ''Eλληνικό τραπέζι'', κράτησε μέχρι το 1990 και έκανα περίπου 100 εκπομπές.

Η εκπομπή συνεχίστηκε στην δεκαετία του 90 από την ΕΤ-1. Την εκπομπή παρουσίαζαν ο Ντίνος Στεργίδης και ο Αλέξανδρος Γιώτης δυό γευσιγνώστες και καθηγητές της μαγειρικής όπου πηγαίναμε σε σπίτια και μαγείρευαν οι γυναίκες.

Ακολούθησε η σειρά ''Ποιός σκότωσε τον Άβελ'' μια δουλειά η οποία είχε πολλά γνωστά ονόματα.

Δ.Π.: Το 1988 κάνω την σειρά ''Ποιός σκότωσε τον Αβελ'' στην οποία σειρά είχαν παίξει πολλοί ηθοποιοί και μεγάλα ονόματα όπως ο Άγγελος Αντωνόπουλος, η Γκέλυ Μαυροπούλου, ο Γιάννης Μπέζος, ο Γιώργος Βασιλείου, ο Πέτρος Φυσσούν, η Ελένη Χατζηαργύρη, , ο Φίλιππος Σοφιανός, η Δέσπω Διαμαντίδου, η Κατερίνα Αποστόλου και άλλοι πολύ ηθοποιοί.

attachment.php


Από την σειρά ''Ποιός σκότωσε τον Άβελ''
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
H Δεκαετία του 90 – Τα πρώτα βήματα της ιδιωτικής τηλεόρασης

Πως αποφασίσατε να γυρίσετε την σειρά ''Οικογένεια'' που ήταν η πρώτη σαπουνόπερα στο ξεκίνημα της ιδιωτικής τηλεόρασης;

Δ.Π.: Mετά την σειρά “Ποιός σκότωσε τον Άβελ”, το 1989 με φώναξε ο Ερρίκος Ανδρέου και να μου ανέθεσε ο Μίνως Κυριακού την σειρά ''Οικογένεια'' για λογαριασμό του ΑΝΤ1 που μόλις ξεκινούσε, η οποία ήταν η πρώτη σαπουνόπερα σε ιδιωτικό κανάλι.

Κάποια στιγμή αλλάζει μεγάλο μέρος του κάστ της σειράς καθώς και ο τίτλος της.

Δ.Π.: Αυτό έγινε γιατί ήθελε να πάρει όλο το στόρυ της “Οικογένειας” ο Νίκος Φώσκολος που ξεκινούσε τότε την δική του καθημερινή σειρά στον ΑΝΤ1, ο οποίος μάλιστα μου είχε πει πόσο πολύ του άρεσε ο τίτλος “Οικογένεια” που εγώ είχα δώσει όταν ξεκίνησα την σειρά.

attachment.php


Ο Πρωταγωνιστής της σειράς ''Οικογένεια'' Άγγελος Αντωνόπουλος

Αρκετές σειρές του ΑΝΤ1 μεταξύ των οποίων και η ''Οικογένεια'' προβλήθηκαν στην συνέχεια και από το New channel. Υπήρχε κάποια συνεργασία των δύο καναλιών;

Δ.Π.: Δεν το ξέρω αυτό το πράγμα, και κανονικά έπρεπε να πάρω και δικαιώματα πράγμα που ποτέ δεν έγινε, όπως επίσης έχω μάθει ότι προβλήθηκε και στην Κίνα η σειρά Οικογένεια.

attachment.php


Πέτρος Φυσσούν και Κατερίνα Αποστόλου στην σειρά ''Οικογένεια''

Ακολουθεί η ''Συμφωνία της σιωπής'' πάλι στον ΑΝΤ1 η οποία όμως δεν ολοκληρώθηκε. Τι είχε συμβεί τότε;

Δ.Π.: Το 1992 ξεκίνησα να κάνω την ''Συμφωνία της σιωπής'' μια καθημερινή σαπουνόπερα η οποία τελικά δεν άρεσε στο κανάλι, και την πρόβαλαν μετά τα μεσάνυχτα σε δύσκολες ώρες μέχρι που τελικά τη σταμάτησαν χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η ιστορία. Συνολικά προβλήθηκαν 26 επεισόδια.

Ακολούθησαν δυό σειρές που έκανα το 1993 για την κρατική τηλεόραση οι ''Αμαρτίες γονέων'' που προβλήθηκε από την ΕΤ-2 και το ''Ερωτικά της Εδέμ'' που προβλήθηκε από την ΕΤ-1 οι οποίες σειρές προβάλλονταν σχεδόν παράλληλα.


Άλλες δουλειές σας στην ιδιωτική τηλεόραση;


Δ.Π.: Συνεχίστηκε η εκπομπή μαγειρικής που είχαμε ξεκινήσει στα τέλη της δεκαετίας του 80 πάλι με τον Ντίνο Στεργίδη και τον Αλέξανδρο Γιώτη να παρουσιάζουν την εκπομπή, και ένας από τους καλεσμένους μας ήταν και ο Ηλίας Μαμαλάκης άγνωστος βέβαια τότε, ο οποίος είχε έρθει στην εκπομπή για να παρουσιάσει ένα βιβλίο που είχε γράψει για τα τυριά. Είχε κάνει εντύπωση στον γιό μου ο οποίος ήταν ο σκηνοθέτης της εκπομπής και με φώναξε για να τον δω και εγώ. Πράγματι διαπίστωσα ότι είχε μια ιδιαίτερη έκφραση σε κάποια κοντινά πλάνα όταν μαγείρευε. Τον φωνάζω στο γραφείο μου στην συνέχεια και τον ρώτησα αν του αρέσει η τηλεόραση και θα ήθελε να ασχοληθεί. Αυτός δέχτηκε αμέσως την πρότασή μου λέγοντάς μου ότι αυτό ήταν το όνειρό του. Έτσι που πρότεινα να κάνει 4,5 εκπομπές για να τον δούμε όπως και έγινε, και θυμάμαι την πρώτη του εκπομπή όταν έφερε κάτι λυκόπουλα και μαγείρεψαν πατάτες γκουρού και μπιφτέκια. Αυτό έγινε το 1995 και είχε πολύ μεγάλη επιτυχία η εκπομπή του στη ΕΡΤ, όταν μια μέρα με φωνάζει ο διευθυντής της ΕΡΤ που τότε ήταν ο Παναγιώτου και μου λέει ότι σταματάει η εκπομπή παρόλο που είχε υψηλή θεαματικότητα λόγω υψηλού κόστους (αυτή ήταν η δικαιολογία), και έτσι ο Ηλίας Μαμαλάκης στη συνέχεια πήγε στο Mega και συνέχισε τις εκπομπές του με μεγάλη επιτυχία.

Είχατε συνεργαστεί και με άλλους ιδιωτικούς σταθμούς;

Δ.Π.: Όχι μόνο με τον ΑΝΤ1 στον οποίο το 1996 έκανα και την τελευταία μου δουλειά το σήριαλ ''Όνειρα και ελπίδες'' το οποίο βέβαια δεν προβλήθηκε ποτέ εξαιτίας κάποιων διαφωνιών και παρεμβάσεων που προέκυψαν στην πορεία.


Θυμάστε κάποιους από τους συντελεστές της σειράς αυτής;


Δ.Π.: Ναι βέβαια έπαιζαν οι Μαρία Αλιφέρη, η Λίλα Καφαντάρη, ο Χρήστος Πάρλας και άλλοι .Το σενάριο ήταν του Γιώργου Μπέλου, η σκηνοθεσία και η παραγωγή ήταν δική μου και το σήριαλ είχε 26 επεισόδια.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Στό σημείο αυτό πήρε τον λόγο η κ. Κατερίνα Αποστόλου η οποία μας μίλησε για την δική της εμπειρία από τον τηλεοπτικό και όχι μόνο χώρο.

Πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την υποκριτική;

Κ.Α.:Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησα στην αρχή , αγνοήσω την έντονη επιθυμία μου , να ακολουθήσω το δύσκολο και ελκυστικό δρόμο της υποκριτικής , και όταν κατάλαβα ότι αυτό ήταν αδύνατο , υπέκυψα , το ελαφρυντικό της παράλληλης παρακολούθησης της Νομικής.


Ποια ήταν η πρώτη σας δουλειά;


Κ.Α.: Οι «Εμποροι των Εθνών»

Τι θυμάστε από αυτή τη σειρά;

K.A: Τώρα που το πέρασμα των χρόνων , και η πορεία της ζωής μου , μου είναι γνωστή , μπορώ ανεπιφύλακτα να πω , πως ήμουν πολύ τυχερή , που συμμετείχα σ΄αυτήν τη σειρά .

΄Ηταν πραγματικά μια ευλογημένη συνάντηση πολλών ταλαντούχων συνεργατών , ήταν ένα ταξίδι με γαλέρα στα πέλαγα, τραβήξαμε κουπί είχαμε ανέμους και δύσκολους καιρούς , είχαμε όμως καλό καπετάνιο, το Δημήτρη Ποντίκα κι έτσι αράξαμε με επιτυχία,

Εγώ ήμουν πολύ νέα , για να μπορέσω να εκτιμήσω το μέγεθος αυτής της πρώτης αποδοχής.

Ο απόηχος αυτής της πρώτης σειράς , μ΄ακολουθεί μέχρι σήμερα, και αυτό είναι κάτι πραγματικά περίεργο ,γιατί η σειρά προβλήθηκε

το 1973-1974 μόνο για μία φορά ,και δεν επαναλήφθηκε ποτέ , γιατί δυστυχώς δεν κράτησαν το video , οι υπεύθυνοι του τηλεοπτικού σταθμού , με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ούτε ένα επεισόδιο , πάρα μόνο φωτογραφικό υλικό . και το υπέροχο τραγούδι των τίτλων , σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου , στίχους Κ. Φέρρη , και ερμηνεία του αείμνηστου Ν. Ξυλούρη «Ήτανε μια φορά μάτια μου ,κι΄ένα καιρό»

attachment.php


Η Κατερίνα Αποστόλου στην σειρά ''Περίπλους - Ο Θρήνος της Κάντιας''

Πως προέκυψε για σας η συγγραφή σεναρίων;

Κ.Α.: Κάποια στιγμή , υπήρξε ένα κενό στην επαγγελματική μου πορεία , και επειδή δεν μπορούσα πλέον να ασχολούμαι με κείμενα , και ερμηνείες και να επικοινωνώ , ήταν μια φυσική συνέπεια για μένα , να δημιουργήσω στο χαρτί ιστορίες , χαρακτήρες , καταστάσεις .

Ήταν μια απόπειρα , που τελικά δεν πήγε χαμένη, ήταν μια δυνατότητα , που ανακάλυψα τυχαία .

Έχετε γράψει – συνεργαστεί σε σενάρια τηλεοπτικών σειρών;

Κ.Α.: Η κύρια ασχολία μου αυτό που με εκφράζει είναι πάντα η Υποκριτική , έχω όμως συνυπογράψει και μερικά σενάρια .

Για ποιο λόγο αποχωρήσατε από την τηλεόραση;

Κ.Α.: Θεωρώ ότι δεν έχω αποχωρήσει , γιατί δεν έχω πάψει να ονειρεύομαι ωραίες σειρές , γοητευτικούς χαρακτήρες , και γενικά ταξίδια καλλιτεχνικά, στον ανεξάντλητο Ελληνικό Πολιτισμό .

Πιστεύω και εύχομαι το ρόλο αυτό να μπορέσει να αναλάβει η Δημόσια Τηλεόραση.

Σχεδιάζετε μια επιστροφή το επόμενο διάστημα;

Κ.Α.: Δεν εξαρτάται από μένα ούτε τα σχέδια μου , οι δουλειά αυτή είναι συνολική απαιτεί , σωστές συνεργασίες και χρήμα , όχι για να γίνεις πλούσιος , αλλά για να υλοποιείς τα όνειρά σου.

attachment.php
]

Από την σειρά ''Αργώ''

Νοσταλγείτε τα χρόνια που δουλεύατε στην τηλεόραση;

Κ.Α.: Νομίζω ότι αυτό είναι αναπόφευκτο , και ανθρώπινο .

Μεταξύ των δουλειών που κάνατε ξεχωρίζετε και αγαπάτε κάποια περισσότερο από τις άλλες;

Κ.Α.: Οι ηρωίδες που υποδύθηκα , επειδή οι περισσότερες προήρχοντο από την Ελληνική λογοτεχνία , ήταν πολύ διαφορετικές η μία από την άλλη , κάθε ρόλος είχε τη δική του προσωπικότητα , και απαιτούσε ιδιαίτερη προσέγγιση , με τα ίδια εκφραστικά μέσα , τα οποία από σειρά σε σειρά , καλυτέρευαν όπως είναι φυσικό να συμβαίνει .

Τις αγάπησα όλες , ταυτίστηκα μαζί τους , ίσως γιατί μόνον έτσι μπορώ να λειτουργήσω πιο δημιουργικά.

Δε μου είναι εύκολο να τις ξεχωρίσω , τις έχω όλες ανάγκη , να μου κρατούν συντροφιά , όταν κάπου –κάπου , επιστρέφω στο παρελθόν.

 


Πόσο σας επηρέαζε το γεγονός ότι στο πλατό είχατε απέναντι σας τον κ. Δημήτρη Ποντίκα;


Κ.Α.: Τελικά , ναι με επηρέαζε , αυτό οφείλω να το ομολογήσω , τώρα που εξετάζω τα πράγμα τα αναγκαστικά από κάποια απόσταση .

Εκείνο που έχει σημασία είναι νομίζω να πω , αν με επηρέαζε θετικά !

Ναι , ήταν καλό , να είναι συνέχεια δίπλα μου ένα τόσο έμπειρο μάτι ,το οποίο συγχρόνως να έχει το συγκεκριμένο ενδιαφέρον για μένα.

Αυτό μου δημιουργούσε μία ασφάλεια , την οποία εγώ θεωρούσα δεδομένη , τα πράγματα όμως δεν είναι συνήθως τόσο ιδανικά , ήμουν η εξαίρεση και το γνωρίζω.

Ποια είναι η άποψη σας για την τηλεόραση σήμερα;

Κ.Α.: Τα χρόνια που μεσολάβησαν έχουν βελτιώσει πολύ το επίπεδο των τεχνικών , από την άποψη της τεχνικής αρτιότητας , εκει που υστερούν νομίζω είναι στην επιλογή των θεμάτων, και των διαλόγων.

Η άποψη μου είναι ότι η καλλιτεχνική έμπνευση , κατευθύνεται μόνο από τις ανάγκες της καταναλωτικής αγοράς των διαφημιστικών εταιρειών , και αντιμετωπίζουν τις σειρές ως απορρυπαντικά προϊόντα , με αποτέλεσμα να στραγγαλίζουν κάθε καλλιτεχνική προσπάθεια.

Μετά την τηλεοπτική Άνοιξη από πλευράς κόστους δυσανάλογα υψηλού, των σειρών , φτάσαμε πλέον στο Καταχείμωνο με χωρίς πλέον σειρές , και καταχρεωμένους σταθμούς . Τώρα πια είμαστε όλοι θεατές των σειρών της γείτονος Τουρκίας , η οποία μας εξάγει σε συμφέρουσα τιμή, φρέσκο πράμα και ψυχαγωγεί τις ταλαιπωρημένες , πληγωμένες και προδομένες ελληνικές οικογένειες.

Μόνο λύπη και αγανάκτηση μου προκαλεί αυτό το φαινόμενο.

Έχουμε τόσο καλλιτεχνικό δυναμικό αυτή τη στιγμή σταθμευμένο στα αζήτητα.


Με τι ασχολείστε πλέον;


Κ.Α.: Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια , αποφάσισα να εκμεταλλευτώ το πτυχίο της Νομικής , και είμαι και Δικηγόρος.

Γενικές ερωτήσεις

Ποια είναι η άποψη σας για την τηλεόραση σήμερα;

Δ.Π.: Είναι νομίζω θλιβερή και σε αυτό το κατάντημα δεν φταίει κανείς άλλος παρά μόνο οι δημοσιογράφοι οι οποίοι έχουν το ψώνιο της προβολής και της ηθοποιίας.

attachment.php


Ο Δημήτρης Ποντίκας εν ώρα εργασίας


Για ποιο λόγο αποτραβηχτήκατε από την παραγωγή σειρών στην τηλεόραση;


Δ.Π.: Για ένα λόγο απλό, σκέφτηκα ότι, αν κάνω μια δουλειά - φαντάστηκα δηλαδή, ότι θα περικλείεται από εκπομπές πριν αλλά και μετά από αυτήν, χαμηλού επιπέδου τόσο από πλευράς μιας πρόχειρης παραγωγής όσο και από πλευράς ανύπαρκτων σεναρίων ή χωρίς κάποια δομή.


Είχαμε διαβάσει ότι κάτι ετοιμάζετε για τον κινηματογράφο;


Δ.Π.: Σχεδιάζαμε να διασκευάσουμε το μυθιστόρημα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη “Αγάπη Παράνομη” που ήταν μια δική μου ιδέα - μια πολύ ωραία δουλειά - όπου την διασκευή θα έκανε ο Παύλος Μάτεσις και εγώ θα έκανα την σκηνοθεσία.

Αυτό θα ήταν ταινία αλλά συγχρόνως θα ήταν και μερικά επεισόδια κάτι σαν μίνι σειρά όπως ο Νονός και άλλες σειρές που έχουν κάνει ο Σπίλμπερκ και ο Κόπολα, υπάρχει δηλαδή η μεγάλη ταινία αλλά μπορεί να γίνει και μίνι σειρά γιατί ο τελικός αποδέκτης της εκμετάλλευσης είναι η μικρή οθόνη και όχι η μεγάλη.

Είχα φτιάξει τα κουστούμια αλλά τελικά η ΕΡΤ που θα αναλάμβανε μέρος της παραγωγής της ταινίας έκανε πίσω και η δουλειά δεν προχώρησε.


Έχετε κάποια σχέδια για τυχόν επιστροφή σας στην τηλεόραση;


Δ.Π.: Προς το παρόν μου έχουν κάνει προτάσεις να αναλάβω κάποια μεγάλα κανάλια και το συζητάω, μου έχει προταθεί από κάποιο κανάλι να αναλάβω την θέση του διευθύνοντος συμβούλου.


Ποια ήταν η εξέλιξη των μέσων εγγραφής στην τηλεόραση;


Δ.Π.: Καταρχήν πρέπει να πούμε ότι στα πρώτα χρόνια της τηλεόρασης στην Ελλάδα δεν υπήρχαν καν μέσα εγγραφής και όλες οι εκπομπές ήταν ζωντανές εξαιτίας της έλλειψης αυτής. Δεν υπήρχε ούτε το μοντάζ μέχρι ένα σημείο που αυτό από μόνο του καθιστούσε τα γυρίσματα μια δύσκολη υπόθεση. Στην συνέχεια ως μέσω εγγραφής χρησιμοποιούσαμε το βίντεο των 2 ιντσών με τα προβλήματα που και αυτό είχε, όπως ο όγκος, το βάρος και η δυσκολία στο μοντάζ, Επίσης το 16αρι φιλμάκι είχε εφαρμογή για γυρίσματα εκτός των studio και για άλλες περιπτώσεις. Αργότερα το βίντεο της μιας ίντσας άρχισε να διευκολύνει την κατάσταση. Στον τομέα του μοντάζ μέχρι το 1981 δουλεύαμε κάνοντας μηχανικό μοντάζ, από το 1981 και μετά καθιέρωσα το ηλεκτρονικό μοντάζ και συγχρόνως μπαίνουμε και στο έγχρωμο χρησιμοποιώντας και τις φορητές κάμερες κτλ. Από εκεί και πέρα όλες οι τεχνικές αναβαθμίσεις είναι μικρές και σταδιακές.


Ποιος ήταν ο χρόνος που κρατούσαν τα γυρίσματα των σειρών;


Δ.Π.: Ο μάξιμουμ χρόνος που θα μπορούσε να κρατήσει ήταν 5 με 6 μέρες την εβδομάδα το κάθε επεισόδιο. Αυτός είναι ο χρόνος παραγωγής, και όταν ένας ξεπεράσει αυτό τον χρόνο παραγωγής έχει αποδειχθεί ότι θα μπει οικονομικά μέσα διότι δεν αντέχει το κόστος που θα πληρώσει το οποιοδήποτε κανάλι.

attachment.php


Ο Δημήτρης Ποντίκας με την Κατερίνα Αποστόλου


Πώς καλύπτονταν το κόστος παραγωγής των προγραμμάτων;


Δ.Π.: Οι τηλεοπτικοί σταθμοί κάλυπταν αυτό το κόστος οι οποίοι πλήρωναν τα διάφορα προγράμματα, εκτός από μία καινούργια διαδικασία που καθιέρωσα εγώ το 1996 με διαφημιστικό χρόνο από την ΕΡΤ. Με αυτή την διαδικασία είχε ξεκινήσει μεταξύ των άλλων και η εκπομπή μαγειρικής του Ηλία Μαμαλάκη από την ΕΡΤ.

Η διαδικασία ήταν η εξής: Συμφωνούσαμε σε ένα κόστος το κάθε επεισόδιο πχ 500 χιλιάδες δραχμές. Μου έδιναν και ένα +20% για τον διαφημιστή, δηλαδή 600 χιλιάδες σύνολο. Εγώ με αυτές τις 600 χιλιάδες διαφημιστικό χρόνο έβρισκα μια διαφημιστική εταιρία και έλεγα του διαφημιστή, σου πουλάω 3 λεπτά διαφημιστικού χρόνου που στοιχίζει 500 χιλιάδες δραχμές. Εν συνεχεία έκανα μια επιστολή στην ΕΡΤ και τους έλεγα ότι εγώ έδωσα στον κύριο τάδε 3 λεπτά διαφημιστικού χρόνου. Η ΕΡΤ του έδινε αυτόν τον χρόνο και εγώ έπαιρνα τα αντίστοιχα χρήματα.

Παλιότερα πήγαιναν στην ΕΡΤ πλήρωναν το 20% στην ΕΡΤ ή την ΥΕΝΕΔ και μετά πήγαιναν στην διαφημιστική εταιρία και τους έβαζε την διαφήμιση.

Έχουμε παρατηρήσει ότι αρκετές από τις δουλειές σας αποτελούν διασκευές λογοτεχνικών έργων. Αυτό έχει ενδεχομένως κάποια σχέση με την αγάπη σας για την λογοτεχνία;

Δ.Π.: Υπήρχε έλλειψη σεναριογράφων και γινόταν αυτή η επιλογή των λογοτεχνικών έργων κατʼ ανάγκη, μια αγάπη ανάγκης θα το έλεγα.

Πώς γινόταν η επιλογή των λογοτεχνικών έργων που μεταφέρατε στην τηλεόραση;

Δ.Π.: Η επιλογή γινόταν από εμένα και το πρότεινα στον διασκευαστή ή μου ερχόταν μια διασκευή σε μένα και την δεχόμουν, πχ στην Γυφτοπούλα τα 2 πρώτα επεισόδια είχα αναθέσει στον Γιώργο τον Σκούρτη και δεν μου άρεσε η συγκεκριμένη διασκευή, και τελικά την διασκευή έκανε ο Παύλος Μάτεσις με τον οποίο είχαμε συνεργαστεί στις ταινίες που ήμουν με τον Νίκο Κούνδουρο. Επίσης θυμάμαι στην ''Αργώ'' την διασκευή είχε ξεκινήσει ο Πέτρος Μάρκαρης ο οποίος στην συνέχεια είχε αντικατασταθεί από τον Γιάννη Περίδα γιατί δεν ανταποκρινόταν στους ρυθμούς που απαιτούνταν από το σενάριο.

 


Πώς καταφέρνατε να συνδυάσετε τις ποιοτικές παραγωγές σας με την εμπορική επιτυχία που είχαν;


Δ.Π.: Δεν τις συνδύασα ποτέ, έκανα πολύ απλά κάτι που μου άρεσε, αν προέκυπτε, αυτό δεν το ξέρω, λένε όμως ότι τελικά προέκυπτε. Αλλά δεν ξεκινάς ποτέ - και είναι λάθος- να λες θα κάνω μια εμπορική δουλειά. Η δουλειά είναι να σου αρέσει εσένα.


Πόσο δύσκολο είναι για έναν παραγωγό να είναι και ο σκηνοθέτης μιας σειράς;


Δ.Π.: Κανονικά είναι πολύ δύσκολο και είναι ασύμβατα τα πράγματα, θα πρέπει να διαλέξεις τι θα κάνεις, ή θα είσαι επιτυχημένος σκηνοθέτης ή θα είσαι επιτυχημένος παραγωγός. Εγώ από την εμπειρία που είχα δεν ήμουν ποτέ παραγωγός, εγώ ήμουν σκηνοθέτης. Και ήμουν σκηνοθέτης γιατί έγραφα, σκηνοθετούσα, έκανα το μοντάζ ο ίδιος, δηλαδή η λέξη παραγωγός πλέον, ήταν μόνο στα λογιστικά καθήκοντα τα οποία τα ανέθετα σε ένα λογιστή.

Με ποια κριτήρια επιλέγατε αν σε μια παραγωγή σας θα κάνατε και την σκηνοθεσία;

Δ.Π.: Ανάλογα με το θέμα το οποίο, αν μου άρεσε, έκανα και την σκηνοθεσία και σας αναφέρω το εξής παράδειγμα. Στην σειρά “Οικογένεια – καζίνο” είχε έρθει ο Κυριακού και μου λέει, “θα βάλεις αυτόν, θα βάλεις εκείνον, θα κάνεις έτσι αυτό το πράγμα κτλ”, και του έλεγα δεν το κάνω, κάντο εσύ όπως το θέλεις, δεν το κάνω εγώ και έφευγα.

Όταν λέω έφευγα, πραγματικά το μόνο που έμενε ήταν η λέξη “μια παραγωγή του Δημήτρη Ποντίκα”. Είχα φτάσει στο σημείο να μην πηγαίνω ούτε στα γυρίσματα, αισθανόμουν και απέχθεια δηλαδή για κάτι το οποίο δεν το υποστήριζα.

Την σκηνοθεσία την έκανε ο Τάκης Μελλίδης, αυτόν είχα βάλει, ο οποίος ήταν και ο διευθυντής φωτογραφίας.


Υπήρχε πάντα κάποια καλή σχέση συνεργασίας με τους άλλους σκηνοθέτες των παραγωγών σας;


Δ.Π.: Βέβαια, άμα ρωτήσετε τον Κώστα Λυχναρά που κάναμε μαζί τους Ιερόσυλους θα σας πει.

Εκεί λειτουργούσα σαν αμερικάνος παραγωγός δηλαδή το κάθε επεισόδιο, πχ των Ιερόσυλων, μου το έδειχνε ο Γιάννης Μαράκης και ήμασταν ο Κώστας Λυχναράς, ο Θάνος Λειβαδίτης, ο Γιάννης Μαράκης, η Μαρίνα Λεοντάρη που ήταν βοηθός μου και μου δείχναν το κάθε επεισόδιο πριν το πάνε στην ΕΡΤ και εγώ είχα ένα μπλοκάκι και σημείωνα. Μόλις τελείωνε το επεισόδιο, έλεγα, στο τάδε σημείο έχει αυτό, πρέπει να μικραίνει το πλάνο ή να κοπεί ή να μεγαλώσει ή δεν ακούγεται καλά ο ήχος.

Γινόταν μια συζήτηση από όλους με τα επιχειρήματα που είχε ο καθένας και τελικά γινόταν όπως το είχα προτείνει εγώ, αλλά το όπως το είχα προτείνει ήταν πάντοτε τεκμηριωμένο.

Κρατούσατε αρχείο των παραγωγών σας;

Δ.Π.: Μετά τους εμπόρους των εθνών και αυτό που είχε συμβεί, ναι κρατούσα αρχείο.

Έχετε σκεφτεί σήμερα να εκμεταλλευτείτε εμπορικά κάποιες από τις δουλειές σας που δεν υπάρχουν στην ΕΡΤ;

Δ.Π.: Δεν έχω το δικαίωμα να κάνω κάτι τέτοιο αλλά και δεν έχουν αντικείμενο οικονομικής εκμετάλλευσης παρά μόνο για λόγους ιστορικούς.

Πώς ήταν οι σχέσεις σας στο πλατό με την ηθοποιό Κατερίνα Αποστόλου;

Δ.Π.: Κανονικές, όπως ήταν και με τους υπόλοιπους ηθοποιούς.


Ποια είναι η άποψή σας για την καταστροφή του αρχείου της ΕΡΤ;


Δ.Π.: Είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία αυτή και βέβαια θα έπρεπε οι υπεύθυνοι αυτής της καταστροφής να τιμωρηθούν παραδειγματικά.


Πoια είναι η δραστηριότητά σας σήμερα εκτός των παραγωγών;


Δ.Π.: Δεν ξεφεύγει ποτέ ένας creator από τον χώρο του με οτιδήποτε και αν κάνει είτε γράψει ένα βιβλίο είτε ένα σενάριο, υπάρχει μια συνεχής δημιουργικότητα η οποία μπορεί να είναι και απαιτητική δημιουργικότητα, γιατί η αισθητική ξέρεις είτε ράβεις παπούτσια είτε ένα κουστούμι, είτε διαλέγεις το αυτοκίνητό σου είτε οτιδήποτε είναι θέμα ανάγκης. Ένα είδος αισθητικής επιβίωσης.


Σας ευχαριστούμε πολύ κ. Ποντίκα και κα. Αποστόλου για την φιλοξενία και σας ευχόμαστε καλή συνέχεια με ότι κάνετε!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ευχαριστούμε πολύ και τους δυο σας tsalk και Bernard για τη συνέντευξη αλλά πάνω απ' όλα τον κύριο Ποντίκα και την κυρία Αποστόλου που σας την παραχώρησαν! :)
 
Αψογο concept οπως παντα.

Με τις συνεντευξεις αυτες χτιζουμε το παζλ της ιστοριας της Ελληνικης τηλεορασης με τροπο που δεν θα γινοταν ποτε απο καποιο ντοκυμαντερ, βιβλιο κτλ. Η αχαρτογραφητη αυτη ιστορια μπορει να ειπωθει μονο απο τους πρωταγωνιστες της.
 
Eκπληκτικη συνεντευξη απο τον Αλκη με πολλες πληροφοριες απο την εναρξη της Ελληνικης Τηλεορασης!Ευχαριστουμε!! :bow:
 
Aλλη μία ευχάριστη έκπληξη απο την interview team, με αυτήν την ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συνέντευξη !!

Mπράβο για μία ακόμα φορά. :)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Φοβερα πλουσιο υλικο και πληροφοριες απο μια οχι και τοσο γνωστη εποχη της τηλεορασης.


Χαρηκα και τις φωτογραφιες!!
 
Δεν έχω λόγια. Απλά υποκλίνομαι! Χίλια ευχαριστώ στον Άλκη και τον Bernard για την εξαιρετική δουλειά, και φυσικά στον κύριο Ποντίκα και την κυρία Αποστόλου για τον χρόνο τους.

Δεν κατάλαβα γιατί η λέξη "πεζικαραίοι" θεωρήθηκε αιτία απομάκρυνσης. Μπορεί κάποιος να μου το εξηγήσει;
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
alkis21 είπε:
Δεν κατάλαβα γιατί η λέξη "πεζικαραίοι" θεωρήθηκε αιτία απομάκρυνσης. Μπορεί κάποιος να μου το εξηγήσει;
Προφανώς οι άνθρωποι του καθεστώτος έκριναν υποτιμητική την λέξη ''πεζικαραίοι'' ή ότι στην όλη είδηση υπήρξε κάποιο ειρωνικό (κατ αυτούς) ύφος από τον παρουσιαστή.

Πάντως θα θέσω στον κ. Ποντίκα την απορία αυτή για να έχω και την δική του άποψη, την οποία θα σας γνωστοποιήσω.
 
Εξαιρετική δουλειά, πολλές ευχαριστίες tsalk, bernard και σε σας καθώς και στον κύριο Ποντίκα και στην κυρία Αποστόλου, την οποία θυμάμαι πολύ έντονα - όπως και την κυρία Κώνστα - στη σειρά για την τιμή και το χρήμα. Συγχαρητήρια παιδιά.
 
Θερμά συγχαρητήρια στον Άλκη για την εξαιρετική συνένετευξη και πολλά ευχαριστώ στον κύριο Ποντίκα και στην κυρία Αποστόλου για τις αναμνήσεις και τις πολύτιμες πληροφορίες που μοιράστηκαν μαζί μας!
 
Δεν υπάρχουν λόγια για να εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας στον Κο Ποντίκα και την Κα Αποστόλου για τις λεπτομέρειες που μοιράστηκαν μαζί μας! :)

Άκρως ενδιαφέρουσα & άκρως διαφωτιστική η συνέντευξη!

Ευχαριστούμε πολύ και τα παιδιά της interview team! Μπράβο & πάλι μπράβο! :)
 
Πίσω
Μπλουζα