Τα μέσα αποθήκευσης των διάφορων παραγωγών της Ελληνικής τηλεόρασης ήταν οι 2'' (βίντεο 2 ιντσών) τα οποία κυρίως χρησιμοποιήθηκαν στην δεκαετία του 70.Στην συνέχεια χρησιμοποιήθηκε η 1'' (βίντεο 1 ίντσας) καθώς επίσης χρησιμοποιούσαν και το U-MATIC (βίντεο 3/4 της ίντσας) το οποίο βέβαια δεν ήταν καθαρά επαγγελματικό format. Περίπου. στα μέσα των 80s πέρασαν και στο Beta (την εξελιγμένη του μορφή, όχι αυτήν που υπήρχε στα οικιακά βίντεο της εποχής betamax, beta κλτ).
Όσο για το κόστος μια κενή μπομπίνα της 1 ίντσας κόστιζε περίπου 25.000 δρχ (χρήματα τα οποία δεν διέθεται τότε η ΕΡΤ για το σύνολο των καινούργιων παραγωγών της) και έτσι προτιμούσε να σβήνει τις παλιότερες όπως χαρακτηριστικά μας ανέφερε και ο κ. Λυχναράς στο περιστατικό που προκειμένου να γράψει μια εκπομπή του, του πρότειναν να την γράψει πάνω σε μια άλλη εκπομπή (την ταινία θα την έπαιρνε από το αρχείο) πράγμα που δεν έκανε ο ίδιος και προτίμησε να αγοράσει ο ίδιος μια καινούργια ταινία για να κάνει την δουλειά του.
Βέβαια το κόστος ακόμα και για τις απλές βιντεοκασσέτες της εποχής των διάφορων οικιακών format όπως vhs, beta και 2000 ήταν επίσης ακριβό για να μην πω απαγορευτικό, το οποίο κόστος σιγά σιγά με τον καιρό άρχισε να χαμηλώνει προς τα τέλη των 80s.
