Γενικά χρησιμοποιώ πάρα πολλές παροιμίες καθημερινά και μου το λένε κι οι φίλοι μου. Μερικές δε γράφονται είναι σόκιν. Αυτά που λέω πιο συχνά είναι :
"Κάθισε κόρη ανύπαντρη να κάνω γιο να πάρεις" : Για όταν υπάρχει αναβολή στο μακρινό μέλλον
"Τετάρτη και Παρασκευή τα νύχια σου μην κόψεις και Κυριακή να μη λουστείς, αν θέλεις να προκόψεις" : Το χρησιμοποιώ ειρωνικά για αυτούς που τηρούν με ευλάβεια το πρόγραμμα τους πάντοτε.
"Πέρυσι ψόφησε φέτος βρώμισε" : Για τις ετεροχρονισμένες αντιδράσεις
"Άμα ξαναγίνω νύφη ξέρω να χαμογελάω" : Σε όσους πουλάνε πνεύμα για λάθη του παρελθόντος
"'Οτι μικροπαίρνεις δεν τραναφήνεις" : Όπως συνηθίσει κανείς κλπ
Αλλά αυτό που μου έρχεται πάρα πολύ συχνά στο μυαλό και συνήθως το λέω από μέσα μου είναι το "εξ ιδίων τα αλλότρια".
θα χωρέσει