Αρώματα που δε θέλουμε να μυρίζουμε

[Crimson Moonlight]

Είδα ότι κι άλλοι το γράφουν, αλλά κι εγώ μισώ το Opium σε όλες του τις εκδοχές. Το άρωμά του δεν είναι κάν ωραίο. Προτιμώ να μυρίσω αληθινό όπιο!

 

[Gordon]

Axe Marine και ο,τιδήποτε σε Musk. Ήθελα νά'ξερα πώς τα αντέχουν.

 

[paulochelao24]

Οι χειρότερες μυρωδιές ήταν οι εξής: μια κολώνια μάρκας ...." Bolero by Ravel" που μου είχαν φέρει σε μια γιορτή σε ένα διάφανο μπουκάλι με πράσινη ετικέτα,η μυρωδιά των λεωφορείων καλοκαιρι για Καρπενήσι που δεν είχαν κλιματισμό,επίσης δεν θα ξεχάσω με τίποτα όταν είχα πάει να βγάλω ταυτότητα πρώτη φορά το άρωμα που φόραγε η πολιτική υπάλληλος στην αστυνομία που μου είχε κάνει τα χαρτιά μια έντονη μυρωδιά μεταξύ εντομοκτόνου και ξιδιού....και τέλος η μυρωδιά τα καλοκαίρια στα ταξί απ' τα δερμάτινα καθίσματα και το πράσινο ελατακι.... 

 

[laura ingalls]

Εγώ έχω συνδέσει το eden της cacharel με θανατίλα. Το φορούσε μια χήρα και από τότε... Πάντως bambinella λυπάμαι αλλά το Σαμσάρα είναι το αρωμά μου και νομίζω κιόλας ότι είναι η επιτομή των κλασικών αρωμάτων! Ε τι να κάνουμε γούστα είναι αυτά.

Πάντως το χειρότερό μου είναι η μυρωδιά αυτών των ινδικών στικς που ήταν πολύ στη μόδα τα 90 ς. Καταλσαριδοκτόνα σε καύση. Σκέτος πονοκέφαλος. Η μυρωδιά του Γάγγη.

 

[Bambinella]

Πάντως bambinella λυπάμαι αλλά το Σαμσάρα είναι το αρωμά μου και νομίζω κιόλας ότι είναι η επιτομή των κλασικών αρωμάτων! Ε τι να κάνουμε γούστα είναι αυτά.

Μου αρεσε πολυ παντως το Un air de Samsara που ειναι δροσερο και αναλαφρο.

 

[laura ingalls]

Πράγματι πιο ωραίο από το αρχικό. Συμφωνώ.

Μια άλλη μυρωδιά που μου ξυπνάει δυσάρεστες αναμνήσεις είναι το ξύδι στα μαλλιά. Μαντέψτε γιατί...

Το φυσικό καθημερινό απωθητικό για τις ψείρες.  Ας μη μιλήσω για τη μυρωδιά της ψειρόσκονης. Χρόνια έχω να τη μυρίσω, δεν πρέπει να υπάρχει πια.

 

[paulochelao24]

Παιδια και το αρωμα του καπνου γενικα, γενικα( σε αυτό συγκαταλέγεται και το αρωμα της καπνοριζας )τα παιδια της επαρχιας που μεγαλώσαμε στα καπνα, σιγουρα θα με καταλαβαινουν με συνοδευσε στην παιδικη ηλικια

σε πιάνω 100% μιας και απ' το 1986 ως το 1992 κάθε καλοκαίρι βάζαμε καπνά (σύν που απασχολούμασταν και 2 με 3 χρόνια πιο πρίν σε κάτι θείους μου πρίν βάλουμε εμείς).Ειδικά η μυρωδιά στο καπνοχώραφο πρωί πρωί απ' την υγρασία στο χωράφι αλλά και μια μυρωδιά κάτι ανάμεσα σε καφεκοπτείο (λόγω των τσουβαλιών),τσιγάρο και σε συνδυασμό με το autan που βάζαμε στο σκοτάδι για τα κουνούπια (το βάζαμε στα τυφλά γιατί δεν έφεγγε ακόμη όταν ξεκινάγαμε πρωί το μάζεμα) και τα φύλλα που μαζεύαμε έκανε ακαταμάχητη την μυρωδιά.Σύν το μεσημέρι πρός απόγευμα για το βελόνιασμα (ή αρμάθιασμα όπως το έλεγαν οι δικοί μου) στην μηχανή και βέβαια την μυρωδιά στις λιάστρες για το κρέμασμα των βελονιασμένων φύλλων.

 

[Bajar]

σε πιάνω 100% μιας και απ' το 1986 ως το 1992 κάθε καλοκαίρι βάζαμε καπνά (σύν που απασχολούμασταν και 2 με 3 χρόνια πιο πρίν σε κάτι θείους μου πρίν βάλουμε εμείς).Ειδικά η μυρωδιά στο καπνοχώραφο πρωί πρωί απ' την υγρασία στο χωράφι αλλά και μια μυρωδιά κάτι ανάμεσα σε καφεκοπτείο (λόγω των τσουβαλιών),τσιγάρο και σε συνδυασμό με το autan που βάζαμε στο σκοτάδι για τα κουνούπια (το βάζαμε στα τυφλά γιατί δεν έφεγγε ακόμη όταν ξεκινάγαμε πρωί το μάζεμα) και τα φύλλα που μαζεύαμε έκανε ακαταμάχητη την μυρωδιά.Σύν το μεσημέρι πρός απόγευμα για το βελόνιασμα (ή αρμάθιασμα όπως το έλεγαν οι δικοί μου) στην μηχανή και βέβαια την μυρωδιά στις λιάστρες για το κρέμασμα των βελονιασμένων φύλλων.

Μάλλον είμαι η εξαίρεση εδώ μέσα γιατί τη μυρωδιά από τα καπνά την αγαπώ! Ίσως όχι τόσο όταν είναι στο χωράφι αλλά όλο τον καιρό που στεγνώνουν. Είναι αυτό που λέει η Bambi για τις μνήμες. Καθώς εμείς δεν είχαμε καπνά σαν οικογένεια, δεν μπορώ να έχω την εμπειρία της συγκομιδής όπως ο paulochelao, όμως η πόλη ήταν γεμάτη καπναποθήκες, από αυτές που ήταν ολόκληρα κτήρια μέχρι εκείνες που στεγάζονταν στα υπόγεια των παλιών σπιτιών. Αυτή η μυρωδιά ρίζωσε μέσα μου και ακόμη και τώρα αν κυκλοφορήσει άρωμα με στοιχεία καπνού στη σύνθεσή του το πιθανότερο είναι ότι θα μου αρέσει. Τα περισσότερα από αυτά έχουν βγει μετά το 2000 οπότε δεν θεωρούνται ρετρό. Παρεμπιπτόντως το κλασικό Tabac της Mawer & Wirtz πιο πολύ λεβάντα έχει μέσα παρά καπνό. Τζάμπα το όνομα δηλαδή.
Από την άλλη, τρία αρώματα δεν αντέχω να μυρίζω. Το Le Male του Gaultier (1996), το γυναικείο Dolce &Gabbanna (1992) και το Kouros του YSL. Το πρώτο ειδικά μου είναι τόσο απεχθές που έτυχε να μπω σε ασανσέρ με κάποιον που το φορούσε και στον επόμενο όροφο κατέβηκα και ανέβηκα τους άλλους επτά ορόφους με τα πόδια! Το δεύτερο ήταν το άρωμα μιας καθηγήτριας στη σχολή που δεν άντεχα ούτε το μάθημά της, το δε Kouros, ίσως και να το αντέξω αν έχει πέσει στο σωστό δέρμα αλλά συνήθως δεν πέφτει....
Από την άλλη όλοι έχετε δίκιο για τις προσωπικές προτιμήσεις. Αυτή που φοράει το D&G ίσως να μην αντέχει τα δικά μου λεμονάτα σαν το Cristalle ή τα μπαχαρικά και τα ξύλα που φοράω το χειμώνα. Όλα είναι θέμα γούστου και ακόμα βαθύτερα βιωμάτων και αναμνήσεων.

 

[αριαδνη]

Aγαπητη μπαχαρ και γω σίγουρα θα λατρευα την μυρωδιά του καπνού από τις καπναποθήκες , είναι αλλιώς όμως να δουλευεις καπνά στο χωράφι.
Τόσο αλλιώς να χεις αυτήν την κόλλα του καπνού πάνω σου, στα χέρια σου, στα νύχια σου που δεν εβγαινε με τίποτα όμως μα με τιποτα.

 

[Bajar]

Aγαπητη μπαχαρ και γω σίγουρα θα λατρευα την μυρωδιά του καπνού από τις καπναποθήκες , είναι αλλιώς όμως να δουλευεις καπνά στο χωράφι.
Τόσο αλλιώς να χεις αυτήν την κόλλα του καπνού πάνω σου, στα χέρια σου, στα νύχια σου που δεν εβγαινε με τίποτα όμως μα με τιποτα.

Έχεις απόλυτο δίκιο γι' αυτό και είπα ότι μου αρέσει μόνο η μυρωδιά των καπνών που στεγνώνουν κι όχι η συγκομιδή. Για τον ίδιο λόγο κι εγώ δεν άντεχα ιδιαίτερα τη μυρωδιά της ντομάτας όταν τη φορτώναμε να πάει για πολτοποίηση.

 

[QueenofHearts]

Δεν έχω μυρίσει ποτέ αθλιότητα σαν την κολώνια Fido Dido. Δεν μπορώ καν να την περιγράψω, είναια σκέτη αηδία η οποία έχει διατηρηθεί άθικτη. Νοσηρός ο νους που την έφτιαξε!

Κατά τ'άλλα τα αρώματα νομίζω έχουν να κάνουν με το πως 'κάθονται' στο δέρμα του καθενός/μιάς. Τα αρώματα της δεκαετίας του 80 όμως είναι γνωστά για το ποσο βαριά ήταν, η χαρά του πατσουλί. Εδώ θα προσθεσω και αυτά των 00ς που ήταν γεμάτα blackberry. Just no.

Επίσης, ενώ μπορώ πολύ άνετα να φοράω την no5 της Chanel, δεν αντέχω την Coco.

 

[Bajar]

Δεν έχω μυρίσει ποτέ αθλιότητα σαν την κολώνια Fido Dido. Δεν μπορώ καν να την περιγράψω, είναι σκέτη αηδία η οποία έχει διατηρηθεί άθικτη. Νοσηρός ο νους που την έφτιαξε!

Γεια στο στόμα σου! Αλλά και μόνο που την ανέφερες μου κόπηκε η όρεξη (κι είχα ωραιότατα γεμιστά σήμερα). Πράγματι νοσηρός ο νους που συνέλαβε την ιδέα.

Για την Coco πάλι είμαι της άλλης σχολής, αυτής με τα μπαχάρια . Τη φορώ στα μεγάλα κρύα. Αλλά όπως πολύ σωστά λες, έχει να κάνει και με το δέρμα.

 

[QueenofHearts]

Για την Coco πάλι είμαι της άλλης σχολής, αυτής με τα μπαχάρια . Τη φορώ στα μεγάλα κρύα. Αλλά όπως πολύ σωστά λες, έχει να κάνει και με το δέρμα.

Τελικά η Coco Mademoiselle είναι που αντιπαθώ, την σκέτη Coco δεν την θυμάμαι. Κι εγώ της παλαιας σχολής είμαι στα αρώματα με αγαπη σε δύο δεκαετίες, του '20 και του '60, και γενικά των oriental και chypre.

 

[Bambinella]

Τελικά η Coco Mademoiselle είναι που αντιπαθώ...

Παιδια, εμενα η Coco Mademoiselle μου φαινεται σαν ανδρικη. Και συν τοις αλλοις, μολις τη μυριζω με πιανει ναυτια.
Κριμα η ωραια μποτιλια και το ροζ χρωματακι του αρωματος.

 

[Bajar]

Τελικά η Coco Mademoiselle είναι που αντιπαθώ, την σκέτη Coco δεν την θυμάμαι. Κι εγώ της παλαιας σχολής είμαι στα αρώματα με αγαπη σε δύο δεκαετίες, του '20 και του '60, και γενικά των oriental και chypre.

Α, βλέπω να κάνουμε παρέα εμείς οι δύο! Δεν έχω πιο αγαπημένο από τα chypre και δεύτερα τα oriental. Σχετικά με τις δεκαετίες, ναι, τόσο τα 20s όσο και τα 60s έχουν δώσει διαμάντια στην αρωματοποιία. Για την Coco Mademoiselle έχω μια μάλλον χλιαρή γνώμη. Ειδικά από την ώρα που άρχισε να την φορά η μισή Ελλάδα και μάλιστα σε απομίμηση. H κλασική Coco έχει βάση το μοσχοκάρφι. Σίγουρα θα την έχεις μυρίσει κάπου.

 

[Bambinella]

@Bajar Ποιες αρωματικες νοτες δεν αντεχεις;

 

[Bajar]

@Bajar Ποιες αρωματικες νοτες δεν αντεχεις;

Στα αρώματα ως επί το πλείστον τα φρούτα και τα gourmand (τα πολύ γλυκά δηλαδή). Δε θέλω να τρώγεται το άρωμα αλλά να φοριέται. Άσε που αν μυρίζω σαν εργαστήριο ζαχαροπλαστικής πάντα έχω το φόβο μην με πλακώσουν οι μύγες και οι μέλισσες!
Επίσης και όλα αυτά τα καινούργια που προτιμούν τα νέα κορίτσια που, εκτός που μοιάζουν όλα μεταξύ τους, επίσης μυρίζουν σαν σαμπουάν!
Έχω κι άλλες ιδιοτροπίες με τα αρώματα, εσύ Bambi ξέρεις που θα τις βρεις, αλλά ας αφήσω και κανέναν άλλον να πει.

 

[QueenofHearts]

Αυτή η μόδα των gourmand πότε θα σταματήσει πια.. Συμφωνώ σε όλα όσα ανέφερες. Είναι τόσα τα κακοφτιαγμένα, προσβλητικά για τη μύτη αρώματα που θυμίζουν απορρυπαντικά τουαλέτας. Νιώθω σαν τον Κούρκουλο και θέλω να φωνάξω "Όχι άλλη χημικούραααα".
Επίσης όχι άλλο J'adore. Αρκετά μ'αυτό πια!

 

[Bambinella]

Μια που η @QueenofHearts ανεφερε το J'adore, και για οσες ενδιαφερονται, εχω βρει μια πολυ καλη απομιμηση του: Ειναι το Incandessence της Avon σε ασυγκριτα φθηνοτερη τιμη. Δεν λεω πως ειναι ολοϊδια μεταξυ τους, αλλα οι διαφορες τους ειναι πολυ μικρες.
Επισης, αν επιμενετε να αγορασετε την αυθεντικη δημιουργια του Christian Dior, δοκιμαστε την εκδοση J'adore Brume Precieuse pour le corps. Ειναι το body mist. Ιδιο αρωμα, ιδια μποτιλια, αλλα σε 100 χορταστικα ml και σε καλη τιμη.

 

[paulochelao24]

Τα ρετρο ταξι ειχαν ασχημη βαρια μυρωδια που δεν μπορω να την προσδιορισω και σημερα δεν υπαρχει. Τοτε παιδακι με επιανε και εκανα εμετο ειδικα που ο νομος αιτωλοκαρνανιας ειχε κακοτραχαλους τοτε δρομους γεματες στροφες πχ για αστακο η για προυσο η τοτε για λουτρο η λεσινι. Στον προυσο δε γινοτανε πολλες βαφτησεις ρετρο . Ηταν βασανηστηριο να πηγαινεις με ταξι εφτανες με τα συκωτια ανακατεμενα

επειδή ταξί παίρναμε πολλά χρόνια όταν πηγαίναμε τα καλοκαίρια στο χωριό (πρός Ευρυτανία λίγο μετά από Προυσό συγκεκριμένα) εκεί 15αύγουστο,συμφωνώ απόλυτα μαζί σου για την μυρωδιά τους.Πιστεύω ήταν συνδυασμός παλιών δερμάτινων καθισμάτων,έντονης τσιγαρίλας,πολλές φορές το κλασικό αρωματικό πράσινοελατάκι και καθόλου κλιματιστικό οπότε ο συνδυασμός αυτών έφερνε ναυτία σύν οι κακοτράχαλοι δρόμοι με τις ατελείωτες στροφές και τότε χωματόδρομους