Αστεία περιστατικά στο σχολείο

[BETTY BOOP]

Στο μάθημα των Αγγλικών στο Γυμνάσιο, ένας συμμαθητής μου διάβασε μια φράση όπου αναφερόταν η λέξη baby=μωρό. Aντί να πει ''μπέιμπι'' και να διαβάσει σωστά τη λέξη, την πρόφερε ''μπάμπη''! (ό,τι είδε, διάβασε...).

Εκεί να δείτε γέλια!

 

[hannele]

Β Γυμνασίου. Ειχαμε μια φιλολογο κοντούλα και αδυνατη γυρω στα 40, η οποια συνήθιζε να φοραει φουστες μέχρι τη γάμπα φαρδιές πλυσέ (ήταν της μόδας). Πάντα όταν φυσαγε αερας κρατουσε τη φουστα για να μην "σηκωνεται". Μια μερα, με τρελο βορια και φορτωμένη με φακελους που τους πηγαινε απο την αποθηκη στο γραφειο των καθηγητών, με το ενα χερι να κραταει τους φακελους με το αλλο τη φουστα, της πεφτουν οι φακελοι μέσα στο προαυλιο την ώρα του διαλλειματος, γονατίζει να τους πιασει και με τον αερα της ερχεται καπελο η φουστα στο κεφάλι! Σηκωθηκε ολοκληρη η φουστα και την καπελωσε κανονικά. oints: Το τι εγινε δεν περιγραφεται. Αλλα δεν ήταν τοσο αστειο οτι την κουκουλωσε η φουστα, οσο το εσωρουχο που φοραγε..."η βρακα της γιαγιας" κανονικότατα!!! Να της φωνάζουν τα παιδιά "κυρία απο που ψωνίζετε βρακιά?" και αυτη να φωνάζει "τωρα θα σας δειξω εγω! στο γυμνασιάρχη γρήγορα!".

Στο Λύκειο η καθηγητρια Γαλλικών ειχε υψος 1.40 με το ζορι. Στην ώρα του μαθηματος της γινοταν ο χαμος και αυτη φυσικα δεν μπορουσε ευκολα να επιβληθεί.

-Ησυχία!!!!

-Κυρία εδω είστε? που είστε?? δεν σας βλεπουμε....

 

[BETTY BOOP]

πήγαινα σε ιδιωτικό σχολείο και στο Γυμνάσιο κάναμε Γαλλικά 7-8 ώρες την εβδομάδα και ήμουν σε προχωρημένο τμήμα και στις 3 τάξεις.


Καλά μέχρι εδώ θα μου πείτε...

 


Στο Λύκειο οι ωρες των Γαλλικών μειώθηκαν κατά πολύ. Στην Γ' Λυκείου λοιπόν είχαμε τμήμα μεσαίο και προχωρημένο για τα Γαλλικά. Εγώ το σαίνι ενώ έπρεπε να βρίσκομαι στο προχωρημένο τμήμα, βρέθηκα με τη θέλησή μου στο μεσαίο γιατί σκέφτηκα ότι ''αφού έκανα ήδη ιδιαίτερο μάθημα Γαλλικών ως εξωσχολική δραστηριότητα γιατί να φορτωθώ και με το προχωρημένο τμήμα στο σχολείο;'' Ετσι μιας και το μεσαίο τμήμα...ήταν...αστέρι...στην επίδοση στο μάθημα κι εγώ...η μόνη...που διάβαζα...ορίστηκα ''απουσιολόγος''!!!


Αργότερα σε ενημέρωση κηδεμόνων...μαθεύτηκε ότι ήμουν στο μεσαίο τμήμα αντί στο προχωρημενο (προσποιήθηκα την ανήξερη!!!) και έτσι στο επόμενο μάθημα βρέθηκα στο άλλο τμήμα, ...έτσι το μεσαίο τμήμα με έχασε από απουσιολόγο!!! Το καλό στην υπόθεση ήταν ότι στο νέο τμήμα και στο ιδιαίτερο μάθημα που έκανα είχα τα ίδια βιβλία και έτσι δεν με κούρασε πολύ...

 

[Crimson Moonlight]

Στον αγιασμό στο νηπιαγωγείο είχαμε πάει μαζί μ' έναν φίλο μου απ΄τη γειτονιά. Ζεσταινόμασταν όμως κι όταν ο παπάς αρχισε να ευλογεί με τον βασιλικό και τον αγιασμό φωνάζαμε: <<ρίξε κι άλλο προς τα εδώ να μας δροσίσεις!>>


Στην τετάρτη δημοτικού ένας συμμαθητής μου έτρεχε πάνω κάτω στον διάδρομο έξω απ' την τάξη. Δεν τον συμπαθούσα καθόλου, οπότε άκουσα τα βήματα προσεκτικά και την κατάλληλη στιγμή άνοιξα την πόρτα. Αποτέλεσμα: ο μαθητής αυτοκόλλητο πάνω!


Στην πρώτη γυμνασίου είχαμε μια καθηγήτρια αρχαίων θεότρελη. Έρχεται ένα πρωί με εντελώς ξεκούμπωτη τη φούστα και να είναι όλα στην φόρα. Προσπάθησαν κάποια κορίτσια να της το πούν διακριτικά κι αυτή θύμωσε γιατί νόμιζε ότι την κορόιδευαν και τις έβγαλε έξω. Εν τω μεταξύ να έχουμε όλοι λυθεί στα γέλια. Σε κάποια φάση προς το τέλος της ώρας το προσέχει και η ίδια κι αρχίζει να τσιρίζει ότι δεν της το είπαμε επείτηδες για να την εκμεταλευτούμε και καλλεί τον διευθυντή! Αντε μετά να βρείς το δίκιο σου...


Στο Πανεπιστήμιο γράφαμε ένα μαθημα που δεν θυμόμουν τον τίτλο. Μπαίνω στην αίθουσα, κάθομαι, μοιράζονται τα θέματα...Τα κοιτούσα για κάμποση ώρα με απορρία και σκεφτόμουν ότι εγώ για το Βυζάντιο διάβαζα, για τον Καποδίστρια με ρωτάνε...Σε κάποια στιγμή μπαίνει η καθηγήτρια. Την κοιτάζω, με κοιτάζει κι αυτή και ρωτάει: <<Εσύ δεν το εχες περάσει αυτό το μάθημα;>> Σε λάθος εξέταση μπήκα! Ευτυχως με ήξερε η γυναικα και δεν με παρεξήγησε (πολύ)!

 

[ΦΖΠ1]

[edit] κι εσύ γιατί δε στέλνεις πμ?

 

[theoritikos]

Είμαι Δευτέρα Γυμνασίου και μήνας Νοέμβριος. Ο καιρός ήταν αρκετά χειμερινός, με βροχές και πολύ κρύο. Λόγω αυτής της κατάστασης, όσες τάξεις είχαν Γυμναστική περιφέρονταν άσκοπα στους διαδρόμους κάνοντας αρκετή φασαρία. Αφού είδαν και απόειδαν οι καθηγητές, ο Διευθυντής αποφασίζει η ώρα της γυμναστικής να γίνεται μέσα στον χώρο του σχολείου.

Εμείς κάνουμε Αρχαία με μια τρελή γεροντοκόρη φιλόλογο. Από την ώρα που μπήκε στην αίθουσα ήθελε να πάει τουαλέτα, αλλά δεν ήθελε να διακόψει το μάθημα. Όσο περνάει η κατάσταση χειροτερεύει, κάτι που καταλάβαμε από τις κινήσεις της, και εμείς προσπαθούμε να μην γελάσουμε .

Κάποια στιγμή δεν μπορεί να κρατηθεί άλλο. Σταματάει απότομα το μάθημα και τρέχει προς την πόρτα. Την ανοίγει απότομα, δεν βλέπει όμως ότι μπροστά ακριβώς έκαναν γυμναστική, και πέφτει φαρδύς πλατύς πάνω σε έναν μαθητή από το δίπλα τμήμα. Παραλίγο να θέλαμε και εμείς τουαλέτα με τα γέλια που κάναμε

 

[BETTY BOOP]

Σε σχολικη εκδρομη, σε καποια ταξη του δημοτικου, ημουν μαζι με μια συμμαθητρια και ειχαμε φερει γαριδακια, πατατακια και χυμους.

Το κοριτσι πηγε να ανοιξει το σακουλακι με τα γαριδακια που ειχε φερει, ασκησε πιεση στη συσκευασια και το σακουλακι ανοιξε από...το κατω μερος...και επεσαν τα γαριδακια στο εδαφος!!!



σε καποια ταξη στο Γυμνάσιο έπαιζα μια μέρα βόλει με τις συμμαθήτριές μου και ξαφνικά μου ήρθε κατακέφαλα η μπάλα, προφανώς χάζευα για μια στιγμή, μια συμμαθήτριά μου με...μούντζωσε, επειδη ημουν αφηρημενη και εφαγα τη μπαλα στο κεφαλι, αντι να κανω κινηση να την απωθησω... (!), χαμογέλασα αμήχανα, ενιωσα πολυ ασχημα τοτε...

 

[johnny19818]

Ένα περιστατικό το οποίο (για μένα) δεν ήταν και τόσο αστείο βέβαια. Είμαστε στη Β' Δημοτικού. Τα παιδιά στο προαύλιο, την ώρα του δικού μας μαθήματος, έπαιζαν μπάσκετ. Εγώ καθόμουν κάτω από ένα παράθυρο όταν ξαφνικά έρχεται η μπάλα με δύναμη από έξω δίνει μια στο τζάμι και γίνεται χίλια κομμάτια πάνω από το κεφάλι μου. Ευτυχώς δεν έπαθα τίποτα.

 

[Rakeesh]

Μια φορα ενας καθηγητης ειχε διαφωνια με τον προεδρο της ταξης ο οποιος ηταν γενικοτερα πολυ ωριμος και ομιλητικος. Τελικα νευριασε και τον εβγαλε εκτος ταξης. Μετα απο λιγο κανει το θεικο να ξαναμπει ξαφνικα για να συμπληρωσει αυτο που ελεγε και να συνεχισει τη διαφωνια, εμεις γελαμε ολοι με το αδιανοητο, αλλα φυσικα ο καθηγητης νευριαζει με το θρασος του και τον ξαναδιωχνει.

Δεν περναει ουτε ενα λεπτο οταν χτυπαει η πορτα και μπαινει ενα μεγαλυτερο παιδι, ο προεδρος του δεκαπενταμελους, για να ανακοινωσει ή να ρωτησει τον καθηγητη κατι. Με το που ακουει την πορτα να ανοιγει για 2η φορα, ο καθηγητης χωρις να κοιταξει καν, κοκκινιζει και φωναζει "σου ειπα δε θελω να ακουσω τιποτα, τιποτα, τιποτα, φυγε απο δω, εισαι απαραδεκτος". Το παιδι κοιταζει απορημενο για λιγο και φευγει

Μαλλον κανενας αλλος δεν καταλαβε τι αστειο συνεβη γιατι ημουν ο μονος που τον επιασε νευρικο γελιο

 

[Σώτος Σώτος]

Μήπως κατά τύχη τον πρόεδρο τον έλεγαν Αλέξη, και ήσασταν στους Αμπελόκηπους???

 

[Rakeesh]

Οχι. Αλλωστε ειπα οτι ο δικος μας προεδρος ηταν πολυ ωριμος και επικοινωνιακος :ρ

 

[Gordon]

Τα πρωτα που μου ερχονται στο μυαλο...

Καπου στο Λυκειο καθομουν με εναν τυπο που ειχε ετρωγε συνεχως αηδιες. Εφερνε στην ωρα του μαθηματος τσιπς, γαριδακια, σουβλακια. Μπροστα ειχαμε εναν ηπιο τυπο στου οποιου το μπουφαν ο τυπας σκουπιζοταν απο τις λιγδες στο στυλ "σε χτυπαω στη πλατη", "εισαι ωραιος" και τετοια. Το αστειο ειναι οτι στον επομενο χορο του σχολειου, ο ηπιος εσκασε μυτη με το μπουφαν και το μερος ηταν τσιτα στο μπλου λάιτ. Λιγδα και γαριδιλα εβδομαδων εκανε μπαμ απο δυο οικοδομικα τετραγωνα μακρια. Περναγε και ανοιγαμε δρομο. Dude

Καπου στο Γυμνασιο ειχα βρει μια αποτυχημενη φωτογραφια του πιανιστα Σγουρου απο καποιο εξωφυλλο σταυρολεξικου περιοδικου. Ειχα κοψει μονο το κεφαλι και το ειχα ειχα κολλησει σε μακρια καλαμακια απο σουβλακι. Οταν καποιος εκανε αναγνωση σε αποσταση εως και τριων θρανιων απο εμενα, του εβαζα υποβρυχιως τον τηλεσκοπικο Σγουρο μπροστα του και του φευγαν γελια, σαλια, μιξες (και ενιοτε εφευγε και απο την ταξη).

Ενας καθηγητης με επιασε μια φορα να με ρωτησει γιατι οι κοπελες του τμηματος μας βγαινουν απο την ταξη γεματες χαρτακια στο κεφαλι. Λες και εγω πιπιλαγα-σαλιωνα μανιωδως χαρτια, τα εβαζα σε μπικ-φυσοκαλαμο και τους χαλαγα την κομμωση...

Την πρωτη ωρα, της πρωτης Γυμνασιου με πεταξε η φιλολογος εξω. Γιατι? Με το που ανοιξε το στομα της να συστηθει, ηταν σαν να μιλαγε στρουμφακι με ιγμοριτιδα. Σαν τους Chipmunks. Διαλυθηκα. Τοσο που δεν μπορουσα να συνελθω. Ηρθε επανω μου ουρλιαζε και το πραγμα μου φαινοταν ακομα πιο αστειο. Toσο φωναζε, τοσο με κατεστρεφε.

Για μια βδομαδα οτι και να λεγαμε στη φιλολογο το ξεκιναμε με το "πεστε μου ειναι η τρελη ροδια". Μου ειχε γινει τοσο βιωμα που το ειπα κατα λαθος και στον διευθυντη που ηρθε να επαναφερει την ταξη.

Ειχαμε εναν ηλικιωμενο φιλολογο με μανιες εμφυλιοπολεμικες υπερ της Αριστερας. Για να χανουμε μαθημα το παιζαμε ολοι υποστηριχτες των γερμανοτσολιαδων και παθαινε μπλακ αουτ. Του γραφαμε μηνυματα στον πινακα με συνθηματα της εποχης, κρεμαγαμε κατι Σταλιν αναποδα και τρελαινοταν.

Ειχαμε βρει ενα ποντικι, το βαλαμε σε μια σακουλα και το κρεμασαμε πανω απο μια φτερη του ανεμιστηρα. Ζητησαμε απο την καθηγητρια να ανοιξει τον ανεμιστηρα γιατι σκαγαμε, ο ενας εβγαλε το πομολο, εγω ουρλιαξα 'ΠΟΝΤΙΚΙΙΙΙΙ' και στην ταξη εγινε κατι αναλογο με το παρτυ στο Blade.

Καμια φορα δεναμε με πολυ μποσικο τα πιαστρακια της ζωνης των παντελονιων των κοριτσιων που καθονταν στα μπροστινα θρανια με σπαγγο στη καρεκλα τους χωρις να το καταλαβουν. Ετσι οταν βαραγε κουδουνι, ηταν σαν να γκρεμιζοταν το σχολειο. Ενιοτε υπηρχαν και ατυχεις αποκαλυψεις.

'Ποιος ουρησε στο σφουγγαρι? Πειτε μου, ποιος ουρησε στο σφουγγαρι'

Στην πρωτη καταληψη μια πολυ ηλικιωμενη καθηγητρια αρνηθηκε να εγκαταλειψει το σχολειο. Δεν αποδεχοταν την καταληψη και εμεινε στην εδρα της. Την καναμε Χριστο για να φυγει τιποτα. Στο τελος κατσαμε και εμεις γυρω απο την εδρα και ξεκινησαμε να παιζουμε 21. Τις μοιραζαμε και φυλλα και αυτη κοιτουσε ταβανι. Μετα απο λιγο "εσπασε" και εφυγε τρεχοντας. Χαλαγε και το φυλλο...

Πρέπει να ήσουν το ΑΠΟΛΥΤΟ σκάνδαλο. Οι γονείς σου άραγε επιβίωσαν;

 

[darkhado]

Νευρικό γέλιο με'στη τάξη...

Να προσπαθώ να κρατηθώ σε όλο το μάθημα και όταν μου φεύγαν μερικά γέλια που τραβούσαν το βλέμμα της δασκάλας, να παίζω ολόκληρη παράσταση του τύπου έβαλα τα χέρια μου μπροστά στο πρόσωπό μου επειδή φτερνίστηκα(μέχρι και τους μορφασμούς φτερνίσματος έκανα στο πρόσωπό μου, πανάθεμά με)

Ένα άλλο περιστατικό που θυμάμαι ήταν μια πλάκα που έκανα με ένα φίλο μου.Αυτός, όταν χτύπαγε το κουδούνι έλεγε: ο τελευταίος μ@#$! και έτρεχε έξω στην αυλή.Μια μέρα την ώρα του μαθήματος παρατήρησα οτι είχε λυμένα τα κορδόνια του στο ένα του παπούτσι.Έριχνα κάτω σκόπιμα, πότε το στύλο μου, πότε το μολύβι μου, πότε το μπλάνκο μου και έσκυβα τάχα μου - τάχα μου για να τα μαζέψω, ενώ κάθε φορά του έδενα και απο λίγο το κορδόνι του στο πόδι της καρέκλας του.Μόλις χτύπησε το κουδούνι αυτός ξανά τα ίδια...Ο τελευταίος μ!@#$. Πετάγεται όρθιος γρήγορα για να βγεί έξω πέφτει κάτω και τρώει τα μούτρα του.Εγω βγήκα έξω απο τη πόρτα  με το πάσο μου γελώντας και όταν γύρισα και τον κοίταξα, με κοίταξε κι αυτός και γελάγαμε μετά και οι δυο.

Καλά να πάθει........ο μ!@#$ 

Ααααααχαχαχαχα...?

Να σας πω κι άλλο ένα....;

Πάλι με το ίδιο άτομο, αυτός κάθοταν στην αριστερή πλευρα του θρανίου και εγώ στη δεξιά.Του την έκανα συχνά αυτή τη φάρσα.Εκεί που δε το περίμενε στην ώρα του μαθήματος με το αριστερό μου πόδι του έκανα 'ποδο-κλείδωμα' στο δεξί του πόδι χρησιμοποιώντας το δεξι πόδι της  καρέκλας του(αν μπορούσε να μιλήσει αυτή η καρέκλα τι ιστορίες θα έλεγε...).Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να τινάζεται ουρλιάζοντας απο το πόνο τραβώντας μαζί με το θρανίο και όλα βλέμματα επάνω του ενώ εγώ καθόμουν δίπλα του ανήξερος με σταυρομένα τα χέρια.Πόσες φορές τον είχα φέρει σε αμηχανία ένας θεός ξέρει...και γω.?

 

[Bambinella]

Α' Λυκειου και γραφαμε εξετασεις στο τελος της χρονιας. Εκεινη την μερα διναμε Θρησκευτικα.
Εγω ειχα παει περιπου μιση ωρα νωριτερα απο την ωρα που θα γραφαμε για να σχολιασω με τα αλλα παιδια τι μπορει να επεφτε, αν ειχαμε διαβασει, κ.τ.λ. Εκει που εριχνα τις τελευταιες ματιες στο βιβλιο για να φρεσκαρω ο,τι ηξερα με πλησιαζει ενας συμμαθητης μου απο αλλο τμημα, ο Γιαννης. Το παιδι αυτο το ηξερα καλα γιατι την προηγουμενη χρονια τον ειχα διπλανο μου στο θρανιο στο φροντιστηριο ξενων γλωσσων που πηγαινα.
Ερχεται κοντα μου λοιπον, κι αρχιζει να με ρωταει αν διαβασα και σε ποια κεφαλαια εδωσα βαση. Αυτος, οπως μου ειπε, ειχε διαβασει ελαχιστα. Καθομαι διπλα του στο πεζουλι και ξεκιναω να του λεω τι πιστευα πως θα πεσει. Τα SOS, οπως τα λεγαμε τοτε. "Αυτο, αυτο, αυτο κι αυτο. Δωσε βαση σε ολα αυτα, Γιαννη, γιατι αυτα ειναι τα επικινδυνα" και τα ειχα και σημειωμενα για να τα βρισκω αμεσως. Πιανει ο Γιαννης το δικο του βιβλιο και αρχιζει να διαβαζει οσα του ελεγα. Εγω εφυγα και τον αφησα μονο του ωσπου υστερα απο κανενα τεταρτο μπηκαμε ολα τα τμηματα μεσα για να γραψουμε.
Μπαινω μεσα γραφω και μετα απο ωρα βγαινω και περιμενω τα κοριτσια να φυγουμε μαζι.
Εκει που περιμενα βγαινει και ο Γιαννης και ερχεται τρεχοντας προς το μερος μου. "Βιβη, με εσωσες!" μου λεει. "Οσα μου ειπες ηταν ολα σωστα και εγραψα καλα!" "Αχ, μπραβο, βρε" του λεω και απλωνοντας το χερι μου κοντα στο προσωπο του, του λεω "Φιλησε μου το χερι" και ο Γιαννης μου απανταει "Ασε μας, ρε Βιβη" και φευγει!
Μα τι αχαριστια υπαρχει, τελος παντων, στον κοσμο!