* Α' Γυμνασίου

[Eagle 1]

Χμμμ... δεν θυμάμαι ιστορίες γι αρκούδες στο αναγνωστικό. Με βάζεις σε περιέργεια να το ψάξω.
Ουάου, που λέμε κι εμείς εδώ. Το βρήκα!! Κοντά μισόν αιώνα μετά, ξαναδιαβάζω την αθάνατη πρόζα που μας εισήγαγε στη γλώσσα των αρχαίων ημών προγόνων. Άντε να τα συμπαθήσεις μετά κι αυτήν κι αυτούς (αν και εμένα μου άρεσαν τα αρχαία).

1. Ὁ πιστὸς φίλος.


Πιστεύω τῷ φίλῳ. Πιστὸν φίλον ἐν κινδύνοις γιγνώσκεις².


῾Ο φίλος τὸν φίλον ἐν πόνοις³ καὶ κινδύνοις οὐ λείπει. Τοῖς


τῶν φίλων λόγοις ἀεὶ πιστεύομεν. Εἰ⁴ κινδυνεύετε, ὦ


φίλοι, τοὺς τῶν ἀνθρώπων τρόπους⁵ γιγνώσκετε· οἱ μὲν


γὰρ ἄπιστοι φίλοι οὐ μετέχουσι⁶ τοῦ κινδύνου, οἱ δὲ πιστοὶ


συγκινδυνεύουσι τοῖς φίλοις. Πιστοῖς φίλοις μᾶλλον⁷ ἢ


χρυσῷ καὶ ἀργύρῳ πιστεύομεν. Οἱ ἀγαθοὶ ἄνθρωποι καὶ ἐν


κινδύνοις ἀεὶ ἀγαθὸν ἔχουσι θυμόν⁸· τῷ γὰρ θεῷ πιστεύουσιν.


῏Ω φίλε, ὁ θεὸς τοὺς ἀγαθοὺς ἀνθρώπους οὐ λείπει. Πολλοὶ


ἄνθρωποι τῷ πλούτῳ μᾶλλον ἢ τῷ θεῷ πιστεύουσι.

Αρκούδες δεν βλέπω (εκτός αν έρχονταν παρακάτω, οπότε μας έκοψε το καλύτερο), ούτε καμιά συνοχή στο κείμενο. Λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι (και προτάσεις) ατάκτως ερριμμένα . Πού κόλλαγε το τσιτάτο για τα κέφια των αγαθιάρηδων ακόμη κι όταν τα πράματα είναι ζόρικα? Δεν έχει σχέση με πιστούς ή άπιστους φίλους... κι όσο για το τέλος, πού είναι το πρόβλημα? Μια χαρά μπορούσε να πιστεύει ένας αρχαίος καί τῷ πλούτῳ καί τῷ θεῷ αφού ο Πλούτος ήταν θεός, γιος της Δήμητρας και του Ιασίωνα.

Τι να πω, μετά από 40-φεύγα χρόνια, μάλλον η μνήμη μου πήγε σε άλλη γη, σε άλλα μέρη.... Είχα πάντως την εντύπωση ότι το συγκεκριμένο κείμενο κατέληγε στη φιλία που χάλασε η περαστική αρκούδα.... Να 'σαι καλά που μου θύμισες το πρώτο κείμενο που διάβασα στα αρχαία (που η αλήθεια είναι σαν μαθητής δεν τα χώνευα και πολύ), και επίσης να ευχαριστήσω την φίλτατη BETTY BOOP που μας έδειξε ξανά το εξώφυλλο!

 

[NIOBH]

1@Eagle 1[/USER] Η ιστορία με την αρκούδα και τους δυο φίλους, είναι μύθος του Αισώπου!

 

[PT8]

Σίγουρα εσείς οι δύο δε πηγαίνατε σχολείο στην Ακαδημία Πλάτωνος; :supergrin: :animlaugh:

 

[Σώτος Σώτος]

Elephada μου θύμισες τον Παπαγιαννόπουλο με την Βουγιουκλάκη: "Ναυσικάααα..."

(μετά δεν θυμάμαι τι λέει...)

 

[elephadas]

Ομήρου Οδύσσεια, Ραψωδία ζ, στίχος 25 κ.ε.:

Ναυσικάα, τί νύ σ᾿ ὧδε μεθήμονα γείνατο μήτηρ;

εἵματα μέν τοι κεῖται ἀκηδέα σιγαλόεντα,

σοὶ δὲ γάμος σχεδόν ἐστιν, ἵνα χρὴ καλὰ μὲν αὐτὴν

ἕννυσθαι, τὰ δὲ τοῖσι παρασχεῖν, οἵ κέ σ᾿ ἄγωνται.

ἐκ γάρ τοι τούτων φάτις ἀνθρώπους ἀναβαίνει

ἐσθλή, χαίρουσιν δὲ πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ.

Παρακαλώ να λείπουν τα κακεντρεχή σχόλια... δεν ήμουν μπροστά όταν μάλωνε τη Ναυσικά μ' αυτά τα λόγια η μασκαρεμένη Αθηνά, το Γκουγκλ ρώτησα.

Αν η φιλτάτη Betty Boop καταφέρει να ξεμπερδέψει τα βιβλία της και να βρει την μπλε μεταφρασμένη Οδύσσεια που έκανε στην Α' Δημοτικού θα μπορεί να μας γράψει και την κατά Σιδέρη μετάφραση. Εμείς κάναμε Οδύσσεια στη Γ' Γυμνασίου, θαρρώ, από το πρωτότυπο βέβαια. Μια ώρα τη βδομάδα για ένα εξάμηνο, δεν μπορέσαμε να προχωρήσουμε πέρα από τη ραψωδία α', όχι να φτάσουμε στις μπομπές της Ναυσικάς της μπανιστιριτζούς που αντί ως σεμνή κόρη και δη βασιλοπούλα να κοκκινίσει που είδε τον Οδυσσέα ξεβράκωτο και να τηλεφωνήσει στο 100 "Βοήθεια, επιδειξίας" τον πήρε και τον πήγε στον μπαμπά της.

Είχα μάθει όλη την πρώτη σελίδα απ' έξω, και τη θυμάμαι σχεδόν όλη ακόμη, μέχρι εκεί που η Καλυψώ δία θεάων ήθελε τον Οδυσσέα για πόσιν (μα τι του βρίσκανε όλες? Πηνελόπες Κίρκες Καλυψούδες - καλά αυτή συγχωρείται μόνη της σ' ερημονήσι άντρας να'ναι κι ό,τι να'ναι - Ναυσικές?) αλλά της κάνανε χαλάστρα τα μεγάλα αφεντικά που αποφάσισαν ότι θα τον άφηναν οίκονδε νέεσθαι.

 

[Eagle 1]

1@Eagle 1[/USER] Η ιστορία με την αρκούδα και τους δυο φίλους, είναι μύθος του Αισώπου!

Έτσι είναι ΝΙΟΒΗ, αλλά συνεχίζω να έχω στη μνήμη μου την πρώτη επαφή με αρχαίο κείμενο, το περιβόητο "Πιστεύω τω φίλω" συνδεδεμένο με τον μύθο. Εκεί κατέληγε? Το συνέχιζε έτσι το βιβλίο? Να είναι από άλλο βιβλίο που κάναμε παράλληλα τότε? Χαμένες οι μνήμες στο χρόνο....

 

[BETTY BOOP]

1@elephadas[/USER]

Απο το βιβλιο ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ της Α Γυμνασιου ( οχι και Α Δημοτικού!) σε μετάφραση Ζησιμου-Σιδέρη (το μπλε βιβλιο)

"Πώς σ` εκαμε έτσι Ναυσικα, η μανα σου ακαματρα


παραριμμενα κειτονται τα λιμπιστα σου ρουχα


κι η ώρα ειναι του γάμου σου κοντά που πρεπει


τοτε και συ να βάλεις ομορφα και ομορφα να χαρισεις


σ` αυτους που θα `ρθουν σπίτι σου να σ` οδηγήσουν νυφη.


Μ` αυτα ο καθενας όνομα καλό στον κόσμο παίρνει


και χαιρεται ο πατερας του και η λατρευτη του η μανα."

​

 

[hannele]

1991-92 βιβλίο Γαλλικών σχολείου, ΟΕΔΒ

 

[GLX]

Από τη συλλογή μου
Ιστορία Α' Γυμνασίου ΟΕΔΒ
Σχολική χρονιά 1998 - 1999

 

[Κυριάκος Γκλεζάκος]

Ομήρου Οδύσσεια, Ραψωδία ζ, στίχος 25 κ.ε.:

Ναυσικάα, τί νύ σ᾿ ὧδε μεθήμονα γείνατο μήτηρ;

εἵματα μέν τοι κεῖται ἀκηδέα σιγαλόεντα,

σοὶ δὲ γάμος σχεδόν ἐστιν, ἵνα χρὴ καλὰ μὲν αὐτὴν

ἕννυσθαι, τὰ δὲ τοῖσι παρασχεῖν, οἵ κέ σ᾿ ἄγωνται.

ἐκ γάρ τοι τούτων φάτις ἀνθρώπους ἀναβαίνει

ἐσθλή, χαίρουσιν δὲ πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ.

Παρακαλώ να λείπουν τα κακεντρεχή σχόλια... δεν ήμουν μπροστά όταν μάλωνε τη Ναυσικά μ' αυτά τα λόγια η μασκαρεμένη Αθηνά, το Γκουγκλ ρώτησα.

Αν η φιλτάτη Betty Boop καταφέρει να ξεμπερδέψει τα βιβλία της και να βρει την μπλε μεταφρασμένη Οδύσσεια που έκανε στην Α' Δημοτικού θα μπορεί να μας γράψει και την κατά Σιδέρη μετάφραση. Εμείς κάναμε Οδύσσεια στη Γ' Γυμνασίου, θαρρώ, από το πρωτότυπο βέβαια. Μια ώρα τη βδομάδα για ένα εξάμηνο, δεν μπορέσαμε να προχωρήσουμε πέρα από τη ραψωδία α', όχι να φτάσουμε στις μπομπές της Ναυσικάς της μπανιστιριτζούς που αντί ως σεμνή κόρη και δη βασιλοπούλα να κοκκινίσει που είδε τον Οδυσσέα ξεβράκωτο και να τηλεφωνήσει στο 100 "Βοήθεια, επιδειξίας" τον πήρε και τον πήγε στον μπαμπά της.

Είχα μάθει όλη την πρώτη σελίδα απ' έξω, και τη θυμάμαι σχεδόν όλη ακόμη, μέχρι εκεί που η Καλυψώ δία θεάων ήθελε τον Οδυσσέα για πόσιν (μα τι του βρίσκανε όλες? Πηνελόπες Κίρκες Καλυψούδες - καλά αυτή συγχωρείται μόνη της σ' ερημονήσι άντρας να'ναι κι ό,τι να'ναι - Ναυσικές?) αλλά της κάνανε χαλάστρα τα μεγάλα αφεντικά που αποφάσισαν ότι θα τον άφηναν οίκονδε νέεσθαι.

ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ.
Ραψωδία ζ/Φαιακίς, στίχος 34 ως 40.
(Μετάφρασις: Δημήτριος Μαρωνίτης).

"Ω Ναυσικά γιατί τόσο νωθρή να σε γεννήσει η μάνα σου;
Αφρόντιστα σου μένουν τα λαμπρά σου ρούχα,
κ' όμως ο γάμος πιά σου γνέφει
πρέπει κ' εσύ τώρα τα ωραία σου να φορέσεις
να τα χαρίσεις όμως και στους άλλους που θα πάνε στου γαμπρού.
Έτσι στοχάζομαι πως ανεβαίνει ένδοξη η φήμη στους ανθρώπους
και καμαρώνουν ο πατέρας σου και η σεβαστή σου μάνα".

(*) Διετηρήθη η γλώσσα της μεταφράσεως.

Μιχάλης Ιγνατιάδης, Λ. Κακουλίδης, Απόστολος Χαραλαμπίδης, "ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ (Τόμος 1: ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ)", Μετάφρασις: Δημήτριος Ν. Μαρωνίτης, Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, Αθήναι 2001.

 

[BETTY BOOP]

Γνωρίζετε πού μπορώ να βρω σε ψηφιοποιημένη μορφή τα βιβλία της Νεοελληνικής Γλώσσας Α και Β Γυμνασίου; Eίναι από τη δεκαετία του 90...

Πηγή εικονων www.metabook.gr

 

[hannele]

Γνωρίζετε πού μπορώ να βρω σε ψηφιοποιημένη μορφή τα βιβλία της Νεοελληνικής Γλώσσας Α και Β Γυμνασίου; Eίναι από τη δεκαετία του 90...

Πηγή εικονων www.metabook.gr

Δύσκολο, δεν νομίζω να έχει γίνει. Μόνο τα βιβλία του Δημοτικού ΟΕΔΒ 80s-90s υπάρχουν ψηφιοποιημένα. Πολύ φοβάμαι ότι θα πρέπει να τα βρεις σε έντυπη μορφή...δυστυχώς... Τα βρίσκεις εύκολα πάντως, πωλούνται στα παλαιοπωλεία αλλά κι σε sites πωλήσεων μεταχειρισμένων βιβλίων στο διαδίκτυο.

 

[BETTY BOOP]

Βιβλίο Μουσικής

Δεκαετίας 80

Πηγή εικόνας facebook 80s Νοσταλγία από το χρήστη Δημήτρη Γρίβα

 

[Κυριάκος Γκλεζάκος]

Γνωρίζετε πού μπορώ να βρω σε ψηφιοποιημένη μορφή τα βιβλία της Νεοελληνικής Γλώσσας Α και Β Γυμνασίου; Eίναι από τη δεκαετία του 90...

Πηγή εικονων www.metabook.gr

Εις την ιστοσελίδα του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής όπου υπάρχει το αρχείον των παλαιών σχολικών βιβλίων.

Πλοήγηση στη συλλογή

e-library.iep.edu.gr