Στην Αθηνα στο κεντρο, σε ενα απο τα καλυτερα ουφαδικα των βαλκανιων
στην οδο Τζωρτζ για οσους ηξεραν:πηγαινα με παρεα παντα, ολοκληρη εκδρομη κανονιζαμε στο γυμνασιο/λυκειο. Τα πρωτα χρονια που πηγαινα ειχε ενοχλητικους εμφανως κατεστραμενους τυπους που ελεγαν "φιλε εχεις κανα κατοσταρικακι να παιξω και εγω λιγο" και φυσικα ηθελαν να παρουν την δοση τους, οχι εντος μαγαζιου ομως. Μαλιστα σε επριζαν τοσο που μπορει να εχανες την τελευταια σου ζωη στην τελευταια πιστα και το κρανιο σου να μετατρεπονταν σε υφαιστειο.
Τελικα ο παππους ιδιοκτητης τα τελευταια χρονια προσελαβε σεκιουριτι/πορτιερη κατι σαν τα face control στα μοδατα nightclubs.
Εαν φαινοσουν ζητιανος/ναρκομανης δεν σε αφηναν να μπεις, ωστε οι υπολοιποι να χαλανε ανενοχλητοι τα κερματα τους.