Βαρυσήμαντες δηλώσεις...

www.lifo.gr

Πυγμαλίων Δαδακαρίδης: «Δεν θέλω να στενοχωρήσω τους παλιούς, αλλά έχουμε καλύτερους ηθοποιούς σήμερα» | LiFO

Ένα έργο που παίζεται σπάνια, μια μεγάλη καλοκαιρινή περιοδεία, ένας εξαιρετικός θίασος σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καραντζά: Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης υποδύεται τον Ηρακλή Μαινόμενο, που πιστεύει ότι είναι η πιο ανθρώπινη τραγωδία του Ευριπίδη, για να φέρει μπροστά μας την ανθρώπινη διάσταση μιας...
www.lifo.gr www.lifo.gr
Δεν συμφωνώ νομίζω ότι σαν τους παλιούς ηθοποιούς δύσκολα θα βρούμε, γνώμη μου. Σημερα φυσικά υπάρχουν ταλαντούχοι ίσως ήταν η παλιά εποχή που έδινε στους τότε ηθοποιούς την γοητεια που είναι διαχρονική.
 
Δεν γινεται να μην υπαρχουν ταλαντουχοι ηθοποιοι σημερα. Λογικα πρεπει να υπαρχουν. Απλως ταλαντουχοι.
Προσωπικα μιλωντας ομως, κανενα μεγαλο ταλεντο απο τους σημερινους δεν εχω δει. Ποιος απο ολους μπορει να συγκριθει με την Βλαχοπουλου, την Βασιλειαδου, τον Ηλιοπουλο και τον Λογοθετιδη, για να φερω μερικα παραδειγματα;
Παιζουν οι σημερινοι οπως επαιζαν οι παλιοι του '50 και του '60; Εχει καμια σχεση η διεκπεραιωτικη προσεγγιση των ρολων που υποδυονται οι σημερινοι, με την αγαπη, το μερακι και το παθος που εβαζαν οι παλιοι;
Αν θελετε να αναφερθω σε δυο ηθοποιους που ομως δεν ανηκουν ουτε στους παλιους, αλλα ουτε και στους καινουργιους, προσωπικα θαυμαζω το ταλεντο του Γιαννη Μπεζου και του Δημητρη Πιατα.
 
Μην ξεχνάμε ότι η ποιότητα των σύγχρονων σεναρίων είναι υπό του μηδενός με έμφαση στη woke κουλτούρα και κυρίως στους χαρακτήρες-καρικατούρες. Για παράδειγμα είδα πριν 2-3 χρόνια το σεσουαρ για δολοφόνους και ήθελα να φύγω από τα πρώτα 15 λεπτά. Τα πιο "σοβαροφανή" σενάρια είναι κι αυτά να χαμε να λέγαμε. Κρητικές βεντέτες, παράνομες χωριατοαγάπες, ρωμιός αγάπησε ρωμιά, σόγια που δεν υπάρχουν ούτε στη φαντασία, εξυπνακίστηκοι διάλογοι μεταξύ ηλιθίων κλπ. Δεν χρειάζεται σπουδαίο ταλέντο για να παιξεις σε τέτοια σαβούρα και να αναδειχθείς ηθοποιάρα.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεως σχετικά με τη woke κουλτούρα. Είμαι αντίθετος στο ότι παντού (θέατρο, σινεμά, τηλεσειρές, πανελάδες) παρουσιάζουν τα ομοφυλόφιλα άτομα ως ελαφριά, καρικατούρες που μόνο χαζογελάνε, κατινίζουν και κάνουν λάγνες γκριμάτσες.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Bambinella είπε:
Δεν γινεται να μην υπαρχουν ταλαντουχοι ηθοποιοι σημερα. Λογικα πρεπει να υπαρχουν. Απλως ταλαντουχοι.
Προσωπικα μιλωντας ομως, κανενα μεγαλο ταλεντο απο τους σημερινους δεν εχω δει. Ποιος απο ολους μπορει να συγκριθει με την Βλαχοπουλου, την Βασιλειαδου, τον Ηλιοπουλο και τον Λογοθετιδη, για να φερω μερικα παραδειγματα;
Παιζουν οι σημερινοι οπως επαιζαν οι παλιοι του '50 και του '60; Εχει καμια σχεση η διεκπεραιωτικη προσεγγιση των ρολων που υποδυονται οι σημερινοι, με την αγαπη, το μερακι και το παθος που εβαζαν οι παλιοι;
Αν θελετε να αναφερθω σε δυο ηθοποιους που ομως δεν ανηκουν ουτε στους παλιους, αλλα ουτε και στους καινουργιους, προσωπικα θαυμαζω το ταλεντο του Γιαννη Μπεζου και του Δημητρη Πιατα.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Είπες τις δύο λέξεις κλειδιά, μεράκι και πάθος και μάλιστα σε αντίξοες συνθήκες μιας Ελλάδας που έβγαινε από πόλεμο και εμφύλιο σπαραγμο.
 
Takero72 είπε:
Μην ξεχνάμε ότι η ποιότητα των σύγχρονων σεναρίων είναι υπό του μηδενός με έμφαση στη woke κουλτούρα και κυρίως στους χαρακτήρες-καρικατούρες. Για παράδειγμα είδα πριν 2-3 χρόνια το σεσουαρ για δολοφόνους και ήθελα να φύγω από τα πρώτα 15 λεπτά. Τα πιο "σοβαροφανή" σενάρια είναι κι αυτά να χαμε να λέγαμε. Κρητικές βεντέτες, παράνομες χωριατοαγάπες, ρωμιός αγάπησε ρωμιά, σόγια που δεν υπάρχουν ούτε στη φαντασία, εξυπνακίστηκοι διάλογοι μεταξύ ηλιθίων κλπ. Δεν χρειάζεται σπουδαίο ταλέντο για να παιξεις σε τέτοια σαβούρα και να αναδειχθείς ηθοποιάρα.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Λείπουν και οι σπουδαίοι σεναριογράφοι, σκηνοθέτες με οραμα κτλ. δεν είναι διόλου τυχαίο που δεν έχουμε διαχρονικά έργα σημερα που δεν μιλάνε στις καρδιές των ανθρώπων. Τα παλιά σενάρια είχαν μια αυθεντικοτητα.
 
Takero72 είπε:
Μην ξεχνάμε ότι η ποιότητα των σύγχρονων σεναρίων είναι υπό του μηδενός με έμφαση στη woke κουλτούρα και κυρίως στους χαρακτήρες-καρικατούρες. Για παράδειγμα είδα πριν 2-3 χρόνια το σεσουαρ για δολοφόνους και ήθελα να φύγω από τα πρώτα 15 λεπτά. Τα πιο "σοβαροφανή" σενάρια είναι κι αυτά να χαμε να λέγαμε. Κρητικές βεντέτες, παράνομες χωριατοαγάπες, ρωμιός αγάπησε ρωμιά, σόγια που δεν υπάρχουν ούτε στη φαντασία, εξυπνακίστηκοι διάλογοι μεταξύ ηλιθίων κλπ. Δεν χρειάζεται σπουδαίο ταλέντο για να παιξεις σε τέτοια σαβούρα και να αναδειχθείς ηθοποιάρα.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεως σχετικά με τη woke κουλτούρα. Είμαι αντίθετος στο ότι παντού (θέατρο, σινεμά, τηλεσειρές, πανελάδες) παρουσιάζουν τα ομοφυλόφιλα άτομα ως ελαφριά, καρικατούρες που μόνο χαζογελάνε, κατινίζουν και κάνουν λάγνες γκριμάτσες.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Ποια woke κουλτούρα μωρέ... Και στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο υπήρχαν απίστευτες σαβούρες. Απλώς αν βγάζεις 200 ταινίες το χρόνο, μοιραία θα βγουν και δέκα πολύ καλές. Μια χαρά βλακείες έχουμε δει και στην τηλεόραση που κάθε άλλο παρά woke ήταν.
Το να βγαίνει ένας γκέι καρικατούρα, εμένα δε με πειράζει γιατί υπάρχουν και οι από τη "φύση" τους καρικατουροειδείς γκέι και γούστο τους καπέλο τους.
Το woke από μόνο του δεν είναι καλό ή κακό. Πάντα υπήρχαν δημιουργοί που θέλανε να περάσουν μηνύματα. Όταν καταλήγει "κύρηγμα" ή μίρλα τύπου Ρετιρε είναι ενοχλητικό. Αλλά δε γίνεται μόνο από τους woke απαραίτητα.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα