Γιάννης Καλατζής -Μια σπουδαία φωνή

Ένα από τα τραγούδια που ακούστηκαν λιγότερο αν και δεν υστερεί καθόλου σε ποιότητα. "Στον Πειραιά, στο Πασαλιμάνι" (1970, δίσκος: Κυρα Γιώργαινα).

 
Αν και δεν υπήρξα fan αυτού του ρεπερτορίου, θυμάμαι αρκετά τραγούδια του Καλατζή επειδή ήταν απο τους -πλέον- αγαπημένους τραγουδιστές του πατέρα μου. :D

Το τραγούδι που θυμάμαι περισσότερο, ήταν η "Κοινωνία", και ο λόγος είναι επειδή με αυτό ξεκίναγε μία κασσέτα που είχα "δανειστεί" πιτσιρίκος, και την οποία στη συνέχεια έσβησα για να γράψω απο πάνω την φωνούλα μου (πειραματιζόμουν με εγγραφές), καθώς και μερικά μουσικά θέματα παιδικών σειρών που έβλεπα τότε στην TV !! :D

Φυσικά ο father δεν θα έλεγα πως ενθουσιάστηκε ιδαίτερα με την κίνησή μου αυτή... :p
 
Αν υπαρχουν 2-3 φωνες που θυμαμαι στα πρωτα μουσικα ακουσματα μου το 1970, μια απο αυτες ηταν του Καλατζη. Ιδιαιτερα με ενθουσιαζαν τοτε η "Κυρα-Γιωργαινα" και ο "Επιπολαιος". Θυμαμαι επισης στην εκπομπη "Καθε μεσημερι" στην ΕΡΤ με τον Νασο Αθανασιου και Μιχαλη Ρουσσο στα τελη της δεκ. του 70 που διαγωνιζοταν το φιλμακι με τραγουδια του Γ. Καλατζη.
 
Μπορεί να μην είμαι θιασώτης της ελληνικής μουσικής, αλλά αυτό ήταν το ένα από τα δυο 45αρια στην δισκοθήκη των δικών μου, οπότε έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου.

 
Χτές, ίδια εβδομάδα με τον Καλατζή, έφυγε και ο θεατρικός συγγραφέας Κώστας Μουρσελάς. Ήταν αυτός που είχε γράψει τους στίχους (και όλο το κείμενο της παράστασης) στο "Ω, τι κόσμος μπαμπά!". Κι έτσι, όλη η τριάδα των σπουδαίων συντελεστών αυτού του τραγουδιού (συνθέτης είναι ο Βασίλης Δημητρίου), δεν μένει πια εδώ...

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ένα από τα σπουδαιότερα και μελωδικότερα κομμάτια που ερμήνευσε ο Γιάννης Καλατζής ήταν το Κόκκινο, γλυκό μου στόμα σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και μουσική Μάνου Λοΐζου, που συμπεριελήφθηκε στον σπουδαίο δίσκο "Θαλασσογραφίες" (1970). Εδώ θα το ακούσουμε σε 3 εκδοχές:

1. Η δισκογραφική. 

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το 1977 ο Γιάννης Καλατζής είχε τα φωνητικά στον δίσκο "Κάποιος πάντα λέει αντίο", σε στίχους Βαρβάρας Τσιμπούλη και μουσική Νίκου Καρβέλα. Ίσως ένα από τα γνωστά κομμάτια του ήταν το "Στη Χονολουλού". Δεν επρόκειτο για ένα δίσκο που ακούστηκε ιδιαίτερα, ωστόσο έχει αξία για ιστορικούς λόγους να παραθέσουμε τμήμα του οπισθόφυλλου του δίσκου με τους 3 συντελεστές σε στιγμιότυπα περί το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου.

tsimpouli.jpg
 
Τα Πλεούμενα (1971)

Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος

 
Εκπληκτικό θρεντάκι για μια πραγματικά ξεχωριστή φωνή του ελληνικού πενταγράμμου !

Το "πλαστό το πασαπόρτι" εκτελεσμένο από Καλατζή είναι από τα αγαπημένα μου... :D

Ο πραγματικός τίτλος του τραγουδιού είναι "Η δουλειά κάνει τους άντρες"


Εγώ είμαι ένα μορτάκι

Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος



Δελφίνι Δελφινάκι

Από το δίσκο "Ο σταθμός" του 1968

Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος

 
Πίσω
Μπλουζα