Γιάννης Ρίτσος : ο ποιητής της Ρωμιοσύνης

Juanita

Retro PaTRi@RcH
Joined
23 Οκτ 2007
Μηνύματα
4.263
Αντιδράσεις
347
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μπράβο ρε συ Juanita!!!

Κάποιους μεγάλους ανθρώπους δεν πρέπει να τους ξεχνάμε...

Μέρα Μαγιού...

Εκπληκτικοί στίχοι από μια εκπληκτική φωνή... (Μιλάω και για τον Μπιθικώτση)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μπράβο και πάλι μπράβο. Και οι στίχοι που επέλεξες είναι εξαιρετικοί. Πολύ ευαίσθητος και πολύ σημαντικός άνθρωπος. Του άξιζε ασφαλώς το βραβείο Νόμπελ, αλλά λόγω πολιτικών πεποιθήσεων κάποιοι φρόντισαν να μην προταθεί ποτέ. Αθάνατη Ελλάδα!
 
Ανατρίχιασα! Σ'ευχαριστούμε Juanita! Από τα σχολικά μου χρόνια έμαθα να αγαπώ το Ρίτσο και τα ποιήματα του...

Η Μελίνα απάγγέλει τη Σονάτα του Σεληνόφωτος υπό τον ήχο της Σονάτας του Σεληνόφωτος του Μπετόβεν. Ακόμα θυμάμαι την ανατριχίλα που ένιωσα όταν η φιλόλογος στο λύκειο το έφερε να το ακούσουμε στην τάξη... Αν έπεφτε καρφίτσα, θα την ακούγαμε!

1ο μέρος

[video=youtube;Q2Gi2pd5d-8]

[edit] ολόκληρο βίντεο σε 3 μέρη [/edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Υπεροχο το αφιερωμα, μπραβο Juanita :clap:

Ο Ριτσος ειναι ο αγαπημενος μου ποιητης. Φετος επειδη συμπληρωνονται 100 χρονια απο την γεννηση του θα γινουν αφιερωματα για τη ζωη και το εργο του. Ηδη σε ολους τους σταθμους του μετρο στις οθονες με τις πληροφοριες και τα πολιτιστικα προβαλλονται στιχοι απο τα ποιηματα του.

Δεν μπορω να αντισταθω και να μην ποσταρω και ενα απο τα αγαπημενα μου κομματια απο την Ρωμιοσυνη:

Αὐτὰ τὰ δέντρα δὲ βολεύονται μὲ λιγότερο οὐρανό,


αὐτὲς οἱ πέτρες δὲ βολεύονται κάτου ἀπ᾿ τὰ ξένα βήματα,



αὐτὰ τὰ πρόσωπα δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸν ἥλιο,



αὐτὲς οἱ καρδιὲς δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸ δίκιο.


Ἐτοῦτο τὸ τοπίο εἶναι σκληρὸ σὰν τὴ σιωπή,


σφίγγει στὸν κόρφο του τὰ πυρωμένα του λιθάρια,



σφίγγει στὸ φῶς τὶς ὀρφανὲς ἐλιές του καὶ τ᾿ ἀμπέλια του,



σφίγγει τὰ δόντια. Δὲν ὑπάρχει νερό. Μονάχα φῶς.



Ὁ δρόμος χάνεται στὸ φῶς κι ὁ ἴσκιος τῆς μάντρας εἶναι σίδερο.



Μαρμάρωσαν τὰ δέντρα, τὰ ποτάμια κ᾿ οἱ φωνὲς μὲς στὸν ἀσβέστη τοῦ ἥλιου.



Ἡ ρίζα σκοντάφτει στὸ μάρμαρο. Τὰ σκονισμένα σκοίνα.



Τὸ μουλάρι κι ὁ βράχος. Λαχανιάζουν. Δὲν ὑπάρχει νερό.



Ὅλοι διψᾶνε. Χρόνια τώρα. Ὅλοι μασᾶνε μία μπουκιὰ οὐρανὸ πάνου ἀπ᾿ τὴν πίκρα τους.



Τὰ μάτια τους εἶναι κόκκινα ἀπ᾿ τὴν ἀγρύπνια,



μία βαθειὰ χαρακιὰ σφηνωμένη ἀνάμεσα στὰ φρύδια τους



σὰν ἕνα κυπαρίσσι ἀνάμεσα σὲ δυὸ βουνὰ τὸ λιόγερμα.


Τὸ χέρι τους εἶναι κολλημένο στὸ ντουφέκι


τὸ ντουφέκι εἶναι συνέχεια τοῦ χεριοῦ τους



τὸ χέρι τους εἶναι συνέχεια τῆς ψυχῆς τους -



ἔχουν στὰ χείλια τους ἀπάνου τὸ θυμὸ



κ᾿ ἔχουνε τὸν καημὸ βαθιὰ-βαθιὰ στὰ μάτια τους



σὰν ἕνα ἀστέρι σὲ μία γοῦβα ἁλάτι.


Ὅταν σφίγγουν τὸ χέρι, ὁ ἥλιος εἶναι βέβαιος γιὰ τὸν κόσμο


ὅταν χαμογελᾶνε, ἕνα μικρὸ χελιδόνι φεύγει μὲς ἀπ᾿ τ᾿ ἄγρια γένειά τους



ὅταν κοιμοῦνται, δώδεκα ἄστρα πέφτουν ἀπ᾿ τὶς ἄδειες τσέπες τους



ὅταν σκοτώνονται, ἡ ζωὴ τραβάει τὴν ἀνηφόρα μὲ σημαῖες καὶ μὲ ταμποῦρλα.


Τόσα χρόνια ὅλοι πεινᾶνε, ὅλοι διψᾶνε, ὅλοι σκοτώνονται


πολιορκημένοι ἀπὸ στεριὰ καὶ θάλασσα,



ἔφαγε ἡ κάψα τὰ χωράφια τους κ᾿ ἡ ἁρμύρα πότισε τὰ σπίτια τους



ὁ ἀγέρας ἔριξε τὶς πόρτες τους καὶ τὶς λίγες πασχαλιὲς τῆς πλατείας



ἀπὸ τὶς τρῦπες τοῦ πανωφοριοῦ τους μπαινοβγαίνει ὁ θάνατος



ἡ γλῶσσα τους εἶναι στυφὴ σὰν τὸ κυπαρισσόμηλο



πέθαναν τὰ σκυλιά τους τυλιγμένα στὸν ἴσκιο τους



ἡ βροχὴ χτυπάει στὰ κόκκαλά τους.


Πάνου στὰ καραούλια πετρωμένοι καπνίζουν τὴ σβουνιὰ καὶ τὴ νύχτα


βιγλίζοντας τὸ μανιασμένο πέλαγο ὅπου βούλιαξε



τὸ σπασμένο κατάρτι τοῦ φεγγαριοῦ.


Τo ψωμὶ σώθηκε, τὰ βόλια σώθηκαν,


γεμίζουν τώρα τὰ κανόνια τους μόνο μὲ τὴν καρδιά τους.


Τόσα χρόνια πολιορκημένοι ἀπὸ στεριὰ καὶ θάλασσα


ὅλοι πεινᾶνε, ὅλοι σκοτώνονται καὶ κανένας δὲν πέθανε -



πάνου στὰ καραούλια λάμπουνε τὰ μάτια τους,



μία μεγάλη σημαία, μία μεγάλη φωτιὰ κατακόκκινη



καὶ κάθε αὐγὴ χιλιάδες περιστέρια φεύγουν ἀπ᾿ τὰ χέρια τους



γιὰ τὶς τέσσερις πόρτες τοῦ ὁρίζοντα.
 
Μπράβο Χουανίτα, έκανες τρομερή δουλειά, που τα συγκέντρωσες όλα αυτά καθώς και οι στοίχοι που επέλεξες ήταν φανταστικοί...

Είχα να διαβάσω Ρίτσο από το σχολείο, πραγματικά με συγκίνησες και με γύρισες χρόνια πίσω. Μπορεί όπως αναφέρθηκε και παραπάνω λόγω πολιτικών πεποιθήσεων να μην προτάθηκε ποτέ για Νόμπελ αλλά το μεγαλύτερο βραβείο πιστεύω ήταν η αγάπη του κόσμού που τόσο απλόχερα του δόθηκε. Οπως και να έχει και μόνο να σε χαρακτηρίζουν ποιητή ενός όλοκληρου λαού σημαίνει ότι εξέφρασες και μίλησες στην κάρδια του.... :D :D:D
 
...φαινεται οτι εγω δεν ανηκω σ αυτο που λετε "λαο"..επειδη οι στρατευμενοι της τεχνης ,μεγαλοι η μικροι ,δε μου λενε τιποτα..επειδη σ αυτο τον κοσμο(οχι τον μικροκοσμο του ελλαδισταν)ενας Β.Παπαθανασιου οταν χαθει,θα λειψει πιο πολυ απο Θεοδωρακηδες κ Σαββοπουλους..επειδη εζησα απο κοντα τους"υπαρκτους παραδεισους"(που καλο ειναι να τους ευαγγελιζομαστε εκ του ασφαλους,εμεις,σημερα,ταμπουρωμενοι πισω απο τον μικροαστισμο μας..)επειδη η ελευθερια ειναι ΜΙΑ και δεν εχει να κανει με το χρωμα του δυναστη,ε,θετω εαυτον εκτος "λαου"..ΥΓ,υπαρχει και ο "οδηγητης" για τιμα τον Ι.Ριτσο..επρεπε να γινει και εδω?πρεπει παντου να εκδηλωνεστε??
 
Υπάρχει και ένα όχι τόσο γνωστό ... αριστούργημα !!

Γιάννης Ρίτσος:

Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν

Οχι, δεν είναι αλήθεια. Δεν είναι αλήθεια.

 


Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις


 


Ο Ιωσήφ Στάλιν δεν πέθανε.


 


Είναι παρών ο Στάλιν στο παγκόσμιο πόστο του.


 


Ο Στάλιν ανεβάζει στις επάλξεις των πέντε ηπείρων τις σημαίες της ειρήνης.


 


Ο Στάλιν ετοιμάζει με το σκόρπιο αλεύρι του κόσμου


 


Ενα ολοστρόγγυλο καρβέλι υγείας.


 


Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις.


 


Οσο κι αν μονόφθαλμα κανόνια στρέφουν το μαύρο ρύγχος τους ίσα κατά την υψικάμινο των ελπίδων μας ο Στάλιν αγρυπνεί στο παγκόσμιο πόστο του.


 


Σώπα γιαγιά και σκούπισε με το τσεμπέρι σου τα μάτια σου.


 


Οταν σβύνει η φωτιά σου κάτω από το τσουκάλι σου


 


Είναι ο Στάλιν που σκύβει και φυσάει τη φωτιά σου ν' ανάψει.


 


Οταν λείπει από το τραπέζι μας το ψωμί κι από το στρώμα μας τ' όνειρο κι απ' το δώμα μας το λυχνάρι είναι ο Στάλιν που ανάβει τα μεγάλα ηλεκτρικά στον ορίζοντα κι ακούμε κάτω από τα τούνελ της νύχτας τη βοή των τραίνων που μεταφέρουν λάδι και ψωμί και κάρβουνο στους πεινασμένους.


 


Γιατί ο Στάλιν είναι ο πρωτογιός των προλετάριων κι ο Στάλιν είναι ο πατέρας τους


 


Για τούτο κι ο πιο μαύρος τοίχος της πιο μαύρης νύχτας


 


Είναι γιομάτος απ' τους σωλήνες του φωτός.


 


Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες


 


Οι αιώνες σκαρφαλώνουν στην κορυφή της ψυχής του ν' ανασάνουν μην πείτε πως ο ήλιος ορφάνεψε. Κοιτάχτε


 


Κάθε ήλιος και σελίδα - μέρα με την ημέρα - με τους ήλιους των 74 χρόνων του έφτιαξε ένα χοντρό βιβλίο από ατσάλι και τ' ακούμπησε στα γόνατα του κόσμου


 


Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν


 


Το έργο του: Λευτεριά


 


Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες κι ακούστε


 


Πάνου από την κόκκινη πλατεία στην εξέδρα του ήλιου


 


ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν μιλάει: «Υπερασπείστε, Λαοί, την Ειρήνη».


Εδώ που λέμε βέβαια , ένα ποιηματάκι για το Στάλιν , είναι πολύ ... λίγο , αν αναλογιστεί κανείς τα 30.000.000 Ρώσων , Ουκρανών , Πολωνών , Κοζάκων κ.ο.κ. που έστειλε ο πατερούλης Στάλιν , να συναντήσουν τον ... ουράνιο πατέρα τους!!!! Για κανεναν από αυτά τα 30.000.000 δεν έγραψε ποίημα ο Ρίτσος ή κανένας άλλος κάτοχος ... βραβείου Λένιν ...

(Επειδή προφανώς ήταν φασίστες.Όλοι. Και τα 30.000.000 Ή έστω ... κουλάκοι !)

dolly77 είπε:
Μπορεί όπως αναφέρθηκε και παραπάνω λόγω πολιτικών πεποιθήσεων να μην προτάθηκε ποτέ για Νόμπελ

Ε , εντάξει όμως , λόγω πολιτικών πεποιθήσεων και πάλι , πήρε το ... "Βραβείο Ειρήνης Λένιν" . Το ίδιο κάνει!

http://greatgreeks.skai.gr/content/ritsos-giannis
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Παίρνοντας αφορμή από τα τελευταία πόστς των φίλων μας, να πω και εγώ, χωρίς να ξεφύγω από τα πλαίσια ενός ρετρό φόρουμ, οτι σήμερα που έχουν ξεθωριάσει ΤΑ ΠΑΝΤΑ, καλό είναι να θυμόμαστε κάποιους ανθρώπους οι οποίοι είναι αναντικατάστατοι!

Σε αυτούς συμπεριλαμβάνεται φυσικά και ο Βαγγέλης Παπαθανασίου!

Αλλά αυτός ευτυχώς, είναι ακόμα κοντά μας!

Αγαπητοί φίλοι, κανένας δεν σας εμποδίζει να κάνετε ένα αφιέρωμα και εσείς στους Black Sabbath ή στους Saxon και σε ότι αυτοί πρεσβεύουν.

Προσοχή! Δεν το λέω ειρωνικά! Το εννοώ...

Όλα χρειάζονται σε αυτή τη ζωή. Και εγώ ακούω Metal ορισμένες φορές.

Όμως είναι κρίμα, να κάνει κάποιος ένα αφιέρωμα για ένα άνθρωπο (σημαντικό για κάποιους, ασήμαντο για άλλους) και να θεωρείται εκδήλωση πολιτικών φρονημάτων...

Και τώρα με συγχωρείτε... Πάω να πάρω τον "Οδηγητή"... :p
 
Από τους μεγαλύτερους Έλληνες ποιητές με τεράστια προσφορά στην λογοτεχνία. Η Τέταρτη Διάσταση είναι από τις αγαπημένες μου ποιητικές συλλογές.

Παρόλα αυτά δεν είμαι σίγουρος ότι ο Ρίτσος, ή οποιοσδήποτε άλλος μεγάλος Έλληνας ή ξένος λογοτέχνης ή καλλιτέχνης γενικότερα, άπτεται της θεματολογίας αυτού του forum, αφού σίγουρα δεν είναι "retro". Είναι κλασσικός και υπό αυτή την έννοια πάντα μοντέρνος και επίκαιρος.
 
Leon είπε:
...
Παρόλα αυτά δεν είμαι σίγουρος ότι ο Ρίτσος, ή οποιοσδήποτε άλλος μεγάλος Έλληνας ή ξένος λογοτέχνης ή καλλιτέχνης γενικότερα, άπτεται της θεματολογίας αυτού του forum, αφού σίγουρα δεν είναι "retro". Είναι κλασσικός και υπό αυτή την έννοια πάντα μοντέρνος και επίκαιρος.

Κλασικοί, κλασικότατοι θα έλεγα και εγώ... :cool:

Ρετρό είναι ως προς τα ακούσματα ή τα διαβάσματα της εποχής.

Τον Ρίτσο τον "γνώρισα" μέσα από τα τραγούδια και τις ποιητικές του συλλογές όταν ήμουν παιδί ( άρα είναι ρετρό. ;) )

Με αυτή τη λογική δε θα έπρεπε να γινόταν καμία αναφορά σε συγγραφείς που το έργο τους δεν έχει να κάνει με τις δεκαετίες 70 και 80. π.χ. Βερν, Μπροντέ Παπαδιαμάντης κλπ...
 
Ναι σε αυτό θα συμφωνήσω. Δεν είναι τα ίδια τα έργα retro, είναι οι νοσταλγικές μας αναμνήσεις από αυτά. Και εγώ με Ρίτσο μεγάλωσα. :)
 
Βλεπω τοσες μερες το thread της Χουανιτας και χανω συνεχεια το στοιχημα για το ποτε θα βρεθει καποιος να το σχολιασει πολιτικα. Το κερδισα λοιπον σημερα - και εντυπωσιαστηκα απο τον ανθρωπισμο και το ανοιχτο μυαλο καποιων που εσπευσαν με τη μπετονιερα να θαψουν την ορεξη καποιου να μιλησει για εναν ποιητη, για εναν Ελληνα ποιητη.

Στο thread "συμμετειχαν" πολλες προσωπικοτητες απο το χωρο της τεχνης που τιμησαν με τον τροπο τους το εργο του Γιαννη Ριτσου οπως οι Θεοδωρακης, Μπιθικωτσης, Νταλαρας, Μελινα Μερκουρη ακομα και το σχολιο του Παλαμα. Προφανως ολοι αυτοι ειναι πολυ "λιγοι" για καποιους.

Για καποιους που γνωριζουν τα πραγματα απο "μεσα" και εχουν ζησει τους "παραδεισους" - λες και εμεις οι υπολοιποι δεν ημασταν εκει. Λες και τους ζητησε κανεις να σχολιασουν τον υπαρκτο (ανυπαρκτο πλεον) κομμουνισμο και να μας αραδιασουν βιογραφικα στοιχεια των ηγετων του.

Δεν ζητησα τιποτα τετοιο απο κανεναν - και δεν δεχομαι αυτη τη συμπεριφορα.

Για ακομα μια φορα καποιοι δειχνουν οτι δεν εχουν πιασει το τι σημαινει φορουμ - τι σημαινει κουβεντα - τι σημαινει συμμετοχη - τι σημαινει σεβασμος στο συνομιλητη - τι σημαινει να "αγαπας" τον χωρο που σε φιλοξενει.

Η ελευθερια της εκφρασης που βαυκαλιζονται ολοι οσοι την φωναζουν στα δυσκολα - οσον αφορα το retromaniax - ξεκιναει και τελειωνει στους Κανονισμους Λειτουργιας του και σε οσα απορρεουν απο κει. Να τους διαβασετε ξανα.

Σβηνω λοιπον τα "εκτος τοπου και χρονου" posts (συγνωμη DINO σε παιρνει η μπαλα χωρις να φταις), κλειδωνω για ακομα μια φορα ενα thread - θα συστησω (με λυπη μου) στη Χουανιτα να μην ξαναγραψει κατι για το οποιο θα βρεθουν καποιοι να πανε το θεμα οπου τους βολευει, και θα εχω υποψη μου τις συμπεριφορες καποιων που ειδα εδω.
 
Το thread ξανανοίγει αλλά ο κέρβερος παραμονεύει.

[EDIT] 6 χρόνια μετά ξανακαθαρίζουμε και προχωράμε.
 
Μία απάντηση 6 χρόνια μετά.

Είναι αρκετά τα χρόνια που έχουν περάσει και δεν μπορώ να το δω διαφορετικά.

Το post το οποίο σβήστηκε, ήταν δικό μου και ακολούθησε "αναφορά" σε αυτό από τον Paspartoo , χωρίς όμως να υπάρχει το δικό μου post πλέον (ενδεικτικό καταστασεων και αντιλήψεων).

Το πόσο σχετικό ή άσχετο με το θέμα ήταν το post μου , το καθιστα σαφές η Κοινή Λογική

(που δεν είναι καθόλου κοινή βέβαια).

Στο post μου , ανέφερα στο συγκεκριμένο Thread για το Ρίτσο,

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΡΙΤΣΟΥ , με τίτλο "Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν"

το οποίο δεν αναφερεται συχνά σήμερα, αλλά δεν έχω δει και πουθενά να αμφισβητείται ότι του ανήκει.

Ξεκαθαρίζω , ότι ουδέποτε παραβίασα τους κανόνες ευγένειας , ευπρεπούς γλώσσας ή καλής συμπεριφοράς.

Απλώς ανέφερα ένα ποίημα του συγκεκριμένου ποιητή , ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΟΦΙΣΤΗΣ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ ΣΑΝ ΑΣΧΕΤΟ

ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ.

(Κάποιους καλλιτέχνες και το έργο τους δεν μπορείς να τα διαχωρίσεις από την πολιτική/κομματική τους ταυτότητα και ο Ρίτσος είναι ανάμεσα σε αυτούς. Από την άλλη είναι εμφανές ότι επειδη δεν διαθέτω την επιθυμητη κομματική/ιδεολογική ταυτότητα του παρόντος φόρουμ , η οποία σε όλο τον κόσμο πλην ελλάδος έχει ποσοστά της τάξης του ... 0,1% είμαι ανεπιθύμητος. )

Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και επειδή και αυτό το post , με βάση τα δείγματα γραφής του admin παραπάνω, θα πάει μαζι με το ... άλλο ...

ζητώ να διαγραφεί ο λογαριασμός μου στο φόρουμ τούτο , τον οποίο δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσω άλλωστε ποτέ ξανά . _
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Εντάξει Karnov, μην ανησυχείς, θα το δουν οι admins, κανένας δεν σε κρατάει με το ζόρι. Δεν έχεις δίκιο πάντως γι'αυτό που λες για την ιδεολογία του φόρουμ. Δεν υπάρχει επιθυμητή ιδεολογία εδώ, είμαστε από όλων των ειδών τις ιδεολογίες κι απλά προσπαθούμε να μην φέρνουμε στη φόρα πράγματα που ανοίγουν ιδεολογικές συγκρούσεις χωρίς νόημα, έτσι ώστε να διατηρηθεί ο χώρος καθαρός, και να εξυπηρετήσει τον σκοπό για τον οποίον φτιάχτηκε. Κάποιοι το θεωρούν πολύ αυστηρό και δεν τους αρέσει, δικαίωμά τους, αλλά αυτό που λες δεν ισχύει.
 
Τι έγινε ρε παιδιά; Πολλές διαγραφές-αποχωρήσεις τελευταία. Ηρεμήστε λίγο...Σας έπιασε η άνοιξη;
 
perlastar είπε:
Δεν υπάρχει επιθυμητή ιδεολογία εδώ, είμαστε από όλων των ειδών τις ιδεολογίες κι απλά προσπαθούμε να μην φέρνουμε στη φόρα πράγματα που ανοίγουν ιδεολογικές συγκρούσεις χωρίς νόημα, έτσι ώστε να διατηρηθεί ο χώρος καθαρός, και να εξυπηρετήσει τον σκοπό για τον οποίον φτιάχτηκε.
Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να απαντήσω ...

Το thread , δεν το άνοιξα εγώ.

Το Thread αφορά συγκεκριμένο ποιητή.

Του συγκεκριμένου ποιητή ΠΑΡΕΘΕΣΑ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ. ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ ΔΙΚΟ ΤΟΥ.

Το post μου όχι μόνο σβήστηκε, αλλά γράφτηκαν λίβελοι εναντίον του, χωρίς να υπάρχει το post για του λόγου το αληθές

(τι δημοκρατικότητα ... τι πλουραλισμός ... τι ελευθερία έκφρασης ... ) .

Και επιπλέον και γραφικές απειλές του τύπου "θα έχω υπόψη μου τις συμπεριφορές καποιων που ειδα εδω" ...

(Φανταζόμαστε τι συνεπειες θα είχε αυτό αν ο γράφων τις απειλές αυτές είχε εξουσία σε -πάλαι ποτέ- καθεστώτα σαν αυτά που θαύμαζε ο Ρίτσος και ο θαυμαστής του admin ).

Συνεπώς, δεν έχω θέση εδώ. Ήταν λάθος και το πέρασμά μου από εδώ

(ακούσιο , είχα εστιάσει στα θέματα υπολογιστών , χωρίς να προσέξω την επιθυμητή ιδεολογική ταυτότητα).

Εξακολουθώ λοιπόν να επιμένω ότι πρέπει να διαγραφεί (ή να γίνει ban) ο λογαριασμός μου στο φόρουμ τούτο. _
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δεν έχει διαγραφεί μόνο το δικό σου post Karnov αλλά και άλλα στο παρόν θέμα πριν και μετά το δικό σου από όσο μπορώ να δω (υπάρχουν και κάποια edits τα οποία δεν μου εμφανίζει τα + και τα - (??????) οπότε και δεν μπορώ να έχω 100% άποψη του τί έχει γίνει ακριβώς)

Επίσης δεν έχω να προσθέσω κάτι περισσότερο πάνω σε όσα είπε η Perlastar.

Πιστεύεις πως μετά από 6 χρόνια! αξίζει να ανοίξουμε κουβέντα για τα σβησμένα ποστ; Ούτε νομίζω ο Paspartoo ο οποίος έχει αποχωρήσει χρόνια τώρα θα έρθει να μιλήσει γι αυτά!

Όσον αφορά τον λογαριασμό διαγραφή δεν γίνεται. Δεν υπάρχει δυνατότητα. Υπάρχει μόνο επιλογή ΒΑΝ. Αλλά νομίζω πως δεν αξίζει να φτάσουμε σε αυτό το σημείο και μάλιστα (το ξαναλέω) μετά από 6 χρόνια.
 
Πίσω
Μπλουζα