* Γ' Δημοτικού

[polaris]

To αναγνωστικό της γ' δημοτικού όπως και της δ' δημοτικού έχει ως πυρήνα μια παρέα παιδιών σε κάποια τάξη.
Θυμάμαι καθαρά κάποιους χαρακτήρες (από το μακρυνό '83-'84) :

O Σώτος, ο Σταύρος, η Μυρτώ...

Παραθέτω φράσεις από το αναγνωστικό αυτό που υπάρχουν στα υφάδια της μνήμης μου (από τότε !!!).

Θυμάμαι ότι σε ένα κεφάλαιο η Μυρτώ φεύγει στο εξωτερικό για να συναντήσει τους γονείς της. Να τι γράφει κάπου εκεί :

" 'Μυρτώ Καλλιμάνη'

Αν ήμουν εγώ θα έγραφα σε ένα χαρτί 'Είναι ένα κλαράκι. Προσέξτε μην σπάσει'. "

Ο Σώτος ζητά εξηγήσεις γιατί οι γονείς της Μυρτώς μετανάστευσαν.

Του απαντούν (δεν θυμαμαι ποιός) κάπως έτσι

"- Αν σου πω ότι....(κενό μνήμης).....θα το καταλάβεις ;

- Όχι είπα με ειλικρίνεια. Χρειάζομαι λόγια περισσότερα για να το καταλάβω."

Θυμάμαι σε άλλο κεφάλαιο όπου ο Σώτος μιλά για την κυρία Μπόνη, την δασκάλα του πιάνου :

"Tα δάχτυλά της χορεύουν στ' ασπρόμαυρα πλήκτρα σαν πεταλούδες..."

Θυμάμαι ότι κάπου είχαν βάψει ένα αυτοκίνητο σαράβαλο και έπαιζαν τους οδηγούς : "Πού παμε τώρα ; τώρα πάμε για ψώνια..."

Κορυφαίο κεφάλαιο ήταν με τον Μαθιό από το χωριό που απέτρεψε την σύγκρουση των δύο τραίνων :

"Άρχισα να ροβολάω την πλάγια και να φωνάζω 'Σταματήστεεε' και να σφυρίζω μ' όλη μου την δύναμη.

Αλλά βλέπετε κύριε τα τραίνα δεν είναι γίδια να μ' ακούσουν..."

Και το κεφάλαιο με τα καλαντα ήταν ενδιαφέρον.

Ο Σώτος και ο Σταύρος (με επιφύλαξη) ήθελαν να μαζέψουν χρήματα για να έρθει ο Μαθιός στην Αθήνα.

Ξεκινούν τα κάλαντα στο τρόλεϋ και κάποια στιγμή ψιθυρίζει ο Σώτος "Ποιό αρχοντικό σας, αφού οι άνθρωποι βρίσκονται στο τρόλεϋ..."

Ο Σώτος πήγε και στο φεγγάρι να τα πει : "Εδώ δεν υπάρχει περίπτωση να σου πουν 'μας τα 'παν άλλοι..."

Τελικά τα παιδιά κουράστηκαν. "Με τα λεφτά που μαζέψαμε ο Μαθιός φτάνει ως τα περίχωρα της Αθήνας. Ας περπατήσει τον υπόλοιπο δρόμο..." λέει ο Σώτος...

Θυμάμαι ότι είχε και ένα κεφάλαιο για το σπίτι όπως το ονειρευόταν ο Σώτος...

Έχω να δω το αναγνωστικό από την χρονιά '83-'84 αλλά τα παραπάνω είναι εντυπωμένα στο μυαλό μου μαζί με πολλά άλλα.

Όποιος το έχει παρακαλείται να επιβεβαιώσει τα παραπάνω φραστικά αποσπάσματα...

Έχεις απόλυτο δίκιο . Και ψάχνοντας στο υπόγειο στο πατρικό μου....βρήκα το τετράδιο αντιγραφής που γράφω για το "κλαράκι που το έλεγαν Μυρτώ"

Υ.Γ. Τότε πηγαίναμε και Σάββατο στο σχολείο.

 

[V.I.Smirnov]

Ευχαριστώ για την επιβεβαίωση (αν και ήμουν σίγουρος).

Η ημερομηνία που έδωσα είναι εκ παραδρομής λαθεμένη :

το κείμενο και οι παραπάνω αναμνήσεις μου είναι από την χρονιά '82-83 κι' όχι '83-84 όπως αρχικά έγραψα κατά λάθος.

Δεν έχω ξαναδεί τα κείμενα από τότε.

Τόσα χρόνια πριν αλλά μου εντυπώθηκαν βαθιά μέσα σε λίγες στιγμές.

Κάποιες αναμνήσεις σβήνουν στον χρόνο με ένα ασυμπτωτικό τρόπο : ξεθωριάζουν αλλά δεν εξαλείφονται ποτέ.

Θυμάμαι αποσπασματικά φράσεις και από το αναγνωστικό της Δ' δημοτικού αλλά λιγότερες.

- τον καυγά δυο παιδιών για την θέση στην τάξη ("μα πάντα σ' αυτή την θέση κάθομαι", "από το σπίτι σου την έφερες την θέση ;" )

- τα παιδιά που βοήθησαν στο καφενείο όταν αρρώστησε ο ιδιοκτήτης του που ήταν πατέρας συμμαθητή τους

- το ποδήλατο Δ.Χ. ( - "δηλ. ν' ανέβω ;" - "Αφού είναι Δ.Χ. !")

- την μπάλα που ζήτησε ένα παιδί ("το ίδιο μου είπαν κι εμένα όταν τους ζήτησα μια καλή μπάλα ποδοσφαίρου",

"οι ανάγκες μας είναι πολές και τα λεφτά μας λίγα", "με το παντελόνι αυτό περνάω εφέτος, παπούτσια έχω..." )

- ο ιδιοκτήτης του βυτίου που εθελοντικά ανέλαβε να ποτίζει τα δέντρα που φύτεψαν τα παιδιά (" η βενζίνη δεν είναι νερό, την αγοράζεις")

Από τα αναγνωστικά της E' και ΣΤ' δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτε (και δεν ήθελα να θυμάμαι).

Από το αναγνωστικό της E' τάξης μνημονεύω ένα κείμενο με την ιστορία ενός εργάτη σε ορυχείο που κατέρρευσε η στοά όπου δούλευε.

Η επονομαζόμενη στο κείμενο "στοά ΜΙ".

Θυμάμαι επίσης ένα κείμενο (νομίζω ήταν στο αναγνωστικό της ΣΤ') που αναφερόταν στην κλωστουφαντουργία.

Στο τέλος του ένα παιδί δηλώνει ότι θέλει να γίνει κλωστουφαντουργός. Έκλεινε με την φράση " να αφοσιωθεί στα μεγαλεπήβολα σχέδιά του".

Ο λόγος που από τα αναγνωστικά της E' και ΣΤ' δεν έχω αναμνήσεις είναι ότι σε αυτά η παιδική αφέλεια και ο αυθορμητισμός είναι πολύ λιγότερος και

η επίδρασή τους επάνω μου ήταν πολύ ασθενέστερη. Δεν μου άρεζαν και δεν ήθελα καν να θυμάμαι κάτι από αυτά. Η μνήμη μου που εντύπωσε σχεδόν

στιγμιαία και διατήρησε τις παραπάνω φράσεις αναλλοίωτες τόσο καιρό (έστω και κομματιασμένες) έχει κυρίως ψυχολογική βάση και γι' αυτό είναι τόσο δυνατή.

Όποιος έχει τα αναγνωστικά ας βάλει καμιά σελίδα με τα παραπάνω αποσπάσματα που παρέθεσα - κυρίως της Γ' τάξης....

-

 

[Lord_Makro]

Πω πω τι μου θυμήσατε με το βιβλίο της Ιστορίας.... Αγαπημένο

 

[don dokken]

πωπωωωω...τετοιες αηδιες εγραφαν τοτε???

απο τοτε ειχε ξεκινησει ο κατηφορος??

μολις δεκα χρονια πριν διδασκομασταν κειμενα ιερων τερατων της ελληνικης λογοτεχνιας..

δε θελω να προσβαλλω τις αναμνησεις σας,προς θεου,μου φαινονται εξαιρετικα λιγα,αυτα που διαβαζω εδω,εστω και ως δειγμα..

τρεμω απο αυτα που θα διδαχτουν τα παιδια μας αυριο μεθαυριο..

 

[V.I.Smirnov]

Δεν θα σχολιάσω αν ή πόσο καλά ήταν τα κείμενα - είναι άλλο θέμα - αλλά το λεκτικό σου ύφος θα μπορούσε να έχει περισσότερο σεβασμό.

Η αρνητική κριτική είναι αποδεκτή (εγώ την αποζητώ συχνά) όταν είναι τεκμηριωμένη.

Αν έχεις να πεις τους λόγους για τους οποίους δεν θεωρείς καλά τα όποια τότε βιβλία ή να κάνεις σύγκριση με τα σημερινά, να ακούσουμε.

Και παρεμπιπτόντως, εγώ όσες φορές σχολίασα κάποια συγγράμματα σε συναφή threads (όχι κατ' ανάγκην αρνητικά), καιρό πριν,

οι διαχειριστές διέγραψαν τα σχόλιά μου γιατί λέει "εδώ εκθέτουμε μόνον αναμνήσεις..."

Για να δούμε αν το κάνεις εσύ τι τύχη θα έχεις...

-

 

[herco]

Χωρις να ειμαι και σιγουρος (Don ειναι αυτος) - μαλλον τα διπλα ερωτηματικα ηταν ειρωνια προς τα σημερινα κειμενα που ειναι οντως "λιγα" μπροστα σε αυτα που διδασκομασταν τοτε.

Ισως να μην διαφωνειτε τελικα. Θα δειξει.

 

[imperium]

πωπω kambia υποκλινομαι!!!!!!!!!!!!!

 

[don dokken]

Χωρις να ειμαι και σιγουρος (Don ειναι αυτος) - μαλλον τα διπλα ερωτηματικα ηταν ειρωνια προς τα σημερινα κειμενα που ειναι οντως "λιγα" μπροστα σε αυτα που διδασκομασταν τοτε.
Ισως να μην διαφωνειτε τελικα. Θα δειξει.

με καλυψες απολυτα!δεν ειχα σκοπο να προσβαλλω κανεναν,ουτε να ειρωνευτω αναμνησεις και νοσταλγιες..αν ηταν να προσβαλλω καποιον θα ηταν αυτοι που επιλεγουν και επελεγαν αυτα ως διδακτεα υλη..η εκπληξη μου ηταν γιατι ειχα την εντυπωση οτι αυτη η παρακμη ηρθε αργοτερα ,οχι απο 82-83..

 

[V.I.Smirnov]

Προχτές ψάχνοντας σε ένα υπόλλειμα της μεγάλης βιβλιοθήκης που έχουμε στο εξοχικό,

βρήκα το αναγνωστικό της Δ' δημοτικού, αυτό που είχαμε την χρονιά '82-'83.

Το αντίτυπο αυτό είναι σχεδόν ανέγγιχτο.

Παραθέτω μερικές σελίδες που περιέχουν τα αποσπάσματα που μνημόνευσα στο post #22

Όπως βλέπετε, για σχεδόν 30 χρόνια μετά, τα θυμόμουν αρκετά καλά.









Δυστυχώς το αναγνωστικό της Γ' δημοτικού που ήταν και ο στόχος μου δεν βρέθηκε.

Θυμόμουν ότι υπήρχε - το είχε πάρει το μάτι μου το '97 - αλλά η βιβλιοθήκη από τότε

υπέστη εν αγνοία μου μεγάλες εκκαθαρίσεις και μάλλον δεν σώθηκε, δυστυχώς.

Δοθείσης της ευκαιρίας δείτε κι αυτό :



Πολύ καλό βιβλίο, αξίζει να το διαβάσει ένα παιδί ακόμη και σήμερα...

-

 

[Wally]

Mε εστειλες σχεδον 30 χρονια πισω

 

[Hagi]

Είδα τα εξώφυλλα στο πρώτο ποστ κι έλεγα "κι αυτό το είχα, κι αυτό το είχα"!!!!

Μαθηματικά Γ' Δημοτικού Rulez!!!!

Ευχαριστώωωωωω!!!!

 

[BETTY BOOP]

Είχα τα πέντε πρώτα βιβλία της πρώτης σελίδας του thread. Από τη Γλώσσα μου άρεσαν τα κείμενα και από τη Μελέτη Περιβάλλοντος οι εικόνες!

 

[Nassos83]

Η Γλωσσα μου

Από τα ωραιότερα εξώφυλλα σχολικού βιβλίου.

 

[hhmaria]

Δεν χαλάμε χατήρι

Αυτές είναι από το πρώτο κεφάλαιο με θέμα τη Θεογονία και το δεύτερο με τους άθλους του Ηρακλή.

Θα ακολουθήσουν μερικές ακόμα από τα υπόλοιπα κεφάλαια. Υπομονή μέχρι να σκαναριστούν

Υγ. Ευχαριστώ πολύ την φίλη της Λορενας που μου δάνεισε το βιβλίο

μπορώ να δω το εξώφυλλο;;...αυτο το βιβλίο με τι τύχη να το βρεις;;;...δεν ειναι φοβερο; οσο και να ψαχνεις στο ιντερνετ δεν υπάρχει ΤΙ ΠΟ ΤΑ!...

 

[Kambia]

μπορώ να δω το εξώφυλλο;;...αυτο το βιβλίο με τι τύχη να το βρεις;;;...δεν ειναι φοβερο; οσο και να ψαχνεις στο ιντερνετ δεν υπάρχει ΤΙ ΠΟ ΤΑ!...

Ωπ! Βλέπω έχει χαθεί η εικόνα από το ποστ του akis1977. Θα την ανεβάσω σύντομα

 

[hhmaria]

Σε ευχαριστω!....να πω την αληθεια βλεπω τον ηρακλη στην κουνια με τα φιδια και σκεφτομαι τον πετρακη μου...

θα ειχα παθει 100 εγκεφαλικα εαν τον πετυχαινα ετσι στη κουνια του!!!!!!!!

 

[Kambia]

Ορίστε και το εξώφυλλο της ιστορίας

 

[domniki]

To αναγνωστικό της γ' δημοτικού όπως και της δ' δημοτικού έχει ως πυρήνα μια παρέα παιδιών σε κάποια τάξη.

Εκείνο που μου άρεσε στο αναγνωστικό της 3ης Δημοτικού που αναφέρεις είναι ότι ήταν σαν ενα μυθιστορημα: οι ιστορίες και οι περιπέτειες της παρέας είχαν συνοχή και συνέχεια, κάτι που μου κέντριζε το ενδιαφέρον και ήθελα να μάθω τι θα γινόταν στην συνέχεια της ιστορίας. Κάτι που δεν συνέβαινε στην "Γλώσσα μου" και με απογοήτευσε πάρα πολύ όταν πήγα 4η Δημοτικού.

 

[Σώτος Σώτος]

To αναγνωστικό της γ' δημοτικού όπως και της δ' δημοτικού έχει ως πυρήνα μια παρέα παιδιών σε κάποια τάξη.
Κορυφαίο κεφάλαιο ήταν με τον Μαθιό από το χωριό που απέτρεψε την σύγκρουση των δύο τραίνων :

"Άρχισα να ροβολάω την πλάγια και να φωνάζω 'Σταματήστεεε' και να σφυρίζω μ' όλη μου την δύναμη.

Αλλά βλέπετε κύριε τα τραίνα δεν είναι γίδια να μ' ακούσουν..."

φίλε Smirnov τι μας θύμησες!;!;!;! :thanx2:

Σαν να ξαναζώ τώρα την ίδια εμπειρία, στο θρανίο μου, σκυμμένος πάνω από το αναγνωστικό!!!!!

Γι αυτό ήταν τόσο ωραία τα αναγνωστικά Β', Γ' & Δ' Δημοτικού, επειδή είχαν ένα ενιαίο θέμα. Γι αυτό προσωπικά ξενέρωσα όταν από την Ε' τάξη ('84-'85) μας βάλανε την "Γλώσσα μου" επειδή χάθηκε η μαγεία του μυθιστορήματος...

Πάντως από το αναγνωστικό της Δ' Δημοτικού δεν θυμάμαι απολύτως τίποτα... κενό μνήμης...

 

[domniki]

φίλε Smirnov τι μας θύμησες!;!;!;! :thanx2: Σαν να ξαναζώ τώρα την ίδια εμπειρία, στο θρανίο μου, σκυμμένος πάνω από το αναγνωστικό!!!!!

Γι αυτό ήταν τόσο ωραία τα αναγνωστικά Β', Γ' & Δ' Δημοτικού, επειδή είχαν ένα ενιαίο θέμα. Γι αυτό προσωπικά ξενέρωσα όταν από την Ε' τάξη ('84-'85) μας βάλανε την "Γλώσσα μου" επειδή χάθηκε η μαγεία του μυθιστορήματος...

Πάντως από το αναγνωστικό της Δ' Δημοτικού δεν θυμάμαι απολύτως τίποτα... κενό μνήμης...

Το τρακτέρ

Πεταμένο πια τ'αλέτρι

σκουριασμένο και το υνί

κι ο γερο-ξωμάχος νιώθει

την καρδιά του να πονεί.

Άδειος κι έρημος ο στάβλος

μακαρίτης κι ο Ψαρής

τι φελάει παππού το δάκρυ

σφούγγισέ το να χαρείς.

Άσε τιβ Ψαρή να βόσκει

στ'ανθολίβαδα του νου

κι έλα δώσε την ευχή σου

στο τρακτέρ του εγγονού



Την δασκάλα τους την έλεγαν Αλόη και η τάξη τους ήταν κήπος γιατί πολλά κορίτσια είχαν ονόματα λουλουδιών: Μαργαρίτα, Βιολέτα, Χρυσάνθη, Μυρτώ. Οι φίλοι του Σώτου ήταν ο Σταύρος, ο Στάθης και ο Σπύρος και το κλαράκι που το έλεγαν Μυρτώ ήταν η καινούρια συμμαθήτρια που γονείς της έφυγαν μεταναστες στην Γερμανία και αυτή αναγκάστηκε να μετακομίσει στις θείες της στην Αθήνα και να χασει τον ουρανό του χωριού της.

Γιατί νομίζω ότι αυτές οι ιστορίες ήταν πιο ωραίες από τα κείμενα που είχε η "Γλώσσα μου" ?