Με επιασα αδιαβαστο. Τι ειναι τα "εφταπετρο & να μεινει στο ιδιο το καμινι"?Playmobil σίγουρα και παιχνίδια της γειτονιάς (μήλα, εφτάπετρο, αμπάριζα, αμερικανάκι (ποδόσφαιρο σε παγκάκια με μία πάσα), πόλεμο, να μείνει να μείνει στο τρύπιο το καμίνι, πεντόβολα, τρίλιζα, κουτσό, αγαλματάκια αμίλητα ακούνητα αγέλαστα, αθλητικούς αγώνες, ποδήλατο. Όλα σε μεγάλες ποσότητες. Και Monopoly, πολύ Monopoly. Αφήνω έξω το κομμάτι των υπολογιστών που τυχαίνει να έχω από πολύ μικρός.
Έλα το εφτάπετρο είναι classic, έχω παίξει άπειρο, μπορεί να το ξέρεις με διαφορετικό όνομα. Βάζεις 7 μάρμαρα σε στοίβα και τα ρίχνεις από μακριά με την μπάλα. Είναι 2 ομάδες η μία προσπαθεί να ξαναστήσει τα μάρμαρα ενώ ή η άλλη να σε βγάλει εκτός παιχνιδιού αν σε χτυπήσει η μπάλα. Δες το εδώ.Με επιασα αδιαβαστο. Τι ειναι τα "εφταπετρο & να μεινει στο ιδιο το καμινι"?
Άστο άστο, έτσι όπως το λες. Σήμερα φοβάσαι να κυκλοφορήσεις (πόσο μάλλον τα παιδιά μόνα τους). Θα έρθει καμιά αδέσποτη και δεν θα ξέρεις από που. Η μαμά μου θυμάμαι έβγαινε στο μπαλκόνι το βράδυ και φώναζε Νικοοοοοοοοοο, την άκουγα στην απέναντι γειτονιά και απαντούσα σε λιγοοοοοοο, κλασικά.Απεναντι απο το μπαλκονι μου, υπαρχει ενα τεραστειο οικοπεδο. Στεναχωριεμαι που δεν βλεπω παιδια να τοχουν μετατρεψει σε γυπεδο. Αν ηταν η γενια μου δεν θαχε γλυτωσει.Μεχρι και δοκαρια για τερματα θαχαμε βαλει. Κριμα!
Βρε, για γειτωνια μιλαμε, χωριο Παιανια. Διπλα εχει μια πλατεια πλακοστρωτη, με παιδικη χαρα παγκακια, καφετερι, σουβλακερι και γυρω γυρω σπιτια. Εντυπωση μου κανει που παιζουν μπαλα στισ πλακες κι οχι στο χορταρι του οικοπεδου, τεραστειο, φλατ με μαντροτοιχο του μετρου. Η πλατεια εχει και καποια κλιση και τους φευγει η μπαλα στο δρομο. Απλα τα σημερινα παιδια δεν ξερουν να εκτιμισουν. Πως θα μπλοζοναρω, ρε παιδι μου στις πλακες? Ενω στο χορτο, μιλαμε για εκτιναξεις γατοπαρδου Κερβερογλου. Μετα παραπονιομαστε, οτι δεν εχουμε νεα ταλαιντα, τερματοφασουλες. Ελεος πια.Σήμερα φοβάσαι να κυκλοφορήσεις (πόσο μάλλον τα παιδιά μόνα τους
Μάστορα δε μας τα 'πες αυτά. Με Παιανία (και Καρελλά) βάζεις γκολ από τα αποδυτήρια.Βρε, για γειτωνια μιλαμε, χωριο Παιανια.
Εντελώς. Τόσο που, πριν αρκετά χρόνια μαζευτήκαμε και παίξαμε ένα ξημέρωμα κρυφτό και αμπάριζα μεγάλα παντρεμένα παιδιά στον περιβάλλων χώρο του Ειρήνης και Φιλίας στο Φάληρο. Τα ζευγαράκια που καθόντουσαν στα παγκάκια τα είδαν όλα. Τι γκαούγκανοι θα είπαν.Με χαρα μου βλεπω, κι εσυ οπαδος του αληταμπουρισμου και της ΑΛΑΝΑΣ
Φόραγα στολή τερματοφύλακα, γάντια, κάλτσες μέχρι το γόνατο, σορτσάκι πάνω από την φόρμα και επιγονατίδες. Τα φόραγα να είμαι έτοιμος, και ας μην παίζαμε μπάλα.Πως θα μπλοζοναρω, ρε παιδι μου στις πλακες? Ενω στο χορτο, μιλαμε για εκτιναξεις γατοπαρδου Κερβερογλου.
Καλα τι να πω και με εσας στην γειτωνια σας? Μπαζοσατε την Θαλασσα και πηγατε την στερια 500μ. μεσα. Στον Φλοισβο, λιγο πιο περα απο το Δελφιναριο, ειχε ο μπαρμπας μου ενα μικρο ξενοδοχειο και ταβερνα. Θυμαμαι πευκα και τραπεζακια διπλα στο κυμα. Οταν ξαναπερασα μετα απο χρονια, νομισα οτι ειμουν σε αλλη πατριδα.στον περιβάλλων χώρο του Ειρήνης και Φιλίας στο Φάληρο
Πανέμορφο! Το είχα και εγώ!
Έπαιζε με τις ώρες έφτιαχνα με μπλέ χαρτιά θάλασσα και το ονειρευόμουν να ταξιδεύει και να είμαι και εγώ μέσα!
Το σεντούκι με τις χρυσές λίρες κλασικά το έβαζα μέσα στο αμπάρι.