ARETARA
RetroNuts!
- Joined
- 1 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 2.203
- Αντιδράσεις
- 2.588
Διαγωγή... μηδέν! (1949)
RetroDB: http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Διαγωγή..._μηδέν!
Μια αρκετά παλιά κωμωδία διαπραγματεύομαι στο παρόν thread. Είναι η ταινία "Διαγωγή...μηδέν!!!" του 1949, μια παραγωγή της Ανζερβός Α.Ε. σε σενάριο Δημήτρη Γιαννουκάκη και σκηνοθεσία Μιχαήλ Γαζιάδη και Γιάννη Φιλίππου. Δεύτερος τίτλος: "Σκάνδαλα στο παρθεναγωγείο".
Το θέμα - το καστ. Ένας νέος άνδρας στο χωριό Κοντοσκάλι, ο Φώτης (Λάμπρος Κωνσταντάρας) έχει δεσμό με μια μαθήτρια, τη Μπήλιω Φουντούκα (Έλλη Λαμπέτη). Την Μπήλιω όμως γλυκοκοιτάει και ο δάσκαλος του σχολείου, ο Πλάτων Παπαδάκης (Ντίνος Ηλιόπουλος) και την πολιορκεί συστηματικά. Τον Πλάτωνα όμως θέλει και η διευθύντρια του σχολείου, η Μελπομένη (Λέλα Πατρικίου). Όμως ο Πλάτωνας δεν ενδιαφέρεται για την διευθύντρια. Η τελευταία όμως, τον εκδικείται και διαχέει τα καμώματα του Πλάτωνα στο χωριό. Το χωριό εξεγείρεται για να εκδιώξει το δάσκαλο. Ο πρόεδρος του χωριού Παναγιώτης Φουντούκας (Σπύρος Πατρίκιος) του οποίου η Μπήλιω είναι κόρη αποφεύγει έντεχνα το σκάνδαλο και διώχνει τελικά τον δάσκαλο από το χωριό. Φυσικά, ο τελευταίος έχει προλάβει να μαζέψει κάτι ψιλές από το Φώτη...
Στην Αθήνα πλέον, ο βουλευτής Επαμεινώνδας Ρουσφέτης (Λαλάς Ιακωβίδης) φροντίζει να διορίσει στην θέση του Πλάτωνα την αδερφή του Ευαγγελία (Φανή Ιακωβίδου) για δασκάλα. Ο Πλάτωνας όμως θα ντυθεί γυναίκα και θα ανέβει μαζί με τον βουλευτή στο χωριό για να αναλάβει τη θέση και να κλέψει τη Μπήλιω. Τα σχέδιά του όμως θα βουλιάξουν στη θάλασσα...
Σχόλια. Νομίζω ότι πριν απ' όλα η ταινία για να αξιολογηθεί θα πρέπει να θεωρηθεί μέσα στο κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον εκείνης της εποχής. Είναι το 1949 και η Ελλάδα μόλις εξέρχεται βαριά τραυματισμένη από τον πολυετή εμφύλιο πόλεμο με όλες τις συνέπειες που ακολουθούν. Οι άνθρωποι είναι κουρασμένοι από τις κακουχίες και τα βάσανα και αυτό που θέλουν είναι να μπορέσουν να κοιτάξουν μπροστά και να φτιάξουν τις ζωές τους. Και αποζητούν οπωσδήποτε μια νότα χαράς και αισιοδοξίας που θα τους τονώσει. Νομίζω ότι αυτόν ακριβώς τον τελευταίο σκοπό τάσσεται να εξυπηρετήσει η ταινία και οπωσδήποτε τα καταφέρνει. Με φανερή την έλλειψη τεχνικών μέσων (κάτι που οπωσδήποτε επηρέασε την ποιότητα της ταινίας, δεν εννοώ φυσικά καλλιτεχνικά) οι Γαζιάδης και Φιλίππου δημιουργούν μια κωμωδία που παρέχει πολύ και άριστης ποιότητας γέλιο. Αποκορύφωμα οι σκηνές της έλευσης στο χωριό του βουλευτή και της δασκάλας (βλέπε και Απόσπασμα 2) που είναι πραγματικά συλλεκτικής αξίας. Ωστόσο το σκηνοθετικό δίδυμο με αρωγό το καλογραμμένο σενάριο δεν στέκεται μόνο στην παραγωγή γέλιου. Κάνει πραγματική σάτιρα και καυτηριάζει με ισχυρή (για τα δεδομένα της εποχής) οξύτητα και κυνισμό τα διαχρονικώς κακώς κείμενα του τόπου μας. Την καθυστέρηση της υπαίθρου. Τις πελατειακές σχέσεις κομμάτων/βουλευτών/ψηφοφόρων. Τις αυθαιρεσίες στη δημόσια διοίκηση. Τον κυνισμό των πολιτικών και των παρατρεχάμενών τους κομματαρχών/τοπαρχών. Χωρίς αρχή και τέλος το κεφάλαιο αυτό που η ανάλυσή του ξεφεύγει από την κεντρική ιδέα του θέματος.
Κορυφαίος όλων ο μοναδικός Ντίνος Ηλιόπουλος με την απλησίαστη ερμηνευτική του δεινότητα σε μία από τις πρώτες ταινίες της μεγάλης του καριέρας. Τα ίδια ισχύουν και για τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, σε έναν όμως πιο "δεύτερο" ρόλο από αυτούς που έχουμε συνηθίσει, δείχνει ωστόσο όμως και τις ικανότητές του ως τραγουδιστής. Η Έλλη Λαμπέτη με τη ζωντάνια και την δροσιά των νιάτων της (23 χρονών τότε) συναρπάζει. Από τους υπόλοιπους ρόλους θα σταθώ ιδιαίτερα στον ρόλο του βουλευτή που ενσαρκώνει με επιτυχία ο Λαλάς Ιακωβίδης, ηθοποιός που όμως δεν έκανε πολλές εμφανίσεις. Με ικανοποίησε, τέλος, η παρουσία των δύο τοπαρχών, του προέδρου (Σπύρος Πατρίκιος) και του "αντιπολιτευόμενου" φαρμακοποιού Κοσμά Τσιρώτου (Δήμος Σταρένιος).
Όμορφη μουσική, χαρακτηριστική της περιόδου από τον Niki Yakovlef.
Μικρά-μικρά. Στο πέρασμα του χρόνου η ταινία υπέστη φθορές με συνέπεια την τεχνικά ποιοτική υποβάθμισή της. Όπως διάβασα στην εισαγωγή της κόπιας που παρακολούθησα, η ταινία αποκαταστάθηκε χάρη στη χρηματοδότηση του σχεδίου Lumiere, στα πλαίσια του προγράμματος Media της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Απόσπασμα 1. Ο βουλευτής Επαμεινώνδας Ρουσφέτης στο γραφείο με την υπηρέτριά του Μαρία:
Ρουσφέτης: - Είναι ακόμα μέσα ο ιδιαίτερός μου;
Υπηρέτρια: - Μέσα είναι που να μην έσωνε...
Ρουσφέτης: - Γιατί, τι συμβαίνει;
Υπηρέτρια: - Μου ρίχτηκε να με φιλήσει...
Ρουσφέτης: - Έπρεπε να του δώσεις να καταλάβει πως δεν είσαι από εκείνες που δέχονται φιλιά....απ' τον καθένα... (τη φιλάει)
Ιδιαίτερος: - Ε.... (τους διακόπτει διακριτικά). Με συγχωρείτε, δεν ήξερα ότι είχατε σύσκεψη...
Ρουσφέτης: - Κατάλαβες Μαρία; Κι αμέσως τα χάσανε και γίναν κατακόκκινοι κι οι δυο. Χα.... (απευθύνεται τώρα στον ιδιαίτερο)...έλεγα της Μαρίας, πως τσάκωσα εχθές έναν συνάδελφό μου να φιλά τη δακτυλογράφο του και...της έδειξα...
Ιδιαίτερος: - Κατάλαβα, κατάλαβα...
Ρουσφέτης: - Έχουμε τίποτε άλλο σήμερα;
Ιδιαίτερος: - Σχεδόν τίποτε, έχουμε ένα γράμμα μόνο...
Ρουσφέτης: - Τότε γιατί κρατάς δύο τσάντες;
Ιδιαίτερος: - Επειδή πηγαίνω στο Υπουργείο, όταν με βλέπουν με δύο τσάντες, νομίζουν ότι έχετε πολλές υποθέσεις και έτσι αυξάνει το γόητρό σας...
Ρουσφέτης: - Εύγε Μιχάλη, θα σου αυξήσω το μισθό...
Ιδιαίτερος: - Η καλοσύνη σας...
Απόσπασμα 2. Η ομιλία του βουλευτή Ρουσφέτη στο Κοντοσκάλι:
Ρουσφέτης: - Άνδρες Κοντοσκαλιώτες. Η θερμή υποδοχή την οποίαν επεφυλάξατε εις εμέ, μου ανέφυσε χαράς και αγαλλιάσεως...Ουδέποτε θα λησμονήσω την ευτυχήν αυτήν ημέραν καθήν οι ευγενείς κάτοικοι του ενδόξου χωρίου Κοντοσκάλι, υπεδέχθησαν τον πληρεξούσιόν των μετά τοσούτου ενθουσιασμού...Πιστέψατέ με ότι το Κοντοσκάλι θα παύσει λίαν συντόμως να είναι χωρίον (σφυρίγματα αποδοκιμασίας)...διότι, οσονούπω, αρχίζουν εργασίαι επεκτάσεως ηλεκτροφωτισμού, υδρεύσεως και οδοποιίας αι οποίαι θα δώσουν εργασίαν εις τον πληθυσμόν και θα κάνουνε το Κοντοσκάλι ένα μικρό Παρίσι...(επιδοκιμασίες)
Φωνές από την αντιπολίτευση: - Αλλού αυτά, δεν περνάνε...
Ρουσφέτης: - Θα κτίσω νοσοκομεία, τουριστικά ξενοδοχεία και δύο θέατρα...κι αυτά εντός προσεχών ημερών ή μηνών ή το πολύ ετών...Αναμείνατε ολίγον, διότι αν δεν αναμείνετε ολίγον τότε θα αναμείνετε πολύ (πέφτει το πανό πάνω του)
Φωνές του πλήθους: -Ωωωωω...
Video. Δυστυχώς δεν βρήκα απόσπασμα της ταινίας. Αντ' αυτού παραθέτω την αυθεντική ερμηνεία του τραγουδιού "Στα δίχτυα της αγάπης" από τη Μαίρη Λω (σύζυγο του Niki Yakovlef) και του Τρίο Μέλοντυ. Στίχοι: Ρέτη Ταμπακοπούλου, μουσική: Niki Yakovlef.
Φωτογραφίες.
1. Το "Μονοτάξιον Ημιγυμνάσιον θηλέων Κοντοσκαλίου".
2. Ο Πλάτωνας κρατάει τιμωρία την Μπήλιω...
3. Το γράμμα που έστειλε ο πρόεδρος της κοινότητας στον βουλευτή.
4. Αριστερά, ο βουλευτής μέσα από το λεωφορείο της γραμμής κατά την άφιξή του στο Κοντοσκάλι χαιρετά τα πλήθη που τον υποδέχονται... Δεξιά, στην τυχαία συνάντησή του με τη δασκάλα...
5. Φώτης και Μπήλιω τραγουδούν "Στα δίχτυα της αγάπης".
RetroDB: http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Διαγωγή..._μηδέν!
Μια αρκετά παλιά κωμωδία διαπραγματεύομαι στο παρόν thread. Είναι η ταινία "Διαγωγή...μηδέν!!!" του 1949, μια παραγωγή της Ανζερβός Α.Ε. σε σενάριο Δημήτρη Γιαννουκάκη και σκηνοθεσία Μιχαήλ Γαζιάδη και Γιάννη Φιλίππου. Δεύτερος τίτλος: "Σκάνδαλα στο παρθεναγωγείο".
Το θέμα - το καστ. Ένας νέος άνδρας στο χωριό Κοντοσκάλι, ο Φώτης (Λάμπρος Κωνσταντάρας) έχει δεσμό με μια μαθήτρια, τη Μπήλιω Φουντούκα (Έλλη Λαμπέτη). Την Μπήλιω όμως γλυκοκοιτάει και ο δάσκαλος του σχολείου, ο Πλάτων Παπαδάκης (Ντίνος Ηλιόπουλος) και την πολιορκεί συστηματικά. Τον Πλάτωνα όμως θέλει και η διευθύντρια του σχολείου, η Μελπομένη (Λέλα Πατρικίου). Όμως ο Πλάτωνας δεν ενδιαφέρεται για την διευθύντρια. Η τελευταία όμως, τον εκδικείται και διαχέει τα καμώματα του Πλάτωνα στο χωριό. Το χωριό εξεγείρεται για να εκδιώξει το δάσκαλο. Ο πρόεδρος του χωριού Παναγιώτης Φουντούκας (Σπύρος Πατρίκιος) του οποίου η Μπήλιω είναι κόρη αποφεύγει έντεχνα το σκάνδαλο και διώχνει τελικά τον δάσκαλο από το χωριό. Φυσικά, ο τελευταίος έχει προλάβει να μαζέψει κάτι ψιλές από το Φώτη...
Στην Αθήνα πλέον, ο βουλευτής Επαμεινώνδας Ρουσφέτης (Λαλάς Ιακωβίδης) φροντίζει να διορίσει στην θέση του Πλάτωνα την αδερφή του Ευαγγελία (Φανή Ιακωβίδου) για δασκάλα. Ο Πλάτωνας όμως θα ντυθεί γυναίκα και θα ανέβει μαζί με τον βουλευτή στο χωριό για να αναλάβει τη θέση και να κλέψει τη Μπήλιω. Τα σχέδιά του όμως θα βουλιάξουν στη θάλασσα...
Σχόλια. Νομίζω ότι πριν απ' όλα η ταινία για να αξιολογηθεί θα πρέπει να θεωρηθεί μέσα στο κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον εκείνης της εποχής. Είναι το 1949 και η Ελλάδα μόλις εξέρχεται βαριά τραυματισμένη από τον πολυετή εμφύλιο πόλεμο με όλες τις συνέπειες που ακολουθούν. Οι άνθρωποι είναι κουρασμένοι από τις κακουχίες και τα βάσανα και αυτό που θέλουν είναι να μπορέσουν να κοιτάξουν μπροστά και να φτιάξουν τις ζωές τους. Και αποζητούν οπωσδήποτε μια νότα χαράς και αισιοδοξίας που θα τους τονώσει. Νομίζω ότι αυτόν ακριβώς τον τελευταίο σκοπό τάσσεται να εξυπηρετήσει η ταινία και οπωσδήποτε τα καταφέρνει. Με φανερή την έλλειψη τεχνικών μέσων (κάτι που οπωσδήποτε επηρέασε την ποιότητα της ταινίας, δεν εννοώ φυσικά καλλιτεχνικά) οι Γαζιάδης και Φιλίππου δημιουργούν μια κωμωδία που παρέχει πολύ και άριστης ποιότητας γέλιο. Αποκορύφωμα οι σκηνές της έλευσης στο χωριό του βουλευτή και της δασκάλας (βλέπε και Απόσπασμα 2) που είναι πραγματικά συλλεκτικής αξίας. Ωστόσο το σκηνοθετικό δίδυμο με αρωγό το καλογραμμένο σενάριο δεν στέκεται μόνο στην παραγωγή γέλιου. Κάνει πραγματική σάτιρα και καυτηριάζει με ισχυρή (για τα δεδομένα της εποχής) οξύτητα και κυνισμό τα διαχρονικώς κακώς κείμενα του τόπου μας. Την καθυστέρηση της υπαίθρου. Τις πελατειακές σχέσεις κομμάτων/βουλευτών/ψηφοφόρων. Τις αυθαιρεσίες στη δημόσια διοίκηση. Τον κυνισμό των πολιτικών και των παρατρεχάμενών τους κομματαρχών/τοπαρχών. Χωρίς αρχή και τέλος το κεφάλαιο αυτό που η ανάλυσή του ξεφεύγει από την κεντρική ιδέα του θέματος.
Κορυφαίος όλων ο μοναδικός Ντίνος Ηλιόπουλος με την απλησίαστη ερμηνευτική του δεινότητα σε μία από τις πρώτες ταινίες της μεγάλης του καριέρας. Τα ίδια ισχύουν και για τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, σε έναν όμως πιο "δεύτερο" ρόλο από αυτούς που έχουμε συνηθίσει, δείχνει ωστόσο όμως και τις ικανότητές του ως τραγουδιστής. Η Έλλη Λαμπέτη με τη ζωντάνια και την δροσιά των νιάτων της (23 χρονών τότε) συναρπάζει. Από τους υπόλοιπους ρόλους θα σταθώ ιδιαίτερα στον ρόλο του βουλευτή που ενσαρκώνει με επιτυχία ο Λαλάς Ιακωβίδης, ηθοποιός που όμως δεν έκανε πολλές εμφανίσεις. Με ικανοποίησε, τέλος, η παρουσία των δύο τοπαρχών, του προέδρου (Σπύρος Πατρίκιος) και του "αντιπολιτευόμενου" φαρμακοποιού Κοσμά Τσιρώτου (Δήμος Σταρένιος).
Όμορφη μουσική, χαρακτηριστική της περιόδου από τον Niki Yakovlef.
Μικρά-μικρά. Στο πέρασμα του χρόνου η ταινία υπέστη φθορές με συνέπεια την τεχνικά ποιοτική υποβάθμισή της. Όπως διάβασα στην εισαγωγή της κόπιας που παρακολούθησα, η ταινία αποκαταστάθηκε χάρη στη χρηματοδότηση του σχεδίου Lumiere, στα πλαίσια του προγράμματος Media της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Απόσπασμα 1. Ο βουλευτής Επαμεινώνδας Ρουσφέτης στο γραφείο με την υπηρέτριά του Μαρία:
Ρουσφέτης: - Είναι ακόμα μέσα ο ιδιαίτερός μου;
Υπηρέτρια: - Μέσα είναι που να μην έσωνε...
Ρουσφέτης: - Γιατί, τι συμβαίνει;
Υπηρέτρια: - Μου ρίχτηκε να με φιλήσει...
Ρουσφέτης: - Έπρεπε να του δώσεις να καταλάβει πως δεν είσαι από εκείνες που δέχονται φιλιά....απ' τον καθένα... (τη φιλάει)
Ιδιαίτερος: - Ε.... (τους διακόπτει διακριτικά). Με συγχωρείτε, δεν ήξερα ότι είχατε σύσκεψη...
Ρουσφέτης: - Κατάλαβες Μαρία; Κι αμέσως τα χάσανε και γίναν κατακόκκινοι κι οι δυο. Χα.... (απευθύνεται τώρα στον ιδιαίτερο)...έλεγα της Μαρίας, πως τσάκωσα εχθές έναν συνάδελφό μου να φιλά τη δακτυλογράφο του και...της έδειξα...
Ιδιαίτερος: - Κατάλαβα, κατάλαβα...
Ρουσφέτης: - Έχουμε τίποτε άλλο σήμερα;
Ιδιαίτερος: - Σχεδόν τίποτε, έχουμε ένα γράμμα μόνο...
Ρουσφέτης: - Τότε γιατί κρατάς δύο τσάντες;
Ιδιαίτερος: - Επειδή πηγαίνω στο Υπουργείο, όταν με βλέπουν με δύο τσάντες, νομίζουν ότι έχετε πολλές υποθέσεις και έτσι αυξάνει το γόητρό σας...
Ρουσφέτης: - Εύγε Μιχάλη, θα σου αυξήσω το μισθό...
Ιδιαίτερος: - Η καλοσύνη σας...
Απόσπασμα 2. Η ομιλία του βουλευτή Ρουσφέτη στο Κοντοσκάλι:
Ρουσφέτης: - Άνδρες Κοντοσκαλιώτες. Η θερμή υποδοχή την οποίαν επεφυλάξατε εις εμέ, μου ανέφυσε χαράς και αγαλλιάσεως...Ουδέποτε θα λησμονήσω την ευτυχήν αυτήν ημέραν καθήν οι ευγενείς κάτοικοι του ενδόξου χωρίου Κοντοσκάλι, υπεδέχθησαν τον πληρεξούσιόν των μετά τοσούτου ενθουσιασμού...Πιστέψατέ με ότι το Κοντοσκάλι θα παύσει λίαν συντόμως να είναι χωρίον (σφυρίγματα αποδοκιμασίας)...διότι, οσονούπω, αρχίζουν εργασίαι επεκτάσεως ηλεκτροφωτισμού, υδρεύσεως και οδοποιίας αι οποίαι θα δώσουν εργασίαν εις τον πληθυσμόν και θα κάνουνε το Κοντοσκάλι ένα μικρό Παρίσι...(επιδοκιμασίες)
Φωνές από την αντιπολίτευση: - Αλλού αυτά, δεν περνάνε...
Ρουσφέτης: - Θα κτίσω νοσοκομεία, τουριστικά ξενοδοχεία και δύο θέατρα...κι αυτά εντός προσεχών ημερών ή μηνών ή το πολύ ετών...Αναμείνατε ολίγον, διότι αν δεν αναμείνετε ολίγον τότε θα αναμείνετε πολύ (πέφτει το πανό πάνω του)
Φωνές του πλήθους: -Ωωωωω...
Video. Δυστυχώς δεν βρήκα απόσπασμα της ταινίας. Αντ' αυτού παραθέτω την αυθεντική ερμηνεία του τραγουδιού "Στα δίχτυα της αγάπης" από τη Μαίρη Λω (σύζυγο του Niki Yakovlef) και του Τρίο Μέλοντυ. Στίχοι: Ρέτη Ταμπακοπούλου, μουσική: Niki Yakovlef.
Φωτογραφίες.
1. Το "Μονοτάξιον Ημιγυμνάσιον θηλέων Κοντοσκαλίου".
2. Ο Πλάτωνας κρατάει τιμωρία την Μπήλιω...
3. Το γράμμα που έστειλε ο πρόεδρος της κοινότητας στον βουλευτή.
4. Αριστερά, ο βουλευτής μέσα από το λεωφορείο της γραμμής κατά την άφιξή του στο Κοντοσκάλι χαιρετά τα πλήθη που τον υποδέχονται... Δεξιά, στην τυχαία συνάντησή του με τη δασκάλα...
5. Φώτης και Μπήλιω τραγουδούν "Στα δίχτυα της αγάπης".
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τέλος πάντων, ας ελπίσουμε ότι θα επαναπροβληθεί κάποια στιγμή!....
