Διδώ Σωτηρίου

Domenica

Banned
Joined
9 Νοέ 2009
Μηνύματα
1.208
Αντιδράσεις
142
Για μυστήριο λόγο δεν την βλέπω πουθενά και είπα να το τολμήσω. Συγγραφέας μύθος και τρομερά παρεξηγημένη. Ολοι βέβαια ξέρετε ᾽᾽Τα ματωμένα χώματα᾽᾽ και ίσως και το ᾽Ὀι νεκροί περιμένουν᾽᾽. Βιβλία σοκ που μας σημάδεψαν όλους. Το μόνο που έχω να ειναι πως ενώ τα παραπάνω καθώς και όλα τα παρεμφερή με την Μικρασιατική τραγωδία (Βενέζης, Μυριβίλης κ.α.) δεν λένε ψέματα και όντως αυτά τα περιστατικά έγιναν ακριβώς έτσι και ήταν φρικτά και αποτρόπαια απλώς ουδείς αναφέρει την συμπεριφορά του Ελλήνικου στρατού. Ενας Ελληνας συγγραφέας το τόλμησε, ο Πάνος Καρνέζης στον ᾽᾽Λαβύρινθο᾽᾽ το οποίο όμως πρώτα γράφτηκε και κυκλοφόρησε στην Αγγλία.

(Σας εφιστώ την προσοχή στα σχόλια!!! Αν θέλετε να ξεσπαθώσετε γράψτε μου προσωπικά! μην κλειδωθεί το θεματάκι,ε ;)

Τα καλύτερα όμως έργα της Διδώς Σωτηρίου είναι όλα της τα υπόλοιπα. ''Η εντολή᾽᾽για την σχέση του Νίκου Μπελογιάννη με την σδερφή της, την Ελλη Παπά, το ''Κατεδαφιζόμεθα᾽᾽για την μιζέρια της Ελλάδας των 50ς, το και καλά παιδικό ᾽Ὀι επισκέπτες᾽᾽ με την ζωή της Ελισάβετ Μαρτινέγκου, τα διηγήματα κ.α.
 
βρε και ενα ποστ για την Διδω που αυτη και αν σχετίστηκε με τα παιδικά μας χρόνια, πρωτη γυμνασιου και η φιλόλογος μας ειπε να παρουμε τα ''ματωμένα χωματα'', την εντολή την ειχα κάνει δωρο στο λυκειο σε εναν τυπο που δν το άξιζε! η το ''κατεδαφιζόμεθα'' δεν θυμάμαι, πάντως του ειχα κάνει δωρο Διδω Σωτηριου ( αν ηξερα τον χαρακτηρα του :banghead:

τοτε μουρουνέλαιο θα πινα και Σωτηριου δεν θα του χάριζα, μπανιο θα εκανα στο αιγαιο πέλαγος χειμωνιατικά :nono: :bash: )!

μου εχει αφησει τραυματα η Διδω, πως να συνεχίσω...δεν μπορω..καταλαβεμε αγαπητη ντομενικα..

εχω διαβασει και το οι νεκροί περιμένουν, ακομα πιο ωραιο, μου φανηκε..

τι λετε βρε παιδια η Ελλη ηταν αδελφη της Διδως..τι μαθαινει κανείς..
 
η διδώ ήταν ζωντανή η ιστορία του αιώνα που πέρασε! προσωπικά είχα την τιμή να περάσω μερικές ώρες μαζί της, τετ-α-τετ, όταν είχε έρθει στη ρόδο καλεσμένη της ομάδας βιβλίου της ΧΕΝ στα μέσα της δεκαετίας του '80. της είχα γνωρίσει τη γιαγιά μου με την οποία υπήρξαν γειτόνισσες στο αϊδίνι και την μονοπώλησα για 2 βραδιές που την βγάλαμε έξω (όχι θα την άφηνα!). της είχε κάνει τρομερή εντύπωση ότι η έκδοση από τα ματωμένα χώματα που της έδωσα να μου βάλει αυτόγραφο ήταν πολύ παλιά για να την έχει διαβάσει κάποιος της ηλικίας μου μάλιστα ... η ζωή τα' φερε έτσι που την ξαναείδα, σαν ειδικευόμενη γιατρός στην πτέρυγα του νοσοκομείου της αθήνας που νοσηλεύτηκε κάπου γύρω στο 2000. εξαιρετική συγγραφέας και πάνω απ΄όλα άνθρωπος.
 
Ένα από τα βιβλία της που είχα διαβάσει στην Α γυμνασίου είναι τα Ματωμένα χώματα και είχα συγκλονιστεί...Πραγματικά πολύ καλό βιβλίο...
 
Τη θυμάμαι μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '90 να κυκλοφορεί στου Ζωγράφου, όπου έμενε, με το μαύρο μπερεδάκι της. Ήταν γλυκύτατη, αλλά ποτέ δε βρήκα το θάρρος να της μιλήσω.
 
Πίσω
Μπλουζα