Εγώ το "ομολογώ" : Υπήρξαν φορές που "έπλαθα με τη φαντασία μου" ότι : "να, τώρα έχω, λέει, μια φοβερή παρέα, με κοινά ενδιαφέροντα, και σε λίγο, λέει, θα βγούμε για να κάνουμε τις βόλτες μας στην Αθήνα, θα πάμε, λέει, στα μπαράκια, μέχρι Γλυφάδα θα φτάσουμε, θα ξενυχτήσουμε, θα γελάσουμε, θα υπάρχουν, λέει και κορίτσια στην παρέα και ... ό,τι ήθελε προκύψει, κάποιος από αυτούς, λέει, θα διαθέσει και αυτοκίνητο για τις τσάρκες μας και θα ρίξουμε, λέει, στο κασετόφωνο την κασέτα με το Magic Bus των Who και θα το τραγουδάμε όλοι μαζί [έτσι είναι : όταν "ονειρεύεσαι" φανταστικούς φίλους, "ονειρεύεσαι" ότι ... τα μουσικά σας γούστα
ταυτίζονται !!! ] και ... και .....
Και μετά .... άνοιξα τα μάτια και .... είδα κατάματα τη σκληρή πραγματικότητα : Και αυτό το βράδυ πάλι μοναχός σου θα βγεις ..... Και γι' αυτό το βράδυ κανείς δεν σε πήρε τηλέφωνο για να κανονίσετε να βγείτε μαζί, έστω για έναν καφέ ή ένα ποτό για μία - μιάμισι ώρα .... Κάπου, σε κάποιο μέρος της Αθήνας, κάποια παρέα αυτή τη στιγμή κανονίζει έξοδο με ... όλα όσα ονειρεύτηκες για σήμερα [αμάξι, κορίτσια, μπαράκια στην παραλιακή, κασέτες με ροκιές "για το ταξίδι" κλπ κλπ], αλλά ... χωρίς εσένα !!! Όσο για σένα .... διάλεξε αυτό που σου "αναλογεί" : Άνοιξε την εφημερίδα για να δεις αν παίζει σε κάποιο σινεμά καμιά ταινία του ενδιαφέροντός σου ή καμιά καλή θεατρική παράσταση και .... θα βγει και σήμερα η βραδυά !!!
Και να σας πω την αλήθεια .... από όλες αυτές τις καταστάσεις, σαν αυτήν που περιγράφω παραπάνω [δλδ με το να βλέπω "ξεκάθαρα" την πραγματικοτητα που ζω], βγήκα πιο δυνατός !!! Έμαθα να αγαπάω τη ζωή με όποιες συνθήκες κι αν μου προσφέρεται ... έμαθα να μη φοβάμαι τη μοναξιά και, κυρίως, να την αντέχω !!! Έμαθα να λέω "δόξα τω Θεώ" ακόμη κι όταν οι "φίλοι" μου με έχουν ξεχάσει [που για να με ξεχάσουν ... τελικά δεν ήταν φίλοι] ....
Πάρτε κι ένα τραγούδι του αγαπημένου μου τραγουδοποιού από το Σέφφηλντ Richard Hawley που λέει, περίπου, τα ίδια :