Εδώ Λιλιπούπολη! Εδώ Λιλιπούπολη! (1976)

Μ΄ένα πράσινο καινούριο παπιγιόν

πον πον

Ξεκινώ για το χορό των μπιζελιώ ω ω ων

Ήρθ΄η ώρα πια και εγω (δις)

Να χορέψω με λαχτάααααρα

Αγκαλιά με μιά αγγινάααααρα

Το πρώτο μου ταγκό! :sure:

... Το χοντρο μπιζελι χορεύει τσιφτετέλι ...

Σε στίχους της Μαριανίνας Κριεζή και μουσική Κηπουργού και Πλάτωνος η Λιλιπούπολη ξεκινουσε το ταξίδι της στα ερτζιανά. Πέντε χρόνια περίπου (μεχρι τις αρχές του 80) μας κρατούσε συντροφιά μέσα από τη συχνότητα του3ου Προγράμματος και στόλισε με υπέροχες εικόνες τα παιδικά μας όνειρα. Η Πιπινέζα και ο Μπιξ μπιξ στη Λιλίμνη ο γιατρός Δρακατόρ...

... Η μπάμια η μεγάλη χορεύει πεντοζάλη...

Από φωνές θυμάμαι Φασουλή, Νοταρά, Παναγιωτοπουλου και στο τραγούδι εκείνη της Σαβίνας.

Είχε κυκλοφορήσει και σε δίσκο υπό τη διεύθυνση του μεγάλου Μάνου Χατζηδάκι...
 
Ειμαι στην ευτυχη θεση να εχω ολους τους δισκους (τρεις νομιζω και ενας μονο με τραγουδια? κατι τετοιο) της Λιλιπουπολης (ας ειναι καλα οι γονεις μου δηλαδης).

Ο Χωρος των μπιζελιων, Μαζα Σιδερομαζα, θυμαμαι τον παπαγαλο, θυμαμαι τον πριγκηψ και τα θυμαμαι με πολυ ζεστασια. Ητανε ιδανικα για να μεγαλωνει ενα παιδι.
 
Ωωωωω! Καμμία ελπίδα για rip? Νομίζω πολλοί (και ακόμα περισσότερες, όπως η κοπέλα μου...) θα σε ευγνωμωνούσαν!

Σχετικό: κανένας με το Μορμόλη; Υπέροχο θεατρικό πραγματικά, και το βινύλιο σε έκανε πραγματικά να νοιώθεις εκεί (τουλάχιστον στα 4 μου :D ). Το έχω ακόμα =)
 
Το CD με τα τραγουδια υπαρχει. Εχει μεσα 31 τραγουδια απο την ΕΜΙ με ετος κυκλοφοριας 1992!
 
Gryzor είπε:
Ωωωωω! Καμμία ελπίδα για rip? Νομίζω πολλοί (και ακόμα περισσότερες, όπως η κοπέλα μου...) θα σε ευγνωμωνούσαν!




Το δισκο με τα τραγουδια το εχω [edit] Copyrights [edit]
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Static είπε:
Το δισκο με τα τραγουδια το εχω και μπορω λιγο αργοτερα να το ανεβασω καπου αν υπαρχει διαθεση.
Τα αλλα βινυλια ειναι δυσκολοτερο, θα δω τι μπορω να κανω.
δεν χρειάζεται να μπεις στον τρελό κόπο να ριπάρεις το βινύλιο... το cd παίζει στην γύρα κι είναι εντάξει..

"Πώς μ' αρέσει η ιστιοπλοΐα όταν έχει δώδεκα μποφόρ!!!"

:cool:
 
Τα τεσσερα βινυλια δεν τα εχω βρει πουθενα να σου πω την αληθεια, μονο διασπαρτα μεμονομενα mp3 απο τα σκετσακια.

Απορω πραγματικα γιατι δεν τα επανακυκλοφορουνε. Τους υποσχομαι οτι τουλαχιστο εγω θα τα τσιμπαγα με μιας.
 
παιδιά έχει ένα cd η αρραβωιαστικιά μου που το παίζει στα μικρά στο νηπιαγωγείο (είνια νηπιαγωγός). Το βουτάω δηλαδή;

Είναι αντιγραμμένο όμως, δεν είναι το original...
 
Σας παρακαλω πολυ - ηδη θα ειδατε οτι εχουν σβηστει καποια posts στην προηγουμενη σελιδα - να μην συνεχισετε τις αναφορες του τυπου , ανεβαζω αυτο , παρε εκεινο κλπ.

Στο GRM δεν κανουμε αναφορες αποκτησης copyrighted υλικου. Δεν δεχομαστε ουτε την προσφορα του αλλα ουτε και τη ζητηση του. Οι οποιες σχετικες συνομιλιες σας μονο με pms σας παρακαλω.
 
Αν κανείς θυμάται το Γιαουρτοπόταμο (το άσπρο χρώμα) σπό τη φωνή της Λ.Π. ας μου πει και εμένα να ησυχάσω... ήταν αυτό τραγούδι για παιδιά;

Εξαιρετικό, δε λέω, αλλά θυμάμαι πως ακούγοντάς το με έπιανε τρελή μελαγχολία...

Σήμερα βέβαια το εκτιμώ αφάνταστα ως κομμάτι, αλλά...

Δεν ξέρω αν έχει κάποιος να πει κάτι σε αυτό...

(ο Sofologiotatos ίσως; θα ήθελα να ακούσω την άποψη ενός μουσικού -ελπίζω να μην κάνω λάθος στην ιδιότητα-)
 
Γιατι ητανε η "Ροζα Ροζαλια" για παιδια?

Ή αν το παμε παραπερα, ητανε ο "Κεμάλ" που ο Χατζιδακις το ονομαζε "παραμυθι" για παιδια? Δεν υπαρχει τετοιο θεμα, πραγματικα.

(Και γενικα,και λιγο οφφ τοπικ, μου τη δινει αυτο το "για παιδια". Τα παιδια δε χρειαζονται απλα πιτσιρικια τυπου "ζουζουνακια" που τρεχουνε γυρω γυρω τραγουδωντας "Αχ Λαγουδακι". Τα παιδια χρειαζονται ερεθισματα, οσο ποιοτικοτερα, τοσο καλυτερα.)

Δεν υπαρχει "για παιδια" και για "μεγαλους". Δεν υπαρχει.
 
Static, σε γενικές γραμμές νομίζω πως συμφωνούμε...

Αυτό που με συγκλόνιζε στο Γιαουρτοπόταμο ήταν η μελαγχολία που προκαλούσε... Απλά δεν ξέρω αν ένα τόσο "βαρύ" κομμάτι έχει θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα στην παιδική ψυχολογία (τώρα εγώ βγαίνω off topic). Θυμάμαι πάντως καθαρά ότι, όποτε το άκουγα, μου έπαιρνε πολύ χρόνο για να συνέλθω.
 
πωωω η Λιλιπούπολη είναι απο τα βινύλια που είχε αγοράσει η μητέρα μου όταν ήμασταν μικρά για... την μουσική μας παιδεία.

Αν παρατηρήσετε τα τραγούδια μιλάνε για τα χρώματα με πανέξυπνο τρόπο, δημιουργώντας εικόνες και όχι λέγοντας συνέχεια την λέξη λές και είναι μαϊμούδες τα παιδάκια!

Αγαπημένη η Μαγιονέζα! (χρώμα κίτρινο)

[edit] no video [edit]

Και η Αρκούδα Καφέ:

[edit] no video [edit]

Κάποιος είχε την καλοσύνη να ανεβάσει σχεδόν όλα τα τραγούδια στο youtube!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Κυκλοφόρησε το cd μέσω Κυριακάτικης εφημερίδας πριν -σχεδόν- ένα χρόνο.

Ίσως από τα λίγα που κατά καιρούς κυκλοφορούν και αξίζουν τον κόπο...

Μετά ακολούθησε ο "Μορμόλης", για τον οποίο έγραψε κάποιο άλλο μέλος, και συνέχισε με μια καλή συλλογή από αληθινά ποιοτικά κομμάτια.

Εμείς, είχαμε δει τη σχετική διαφήμιση και λόγω ξενιτιάς αγκαρέψαμε παπουδογιαγιάδες να μας στείλουν να ακούμε την παλιά, γνώριμη και πολύ αγαπημένη Λιλιπούπολη. Μπαμπάς, μαμά και κόρη κάναμε σαν τρελοί, αλλά νομίζω ότι ο Άγγλος γείτονας -γνωστού όντως ότι η ηχομόνωση στις μεσοτοιχίες δεν είναι και πολύ δυνατό σημείο- είχε καραφρικάρει να ακούει 2 αγριοφωνάρες να τραγουδάνε

"...βλήτα και σπανάκι, χορεύουνε συρτάκι

χορεύουνε συρτάκι στο χορό των μπιζελιών..." και το παιδί να ουρλιάζει "ΑGAIN MAMA, AGAIN!!!" 8)
 
Μικρή άκουγα συχνά τρίτο πρόγραμμα. Δεν είχαμε και πολλές επιλογές εκείνη την εποχή...

Και τα πρωινά όταν ήμουν απογευματινή στο σχολείο, άκουγα τη Λιλιπούπολη.

Δεν έδινα τόση σημασία στα τραγούδια, παρά στα κείμενα.

Είχαν μια δόση λεπτής ειρωνίας και περνούσαν διακριτικά μηνύματα που τα κατάλαβα αργότερα, μεγαλώνοντας.

Θυμάμαι να τη συζητούμε με έναν φιλόλογο στό Γυμνάσιο... Εκείνος κάτι ήθελε να μας μεταδώσει, να μας ψαρέψει, να βολιδοσκοπήσει, κάτι που είχε σχέση με πολιτικά νοήματα, αλλά δεν το κατάλαβα καλά τότε... Ήμουν η μόνη που την άκουγα στην τάξη...

Φυσικά και πήρα το βινύλιο παλιά, αλλά θα προτιμούσα τα σκετσάκια...
 
Εμενα μου αρεσε πολυ (κι ακομα μου αρεσει ο Γιαουρτοποταμος!!!!!!!!!!

schizo είπε:
Static, σε γενικές γραμμές νομίζω πως συμφωνούμε...Αυτό που με συγκλόνιζε στο Γιαουρτοπόταμο ήταν η μελαγχολία που προκαλούσε... Απλά δεν ξέρω αν ένα τόσο "βαρύ" κομμάτι έχει θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα στην παιδική ψυχολογία (τώρα εγώ βγαίνω off topic). Θυμάμαι πάντως καθαρά ότι, όποτε το άκουγα, μου έπαιρνε πολύ χρόνο για να συνέλθω.
Εμενα παλι με μελαγχολουσε το Το πριγκιπικό βαλς. Τη λυπομουνα στο τελος.......... :icon_cry:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Κι αναρωτιόμουνα πρόσφατα πώς δεν υπήρχε θέμα για τη Λιλιπούπολη.

Την άκουγα μετά μανίας, αν και ήμουνα φοιτητής, όταν πρωτομεταδιδόταν στο Τρίτο πρόγραμμα

Έχω και το CD με τα τραγούδια και ένα άλλο CD με μεταγενέστερες εκτελέσεις, νομίζω από μια συναυλία του Μαραγκόπουλου.

Έχω και ηχογραφημένες όλες τις εκπομπές που αναμεταδόθηκαν πριν λίγα χρόνια από το ραδιόφωνο - τις λίγες, σχετικά, που διασώθηκαν. Καθώς και εκείνες που κυκλοφόρησαν σε CD. Και 2-3, που θεωρώ θησαυρούς, ηχογραφημένες σε κασέτα με πανάθλιο ήχο, από τόοοοοτε, μεταξύ των οποίων μία τουλάχιστον που δεν ανήκει σ' αυτές που διασώθηκαν.

Όπως θα καταλάβατε, είμαι ελαφρώς φανατικός Λιλιπουλομανής.

Η εκπομπή εξελίχθηκε αρκετά. Όταν πρωτοξεκίνησε ήταν πραγματικά παιδική, γι' αυτό και εκείνα τα επεισόδια είναι κάποιος πιο απλοϊκά, παρόλο που από την αρχή δεν υποτιμούσε τη νοημοσύνη των παιδιών. Αργότερα όμως που έγινε φανερό ότι την παρακολουθούσαν και πολλοί μεγάλοι έγινε κάπως πιο "ενήλικη", ας πούμε όταν άρχισε να ασχολείται με την πριγκηπομήτορα (καταπληκτική η Αλέκα Παΐζη) που ήταν σαφής παρωδία της Φρειδερίκης.

Τα περισσότερα, αν όχι όλα, από τα τραγούδια της αν και ακούγονται από μόνα τους κι επαναλαμβάνονταν συχνά είχαν αρχικά γραφτεί για συγκεκριμένα επεισόδια και είχαν σχέση με την πλοκή. Έτσι το 1977, παράλληλα με τις πραγματικές εκλογές, είχαν γίνει εκλογές στη Λιλιπούπολη, κι εκεί πρωτοακούστηκε το τραγούδι του Χαρχούδα "Η λύσις είναι μόνο μία, Εγώ εγώ εγώ εγώ εγώ", ήταν το προεκλογικό τραγούδι του κόμματός του, της "Χαρχουδικής Δημοκρατίας". Ο κύριος αντίπαλος της Χ.Δ. ήταν το Γοργοπόδαρο Κίνημα Αγωνιστικής Πάλης (ΓΚΑΠ) του Δυστροπόπιγκα, που παρωδούσε το ΚΚΕ ("Λαέ της Λιλιπούπολης σήκωσε πια παντιέρα με το Χαρχουδα δημαρχο δεν βλέπεις άσπρη μέρα" έλεγε το δικό του τραγούδι.) Το τραγούδι της γρίππης ακούστηκε σε ένα επεισόδιο που όλοι ήταν γριππιασμένοι. Το "Πριγκηπικό βαλς" δεν ήταν για οποιονδήποτε πρίγκηπα, ήταν ο πρίγκηψ της Χιονάτης. Αντιστρέφοντας το παραμύθι είχαν κάνει την κυρία Χιονάτη - Άννα Παναγιωτοπούλου - να χτυπάει το κεφάλι της για τον ανεπρόκοπο πρίγκηπα (Λευτέρη Βογιατζή) που βρήκε και παντρεύτηκε που δεν έκανε τίποτε άλλο από το να ονειρεύεται πώς να γίνει βασιλιάς στη Λιλιπούπολη ενώ εκείνη την έτρωγαν οι δουλειές του σπιτιού ("πλένω σκουπίζω και το παρκέ γυαλίζω" έλεγε το τραγούδι της). Από την άλλη, ήταν πολύ αγαπημένη με τη μητρυιά της τη Μάγισσα Μπρουνχίλντα (Σαπφώ Νοταρά, που βρέθηκε να είναι μάλιστα και παλιός έρωτας του Δρ. Δρακατόρ).

Στο τέλος του πριγκηπικού βαλς δεν λέει ο πρίγκηψ "Να!"? Πάντα το καταλάβαινα σαν να της έδινε μια πρόσκληση, οπότε δεν τη λυπόμουνα - έγινε αυτό που ήθελε. Δεν θυμάμαι το επεισόδιο στο οποίο πρωτακούστηκε.

Εκείνο που μάταια προσπαθούσα να καταλάβω ήταν τι ζώο μπορεί να ήταν μία αρκουδοπεταλούδα (ο δήμαρχος Χαρχούδας). Η Όφη Σόφη ήταν φίδι, κατανοητό.... ο Γλυκόσαυρος το έλεγε το όνομά του, ήταν δεινόσαυρος (υποθέτω βροντόσαυρος ή κάποιο άλλο παχύ είδος). Αλλά αρκουδοπεταλούδα?
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
επιστρεφει η "Λιλιπουπολη" στο 2ο προγραμμα της ΕΡΤ:

"Κάθε μέρα, λίγο μετά τις 09:30 το πρωί, η θρυλική «Λιλιπούπολη» μεταδίδεται στις συχνότητες του Δεύτερου Προγράμματος της ΕΡΤ, προς το τέλος της εκπομπής «Ράδιο με θέα» με τον Δημήτρη Τρίκα.

Στα επεισόδια της επόμενης εβδομάδας:

Δευτέρα 6/7/2015: «Καναρίνειο». Η ψαροταβέρνα του Δυστροπόπιγγα δεν πάει καλά. Μαζί με τον Μπιξ-Μπιξ αποφασίζουν να βάλουν μουσικό πρόγραμμα. Για το λόγο αυτό πάνε στο Καναρίνειο Ωδείο που έχει η Όφη Σόφη για να πάρουν δίπλωμα Μουσικής.

Τρίτη 7/7/2015: «Χωρισμός». Μία πρόσκληση για δεξίωση, που δεν ήρθε ποτέ, θα γίνει η αφορμή για έναν ακόμα καβγά ανάμεσα στο πριγκιπικό ζεύγος και θα οδηγήσει σε χωρισμό.

Τετάρτη 8/7/2015: «Παιχνίδι». Ο Μπιξ-Μπιξ και ο Παπαγάλος πηγαίνουν εκπαιδευτικό περίπατο με τον δόκτορα Δρακατόρ. Φτάνουν στο μεγάλο μηχάνημα, τον Σιδερομάσα. Ο δόκτωρ Δρακατόρ τους εξηγεί τη διαδικασία με την οποία ο Σιδερομάσας μπορεί να τους φτιάξει ό,τι του ζητήσουν, αρκεί να του δώσουν τα κατάλληλα στοιχεία. Ο Μπιξ-Μπιξ και ο Παπαγάλος ζητούν από τον Σιδερομάσα ένα τετράγωνο επιτραπέζιο παιχνίδι με χρώματα και ο Σιδερομάσας βγάζει από μέσα του τη «Λιλίμπολα». Ο Μπιξ-Μπιξ διαβάζει τις οδηγίες και το παιχνίδι είναι έτοιμο νβ αρχίσει.

Πέμπτη 9/7/2015: «Βλαβερές συνέπειες Λιλίμπολας». Ο Μπιξ-Μπιξ και ο Παπαγάλος παίζουν Λιλίμπολα. Τους παρακολουθούν ο δήμαρχος Χαρχούδας και ο Πρίγκιπας, οι οποίοι κάθονται στη συνέχεια να παίξουν κι εκείνοι. Τους συνεπαίρνει όμως τόσο πολύ το παιχνίδι, που νομίζουν ότι κάποιες από τις τοποθεσίες της Λιλιπούπολης έχουν περάσει στην πραγματικότητα στην ιδιοκτησία τους και αποφασίζουν να τις χωρίσουν σε οικόπεδα και να τις πουλήσουν.

Παρασκευή 10/7/2015: «Οικοπεδοποίηση». Ο δήμαρχος Χαρχούδας και ο Πρίγκιπας ανοίγουν κτηματομεσιτικό γραφείο για να πουλήσουν τα οικόπεδα της Λιλιπούπολης που νομίζουν ότι τους ανήκουν.

Την επιμέλεια της σειράς έχει ο Σιδερής Πρίντεζης".

πηγη
 
Αναρωτιέμαι αν υπάρχει πουθενά το αρχείο διαθέσιμο...
 
Πίσω
Μπλουζα