Ελληνικά τραγούδια με θέματα τη θάλασσα, τα καράβια και τους ναυτικούς

"Τα παλληκάρια" του Μαρκόπουλου, ερμηνευμένο από Μαρινέλλα και από Δούκισσα, αν και μάλλον το πρωτοτραγούδησε η Βούλα Ζουμπουλάκη στο No, Mr. Johnson,έχει θαλασσινό θέμα ας μη φαίνεται από τον τίτλο

http://www.youtube.com/watch?v=sHxtLTgoLII

Θυμάστε τα τραγούδια της Λιλιπούπολης? Εκτός από το βαπόρι που σφύριζε διασχίζοντας τη μαγιονέζα (στην οποία κολυμπούσε η Κινέζα με το κίτρινο μαγιώ) και πέταγε πεπόνια από τα κανόνια του, υπήρχε ολόκληρο τραγούδι αφιερωμένο στο καραβάκι της, τον Φύστικο.
 
-Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε

-Η γοργόνα (Στην απάνω γειτονίτσα)

-Το θαλασσινό τριφύλλι

-Bίρα τις άγκυρες

-Το ναυτάκι του Αιγαίου (παιδικό τραγουδάκι)

-Eiς τον αφρό της θάλασσας
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
"Τα καραβάκια" ήταν και είναι από τα πολύ αγαπημένα μου




 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Juanita είπε:
[...]και επειδή δε γίνεται να γράψω σε κάποιο θέμα χωρίς μιά αναφορά :D  


'Στο "πα και στο ξαναλέω..."





Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Αλίμονο! :D Και πάνω που είχα αρχίσει ν' αναρωτιέμαι!... :D

Και μια ερώτηση - αυτό, η Μαρίζα Κωχ δεν το είχε ερμηνεύσει πρώτη (ή θυμάμαι λάθος)? :xm:
 
D@redevil είπε:
Και μια ερώτηση - αυτό, η Μαρίζα Κωχ δεν το είχε ερμηνεύσει πρώτη (ή θυμάμαι λάθος)? :xm:
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Το τραγούδι είναι παραδοσιακό, αλλά ευρύτερα γνωστό έγινε πράγματι με τη Μαρίζα Κωχ που το περιέλαβε σε έναν από τους πρώτους της μεγάλους δίσκους, το "Μια στο καρφί και μια στο πέταλο" του 1973 (νομίζω ο δεύτερός της μετά τον "Αραμπά"). Νταλάρας και λοιποί το είπαν πολύ αργότερα
 
elephadas είπε:
Το τραγούδι είναι παραδοσιακό, αλλά ευρύτερα γνωστό έγινε πράγματι με τη Μαρίζα Κωχ που το περιέλαβε σε έναν από τους πρώτους της μεγάλους δίσκους, το "Μια στο καρφί και μια στο πέταλο" του 1973 (νομίζω ο δεύτερός της μετά τον "Αραμπά"). Νταλάρας και λοιποί το είπαν πολύ αργότερα
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Το θυμάμαι σαν σε όνειρο - κάπου μετά το '85 - να είμαι στο σπίτι της γιαγιάς μου, το καλοκαίρι και να παίζει στην τηλεόραση μια εκπομπή, στην οποία τραγουδούσε η Μαρίζα Κωχ το εν λόγω τραγούδι.

Αμέσως είχα ρωτήσει τη γιαγιά μου, να μάθω σε ποια ανήκε αυτή η μελωδική φωνή!....

Έκτοτε, ούτε το τραγούδι, ούτε την τραγουδίστρια, ξέχασα ποτέ...

Ευχαριστώ για την πληροφορία! :)
 
Ο "Ναύτης" του Γιώργου Μητσάκη που παρουσίασα στην αρχή του thread ως γνωστόν ερμηνεύτηκε από τη Σωτηρία Μπέλλου σε πρώτη εκτέλεση. Εδώ το ακούμε σε κρυστάλλινο ήχο.

http://www.youtube.com/watch?v=K_eQemhlxFY

Μια άλλη ίσως λιγότερη εκτέλεση είναι από τη Μαίρη Χρονοπούλου στην ταινία "Το κορίτσι της Κυριακής" (1964) του Νέστορα Μάτσα.

[video=youtube;u3Irchy-Z08]http://www.youtube.com/watch?v=u3Irchy-Z08
 
Και μια άλλη Χρονοπούλου σε ένα πανέμορφο τραγούδι :

[video=youtube;9tOda-tt7qk]

 
Ε, είναι πάρα πολλά βέβαια.... Προσθέτω και τα παρακάτω....

Γεια σου χαρά σου Βενετιά


Τα καραβάκια


Καράβι με σημαία ξένη


Σάντα Μαρία


Πάρε με μαζί

 
Τελευταία επεξεργασία:
Εγώ θα πάρω καπετάνιο


Ένα καράβι, παλιό σαπιοκάραβο


Και ένα που το θεωρούσα χαμένο... Κι όμως το βρήκα στο Youtube.!!!!!

Θάλασσα, θάλασσα

 
Τελευταία επεξεργασία:
Από μια γρήγορη ματιά δεν είδα να έχουν μπει αυτά, αλλά κι αν έχουν ας τα ξαναθυμηθούμε.

Από Χατζιδάκι άρξασθε

Στα "Δύο ναυτικά τραγούδια" οι ναυτικοί μόνο με θάλασσα δεν ασχολούνται
αλλά δεν τους κατηγρώ, διότι "τους πνίγει ετούτη η θάλασσα"

από Θεοδωράκη, όλο το Άξιον Εστί είναι γεμάτο αναφορές σε θάλασσα, από τον πρώτο του κι όλας μελοποιημένο στίχο "Τότε είπε και εγεννήθηκε η θάλασσα" , αλλά λέμε για τραγούδια. Έχουμε από σκέτες βάρκες και βαρκούλες
https://www.youtube.com/watch?v=bt8SYOeqtFk

μέχρι πλοίον, κότερα και βαπόρι.
https://www.youtube.com/watch?v=-FtD3JkN01Q

Αυτά για τώρα
 
Κατ' αρχήν να πω πως απ' όλα τα τραγούδια που ξέρω για θάλασσα, καράβια, ναυτικούς κανένα άλλο δεν έχω βρει πιο τρομακτικό και μακάβριο από το "Ήταν ένα μικρό καράβι". Το έχουμε τραγουδήσει όλοι ως παιδιά, γελούσαμε με τους στίχους γιατί ουσιαστικά πρόκειται για ένα παιγνιδοτράγουδο με ονόματα αλλά αν το δούμε εντελώς ωμά είναι ανατριχιαστικό. Σίγουρα πολλοί εδώ μέσα το γνωρίζουν ότι το τραγούδι δεν είναι δικό μας αλλά γαλλικό (Il était un petit navire) και προσαρμόστηκε στα ελληνικά δεδομένα αναφέροντας ότι το καράβι ταξίδευε στην Μεσόγειο. Κι ενώ σε εμάς το τραγούδι δεν έχει εξέλιξη μετά την απόφαση του ποιος θα φαγωθεί, στη γαλλική εκδοχή ο μικρότερος ναύτης είναι αυτός που θα φαγωθεί και στους επόμενους στίχους περιγράφεται η συζήτηση του υπόλοιπου πληρώματος για να αποφασίσουν με τι σάλτσα θα τον συνοδέψουν!!! Το τραγούδι βασίζεται στην ιστορία της φρεγάτας Μέδουσα που ναυάγησε έξω από τις ακτές της σημερινής Μαυριτανίας το 1816.

Ένα ακόμα τραγούδι που δεν έχουμε αναφέρει (νομίζω) και μου ήρθε πρόχειρα στο μυαλό

Γιάννης Πουλόπουλος - Τρεχαντήρι θ' αρματώσω (1969) από την ταινία Η Παριζιάνα


κι επίσης δεν είδα κάπου τη Θαλασσογραφία του Διονύση Σαββόπουλου (1969) από το δίσκο "Το περιβόλι του τρελλού"

 
Μα και στην ελληνική έκδοση το τραγουδάκι έχει τραγική εξέλιξη....

"Ο κλήρος πέφτει στον πιο νέο.... " Ε, απλώς παρέλειψαν την σάλτσα που πραγματικά δεν την έχω ακούσει στο πρωτότυπο ή τουλάχιστον δεν το θυμάμαι... Πάω να το ακούσω.... Θα το βρω στο You το Tube φαντάζομαι...

Α, τώρα τ' άκουσα ολόκληρο!!!! Αλλά ο νέος του γαλλικού σώζεται στο τέλος.... Ενώ του ελληνικού δεν ξέρουμε την τύχη του.... :)
 
Τελευταία επεξεργασία:
TZELASO είπε:
Μα και στην ελληνική έκδοση το τραγουδάκι έχει τραγική εξέλιξη....

"Ο κλήρος πέφτει στον πιο νέο.... " Ε, απλώς παρέλειψαν την σάλτσα που πραγματικά δεν την έχω ακούσει στο πρωτότυπο ή τουλάχιστον δεν το θυμάμαι... Πάω να το ακούσω.... Θα το βρω στο You το Tube φαντάζομαι...

Α, τώρα τ' άκουσα ολόκληρο!!!! Αλλά ο νέος του γαλλικού σώζεται στο τέλος.... Ενώ του ελληνικού δεν ξέρουμε την τύχη του.... :)
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Ναι, αυτό ξέχασα να πω. Οτι το γαλλικό, μετά από όλους αυτούς τους φρικτούς στίχους έχει happy end. Στο δικό μας τραγούδι ξεκινάμε να τρώμε τον μικρότερο και μετά σειρά έχουν κι οι υπόλοιποι... τουλάχιστον εμείς έτσι το παίζαμε.
 
Ε, άλλο η γαλλική κουζίνα. Χαρακτηρίζεται από σάλτσες. Ενώ το ελληναυτάκι θα το κάνανε ψητό ΄η στη σούβλα. Ξερό φαϊ (εμείς πάντως λέγαμε ότι πέφτει στα κορίτσια που ήταν σαν σαν σαν τις φαλαινές, οε οε οε οε, κι αυτέςλέγαν ε"πέφτει στα αγόρια που ήταν σαν σαν σαν σκυλοψαρά" οπότε ο νέος τη γλύτωνε)
 
elephadas είπε:
Ε, άλλο η γαλλική κουζίνα. Χαρακτηρίζεται από σάλτσες. Ενώ το ελληναυτάκι θα το κάνανε ψητό ΄η στη σούβλα. Ξερό φαϊ (εμείς πάντως λέγαμε ότι πέφτει στα κορίτσια που ήταν σαν σαν σαν τις φαλαινές, οε οε οε οε, κι αυτέςλέγαν ε"πέφτει στα αγόρια που ήταν σαν σαν σαν σκυλοψαρά" οπότε ο νέος τη γλύτωνε)
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Α, ναι, υπήρχε και αυτή η βερσιόν, ιδιαίτερα δημοφιλής στις μίνι εκδρομές του σχολείου (περιπάτους τις λέγαμε τότε)!
 
"Η σχεδία της Μέδουσας", ο ζωγραφικός πίνακας του Ζερικώ, εχει σοφό σχεδιο. Τα σώματα των ναυαγών είναι έτσι τοποθετημένα στη σχεδία έτσι ώστε να σχηματίζεται αντίθεση θέσης και να δημιουργούν ενα είδος "δίνης" στο κέντρο της σύνθεσης ώστε να σου προκαλούν ένα ανακάτεμα, μια ελαφριά ναυτία κοιτάζοντάς το σε συνδυασμό βεβαίως με το τραγικό θέμα. Ο Ζερικώ είναι τυπικός εκπρόσωπος του ρεύματος του Ρομαντισμού. Όπου ρομαντισμός είναι χονδρικά η πρόκληση αλλά και η έκφραση δυνατών συγκινήσεων και ιδεών και όχι να προσφέρεις μαργαρίτες και δεϊπνα με σαμπάνια στο αμόρε σου.
 
Το να προσφέρεις σαμπάνια στο αμόρε σου δεν προκαλεί δυνατή συγκίνηση, ιδιαίτερα αν είναι ακριβή? Τον κύριο τον λούζει κρύος ιδρώτας στη σκέψη του λογαριασμού και η κυρία αισθάνεται ρίγη συγκίνησης στη σκέψη ότι αν τα πράγματα πάνε καλά θα βάλει χέρι σε πορτοφόλι που σηκώνει τέτοια έξοδα. Ρομαντικότατα όλα αυτά.
 
Ελένη Ροδά - Τα καράβια μου

Από το δίσκο "Κάποιο καλοκαίρι" του 1968

Μουσική: Δήμος Μούτσης

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα