Dr. SLUMP
RetroMasteR
- Joined
- 6 Απρ 2007
- Μηνύματα
- 1.304
- Αντιδράσεις
- 178
Θυμάμαι όταν ήμουν νιάνιαρο στα τέλη 80 με αρχές 90, η μάνα μου με πήγαινε (έπειτα από πολλή γκρίνια) στα ουφάδικα για να παίξω παιχνίδια ανώτερα του Atari 2600 μου (και αργότερα του NES). Βλέποντας ταινίες όπως το Terminator 2, όπου φαίνεται πως είναι ένα ουφάδικο εξωτερικού, είχα παρατηρήσει ότι τα μηχανήματα ήταν πολύ πιο όμορφα, κάθε καμπίνα με το δικό της σχέδιο και θεματολογία.
Αντιθέτως, στο ουφάδικο όπου έπαιζα (στους Αμπελόκηπους, ένα πολύ παρακμιακό μαγαζί), σχεδόν όλα τα μηχανήματα ήταν μπεζ/λευκής καμπίνας, συνήθως χωρίς κανένα ενδεικτικό. Είχαν μάλιστα μια πολύ κουραστική διάταξη, με το μοχλό στο δεξί μέρος και τα κουμπιά στο αριστερό, με αποτέλεσμα (ως δεξιόχειρας) να μπορώ να παίζω μόνο με τα χέρια σταυρωτά, πράγμα πολύ κουραστικό ειδικά για μικρά παιδικά χέρια.
Αργότερα κατά το 1993, είχα τη χαρά να ανακαλύψω ένα ουφάδικο στη Φωκίωνος Νέγρη, το οποίο είχε στην πλειοψηφία του θεματικές, αυθεντικές καμπίνες, μοχλούς στα αριστερά, καλύτερες οθόνες και γενικά, απολάμβανα πραγματική εμπειρία arcade. Δεν έλειπαν βέβαια πιο καταχωνιασμένα τα προαναφερθέντα λευκά arcade, τα οποία δεν τα άγγιζε ποτέ κανείς πλέον.
Τι συνέβαινε λοιπόν; Οι μαγαζάτορες αγόραζαν "generic" καμπίνες και βάζανε μέσα όποια πλακέτα ήθελαν; Πόσο νόμιμο ήταν αυτό; Η ιδέα του να είναι ο μοχλός στα δεξιά, πως στο καλό τους ήρθε; Έχω δει χιλιάδες εικόνες arcade στο internet και δεν έχω ξαναπετύχει αυτή τη διάταξη πλήκτρων. Έχει λυθεί αυτό το μυστήριο;
Bonus: από που προέκυψε ο όρος "ουφάδικο"; Φαντάζομαι ότι σχετίζεται με την πρώτη γενιά arcades, όπου τα περισσότερα παιχνίδια είχαν θεματολογία διαστήματος. Ή μήπως ήταν κάτι άλλο;
Αντιθέτως, στο ουφάδικο όπου έπαιζα (στους Αμπελόκηπους, ένα πολύ παρακμιακό μαγαζί), σχεδόν όλα τα μηχανήματα ήταν μπεζ/λευκής καμπίνας, συνήθως χωρίς κανένα ενδεικτικό. Είχαν μάλιστα μια πολύ κουραστική διάταξη, με το μοχλό στο δεξί μέρος και τα κουμπιά στο αριστερό, με αποτέλεσμα (ως δεξιόχειρας) να μπορώ να παίζω μόνο με τα χέρια σταυρωτά, πράγμα πολύ κουραστικό ειδικά για μικρά παιδικά χέρια.
Αργότερα κατά το 1993, είχα τη χαρά να ανακαλύψω ένα ουφάδικο στη Φωκίωνος Νέγρη, το οποίο είχε στην πλειοψηφία του θεματικές, αυθεντικές καμπίνες, μοχλούς στα αριστερά, καλύτερες οθόνες και γενικά, απολάμβανα πραγματική εμπειρία arcade. Δεν έλειπαν βέβαια πιο καταχωνιασμένα τα προαναφερθέντα λευκά arcade, τα οποία δεν τα άγγιζε ποτέ κανείς πλέον.
Τι συνέβαινε λοιπόν; Οι μαγαζάτορες αγόραζαν "generic" καμπίνες και βάζανε μέσα όποια πλακέτα ήθελαν; Πόσο νόμιμο ήταν αυτό; Η ιδέα του να είναι ο μοχλός στα δεξιά, πως στο καλό τους ήρθε; Έχω δει χιλιάδες εικόνες arcade στο internet και δεν έχω ξαναπετύχει αυτή τη διάταξη πλήκτρων. Έχει λυθεί αυτό το μυστήριο;
Bonus: από που προέκυψε ο όρος "ουφάδικο"; Φαντάζομαι ότι σχετίζεται με την πρώτη γενιά arcades, όπου τα περισσότερα παιχνίδια είχαν θεματολογία διαστήματος. Ή μήπως ήταν κάτι άλλο;
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: