Ελληνικες ταινίες τρόμου?

[Fulci]

Την "Μέδουσα" την είδα όταν βγήκε στους κινηματογράφους το χειμώνα του '98, ίσως και Γενάρη του '99 (Θεσσαλονίκη, δεν θυμάμαι αν ήταν στο νέο πολυσινεμά village που ήταν τότε δίπλα στο τωρινό ikea ή αν ήταν στο κέντρο, στο Βακούρα ή τον Έσπερο).
Για να πω την αλήθεια δεν με εντυπωσίασε. Σίγουρα ήταν ατμοσφαιρική, αλλά η πλοκή της ήταν λίγο "μπερδεμένη". Αστυνομικό θρίλερ-μυστηρίου, με πινελιές φαντασίας αλλά καθόλου horror καταστάσεις. Ίσως γι'αυτό και δεν άρεσε στο κοινό. Δεν το έβαζες σε συγκεκριμένο είδος. Και σε συνδυασμό με το ότι δεν είχε διαφημιστεί και πολύ, τελικά η ταινία ήταν καταδικασμένη να ψιλοαποτύχει. Και εγώ άλλωστε δεν την ξαναείδα από τότε (μπορεί να έχω λανθασμένη γνώμη, μιας και την είδα μία φορά. Ίσως αν την ξαναέβλεπα, να άλλαζα άποψη)

 

[Dom]

Λοιπόν... θυμάμαι έχω δει και ξεχωρίζω 5
1. Island of Death 1975 του Νίκου Μαστοράκη
Το πλέον θρυλικό cult αιματηρό ταινίακι του
2. Οι Διαβολάνθρωποι 1976 του Κώστα Καραγιάννη
Από τον σκηνοθέτη που γύριζε 10 ταινίες το χρόνο μια περίοδο μια σπάνια στιγμή του
3. Blind Date 1984 ηλεκτρονικό θρίλερ του Νίκου Μαστοράκη
4. Τα Σημάδια της Νύχτας 1989 του Πάνου Κοκκινοπούλου το πρωτοείδα στην ΕΡΤ κάποιο βράδυ στα μέσα της δεκαετίας του 2000
5. Το Κακό 2005 σε dvd κάποια βραδιά του 2006

 

[paulochelao24]

Μήπως γνωρίζει κάποιος μια ελληνική ταινία τρόμου δεκαετίας 80 που είχαν βρει έναν ανθρώπινο σκελετό μέσα σε τοίχο ενός σπιτιού σε εξοχή ; Ήταν πολύ ατμοσφαιρική αλλά δεν ξέρω τον τίτλο της !!!!!
Ευχαριστώ.....

Θυμίζει λίγο το φινάλε από ένα σούπερ επεισόδιο απ' το Miami Vice,στο οποίο έπαιζε guest star o Bruce McGill και στο οποίο έδινε ρέστα ως πρώην και λίγο τρελός αστυνομικός. Out Where the Buses Don't Run λεγόταν το επεισόδιο. Τώρα η ταινία που αναφέρεις κάτι μου θυμίζει, ίσως να ήταν μια βιντεοκασέτα της οποίας μου διαφεύγει ο τίτλος.

 

[RIO]

Θυμίζει λίγο το φινάλε από ένα σούπερ επεισόδιο απ' το Miami Vice,στο οποίο έπαιζε guest star o Bruce McGill και στο οποίο έδινε ρέστα ως πρώην και λίγο τρελός αστυνομικός. Out Where the Buses Don't Run λεγόταν το επεισόδιο. Τώρα η ταινία που αναφέρεις κάτι μου θυμίζει, ίσως να ήταν μια βιντεοκασέτα της οποίας μου διαφεύγει ο τίτλος.

" He was my partner. Do you understand ? " Tέλειο επεισόδιο....

 

[Mycenae80]

Υπάρχει επίσης και το "Στην κάψα του καλοκαιριού" του 1988 με Μάρω Κοντού, Φράνκο Αλφόνσο και Στέλλα Τζέκου το οποίο έχει αρκετά σκοτεινά/μεταφυσικά στοιχεία.

 

[paulochelao24]

" He was my partner. Do you understand ? " Tέλειο επεισόδιο....

Ακριβώς έτσι. Ρέστα έδωσε ο Bruce McGill σε αυτό το επεισόδιο συν τα κομμάτια των Dire Straits που ακούγονται

 

[paulochelao24]

Την "Μέδουσα" την είδα όταν βγήκε στους κινηματογράφους το χειμώνα του '98, ίσως και Γενάρη του '99 (Θεσσαλονίκη, δεν θυμάμαι αν ήταν στο νέο πολυσινεμά village που ήταν τότε δίπλα στο τωρινό ikea ή αν ήταν στο κέντρο, στο Βακούρα ή τον Έσπερο).
Για να πω την αλήθεια δεν με εντυπωσίασε. Σίγουρα ήταν ατμοσφαιρική, αλλά η πλοκή της ήταν λίγο "μπερδεμένη". Αστυνομικό θρίλερ-μυστηρίου, με πινελιές φαντασίας αλλά καθόλου horror καταστάσεις. Ίσως γι'αυτό και δεν άρεσε στο κοινό. Δεν το έβαζες σε συγκεκριμένο είδος. Και σε συνδυασμό με το ότι δεν είχε διαφημιστεί και πολύ, τελικά η ταινία ήταν καταδικασμένη να ψιλοαποτύχει. Και εγώ άλλωστε δεν την ξαναείδα από τότε (μπορεί να έχω λανθασμένη γνώμη, μιας και την είδα μία φορά. Ίσως αν την ξαναέβλεπα, να άλλαζα άποψη)

Η ροκια στους τίτλους τέλους όμως καταπληκτική (Κωστής Αναγνωστόπουλος ο συνθέτης)

 

[conqui]

Είδα ξανά την ¨Δαιμονισμένη¨και πιστέυω ότι είναι μία αρκετά καλή ταινία, όχι τόσο τρόμου όσο ψυχοθρίλερ...και ολίγον ψυχοπλακωτική.
Όχι πάντα τόσο πιστευτή, π.χ. ο θάνατος της αδελφής, η Χριστίνα κρατάει το μαχαίρι αλλά δεν προσπαθεί να κάνει κακό στην μάνα της κ.α. Έθιξε την σύγκρουση θρησκείας επιστήμης υπό το πρίσμα εκείνης της εποχής τολμηρό, ειδικά πού φαίνεται στο τέλος ότι δεν νικάει η θρησκεία.
Ξεκινώντας βέβαια αποκαλύπτονται σημαντικά στοιχεία του έργου, κάτι πού αφαιρεί κατά μεγάλο μέρος το σασπένς. Είναι έντονη ταινία, η Δανδουλάκη αγαπημένη και οι υπόλοιποι συντελεστές αρκετά καλοί στους ρόλους. Ο Πάτερ σχετικά ανοιχτών αντιλήψεων θυμίζει πιο πολύ ευαγγελικό ιερέα.
Δεν ήταν χαμένος χρόνος.