Επαναστάτης Ποπολάρος (1971)

[nick]

Επαναστάτης Ποπολάρος (1971)


RetroDB: http://retrodb.gr/wiki/index.php/%CE%9F_%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82_%CF%80%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%82


[TABLE=class: gallery]


[TR]


[TD=bgcolor: #F9F9F9]

​

 

 


[/TD]


[/TR]


[/TABLE]


Έτος: 1971


Πρεμιέρα: 20 Δεκεμβρίου 1971


Διάρκεια: 92'


Είδος: Κοινωνική


Εταιρία παραγωγής: Φίνος Φιλμ


Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης


Σενάριο: Γιάννης Δαλιανίδης


Μουσική σύνθεση: Μίμης Πλέσσας


Συγγραφέας: Γρηγόριος Ξενόπουλος


Ηθοποιοί: Κώστας Πρέκας , Μπέτυ Λιβανού , Παντελής Ζερβός , Διονύσης Παπαγιαννόπουλος , Καίτη Ιμπροχώρη , Τόνια Καζιάνη, Τέλης Ζώτος , Ανδρέας Φιλιππίδης , Κατερίνα Γιουλάκη , Σπύρος Καλογήρου , Άρης Μαλλιαγρός , Μαίρη Λαλοπούλου , Γιώργος Τσαούσης , Νίκος Μπιτζάνης , Σταύρος Κλεώπας , Αμαλία Λαχανά , Δώρα Φύτιζα , Λούλα Ιωαννίδου , Νίκος Δενδρινός


Σχόλια/Πλοκή: Η Έλντα, κόρη ενός κόντε στη Ζάκυνθο του περασμένου αιώνα, συναντά τον ποπολάρο Ζέπο, που είναι φοιτητής της νομικής και γενικώς επαναστατικός τύπος, και δημιουργείται μεταξύ τους ένα αίσθημα. Όμως υπάρχουν πολλά εμπόδια σʼ αυτή τη σχέση, λόγω της μεγάλης κοινωνικής διαφοράς που ο Ζέπος προσπαθεί να υπερπηδήσει...


Trivia: Η ταινία προβλήθηκε τη σαιζόν 1971-1972 και έκοψε 212.276 εισιτήρια. Ήρθε στην 18η θέση σε 90 ταινίες. Οι εξωτερικές σκηνές της ταινίας είναι όλες γυρισμένες στην Ζάκυνθο.


Εδώ οι τίτλοι αρχής:


http://www.youtube.com/watch?v=4mIyA0zlglA&feature=player_profilepage

 

 

[Bambinella]

Η ταινια βασιζεται στο θεατρικο εργο και οχι στο μυθιστορημα του Ξενοπουλου, Ο Ποπολαρος. Γι' αυτον το λογο εχει καλο τελος. Στο μυθιστορημα ο Ζεπος αυτοκτονει, στο θεατρικο παντρευεται την Ελντα.

Η Μπετυ δημιουργησε πολλα προβληματα στο Δαλιανιδη κατα τη διαρκεια των γυρισματων στη Ζακυνθο. Ξενυχτουσε στα κλαμπ του νησιου και πηγαινε στο γυρισμα αργοπορημενη και κατακοπη, με αποτελεσμα να απειλησει ο σκηνοθετης οτι θα αλλαζε πρωταγωνιστρια. Ευτυχως δε συνεβη κατι τετοιο και απολαμβανουμε καθε φορα την πανεμορφη Μπετυ Λιβανου ως την πιο χαριτωμενη κοντεσσινα Ελντα που θα μπορουσαμε ποτε να φανταστουμε.

 

[retrofan]

Σε μια τόσο φροντισμένη γενικά παραγωγή, κανένας δεν είχε πει στον Δαλιανίδη ότι άντρες και γυναίκες εκείνη την εποχή ίππευαν με ρούχα ιππασίας;

Και όχι! Το κανονικό κοστούμι χωρίς σακκάκι δεν είναι περιβολή για ιππασία.

Όπως καταλαβαίνετε το γιλέκο του Πρέκα στην τελευταία σκηνή της απαγωγής της Έλντας μου είχε αφήσει τραύμα . Αυτό και το ότι, αντί να την αρπάξει λεβέντικα, μάλλον κάποια δυσκολία υπήρχε στον συντονισμό των ηθοποιών και στις ιππευτικές ικανότητες του πρωταγωνιστή κι ο Παπαγιαννόπουλος με τον αμαξά σχεδόν την σηκώνουν να του την προσφέρουν

Ε ρε κάτι πράγματα που πρόσεχα παιδί!

 

[Emmy]

Σωστή παρατήρηση!!!! Νομίζω όμως πως

1) ο Πρέκας φορούσε γιλέκο προς διευκόλυνση των κινήσεών του επάνω στο άλογο. Πάντα φανταζόμουν ότι αμέσως πήγαιναν σε ένα ξωκλήσι, όπως τής είχε πει, και παντρεύονταν.

2) Ναι, δεν την άρπαξε λεβέντικα, ίσα ίσα ο κόντες τού την έδωσε γιατί ο ίδιος ο πατέρας της τον είχε "καλέσει" στο γάμο. Η κίνηση αυτή είναι σα να νομιμοποιεί την ένωσή τους ενάντιο στο λόγο που είχε δώσει στον Μπράουν...Και τότε ο λόγος είχε αξία για την ανδρική τιμή!

 

[tonytony]

Και δύο φωτογραφίες της ταινίας , η 2η από το γύρισμα...

 

 

[retrofan]

Σωστή παρατήρηση!!!! Νομίζω όμως πως 1) ο Πρέκας φορούσε γιλέκο προς διευκόλυνση των κινήσεών του επάνω στο άλογο. Πάντα φανταζόμουν ότι αμέσως πήγαιναν σε ένα ξωκλήσι, όπως τής είχε πει, και παντρεύονταν.

2) Ναι, δεν την άρπαξε λεβέντικα, ίσα ίσα ο κόντες τού την έδωσε γιατί ο ίδιος ο πατέρας της τον είχε "καλέσει" στο γάμο. Η κίνηση αυτή είναι σα να νομιμοποιεί την ένωσή τους ενάντιο στο λόγο που είχε δώσει στον Μπράουν...Και τότε ο λόγος είχε αξία για την ανδρική τιμή!

Πάντως emmy λίγο τσαπατσούλικη η απαγωγή

Για μένα η τελευταία σκηνή έδωσε ένα κάπως πρόχειρο "κλείσιμο" σε μία εξαιρετικά προσεγμένη παραγωγή.

άσχετο αλλά την ίδια "πίκρα" μου την έδωσε ο Δαλιανίδης και στο "Τρίτο στεφάνι" όταν α) χρησιμοποίησε την σκηνή του πλήθους στο θέατρο από τον "Επαναστάτη Ποπολάρο" για να τη δέσει με μια σκηνή με την Κούρκουλα, τον Καρατζογιάννη και την Τσαλίκη σ' ένα θεωρείο (εντελώς άτεχνο "δέσιμο") και β) έβαλε την Μεντή με μια άλλη να "τρέχουν" μπροστά από σκηνές παλιών τραβηγμάτων από τα Δεκεμβριανά του 44΄, τάχα μου ότι βρίσκονται στους δρόμους της εμπόλεμης Αθήνας

 

[atanasio]

Η πρώτη ταινία που είδα στον κινηματογράφο, καλοκαίρι του 1972, στο ιστορικό θερινό "Διονύσια" της λεωφόρου Συγγρού. Ήμουν μόλις 5 χρονών. Θυμάμαι ότι ερωτεύτηκα αμέσως την Μπέττυ Λιβανού, ενώ μου άρεσε πολύ και η Τόνια Καζιάνη, την οποία ήξερα ήδη από την τηλεόραση ("Άγνωστος πόλεμος"). Ωραία αναπαράσταση της εποχής από τον Δαλιανίδη και τον Μάρκο Ζέρβα (ντεκόρ) και πολύ καλοί και οι Πρέκας, Παπαγιαννόπουλος, Φιλιππίδης, Λαλοπούλου, Γιουλάκη, Ιμπροχώρη, Ζώτος και ιδιαίτερα ο Ζερβός. Λατρεμένο!

 

[tonytony]

Αυθεντική φωτογραφία της ταινίας

 

 

[ΦΖΠ1]

Για χρόνια μου είχε μείνει εκείνη η σκηνή που ο Πεμπονάρης φεύγει νευριασμένος από μια συζήτηση, κλείνοντας με δύναμη πίσω του την πόρτα, της οποίας το τζάμι σπάει ! Μάλιστα, επειδή η ταινία δεν πολυπαιζόταν και συχνά, πάντα αναρρωτιόμουν σε ποιά ταινία το είχα δει !

 

[domniki]

Η ταινια βασιζεται στο θεατρικο εργο και οχι στο μυθιστορημα του Ξενοπουλου, Ο Ποπολαρος. Γι' αυτον το λογο εχει καλο τελος. Στο μυθιστορημα ο Ζεπος αυτοκτονει, στο θεατρικο παντρευεται την Ελντα.

Ευτυχώς! Δεν θα ήθελα να δω τον Ζέπο να αυτοκτονεί Η Μπέτυ Λιβανού είναι σαν άγγελος και ο Πρέκας πολύ νέος. Άλλη μια ταινία που προβάλλει σπάνια η τηλεόραση. Παλιότερα παιζόταν πιο συχνά, θυμάμαι ότι την έβλεπα όταν ημουν μαθήτρια και την θεωρούσα πολύ ρομαντική

 

[NIOBH]

Ένα στιγμιότυπο απʼτα γυρίσματα που μου διηγήθηκαν:

 


Σε μια σκηνή, είναι Κυριακή και η Έλντα (Μπέττυ Λιβανού) με την οικογένειά της πηγαίνουν να εκκλησιαστούν στoν καθολικό ναό του Αγίου Μάρκου (στα τέλη του 19ου αιώνα που εκτυλίσσεται η ταινία, υπήρχαν αρκετοί Καθολικοί στη Ζάκυνθο λόγω Ενετοκρατίας).

 


Στο πίσω μέρος της ομώνυμης πλατείας μαζεμένοι σχεδόν όλοι οι Ζακυνθινοί και πολλοί τουρίστες για να παρακολουθήσουν τα εξωτερικά γυρίσματα.

 


Ξαφνικά ο Δαλιανίδης βάζει τις φωνές «Στοοοπ, Στοοοπ, το μαντήλι!» Τι είχε συμβεί? Ο τελειομανής Δαλιανίδης παρατήρησε βλέποντας την Έλντα να βγαίνει από την εκκλησία, ότι είχαν ξεχάσει να της δώσουν να κρατά το μαύρο μαντήλι που -σαν Καθολική- φορούσε στα μαλλιά της μέσα στην εκκλησία. Μετά από μια μικρή αναστάτωση το μαντήλι βρέθηκε και οι σκηνές εισόδου και εξόδου από την εκκλησία ξαναγυρίστηκαν, προς τέρψιν των παρευρισκομένων!



Η 1η φωτογραφία από το αρχείο της Finos Films, η 2η και 3η, snapshots από την ταινία.

Όσο για τα ξενύχτια της Μπέττυς Λιβανού που ανέφερε πιο πάνω η bambinella, δεν ήταν μόνο η Μπέττυ που ξενυχτούσε! 'Eνα σχετικό απόσπασμα από το βιβλίο της Μαρλέν Καρρέρ «Η ζωή ένα πάρτι», σχετικά με το κλαμπ που μόλις είχε ανοίξει η Μαρλέν το καλοκαίρι του 1971, στον Κόκκινο Βράχο:

 


«Και έρχεται η μέρα να ανοίξουμε. Ο καιρός είναι τόσο γλυκός! Χαρά Θεού. Οι μυρωδιές από τον κήπο και από το πέλαγος άφθαστες και για το πιο φίνο γαλλικό άρωμα. Ατενίζαμε υπεροπτικά τα Επτάνησα και την Ευρώπη. Και ο κόσμος δεν ήρθε. Κλαμπ; Τι είναι κλαμπ αναρωτιόντουσαν οι Ζακυνθινοί. Κανένα άντρο ακολασίας σίγουρα. Για καλή μου τύχη φτάνει στη Ζάκυνθο ο αγαπημένος μου Γιάννης Δαλιανίδης για να γυρίσει το «Επαναστάτης Ποπολάρος». Άλλο που δεν ήθελαν οι ηθοποιοί, κάθε βράδυ ήταν επάνω στο κλαμπ. Άρχισαν να έρχονται και οι Ζακυνθινοί, για να δουν από κοντά τους ηθοποιούς και για να διερευνήσουν τι στο καλό είναι αυτό το κλαμπ. Επιτυχία. Κάθε βράδυ πια, δε χώραγε ο κόσμος.»

 

[BETTY BOOP]

Μια εξαιρετική ταινία!!!

 

[tonytony]

 

[tonytony]

 

[tonytony]

 

[tonytony]

 

[NIOBH]

^

Όπως γράφει στο άρθρο οι περισσότερες σκηνές γυρίστηκαν στην Κέρκυρα, όμως δύο ωραίες σκηνές είναι γυρισμένες στη Ζάκυνθο: Η τελευταία σκηνή που γυρίστηκε στο βενετσιάνικο κάστρο στην Μπόχαλη και η σκηνή μέσα και μπροστά από την καθολική εκκλησία στην πλατεία του Αγίου Μάρκου.

 

[tonytony]

 

[butch_cassidy]

Ένα στιγμιότυπο απʼτα γυρίσματα που μου διηγήθηκαν: 


Σε μια σκηνή, είναι Κυριακή και η Έλντα (Μπέττυ Λιβανού) με την οικογένειά της πηγαίνουν να εκκλησιαστούν στoν καθολικό ναό του Αγίου Μάρκου (στα τέλη του 19ου αιώνα που εκτυλίσσεται η ταινία, υπήρχαν αρκετοί Καθολικοί στη Ζάκυνθο λόγω Ενετοκρατίας).

 

Είδα πρόσφατα την ταινία και μου δημιουργήθηκε η απορία αυτή όταν είδα τη σκηνή στον καθολικό ναό με τον Παπαγιαννόπουλο και τη Λιβανού να κάνουν το σταυρό τους σαν καθολικοί. Αναρωτιέμαι πόσο βάσιμο είναι ιστορικά αυτό. Βέβαια όσοι ήταν κόντηδες εκείνη την εποχή θα είχαν λογικά ενετικές ρίζες από τις οποίες κληρονόμησαν και τον τίτλο εξ ου και το καθολικό θρήσκευμα. Από την άλλη σκέφτομαι ότι κόντες ήτανε κι ο Καποδίστριας (βαθύτατα ορθόδοξος) και αν δεν απατώμαι και ο Δ.Σολωμός. Επίσης στην εκκλησία φαίνεται και ο Ποπολάρος (Πρέκας) να είναι καθολικός. Οι Ποπολάροι όμως λογικά ως απόγονοι των 'αυτόχθονων' δεν υπάρχει λόγος να είναι καθολικοί. Τέλος πάντων ψιλα γράμματα. Αν κάποιος έχει γνώσεις για αυτό το θέμα ας απαντήσει.

Προφανώς έτσι θα ήταν αφού το έργο είναι του Ξενοπούλου και ο ίδιος ήταν κι αυτός από τη Ζάκυνθο, ως σύγχρονος θα ήξερε καλύτερα.

 

[TZELASO]

Έχω διαβάσει πάρα πολλά βιβλία του Ξενόπουλου και αυτό εδώ είναι άκρως δραματικό με τον ήρωα να αυτοκτονεί στο τέλος. Εξάλλου, αν θυμάμαι καλά στο βιβλίο, οι πρωταγωνιστές είναι κατάξανθοι.. Τουλάχιστον η Έλντα... Αρχίζει και με ένα ζακυνθινό τραγουδάκι που ο ήρωας το παραφράζει και το ταιριάζει σε ξανθή... Στην ταινία οι πρωταγωνιστές είναι καταμελάχροινοι αλλά δεν πειράζει... Είναι κι οι δύο πολύ ωραίοι... Και το happy end δε με χαλάει καθόλου, μα καθόλου... Η ταινία είναι από τις πολύ αγαπημένες μου γιατί μου θυμίζει τη Ζάκυνθο (η ζακυνθινή προφορά των ηρώων, τα πλάνα) και οι αναμνήσεις που έχω από αυτό το νησί είναι απίστευτα γλυκιές και ευτυχισμένες στιγμές που έφυγαν για πάντα....