freaktmp
Expert
- Joined
- 20 Απρ 2009
- Μηνύματα
- 9.904
- Αντιδράσεις
- 10.912
O Commodore 64 breadbin ειναι ενας απο τους εικoνικοτερους υπολογιστες της δεκαετιας του 80. Δυστυχως ομως το κουτι του πασχει εσωτερικα απο το ενα πολυ συνηθισμενο και ενοχλητικο προβλημα. Με την χρηση και την ηλικια, σπανε τα τρια πιαστράκια στο πισω μερος που κρατανε το κουτι κλειστο. Προ καιρου συναντησα μια λυση και αποφασισα να προσπαθησω να την εφαρμοσω στον δικο μου C64 που πασχει απο αυτο το προβλημα.
Τρεις βιδες μας δινουν προσβαση στο εσωτερικο του υπολογιστη. Αποσυνδεουμε το καλωδιο του πληκτρολογιου και του Power led. Συνηθως θα ελεγα εδω προσοχη στο πως ανοιγουμε το κουτι για να μην σπασουμε τα εύθραυστα πιαστρακια, αλλα στην συγκεκριμενη περιπτωση ειναι πολυ αργα.
Επτα βιδες μας επιτρεπουν να αφαιρεσουμε το motherboard απο το κατω μερος του κουτιου και αλλες εξι το πληκτρολογιο απο το πανω.
Πλεον μπορουμε να δουμε απο κοντα τα σπασμενα πιαστράκια.
Το πανω μερος του κουτιου μαζι με το κατω. Τρια κενα εκει που λειπουν τα τρια πιαστράκια. Αφου ταιριαξουμε τα δυο κομματια στα στερεωνουμε με τις βιδες τους και με κολλητική ταινια για να μπορουμε να εργαστουμε πιο ανετα.
Ωρα τωρα να παρουσιασουμε το υλικο που θα μας βοηθησει στην επισκευη μας. Ονομαζεται Polymorph και ερχεται σε σακουλάκια γεματα με πλαστικους κοκκους λευκου χρωματος. Οι οδηγιες μας λενε οτι αν βαλουμε μια ποσοτητα απο αυτο το υλικο μεσα σε βραστο νερο, τοτε μαλακώνει και γινεται ευκολο να το πλάσουμε με τα χερια μας και να δημιουργησουμε οποιοδηποτε σχημα θελουμε. Οταν το υλικο κρυωσει, σκληραίνει διατηρώντας το σχημα που του εχουμε δωσει.
Ζεστο νερακι σε ενα μπολ και καμποσο polymorph μεσα. Δεν ημουν σιγουρος για την ποσοτητα, αφου το φυλλαδιο που συνοδευει την ουσια ειναι εντελως γενικόλογο. Απ' οτι αποδείχθηκε, δεν πειραζει να ριξουμε και λιγο παραπανω. Μολις ερθει σε επαφη με το ζεστο νερο το polymorph γινεται ημιδιαφανές και μετα απο ενα μικρο χρονικο διαστημα μαλακώνει σε βαθμο τετοιο που θυμιζει καπως κρυα πλαστελίνη.
Οσο πιο γρηγορα γινεται πλαθουμε τρια κομματια επιπεδα και τα τοποθετουμε εσωτερικα στο κουτι, στα σημεια που βρισκονται τα σπαμενα πιαστρακια. Πιεζουμε το καθε κομματι με δυναμη πανω στο κουτι, ετσι ωστε το polymorph να παρει το επιθυμητο σχημα των πιαστρακιων που απουσιαζουν.
Αφου τα αφησουμε σε εκεινη την θεση μεχρι να κρυωσουν, τα αφαιρουμε απο το κουτι. Σε αντιθεση με οτι διαβασα στον αρχικο οδηγο που ειχα δει, ξεκόλλησαν ολα ευκολα και χωρις να χρειαστει να κανουμε καποια επιπλεον ενεργεια. Βλεπουμε πως οταν κρυωσει, το polymorph επανερχεται στο αρχικο του χρωμα.
Με το dremel μας και το καταλληλο τροχο κοβουμε το περισσευούμενο υλικο απο τα τρια πιαστρακια μας.
Χρησιμοποιουμε μια καλη κόλλα ταχείας πήξεως για να τα κολλησουμε στην θεση του.
Αφου περασει το χρονικο διαστημα που αναφερουν οι οδηγιες της κολλας, πλεον εχουμε ενα αρτιμελές κουτι που δεν ανοιγει διαρκως απο την πισω μερια.
Αποτελεσμα!
Τα κομματάκια polymorph που αφαιρεσαμε με το dremel τα ξαναβαζουμε στο ζεστο νερο, τα πλαθουμε και ετσι πλεον μπορουμε να τα κρατησουμε για μελλοντικη χρηση. Τιποτα δεν παει χαμενο.
Μια ευκολη και πρακτικη λυση, ταυτοχρονα και μια εισαγωγή σε ενα εξαιρετικά ενδιαφέρον υλικο με απειρες χρησεις! Αν εχετε και εσεις παρομοια θεματα, μην καθυστερείτε αλλο.
Τρεις βιδες μας δινουν προσβαση στο εσωτερικο του υπολογιστη. Αποσυνδεουμε το καλωδιο του πληκτρολογιου και του Power led. Συνηθως θα ελεγα εδω προσοχη στο πως ανοιγουμε το κουτι για να μην σπασουμε τα εύθραυστα πιαστρακια, αλλα στην συγκεκριμενη περιπτωση ειναι πολυ αργα.
Επτα βιδες μας επιτρεπουν να αφαιρεσουμε το motherboard απο το κατω μερος του κουτιου και αλλες εξι το πληκτρολογιο απο το πανω.
Πλεον μπορουμε να δουμε απο κοντα τα σπασμενα πιαστράκια.
Το πανω μερος του κουτιου μαζι με το κατω. Τρια κενα εκει που λειπουν τα τρια πιαστράκια. Αφου ταιριαξουμε τα δυο κομματια στα στερεωνουμε με τις βιδες τους και με κολλητική ταινια για να μπορουμε να εργαστουμε πιο ανετα.
Ωρα τωρα να παρουσιασουμε το υλικο που θα μας βοηθησει στην επισκευη μας. Ονομαζεται Polymorph και ερχεται σε σακουλάκια γεματα με πλαστικους κοκκους λευκου χρωματος. Οι οδηγιες μας λενε οτι αν βαλουμε μια ποσοτητα απο αυτο το υλικο μεσα σε βραστο νερο, τοτε μαλακώνει και γινεται ευκολο να το πλάσουμε με τα χερια μας και να δημιουργησουμε οποιοδηποτε σχημα θελουμε. Οταν το υλικο κρυωσει, σκληραίνει διατηρώντας το σχημα που του εχουμε δωσει.
Ζεστο νερακι σε ενα μπολ και καμποσο polymorph μεσα. Δεν ημουν σιγουρος για την ποσοτητα, αφου το φυλλαδιο που συνοδευει την ουσια ειναι εντελως γενικόλογο. Απ' οτι αποδείχθηκε, δεν πειραζει να ριξουμε και λιγο παραπανω. Μολις ερθει σε επαφη με το ζεστο νερο το polymorph γινεται ημιδιαφανές και μετα απο ενα μικρο χρονικο διαστημα μαλακώνει σε βαθμο τετοιο που θυμιζει καπως κρυα πλαστελίνη.
Οσο πιο γρηγορα γινεται πλαθουμε τρια κομματια επιπεδα και τα τοποθετουμε εσωτερικα στο κουτι, στα σημεια που βρισκονται τα σπαμενα πιαστρακια. Πιεζουμε το καθε κομματι με δυναμη πανω στο κουτι, ετσι ωστε το polymorph να παρει το επιθυμητο σχημα των πιαστρακιων που απουσιαζουν.
Αφου τα αφησουμε σε εκεινη την θεση μεχρι να κρυωσουν, τα αφαιρουμε απο το κουτι. Σε αντιθεση με οτι διαβασα στον αρχικο οδηγο που ειχα δει, ξεκόλλησαν ολα ευκολα και χωρις να χρειαστει να κανουμε καποια επιπλεον ενεργεια. Βλεπουμε πως οταν κρυωσει, το polymorph επανερχεται στο αρχικο του χρωμα.
Με το dremel μας και το καταλληλο τροχο κοβουμε το περισσευούμενο υλικο απο τα τρια πιαστρακια μας.
Χρησιμοποιουμε μια καλη κόλλα ταχείας πήξεως για να τα κολλησουμε στην θεση του.
Αφου περασει το χρονικο διαστημα που αναφερουν οι οδηγιες της κολλας, πλεον εχουμε ενα αρτιμελές κουτι που δεν ανοιγει διαρκως απο την πισω μερια.
Αποτελεσμα!
Τα κομματάκια polymorph που αφαιρεσαμε με το dremel τα ξαναβαζουμε στο ζεστο νερο, τα πλαθουμε και ετσι πλεον μπορουμε να τα κρατησουμε για μελλοντικη χρηση. Τιποτα δεν παει χαμενο.
Μια ευκολη και πρακτικη λυση, ταυτοχρονα και μια εισαγωγή σε ενα εξαιρετικά ενδιαφέρον υλικο με απειρες χρησεις! Αν εχετε και εσεις παρομοια θεματα, μην καθυστερείτε αλλο.
Τελευταία επεξεργασία:
Ποτε ειπαμε ξεκινας? :