Πιστεύω κι εγώ πως είναι κρίμα να χρησιμοποιούμε τέτοιους χαρακτηρισμούς για μια σειρά που αγαπήσαμε από τα παιδικά μας χρόνια. Ακόμη και αυτή την εποχή θα ήταν αδιανόητο να υπάρχουν παιδικές σειρές που δίνουν τέτοια μηνύματα. Η Κάντυ ήταν μια αγαπημένη παιδική σειρά, που λάτρεψαν τα παιδιά και όπως φαίνεται αγαπήθηκε και από το ενήλικο κοινό,αν κρίνουμε από την απήχηση που έχει ακόμη μετά από τόσα χρόνια. Δεν μπορούμε να μιλάμε για παιδεραστία και αιμομιξία, σα να πρόκειται για καμιά σαπουνόπερα. Παιδική σειρά είναι, απλά ένα κομμάτι της είναι βασισμένο σε μυθιστόρημα (Daddy Long Legs), που σημειωτέον κι αυτό απευθυνόταν σε νεανικό κοινό και αγαπήθηκε εξίσου στην εποχή που γράφτηκε. Άλλωστε και η συγγραφέας της Κάντυ αποκλείεται να είχε στο μυαλό της τέτοιες ακραίες καταστάσεις. Δεν θα υπήρχε ούτε ένας που να πιστεύει ότι θα μπορούσε να υπάρξει άλλη σχέση μεταξύ της Κάντυ και του Άλμπερτ, πέρα από φιλική, αν η ίδια η συγγραφέας δεν έδινε αυτή την εντύπωση μέσα από το γράψιμό της. Και για έναν άνθρωπο που προέρχεται από μια χώρα όπου οι παραδόσεις και τα ήθη είναι αυστηρά (π.χ. η αίσθηση του καθήκοντος), θα ήταν αδύνατο να περιγράψει μια σχέση τόσο ανήθικη. Η σχέση του Άλμπερτ με την Κάντυ, όπως την περιγράφει η Μιζούκι, τόσο στο μάνγκα, όσο και στο ανιμέ, δεν έχει τίποτα το επιλήψιμο. Βέβαια, σαν παιδική σειρά, και μάλιστα καρτούν, δεν θα μπορούσε να εμβαθύνει περισσότερο στα αισθήματα των ηρώων, το μάνγκα σ' αυτή την περίπτωση δείχνει να απευθύνεται σε περισσότερο ενήλικο κοινό, αλλά ακόμη κι εκεί δεν υπάρχει τίποτα που να προκαλεί. Στον επίλογο του μάνγκα η συγγραφέας αφήνει να εννοηθεί πως η σχέση Άλμπερτ-Κάντυ είναι κάτι το ιδιαίτερο, όχι απαραίτητα ερωτική, αλλά σίγουρα ξεχωριστή σε σχέση με τους άλλους φίλους της Κάντυ. Στο ανιμέ τη βλέπουμε στο φινάλε μαζί με όλα τα αγαπημένα της πρόσωπα (την κυρία Πόνυ, την αδελφή Μαρία, τα παιδιά του ορφανοτροφείου, την Άννυ, τον Άρτσι, την Πάττυ, και τον Άλμπερτ). Στο φινάλε του μάνγκα τη βλέπουμε μόνο μαζί με τον Άλμπερτ. Σίγουρα αυτή η διαφορά μεταξύ μάνγκα και ανιμέ έδωσε τροφή στους φαν του Άλμπερτ να υποθέτουν ότι τελικά η Κάντυ έμεινε μαζί του, αφού αυτός ήταν και ο πρίγκιπάς της. Αλλά θα έπρεπε να υπάρχουν φαν του Άλμπερτ; Ο Άλμπερτ ήταν ένας βασικός χαρακτήρας σε όλη την ιστορία, από την αρχή ως το τέλος, ένας ήρωας που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη της ζωής της Κάντυ. Γιατί όμως να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι μπορούσε να υπάρχει κάτι περισσότερο από φιλία στη σχέση του με την Κάντυ; Ο παραλληλισμός με το Daddy Long Legs είναι αναπόφευκτος, καθώς επίσης και η περιγραφή της σχέσης Κάντυ-Αλμπερτ από την αρχή ως το τέλος. Ναι μεν οι Γιαπωνέζοι προτιμούν να αφήνουν τις ιστορίες τους λίγο φλου, με παραλειπόμενα και κρυμμένα νοήματα, αλλά και πάλι μια αφήγηση πρέπει να καταλήγει κάπου, για να δίνει στον αναγνώστη ή στον θεατή την αίσθηση ότι η ιστορία έκλεισε τον κύκλο της. Σε αυτή την περίπτωση, η ίδια η Μιζούκι θα έπρεπε να είχε αφήσει την ιστορία της όπως ήταν, και όχι να γράψει τη συνέχεια μετά από τόσα χρόνια. Επιπλέον και η συνέχεια, όπως φαίνεται, δεν ικανοποίησε κανέναν, αντίθετα δημιούργησε περισσότερα ερωτηματικά. Ακόμη οι φαν αναρωτιούνται με ποιον έμεινε η Κάντυ. Η συγγραφέας αρνείται πεισματικά να αποκαλύψει το όνομά του. Με αυτό τον τρόπο και οι φαν του Τέρρυ και οι φαν του Άλμπερτ ελπίζουν ακόμα και ψάχνουν να βρουν στοιχεία για να υποστηρίξουν ο καθένας την άποψή του. Προσωπικά δεν το θεωρώ σωστό ένας αυγγραφέας να περιμένει τόσα χρόνια για να πιάσει το νήμα της αφήγησής του ξανά και να το αφήνει πάλι χωρίς ένα ξεκάθαρο και σαφή επίλογο.
Αλλά για να μην ξεφεύγω από το θέμα, να επαναλάβω ότι δεν θα υπήρχαν εκείνοι που υποστηρίζουν ότι σύντροφος της ζωής της Κάντυ ήταν τελικά ο Άλμπερτ, αν δεν είχαν οδηγηθεί σ' αυτό το συμπέρασμα από την αφήγηση της ιστορίας. Το ότι αποκαλύφθηκε ότι εκείνος ήταν ο θείος Γουίλιαμ θα ήταν αρκετό. Η αποκάλυψη του πρίγκιπα του λόφου δεν θα είχε κανένα νόημα σ' αυτή τη φάση, εφόσον μ' αυτή την αποκάλυψη δίνεται και μια άλλη ιδιότητα στον Άλμπερτ, εκείνη του πρώτου έρωτα της Κάντυ. Αυτό δίνει και στον αναγνώστη ή θεατή την εντύπωση ότι υπάρχει και κάτι άλλο στη σχέση τους, όπως και στο Daddy Long Legs. Γιατί να μη μείνει η Κάντυ με τον αγαπημένο της θείο Γουίλιαμ (σαν οικογένεια εννοείται) και ο πρίγκιπας να μείνει γι' αυτήν ένα παιδικό όνειρο; Αν η συγγραφέας άφησε αυτή την τελευταία πινελιά στην ιστορία της, σημαίνει ότι ήθελε να αφήσει και κάποιο ενδεχόμενο ότι ίσως υπήρχε και κάτι περισσότερο, όπως έκανε και η Jean Webster στο δικό της μυθιστόρημα. Μόνο που εκείνη ξεκαθάρισε το φινάλε και μάλιστα έγραψε και τη συνέχεια αργότερα, όχι σαν τη Μιζούκι που έγραψε τη συνέχεια μετά από τριάντα χρόνια και ακόμη οι φαν σπάζουν το κεφάλι τους να καταλάβουν τι έγινε.
