Ευπρεπής ενδυμασία στο σχολείο

[krios]

Στις αρχές του ΄80 ήταν απαραίτητο να έχεις παλτό μοντγκόμερι, αδιάβροχο κάστορ ή ασίξ τάιγκερ, παπούτσια αθλητικά ζήτα ελλάς ή πούμα (και όχι ελβιέλα της δεκαετίας του 70 άσπρα ή μπλέ) ή αντίντας μποτάκι, μπουφάν ντούμπλ φάς και βέβαια πουκάμισο που άνοιγε στο πλάι και από μέσα το ύφασμα είχε άλλο χρώμα. Η τσάντα ήταν ορθογώνια, χακί και πάνω της γράφαμε στίχους, συγκροτήματα, το όνομα του έρωτά μας, ζωγραφιές κλπ. Στη μόδα ήταν λίγο το πάνκ, λίγο μπόι τζόρτζ, πολύ μαντόνα, φράτζα μεγάλη και πίσω ένα κοτσιδάκι. Είχα κι εγώ! Κι όσο λύσσαγαν όλοι να το κουρέψω, τόσο αντιστεκόμουν και το έβαφα άλλο χρώμα από τα υπόλοιπα μαλλιά. Οπωσδήποτε τρυπημένα αυτιά ή αυτί.

 

[Hera]

Η τσάντα ήταν ορθογώνια, χακί και πάνω της γράφαμε στίχους, συγκροτήματα, το όνομα του έρωτά μας, ζωγραφιές κλπ

επίσης την 11άδα της αγαπημένης μας ομάδας!!

 

[D@redevil]

Όχι, δεν πρόλαβα ποδιές... Δυστυχώς όμως στο δημοτικό είχαμε στολή που αποτελούνταν από άσπρο πουκάμισο, μπλε πουλόβερ (αμάνικο για την άνοιξη), μπλε φούστα για τα κορίτσια και μπλε υφασμάτινο παντελόνι για τα αγόρια....

Α! Με τη φούστα (που οπωσδήποτε ήταν πλισέ και κάτω από το γόνατο), προσθέστε και λευκό ημι-διάφανο καλσόν!

Ένα διάλλειμα και το καλσόν πήγαινε για πέταμα εννοείται!

Στο γυμνάσιο κάναν μια απεγνωσμένη προσπάθεια να συνεχίσουν με τη στολή.... Δεν τα κατάφεραν!

Στο λύκειο, πλέον, μόνο σκισμένο τζην, χάρλευ μπότες, μεταλλάδικα t-shirts ή με συνθήματα -όλα μαύρα & μαύρο perfecto:

Δαχτυλίδια σε όλα τα δάχτυλα, περιβραχιόνιο με καρφιά σκουλαρίκια (και στο φρύδι -τότε που όλοι φοβόντουσαν!) και το highlight που παρολίγο να μου κοστίσει μια αποβολή: Ξυρισμένα αλά GI-Jane μαλλιά με μεγάλη χαίτη πίσω! Η δεξιά μεριά βαμμένη μπλε, η αριστερή πράσινη και η μεσαία ξανθό πλατινέ!!!

Να φανταστείτε ότι μια φορά με σήκωσαν να πω προσευχή έτσι!!!!

 

[vangelakas]

............................................................

 

[tenar]

Δηλαδή,είμαι η μεγαλύτερη της παρέας?! Φορούσαμε κανονικά ποδιά,σε όλο το δημοτικό! Δεν ήταν διαπραγματεύσιμο να πάμε σχολείο άλλιως.Και κορδέλα στα μαλλιά η αλογοουρά! Θυμάμαι που ζήλευα τις "μεγάλες" του γυμνασίου,που φορούσαν "μαύρη" ποδιά(δηλαδή σκούρο μπλε) και ανυπομονούσα να τη φορέσω κι εγω αλλά....καταργήθηκαν τη χρονιά που πήγα γυμνάσιο!!

Το ενδυματολογικό στυλ των γυμνασιακών μου χρόνων δε θα το περιγράψω, όποιος θέλει ας δει την Αλιμπέρτη στις βιντεοταινίες!!

Παντως...κατά τη γνώμη μου, βόλευαν οι ποδιές.

 

[Saulot]

Παντα η στολή βολέυει σε τετοιες καταστάσεις.

 

[BETTY BOOP]

Ακόμα υπάρχουν σχολεία που έχουν καθιερώσει ενδυμασία για τα παιδιά στο Νηπιαγωγείο και στο Δημοτικό. Πάντως στο δικό μου σχολείο στο δημοτικό δεν υπήρχε θέμα με την ενδυμασία. Στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο είχε απαγορευτεί το εξεζητημένο ντύσιμο και η προκλητική εμφάνιση γενικότερα. Επίσης θυμάμαι στην Α Γυμνασίου, στη γυμναστική μας είχαν πει να φέρουμε μια αλλαξιά ρούχα για να αλλάζουμε μετά το μάθημα, κάτι το οποίο αργότερα εγκαταλείφθηκε...

 

[johnny19818]

Κανένα περιορισμό όσον αφορά την ενδυμασία. Ακόμη κι ένας συμμαθητής μας που ερχόταν σχεδόν πάντα ντυμένος από πάνω μέχρι κάτω με τα χρώματα της ΑΕΚ δεν έτρεχε κάστανο.

 

[Metalcandyman]

Μπλουζες ΠΑΟΚ του συνδεσμου και μπλουζες metal κλπ ειχαν γιννει δευτερο πετσι μου οποτε δεν ειχα και γω κανεναν περιορισμο

 

[RIO]

Στο Γυμνάσιο είχαμε μια αυστηρή και παλαιών αρχών διευθύντρια, που έκανε παρατηρήσεις για διάφορα κουρέματα. Επίσης έλεγε στα κορίτσια να μην φοράνε κοντά σορτσάκια, για να μην..προκαλούν εμάς τα αγόρια.

 

[elephadas]

Αν και είχαμε άπειρους περιορισμούς στο σχολείο, δεν συγκρίνονταν με την τυραννία που υφίσταντο οι συμμαθήτριές μας. Εμείς έπρεπε να φοράμαι μακρύ παντελόνι (αλλά τα τζην απαγορεύονταν δια ροπάλου, αυτά τα φοράγανε οι χίππυς) και να έχουμε κοντά μαλλιά. Απαγορεύονταν οποιουδήποτε είδους κοσμήματα εκτός από ρολόι. Επίσης παρόλο που όταν ήμουν στις μεγάλες τάξεις του γυμνασίου ήταν της μόδας τα μισοξεκούμπωτα πουκάμισα (να φανούν οι λιγοστότατες και διστακτικές τριχούλες για να αισθανθούμε άντρες, τρομάρα μας) ήταν τόσο αδιανόητο να μην κουμπώσει κανείς μέχρι και το προτελευταίο κουμπί που δεν υπήρχε καν ρητή απαγόρευση.

Αλλά τα δύστυχα τα κορίτσια ήταν υποχρεωμένα να φοράνε ποδιά ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ!! Όχι μόνο στο σχολείο. Φυσικά και κορδέλλα. Φυσικά και χωρίς κοσμήματα ή μέικ απ. Φυσικά απαγορευόταν να ξυρίζουν τα πόδια τους. Θυμάμαι είχαμε μια κακάσχημη συμμαθήτρια με υπερβολική τριχοφυΐα και ιδιαίτερα πυκνά φρύδια, και μια φορά την φώναξαν και την ανακρίνανε μπροστά σε όλο το σχολείο την ώρα της πρωινής προσευχής διότι κάποιος καθηγητής (μάλλον καθηγήτρια) είχε αποφανθεί ότι έπρεπε να βγάζει τα φρύδια της. Φοβερό έγκλημα! Ανήκουστο! Δεν ξέρω αν γλύτωσε την αποβολή ή αν τους έπεισε ότι δεν έβγαζε τα φρύδια της. Οι αποβολές άλλωστε ήταν καθημερινό φαινόμενο στο σχολείο μας, χωρίς να ενδιαφέρει τους καθηγητές τι συνέπειες μπορεί να έχουν οι μαθητές (αν θα έχαναν χρονιά, αν δεν θα μπορούσαν να δώσουν εξετάσεις για πανεπιστήμιο με διαγωγή επίμεμπτο ή κακή στο απολυτήριο κλπ). Όταν ανέβηκα στην Αθήνα για τις δύο τελευταίες τάξεις νόμισα ότι ήμουν σε άλλο πλανήτη.

Όταν ήμουν στο Γυμνάσιο είχε γίνει μέγας ντόρος μια φορά γιατί η καλύτερη μαθήτρια μια τάξη μικρότερη από μένα συνελήφθη να σκουπίζει το πεζοδρόμιο έξω από το σπίτι της χωρίς ποδιά! Την είχε στείλει η μητέρα της να το σκουπίσει, η κοπέλλα φορούσε κανονικά ρούχα, την είδε ένας καθηγητής και την άλλη μερα είχε φάει μια πολυήμερη αποβολή (που βέβαια αυτόματα οδήγησε και σε μη κοσμιωτάτη διαγωγή στο ενδεικτικό). Τι κι αν πήγαν οι γονείς της και είπαν ότι εκείνοι την έστειλαν έξω να σκουπίσει, τι κι αν ήταν η καλύτερη μαθήτρια που δεν είχε ποτέ δώσει την παραμικρή αφορμή, τι κι αν ήταν έξω από την πόρτα της. Όλα αυτά δεν είχαν σημασία. Συνελήφθη εκτός της οικίας της μη φέρουσα ποδιά!

 

[LadyNaty]

Παναγία μου!!!!! Ούτε οι ταλιμπάν δε θα έβαζαν τέτοιους περιορισμούς! Εγώ έπεσα στη μεταβατική 10ετία του 80 όπου, ευτυχώς καταργήθηκε η ποδιά στο γυμνάσιο κ το λύκειο, κι έτσι δεν αισθάνθηκα τόσο χάλια. Βεβαίως σορτσάκι δεν έβαζα (τα πόδια μου, τότε που δεν ήμουν κ πολύ της γυμναστικής, αντίθετα με τώρα, δεν μου το επέτρεπαν), αλλά φούστα πάνω από το γόνατο (και λίγο κοντύτερη) έβαζα, όπως έβαζα κ αμάνικες μπλούζες το καλοκαίρι. Τιραντάκια δεν έβαζα, γιατί θα τα άκουγα από τη μάνα μου, γι' αυτό είχα βρει ένα κόλπο: έβαζα το τιραντάκι κ από πάνω εκείνες τις φαρδιές πουκαμίσες που ήταν μόδα μεταξύ του 85 κ του 87, οπότε όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Φορούσα επίσης στενά τζιν ("σωλήνες" γιατί με βόλευαν ιδιαίτερα). Κανείς δε μου έλεγε τίποτε, ντάξει δεν το παράκανα κι όλας για τον απλούστατο λόγο ότι, μπορεί μεν να μην ήμουν κακάσχημη, αλλά ήμουν απλώς "στο μέσο όρο" και αν φορούσα κάτι που δεν μου πήγαινε, θα γινόμουν ρόμπα... Πάντως ομολογώ ότι ζήλευα τις συμμαθήτριές μου που είχαν καλύτερο σώμα από μένα, ελαστικότερους γονείς ή απλώς δε μάσαγαν και φορούσαν ό,τι ήθελαν...

 

[greekeagle12]

Η ποδιά μου ζει και βασιλεύει... και είμαι πολύ περήφανος που την πρόλαβα.... εκείνα τα χρόνια που υπήρχαν και πολλά φτωχά παιδιά, κανένα δεν διέφερε σε εμφάνιση όπως τώρα που αν δεν έχεις iphone και ipad Και i Μην πω τι, αν δεν φοράς levis, diesel Κτλ δεν είσαι στην μόδα και άλλες τέτοιες μπούρδες, που δημιουργούν διακρίσεις και ρατσισμό στα μικρά παιδιά

Ποδιά και πάλι ποδιάααααααααα

 

[Crimson Moonlight]

Ειλικρινά, εύχομαι να είχα προλάβει την ποδιά. Πιστεύω ότι οι μαθητες θα τα πήγαιναν καλύτερα μεταξύ τους.

 


Στο δημοτικό απαγόρευαν τα κοσμήματα πέρα απ' τον χρυσό σταυρό ή το ζώδιο. Η δασκάλα μου στις πρώτες τάξεις μου απαγόρευε να φοράω φουστανάκια-έλεγε ότι έτσι προκαλλώ τ' αγόρια και θα είχαν δίκιο να με χτυπάνε. Την έγραφα πάντα, αλλά φαντάζομαι ότι έτσι και το είχα πεί στην μαμά μου αυτήν θα έδερναν με το σκουπόξυλο! Η ίδια δασκάλα απαγόρεψε σε τσιγγάνα μαθήτρια να φοράει τσιγγάνικες φούστες ενώ μάλωσε ένα κοριτσάκι γιατί φορούσε την ίδια φόρμα όλη την εβδομάδα. Το συγκεκριμένο κοριτσάκι με το ζόρι μιλούσε και καταλάβαινε ελληνικά, δεν είχε ποτέ κολατσιό και το πρόβλημά της ήταν τα ρούχα, φροντίζοντας να την κάνει ρεζίλι σ' όλη την τάξη. Ντοπή της που ήταν κι εκπαιδευτικός!


Στο γυμνάσιο ήταν μία διευθύντρια πολύ μεγάλης ηλικίας κι αυστηρών αρχών, πρώτη μερα έβγαλε λόγο: Απαγορευόταν αυστηρά τα σκουλαρείκια σε αγόρια/κορίτσια, οι μίνι φούστες, οι κοντές μπλούζες, τα χαμηλοκάβαλα παντελόνια, τα κολάν, τα βαμμένα μαλλιά, τα μακριά ή βαμμένα νύχια, το make up, τα βραχιόλια/δαχτυλίδια και τα κάθε είδους καρφιά. Σε συνεργασία με την φιλόλογο περνούσε απ' τις τάξεις κι έλεγχε τα νύχια των μαθητών. Μου έκαναν παρατήρηση κάθε μερα αλλά δεν υπήρχε περίπτωση ν' αποχωριστώ το μανικιούρ μου! Στο επόμενο γυμνάσιο που πήγα ένα πρωί ο διευθυντής έκανε λόγο για τα ρούχα των...καθηγητριών! Είπε να έρχονται πιό ευπρεπώς ντυμένες/βαμμένες και χωρίς γόβες! Φαντάσου τί θα 'χε δεί ο άνθρωπος...


Στο λύκειο ένα πρωί λέει ο διευθυντής το θεϊκό: "Απαγορεύονται τα βαμμένα νύχια, το make up καί το μολύβι στα αγόρια" !!!

 

[θανος]

μπλουζες συγκροτηματων τζιν και μακρυ μαλλι δεν ειχα θεμα ποτε περισσοτερο θεμα ειχαν τα παιδια με περιεργα πανκ κουρεματα και καρφακια μαλλια αν και τα υπολοιπα παιδια εμενα και τους αλλους οπαδους της μεταλ μας βλεπανε σαν σκοτεινους μαγους η σατανιστες για καποιον λογο αυτο με το μολυβι το δικαιολογω αν στο σχολειο ειχατε οπαδους των motley crue χαχαχαχ φορμες τις απεχθανομουν και ηταν αφορμη για πολλες παρατηρησεις απο τον γυμναστη

 

[johnny19818]

Ειλικρινά, εύχομαι να είχα προλάβει την ποδιά. Πιστεύω ότι οι μαθητες θα τα πήγαιναν καλύτερα μεταξύ τους. 


Στο δημοτικό απαγόρευαν τα κοσμήματα πέρα απ' τον χρυσό σταυρό ή το ζώδιο. Η δασκάλα μου στις πρώτες τάξεις μου απαγόρευε να φοράω φουστανάκια-έλεγε ότι έτσι προκαλλώ τ' αγόρια και θα είχαν δίκιο να με χτυπάνε. Την έγραφα πάντα, αλλά φαντάζομαι ότι έτσι και το είχα πεί στην μαμά μου αυτήν θα έδερναν με το σκουπόξυλο! Η ίδια δασκάλα απαγόρεψε σε τσιγγάνα μαθήτρια να φοράει τσιγγάνικες φούστες ενώ μάλωσε ένα κοριτσάκι γιατί φορούσε την ίδια φόρμα όλη την εβδομάδα. Το συγκεκριμένο κοριτσάκι με το ζόρι μιλούσε και καταλάβαινε ελληνικά, δεν είχε ποτέ κολατσιό και το πρόβλημά της ήταν τα ρούχα, φροντίζοντας να την κάνει ρεζίλι σ' όλη την τάξη. Ντοπή της που ήταν κι εκπαιδευτικός!


Στο γυμνάσιο ήταν μία διευθύντρια πολύ μεγάλης ηλικίας κι αυστηρών αρχών, πρώτη μερα έβγαλε λόγο: Απαγορευόταν αυστηρά τα σκουλαρείκια σε αγόρια/κορίτσια, οι μίνι φούστες, οι κοντές μπλούζες, τα χαμηλοκάβαλα παντελόνια, τα κολάν, τα βαμμένα μαλλιά, τα μακριά ή βαμμένα νύχια, το make up, τα βραχιόλια/δαχτυλίδια και τα κάθε είδους καρφιά. Σε συνεργασία με την φιλόλογο περνούσε απ' τις τάξεις κι έλεγχε τα νύχια των μαθητών. Μου έκαναν παρατήρηση κάθε μερα αλλά δεν υπήρχε περίπτωση ν' αποχωριστώ το μανικιούρ μου! Στο επόμενο γυμνάσιο που πήγα ένα πρωί ο διευθυντής έκανε λόγο για τα ρούχα των...καθηγητριών! Είπε να έρχονται πιό ευπρεπώς ντυμένες/βαμμένες και χωρίς γόβες! Φαντάσου τί θα 'χε δεί ο άνθρωπος...


Στο λύκειο ένα πρωί λέει ο διευθυντής το θεϊκό: "Απαγορεύονται τα βαμμένα νύχια, το make up καί το μολύβι στα αγόρια" !!!

Τα σχολεία που φοίτησε είχαν μια essence από Γκεστάπο ή είναι ιδέα μου. Μιλώντας για καθηγήτριες, στο λύκειο είχαμε μια κάπως πληθωρική καθηγήτρια που έκανε φιλολογικά (σε άλλο τμήμα από το δικό μου). Σε ένα διάλλειμα λοιπόν είχε καθίσει στην έδρα και διόρθωνε γραπτά. Είχε βάλει το ένα πόδι πάνω στο άλλο κι έτσι όπως καθόταν, η φούστα είχε ανοίξει και όλο το δεξί μπούτι ήταν σε κοινή θέα. Ε, εκείνο το διάλλειμα πολλά αγοράκια, όλως τυχαίως, πέρασαν απ'έξω από την τάξη

 

[Thor]

Εγώ ήμουν σε γυμνάσιο-λύκειο χωριού οπότε δεν είχαμε ακραία φαινόμενα μαθητών ή (κύρια) μαθητριών μη ευπρεπώς ενδεδυμένων. ΟΚ κυκλοφορούσαν κάποια μίνι και υπήρχαν ένα δυο αγόρια με μακρυά μαλλιά αλλά τίποτα το υπερβολικό ή ακραίο.

Σε μια περίπτωση πάντως σε παρατήρηση-ενημέρωση που έκανε ο λυκειάρχης σε πατέρα μαθήτριας για την συχνά τολμηρή (για ορεινό χωριό της δεκαετίας του 90) αμφίεση της κόρης του, ο πατέρας ανταπάντησε ότι αυτός την κόρη του την έστελνε στο σχολείο (που βρισκόταν σε άλλο χωριό από αυτό της κατοικίας τους) για να βρει γαμπρό οπότε φαντάζομαι ότι η αμφίεση αποσκοπούσε στο να προβάλλει τα προτερήματα της κορασίδας.

 

[domniki]

Αλλά τα δύστυχα τα κορίτσια ήταν υποχρεωμένα να φοράνε ποδιά ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ!!

Αυτό, μου το έλεγε η θεία μου και πραγματικά απορούσα. Άντε, να καταλάβω την χρηστικότητα της στολής στο σχολείο, αλλά για ποιο λόγο θα έπρεπε τα κορίτσια να έχουν την ίδια στολή και στην υπόλοιπη ζωή τους? Η παράνοια και η καταπίεση σε όλο της το μεγαλείο.

 

[Sid.Stavros]

Στο Νηπιαγωγειο ειχαμε ολοι-ες ποδιες, μετα στο Δημοτικο καταργηθηκε για τα αγορια αλλα εμεινε για τα κοριτσια. Ουτως ή αλλως στην επαρχια τα κοριτσια ηταν ''μαζεμενα'' απο τις μαναδες τους αρα δεν υπηρχε προβλημα στην εμφανιση στο σχολειο. Ειχαμε οι παντες επιθεωρηση νυχιων και επιδειξη καθαρο ασπρο (μονον) μαντηλακι αλλιως ειχε κοπανημα με τον χαρακα στα δαχτυλα.
Στο Γυμνασιο δεν μας αφηναν να φοραμε πετσακια στα χερια,ουτε συζητηση για καρφακια και για δαχτυλια,τατουαζ δεν υπηρχαν τοτε αλλα μερικοι εκαναν κανενα συμβολο με το στυλο εξωτερικα της παλαμης μα αν το εβλεπε καθηγητης σου ελεγε "τραβα τωρα εξω στην βρυση και πλυντο". Βαψιμο,κραγιο,βλεφαριδες κλπ στις κοπελες ουτε καν ως σκεψη ενω μια μαθητρια πηρε αποβολη επειδη στην πλατη του τζην μπουφαν ειχε γραψει με στυλο KISS (το συγκροτημα) και φυσικα απο εκεινη την ημερα της κολληθηκε το παρατσουλι και την φωναζαμε ''η τασια το Κις". Στα διαλειμματα συχνα ειχαμε καθηγητη να κοβει βολτες στο προαυλιο αρα μερικοι που πηγαιναν για τσιγαρο στο wc το ξεχναγαν,δεν γινοντουσαν φασαριες,δεν ειχαμε συνθηματα κλπ.
Στην τσαντα μας αφηναν να γραφουμε πχ ονοματα Ομαδων ή συγκροτηματων αλλα οχι Σατανικα συμβολα ουτε αναφορες σε κομματα,σεξ,αναρχικα συνθηματα κλπ.