Η Αίθουσα του Θρόνου (MEGA)

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας sunset89
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
πολυ καλη σειρα ,απο τις καλυτερες της ιδιωτικης τηλεορασης
δεν θυμαμαι το βιβλιο για να κρινω την μεταφορα,σιγουρα ομως δεν ειναι πιστη
καποιοι λενε οτι η σειρα ειναι καλυτερη και απο το βιβλιο
πολλες σκηνες γυριστηκαν σε ενα ξενοδοχειο στο γαλησσα της συρου,δεν ξερω αν εχει αναφερθει η αν μπορω να το αναφερω
ειναι η τελευταια τηλεοπτικη εμφανιση του αλεκου αλεξανδρακη και του νικου ριζου
ενω και παιζουν και ηθοποιοι που εμφανιζονται σπανια οπως κυρια πιττακη και ο μιμης κουγιουμτζης
γενικα το καστ ειναι πολυ καλο και η παραγωγη προσεγμενη
 
Αυτές τις μέρες βλέπω ξανά τα επεισόδια στο site του Μega.
Αναρωτιέμαι τελικά τι σόι γιατρός ήταν ο Μαρίνος Φλέρης, ώστε να μην μπορεί να διαγνώσει την πάθηση της κωφάλαλης. Μετά το βιασμό κι την αποβολή του εμβρύου της, η κωφάλαλη ήταν διαρκώς με πυρετό κι πονόκοιλο. Είχε πάθει μόλυνση (σηψαιμία) από την αποβολή, όπου κι πέθανε, κι ο γιατρός να αναρωτιέται "μα τι έχεις; να σε πάω σε γιατρό; αστείο δεν είναι; ξέρει το γιατρουδάκι που κάνει το αγροτικό του κι δεν ξέρω εγώ;".
Να τελικά που δεν ήξερε..
Όταν είδα τη σειρά (κι όταν την ξαναείδα και ξανά και ξανά:)) η αίσθησή μου ήταν ότι ήξερε τι έχει αλλά δεν ήθελε να την πάει στο νοσοκομείο για να μη γίνει γνωστή η αποβολή κι αρχίσουν τα κουτσομπολιά. Κάπου στο καράβι όταν πηγαίνουν Τήνο το λέει κιόλας. "Εμένα δεν με νοιάζει, δεν με νοιάζει καθόλου, αλλά είναι κι ο Παντιάς". Εκεί κατάλαβα ότι η κωφάλαλη ήταν όντως έγκυος από τον γιατρό, ο δεσμός τους εξάλλου φαίνεται καθαρά στο επεισόδιο που τηλεφωνούν για να του ανακοινώσουν τον θάνατο του Σπύρου Δελόγγη κι αυτός σηκώνεται από το κρεβάτι όπου είναι ξαπλωμένοι μαζί.
Συν το ότι ο Μαρίνος Φλέρης είχε πια στραφεί και ιατρικά στις ιαματικές ιδιότητες των βοτάνων και υπονοείται ότι της έδινε διάφορα αφεψήματα, πιστεύοντας (και κάνοντας λάθος) ότι έτσι θα καταπολεμήσει τη μόλυνση. Το "μα τι έχεις;" που της λέει περισσότερο το κατάλαβα να είναι "μα γιατί δεν γίνεσαι καλά με αυτά που έχω κάνει;"
 
Όταν είδα τη σειρά (κι όταν την ξαναείδα και ξανά και ξανά:)) η αίσθησή μου ήταν ότι ήξερε τι έχει αλλά δεν ήθελε να την πάει στο νοσοκομείο για να μη γίνει γνωστή η αποβολή κι αρχίσουν τα κουτσομπολιά. Κάπου στο καράβι όταν πηγαίνουν Τήνο το λέει κιόλας. "Εμένα δεν με νοιάζει, δεν με νοιάζει καθόλου, αλλά είναι κι ο Παντιάς". Εκεί κατάλαβα ότι η κωφάλαλη ήταν όντως έγκυος από τον γιατρό, ο δεσμός τους εξάλλου φαίνεται καθαρά στο επεισόδιο που τηλεφωνούν για να του ανακοινώσουν τον θάνατο του Σπύρου Δελόγγη κι αυτός σηκώνεται από το κρεβάτι όπου είναι ξαπλωμένοι μαζί.
Συν το ότι ο Μαρίνος Φλέρης είχε πια στραφεί και ιατρικά στις ιαματικές ιδιότητες των βοτάνων και υπονοείται ότι της έδινε διάφορα αφεψήματα, πιστεύοντας (και κάνοντας λάθος) ότι έτσι θα καταπολεμήσει τη μόλυνση. Το "μα τι έχεις;" που της λέει περισσότερο το κατάλαβα να είναι "μα γιατί δεν γίνεσαι καλά με αυτά που έχω κάνει;"
Λείπεις, θα κάναμε και ωραίες συζητήσεις γύρω από την φρανσουαζ σαγκαν αφού τώρα αξιώθηκα να την διαβάσω και είμαι σίγουρη ότι την παίζεις στα δάχτυλα. Καλά την λατρεύεις την αίθουσα δηλ.λεπτομερεια δεν σου ξεφεύγει.
 
Λείπεις, θα κάναμε και ωραίες συζητήσεις γύρω από την φρανσουαζ σαγκαν αφού τώρα αξιώθηκα να την διαβάσω και είμαι σίγουρη ότι την παίζεις στα δάχτυλα. Καλά την λατρεύεις την αίθουσα δηλ.λεπτομερεια δεν σου ξεφεύγει.
Να 'σαι καλά Αριάδνη μου με τις καλές σου κουβέντες!
Την Σαγκάν όμως, μη νομίζεις, ούτε την έχω πολυδιαβάσει ούτε την συμπαθώ ιδιαίτερα. Μου βγάζει κάτι "παρακμιακό". Λες κι οι ήρωές της γεννιούνται γερασμένοι, κουρασμένοι και κυνικοί.

Για την "Αίθουσα" πάλι ένα έχω να πω. Ξαναείδα επεισόδιά της σχετικά πρόσφατα για να φύγει το μυαλό μου από κάποιες δύσκολες σκοτούρες που έπρεπε να αντιμετωπίσω. Και πραγματικά η ιστορία με τράβηξε μέσα της και ξέχασα για λίγο τις σκοτούρες. Το 'χα δοκιμάσει πριν με διάφορα βιβλία, σειρές, συζητήσεις. Ε! Η "Αίθουσα" τα κατάφερε...
 
Να 'σαι καλά Αριάδνη μου με τις καλές σου κουβέντες!
Την Σαγκάν όμως, μη νομίζεις, ούτε την έχω πολυδιαβάσει ούτε τη συμπαθώ ιδιαίτερα. Μου βγάζει κάτι «παρακμιακό». Λες κι οι ήρωές της γεννιούνται γερασμένοι, κουρασμένοι και κυνικοί.

Για την "Αίθουσα" πάλι ένα έχω να πω. Ξαναείδα επεισόδια της σχετικά πρόσφατα για να φύγει το μυαλό μου από δύσκολες σκοτούρες που έπρεπε να αντιμετωπίσω κάποιες. Και πραγματικά η ιστορία με τράβηξε μέσα της και ξέχασα για λίγο τις σκοτούρες. Το 'χα δοκιμάσει πριν με διάφορα βιβλία, σειρές, συζητήσεις. Ε! Η "Αίθουσα" τα κατάφερε...
Μερικά βιβλία, κάποιες σειρες αγαπημένες μας βοηθούν να ξεχνιόμαστε όταν τραβάμε ανηφορες
 
Πίσω
Μπλουζα