Η Παλιά Αθήνα

Είναι χοντρικά η περιοχή που σήμερα βρίσκεται το κτήριο και οι στάσεις Φιξ;
Ναι, λίγο πιο πριν για την ακρίβεια. Αν έχεις έρθει ποτέ Αθήνα και βρέθηκες κάποια στιγμή στη διασταύρωση Βουλιαγμένης - Αρδηττού- Καλλιρρόης, για το σημείο αυτό λέμε, ουσιαστικά για την αρχή της Καλλιρρόης.
 
1642624137264.png
@gordon17sp Το εργοστάσιο Φιξ σημειώνεται με κόκκινο κύκλο.
Το γωνιακό διώροφο κτίριο επί των οδών Καλιρρόης και Λεμπέση που ανέφερα προηγουμένως σημειώνεται με μπλέ βέλος ενώ
το κτίριο που σημειώνεται με πράσινο βέλος επί της οδού Καλλιρρόης 19 είναι το μετέπειτα υποκατάστημα της Τράπεζας Εργασίας όπου έγινε το"ριφιφί του αιώνα" μεταξύ της 19ης και 20ης Δεκεμβρίου 1992.
 
Τελευταία επεξεργασία:
για την αρχή της Καλλιρρόης
Μου πάτησες τον κάλο τωρα!!! Ποτέ δεν κατάλαβα από που ξεκινάει η αρίθμιση των δρόμων στην Αθήνα.

Έχω έρθει κάποιες φορές αλλά τους συγκεκριμένους δρόμους τους ξέρω μόνο ως ονόματα. Με τα πολλά έβγαλα μια άκρη στο γουγλοχάρτη, όχι ότι προσανατολίστηκα φυσικά: κάπου προς το πάνω μέρος της Συγγρού ας πούμε
 
Προβολή συνημμένου 235514
@gordon17sp Το εργοστάσιο Φιξ σημειώνεται με κόκκινο κύκλο.
Το γωνιακό διώροφο κτίριο επί των οδών Καλιρρόης και Λεμπέση που ανέφερα προηγουμένως σημειώνεται με μπλέ βέλος ενώ
το κτίριο που σημειώνεται με πράσινο βέλος επί της οδού Καλιρρόης 19 είναι το μετέπειτα υποκατάστημα της Τράπεζας Εργασίας όπου έγινε το"ριφιφί του αιώνα" μεταξύ της 19ης και 20ης Δεκεμβρίου 1992.
Να υποθέσω οτι η Συγγρού είναι στα δεξιά της φωτό ας πούμε
 
Μου πάτησες τον κάλο τωρα!!! Ποτέ δεν κατάλαβα από που ξεκινάει η αρίθμιση των δρόμων στην Αθήνα.

Έχω έρθει κάποιες φορές αλλά τους συγκεκριμένους δρόμους τους ξέρω μόνο ως ονόματα. Με τα πολλά έβγαλα μια άκρη στο γουγλοχάρτη, όχι ότι προσανατολίστηκα φυσικά: κάπου προς το πάνω μέρος της Συγγρού ας πούμε
Αν ξαναέρθεις κάτω θα σε ξεναγήσουμε οπωσδήποτε! (αν και ξέρω ότι προτιμάς τη συμπρωτεύουσα :))
 
Να υποθέσω οτι η Συγγρού είναι στα δεξιά της φωτό ας πούμε
Η Λεωφόρος Συγγρού βρίσκεται από την πίσω πλευρά του εργοστασίου Φιξ που επισημαίνεται στον κόκκινο κύκλο
Το θέμα με την αρίθμηση είναι απλό. Προχωρώντας από την αρχή της αρίθμησης δεξιά είναι οι άρτιοι (ζυγοί) και αριστερά οι περιττοί (μονοί).
Έτσι βλέποντας τον αριθμό σε ένα κτίριο καταλαβαίνει κάποιος από πού αρχίζει η αρίθμηση της οδού.
Αφού το κτίριο που σημειώνεται με πράσινο βέλος επί της οδού Καλιρρόης 19 βρίσκεται στα αριστερά αυτό σημαίνει ότι κατά μέτωπο όπως βλέπουμε αυξάνεται η αρίθμηση της οδού.
 
1642625304251.png
Κι εδώ η κάτοψη του χάρτη με το Βορρά να σημειώνεται πάνω δεξιά
Κόκκινος κύκλος Εργοστάσιο Φιξ νυν Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Πράσινος κύκλος Οδός Καλλιρρόης 19
Μπλε κύκλος Οδός Καλλιρρόης 8 και Λεμπέση 26
 
Μη στενοχωριέσαι gordon μου, κι εγώ (που δεν έχω τη δικαιολογία ότι είμαι από άλλη πόλη) πάντα μπερδευόμουνα με το σημείο εκείνο. Την Καλλιρόης τη χρησιμοποιούσα συχνά όταν οδηγούσα, ερχόμουνα από Συγγρού, έπαιρνα Καλλιρόης, Αρδηττού που γινότανε Βασ Κων/νου και μετά έστριβα για Πανεπιστημιούπολη κι έβγαινα στα ηρωικά Κουπόνια. Τα ονόματα των δρόμων τα ξέρω τώρα, αλλά τότε (φοβιτσιάρης από φύση και Ν οδηγός) εκεί ήμουν με την ψυχή στο στόμα γιατί έρχονταν αυτοκίνητα, πεζοί, μηχανάκια απ' όλες τις μεριές, δεξιά, αριστερά, διαγώνια, χαμός. Δεν νομίζω η διασταύρωση με Συγγρού να ήταν ανισόπεδος κόμβος τότε, αλλά ακόμη κι αν ήταν δεν πήγαινα από εκεί αλλά απο πολλαπλά φανάρια που σε κάνανε να διασχίσεις δρόμους διπλής κυκλοφορίας, με κόβει κρύος ιδρώτας και που το σκέφτομαι ακόμη. Πού μυαλό και προσοχή να προσέξω τα ονόματα των δρόμων? Ειδικά μάλιστα που τα κτήρια με τις ταμπέλες των δρόμων ήταν πολύ μακρυά. Είμαι και αγεωγράφητος γενικά, ήξερα πώς να πάω από το σημείο Α στο σημείο Β και από το σημείο Α στο σημείο Γ αλλά ποτέ δεν κατάφερνα από εκεί να καταλάβω τη σχέση των σημείων Β και Γ.

Όταν φτιάξανε τον δακτύλιο (ήμουνα πια Αμερική) πρωτοάκουσα τα ονόματα των οδών Χαμοστέρνας, Λαγουμιτζή, Κατεχάκη (*). Είχα περάσει από όλους αυτούς τους δρόμους σίγουρα. Αλλά δεν τους ήξερα με ονόματα. Βέβαια δεν βοηθάει ότι εκεί πέρα υπάρχουν χιλιάδες δρόμοι θεόστραβοι αλλά παράλληλοι μεταξύ τους και εκατομμύρια ονόματα, Ελευθερίου Βενιζέλου, Θησέως και Καλλιρόης μου μοιάζουν για ίδιος δρόμος στο χάρτη, αλλά η Λαγουμιτζή που τους τέμνει γίνεται εκείνη Καλλιρόης αλλά προς την άλλη κατεύθυνση είναι Παναγή Τσαλδάρη, έλεος!!

(*) Το ξέρω ότι η Κατεχάκη είναι από άλλο ανέκδοτο, αλλά κι από Μεσογείων πέρναγα πολύ συχνά
 
Έως καμμιά σχέση το Φιξ με τη φωτό.

Η συμπρωτεύουσα είναι το χωριό μου, πως να το κάνουμε; Αγαπάμε κ...λοχώρι μας.

Όσον αφορά την αρίθμηση, Συγγρού 15 ας πούμε, που βρίσκεται; Προς τη θάλασσα ή προς τις Στήλες; Βασ. Σοφίας 15 ας πούμε είναι προς το Σύνταγμα ή προς την Αλεξάνδρας; Η θέση μονών και ζυγών είναι στάνταρ απ'ό,τι ξέρω. Αλλά στο χωριό μου ξερωγώ η αρίθμηση ξεκινά από τη θάλασσα για τους κάθετους και από το Βαρδάρη για τους οριζόντιους.

Να με ξεναγήσετε. Εκεί όμως που με τίποτα δεν μπορώ να προσανατολιστώ είναι γύρω από το Μοναστηράκι και στο εμπορικό τρίγωνο. Με τίποτα όμως;
 
Γενικά νομίζω τα ονόματα των δρόμων στην Ελλάδα είναι ένας σκέτος κεφαλόπονος. Αλλάζουν συνέχεια και στο χρόνο και στο χώρο. Άσχετα αν όλοι τους αποκαλούμε με τα αρχικά ονόματα. Η στραβομάρα τους και η στενότητά τους δε άλλος κεφαλόπονος
 
Στο εμπορικό τρίγωνο αν με αφήσετε δεν θα μπορέσω ποτέ να βρω το δρόμο για να φύγω, καλά που έχει άπειρα φαγάδικα και δεν θα πεθάνω από πείνα και δίψα σαν ναυαγός σε ερημονήσι. Πάντα εκεί έτρεχα σαν σκυλάκι πίσω από την μητέρα μου αρχικά και την αδελφή μου αργότερα μέχρι και σήμερα. Η Οδός Αγίου Μάρκου είναι απωθημένο μου, γιατί ήξερα ότι είναι εκεί αλλά δεν μπορούσα ποτέ να τη βρω - για κάποιο λόγο πηγαίναμε, δηλαδή με πηγαίνανε, συχνά. Μόνο την Ευριπίδου είχα μάθει διότι ένα χρόνο την περπατούσα ολόκληρη κάθε φορά που είχα έξοδο από το Ναύσταθμο Σαββατοκύριακο ή αργία κι έπαιρνα το λεωφορείο του Περάματος από/για Πλατεία Κουμουνδούρου (Καθημερινές έπαιρνα τον ηλεκτρικό για Πειραιά και την Ευκαιρία) Δεν έχω ιδέα πού βρίσκεται η Αγίου Μάρκου σε σχέση με την Ευριπίδου.

Θυμάμαι πόσο με είχε συγκλονίσει όταν 16άρης πια και μόνιμος κάτοικος Κουπονίων συνειδητοποίησα ότι η Αιόλου ήταν συνέχεια της Πατησίων. Ως τότε η Πατησίων ήταν ο δρόμος που πηγαίναμε παίρνοντας το τρόλλεϋ για να επισκεφτούμε τη θεία Α. (συγγενή του πατέρα μου) ενώ η Αιόλου ήταν ο δρόμος στον οποίο φτάναμε μετά από περιπλάνηση στα δρομάκια μετά τη Κλαυθμώνος όταν θέλαμε να επισκεφτούμε τη θεία Ν. (συγγενή της μητέρας μου) που έμενε στους Αέρηδες. Πώς να φανταστώ ότι είχαν σχέση οι δρόμοι δύο τόσο άσχετων θειάδων?

Είχα όμως θράσος τότε. To 1973, πρώτη χρονιά στην Αθήνα, οι γονείς ακόμη επαρχία, ήθελα να πάω να δω το μιούζικαλ "Godspell" που το έπαιζε το σινεμά "Βένος" στον Άγιο Ελευθέριο Αχαρνών. Δεν είχα ιδέα πού ήταν η Αχαρνών, αλλά ήξερα από μικρός ότι ο Άγιος Ελευθέριος ήταν στάση στον ηλεκτρικό, διότι καμιά φορά τον παίρναμε από Ομόνοια όταν θέλαμε να επισκεφτούμε τη θεία Ε. που έμενε Πειραιά (οι διακοπές μας στην Αθήνα ήταν μια διαδοχή επισκέψεων σε θείες, υπήρχαν μπόλικες φυσικά στα Κουπόνια, αλλά εκτός από τις εξωΚουπονικές θείες Α, Ν και Ε είχαμε και τη θεία Π. στην Πλατεία Αμερικής και τη θεία Σ. στον Ταύρο και άλλες που τις έχω ξεχάσει). Βραδυάτικα πήρα το λεωφορείο, κατέβηκα Ακαδημίας, περπάτησα Ομόνοια, πήρα ηλεκτρικό, κατέβηκα στη στάση Άγιος Ελευθέριος, και αφουγκράστηκα πού είχε περισσότερο θόρυβο από αυτοκίνητα άρα προς τα εκεί ήταν η Αχαρνών, σκέφτηκα, οπότε περπάτησα λίγο και βγήκα στη λεωφόρο και είδα μπροστά μου το "Βένος" με τη φωτεινή του επιγραφή. (Πώς τα θυμάμαι όλα αυτά πάνω από μισό αιώνα μετά? Άσχετο, αλλά πολύ ωραίο το Godspell.) Για αγεωγράφητος καλά τα κατάφερα.
 
Γενικά νομίζω τα ονόματα των δρόμων στην Ελλάδα είναι ένας σκέτος κεφαλόπονος. Αλλάζουν συνέχεια και στο χρόνο και στο χώρο. Άσχετα αν όλοι τους αποκαλούμε με τα αρχικά ονόματα. Η στραβομάρα τους και η στενότητά τους δε άλλος κεφαλόπονος
Μου μπήκε στο μυαλό η ονομασία μιας οδού στον Άλιμο...
Οδός Ηγησιπύλης

Στο εμπορικό τρίγωνο αν με αφήσετε δεν θα μπορέσω ποτέ να βρω το δρόμο για να φύγω, καλά που έχει άπειρα φαγάδικα και δεν θα πεθάνω από πείνα και δίψα σαν ναυαγός σε ερημονήσι. Πάντα εκεί έτρεχα σαν σκυλάκι πίσω από την μητέρα μου αρχικά και την αδελφή μου αργότερα μέχρι και σήμερα. Η Οδός Αγίου Μάρκου είναι απωθημένο μου, γιατί ήξερα ότι είναι εκεί αλλά δεν μπορούσα ποτέ να τη βρω - για κάποιο λόγο πηγαίναμε, δηλαδή με πηγαίνανε, συχνά. Μόνο την Ευριπίδου είχα μάθει διότι ένα χρόνο την περπατούσα ολόκληρη κάθε φορά που είχα έξοδο από το Ναύσταθμο Σαββατοκύριακο ή αργία κι έπαιρνα το λεωφορείο του Περάματος από/για Πλατεία Κουμουνδούρου (Καθημερινές έπαιρνα τον ηλεκτρικό για Πειραιά και την Ευκαιρία) Δεν έχω ιδέα πού βρίσκεται η Αγίου Μάρκου σε σχέση με την Ευριπίδου.

Θυμάμαι πόσο με είχε συγκλονίσει όταν 16άρης πια και μόνιμος κάτοικος Κουπονίων συνειδητοποίησα ότι η Αιόλου ήταν συνέχεια της Πατησίων. Ως τότε η Πατησίων ήταν ο δρόμος που πηγαίναμε παίρνοντας το τρόλλεϋ για να επισκεφτούμε τη θεία Α. (συγγενή του πατέρα μου) ενώ η Αιόλου ήταν ο δρόμος στον οποίο φτάναμε μετά από περιπλάνηση στα δρομάκια μετά τη Κλαυθμώνος όταν θέλαμε να επισκεφτούμε τη θεία Ν. (συγγενή της μητέρας μου) που έμενε στους Αέρηδες. Πώς να φανταστώ ότι είχαν σχέση οι δρόμοι δύο τόσο άσχετων θειάδων?

Είχα όμως θράσος τότε. To 1973, πρώτη χρονιά στην Αθήνα, οι γονείς ακόμη επαρχία, ήθελα να πάω να δω το μιούζικαλ "Godspell" που το έπαιζε το σινεμά "Βένος" στον Άγιο Ελευθέριο Αχαρνών. Δεν είχα ιδέα πού ήταν η Αχαρνών, αλλά ήξερα από μικρός ότι ο Άγιος Ελευθέριος ήταν στάση στον ηλεκτρικό, διότι καμιά φορά τον παίρναμε από Ομόνοια όταν θέλαμε να επισκεφτούμε τη θεία Ε. που έμενε Πειραιά (οι διακοπές μας στην Αθήνα ήταν μια διαδοχή επισκέψεων σε θείες, υπήρχαν μπόλικες φυσικά στα Κουπόνια, αλλά εκτός από τις εξωΚουπονικές θείες Α, Ν και Ε είχαμε και τη θεία Π. στην Πλατεία Αμερικής και τη θεία Σ. στον Ταύρο και άλλες που τις έχω ξεχάσει). Βραδυάτικα πήρα το λεωφορείο, κατέβηκα Ακαδημίας, περπάτησα Ομόνοια, πήρα ηλεκτρικό, κατέβηκα στη στάση Άγιος Ελευθέριος, και αφουγκράστηκα πού είχε περισσότερο θόρυβο από αυτοκίνητα άρα προς τα εκεί ήταν η Αχαρνών, σκέφτηκα, οπότε περπάτησα λίγο και βγήκα στη λεωφόρο και είδα μπροστά μου το "Βένος" με τη φωτεινή του επιγραφή. (Πώς τα θυμάμαι όλα αυτά πάνω από μισό αιώνα μετά? Άσχετο, αλλά πολύ ωραίο το Godspell.) Για αγεωγράφητος καλά τα κατάφερα.
Εδώ και χρόνια με τους χάρτες στο διαδίκτυο δεν δικαιολογείσαι, ψάξε τα δεν είναι δύσκολο...
 
Θα το ψάξω, θα το βρω, και θα το ξεχάσω μόλις κλείσω το firefox.
 
Η παραπάνω συνομιλία μου θύμισε την εικόνα που έβλεπα στο Λονδίνο, που βεβαίως είναι μια τεράστια πόλη και με πάρα πολλούς τουρίστες που πηγαίνουν παντού, Βρετανούς να κρατούν τον χάρτη Α-Ζ με τους δρόμους της πόλης και μου φαινόταν τότε περίεργο. Εμείς εδώ στην Ελλάδα δεν το χαμε με τους χάρτες. Αντιθέτως δούλευε το σύστημα "ρώτα τον περιπτερά". Έτσι από περίπτερο σε περίπτερο έφτανες και στα πιο δυσπρόσιτα στενάκια του κέντρου. Αυτά βέβαια την δεκαετία του 80 και του ενενήντα. Τώρα με τα κινητά έχει αλλάξει το σκηνικό. Μάθαμε όλοι να διαβάζουμε χάρτες.
Παραθέτω μια φωτογραφία από μια πολύ γνωστή γωνία της Κυψέλης, την γωνία Κυψέλης και Παξών. Είναι το κτίριο που οι σημερινοί 50- 40αρηδες κυψελιώτες το λένε "το 60" εννοώντας το σχολείο που στεγαζόταν εκεί. Το κτίριο χτισμένο στις αρχές του 20ου αιώνα στεγασε την ιταλική σχολή καλογραιών. Ίσως γι αυτό έχει την γραμμή ενός ιταλικού παλάτσο. Μετά φύγανε οι καλόγριες και ήρθαν οι Γερμανοί που το κάνανε νοσοκομείο στην κατοχή. Αφού φύγανε οι Γερμανοί έγινε το Γενικό Νοσοκομείο της Βασιλικής Αεροπορίας. Μετά έφυγε το Βασιλική και έγινε το ΓΝΑ. Το 1981 έγινε σχολείο. Εδώ το βλέπουμε πριν ξηλωθούν οι γραμμές του τραμ.
IMG-46ba61a5011bb1af4dfe204776d178ca-V.jpg
 
Πίσω
Μπλουζα