ARETARA
RetroNuts!
- Joined
- 1 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 2.200
- Αντιδράσεις
- 2.567
Στεφανία (1966)
RetroDB: http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Η_Στεφανία
Μια σημαντική κοινωνική ταινία παρουσιάζεται εδώ. Είναι "Η Στεφανία", μια παραγωγή της Φίνος Φιλμς του 1966, σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη. Το σενάριο είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα της Νέλλης Θεοδώρου "Η Στεφανία στο αναμορφωτήριο".
Το θέμα - το καστ. Μια νεαρή ανήλικη κοπέλα, η Στεφανία Καραλή (Ζωή Λάσκαρη) συλλαμβάνεται για πορνεία και στέλνεται στο αναμορφωτήριο. Εκεί θα αντιμετωπίσει από πρώτο χέρι τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης που γίνονται ανυπόφορες με την δεσποτική συμπεριφορά της διευθύντριας (Τασσώ Καββαδία) και της επιστάτριας (Δέσπω Διαμαντίδου). Ο φύλακας Αρμάγος (Σπύρος Καλογήρου) τρέφει ασίγαστο πάθος γι' αυτήν. Θα γνωρίσει ωστόσο και θα γίνει φίλη με την συγκρατούμενη Εβραία Εσθήρ (Νόρα Βαλσάμη). Ο ανυπότακτος χαρακτήρας της Στεφανίας δεν είναι δυνατό να τιθασευτεί καθώς το πρώτο που έχει στο μυαλό της είναι να αποδράσει με κάθε τρόπο...
Μέσα από τη νοερή αφήγηση της Στεφανίας μάς γίνεται γνωστή η προηγούμενη ζωή της. Η μητέρα της (Κάκια Παναγιώτου) είναι παντρεμένη με τον πατριό της, το Μάνο (Βύρων Πάλλης) που θα τη μεγαλώσει ουσιαστικά, αφού ο πατέρας της είχε πεθάνει πολύ πρόωρα. Λόγω μιας ασθένειας της μητέρας της θα γνωρίσει τον νεαρό γιατρό Γιώργο Δαπόντε (Σπύρος Φωκάς) και θα τον ερωτευτεί. Θα τον συναντήσει απρόσμενα όμως στο αναμορφωτήριο...
Σε ένα ατέρμονο flash-back συνεχίζεται η αφήγηση και εξιστόρηση των αντρών που περνούν από τη ζωή της Στεφανίας. Ο Μάνος ως η πρώτη της ερωτική εμπειρία. Ο υπάλληλος τροφοδοσίας του αναμορφωτηρίου Λοίζος (Λευτέρης Βουρνάς). Ο φοιτητής Πέτρος (Βαγγέλης Πλοιός) και οι φίλοι του. Ευκατάστατοι προστάτες και χορηγοί της στην προ αναμορφωτηρίου εποχή (Άγγελος Μαυρόπουλος). Σε παρόντα χρόνο τραγικά γεγονότα λαμβάνουν χώρα. Το εν ψυχρώ λυντσάρισμα και η δολοφονία της επιστάτριας από τις κρατούμενες και η απόπειρα απόδρασής τους. Ο θάνατος της διευθύντριας από το σοκ της φυλάκισης του γιου της. Ο θάνατος της μητέρας της Στεφανίας. Ο χρόνος της τελευταίας στο αναμορφωτήριο εξαντλείται. Και το τέλος; Το τέλος της ταινίας εξελίσσεται σε δύο πραγματικότητες που η μία αναιρεί την άλλη. Γι' αυτό το λόγο και ειδικά γι' αυτή την ταινία θα αναφερθώ ιδιαίτερα για το τέλος στα σχόλια που ακολουθούν.
Σχόλια. Αναμφισβήτητα πρόκειται για μια από τις καλύτερες δραματικές κοινωνικές ταινίες του Παλιού Ελληνικού Κινηματογράφου. Ένας καταξιωμένος σκηνοθέτης έχοντας ανά χείρας ένα εξαιρετικής ποιότητας μυθιστορηματικό υλικό, περιγράφει μέσα από το έργο τον κόσμο των αναμορφωτηρίων. Το σύστημα σωφρονισμού και επαναφοράς - κοινωνικής ενσωμάτωσης ανηλίκων που διέπραξαν αδικήματα με κυριότερο αυτό της πορνείας. Ο Δαλιανίδης δεν αυτολογοκρίνεται αλλά αφήνει το μαχαίρι να φτάσει βαθιά. Οι συνθήκες στα Ιδρύματα - κολαστήρια από όπου οι τρόφιμοι κάθε άλλο παρά βελτιωμένοι θα εξέλθουν, αν εξέλθουν. Η κατασταλτική - αποτρεπτική φιλοσοφία της Διοίκησης που έρχεται σε οξεία σύγκρουση με κάθε επιστημονική δεοντολογία. Οι μεσαιωνικές ποινές που επιβάλλονται (απομόνωση, ξυλοδαρμός, έλλειψη στοιχειωδών συνθηκών διαβίωσης κλπ) και προλειαίνουν το έδαφος της εξέγερσης. Η διαφθορά των δημόσιων λειτουργών με το παράδειγμα του λαθεμπορίου τροφίμων. Η πορνεία ως αναγκαστική επιλογή (βλέπε και Απόσπασμα 3 παρακάτω) και ως τρόπος αποφυγής της ανέχειας. Όλο αυτό το περιβάλλον συνθέτει ένα παζλ παρακμής που αναμένει την κάθαρση. Αυτή όμως δεν θα έρθει δίχως τις αναπόφευκτες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές.
Όσον αφορά τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του τέλους της ταινίας, να σημειώσω ότι όπως αναφέρει και η retrodb, είναι η πρώτη και μοναδική φορά στην ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου που έχουν γυριστεί δύο εκδοχές τέλους. Σύμφωνα με την εκδοχή που κυκλοφόρησε για το κοινό της επαρχίας η σχέση Γιώργου-Στεφανίας έχει καλό τέλος. Την εκδοχή αυτή δεν την ξέρω απόλυτα αφού δεν την έχω δει (υποθέτω ότι το σημείο όπου αρχίζουν οι δύο εκδοχές είναι αμέσως μετά το γάμο Γιώργου-Στεφανίας μέσα στο αναμορφωτήριο). Κατά την άλλη εκδοχή, αυτήν για το κοινό της Αθήνας (που παρακολούθησα) ο Αρμάγος, τυφλωμένος από το πάθος του για τη Στεφανία τη σκοτώνει μόλις αυτή αφήνει πίσω της το αναμορφωτήριο. Η εξήγηση που δίνω για το διπλό τέλος είναι ότι ο Δαλιανίδης (σε συνεργασία με την παραγωγή ενδεχομένως) εκτίμησε ότι το τέλος με τον Αρμάγο είναι οπωσδήποτε πολύ σκληρό για να μπορέσει να το αντέξει το σίγουρα πιο συντηρητικό κοινό της επαρχίας και ίσως υπήρχαν δυσάρεστες αντιδράσεις, οπότε προτιμήθηκε η ήπια εκδοχή του happy end, αν και ο δραματικός τόνος της ταινίας δικαιολογεί απόλυτα αυτό το δραματικό, έστω και πολύ βαρύ τέλος.
Ο Δαλιανίδης έχει στα χέρια του ένα πλούσιο καστ ηθοποιών και το αξιοποιεί κατά τον καλύτερο τρόπο. Πράγματι, θα έλεγα ότι δεν υπάρχει υστερήσας, ακόμα και από τους δευτεραγωνιστές. Η Ζωή Λάσκαρη σε έναν από τους 5 καλύτερους ρόλους της καριέρας της, για να μην πω κάτι παραπάνω. Απόλυτα συμβατή η χημεία μεταξύ αυτής και του συμπρωταγωνιστή της Σπύρου Φωκά, θα συμφωνήσω με όσους υποστηρίζουν ότι αυτός ήταν ο καλύτερος παρτενέρ της Ζωής διαχρονικά. Γλυκιά και φωτεινή η ύπαρξη της Εσθήρ που ενσαρκώνει η Νόρα Βαλσάμη και τα καταφέρνει περίφημα. Τέλος, όσον αφορά τους πρωταγωνιστές θα σταθώ στις τεράστιες μορφές των Καββαδία, Διαμαντίδου και Καλογήρου που δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό.
Από τους δευτεραγωνιστές ξεχώρισαν η Στέλλα Γερμενή στο ρόλο της Αλέκας και η συγκλονιστική ερμηνεία, νομίζω της Ρένας Χριστάκη (αν κάνω λάθος διορθώστε με), όπως φαίνεται και στο Απόσπασμα 2.
Συμβατή με τον δραματικό τόνο και το σκοτεινό χρώμα της ταινίας η πολύ καλη φωτογραφία του Νίκου Καβουκίδη.
Η μουσική τέλος του Μίμη Πλέσσα συνδράμει διακριτικά με συγκινητικές στιγμές κορύφωσης.
Μικρά-μικρά.
1) Για όσους ενδιαφέρονται για το βιβλίο στο οποίο στηρίχθηκε η ταινία, βρήκα ότι το έχει η Δημόσια Βιβλιοθήκη Τρίπολης, όπως φαίνεται και εδώ.
2) Μια ενδιαφέρουσα μελέτη που αναφέρεται στη διαχρονική εξέλιξη της νομοθεσίας περί ανηλίκων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και με αναφορά στα τότε ισχύοντα μπορείτε να δείτε εδώ.
Απόσπασμα 1. Η λογομαχία διευθύντριας - Δαπόντε για τις συνθήκες διαβίωσης των τροφίμων.
Διευθύντρια: - Σας ακούω.
Δαπόντε: - Σας έφερα να υπογράψετε τις αιτήσεις του Υπουργείου για τα κρεβάτια και τα σκεπάσματα. Και θα θελα να συζητήσουμε και το θέμα της τροφοδοσίας...
Διευθύντρια: - Μπορώ να ρωτήσω κάτι γιατρέ;
Δαπόντε: - Ευχαρίστως.
Διευθύντρια: - Γιατί θέλετε να προσφέρετε άνεση σ' αυτά τα κορίτσια; Ξέρετε από που έρχονται και σε ποια άθλια κατάσταση ζούσαν;
Δαπόντε: - Όσο άθλια και να 'ταν η ζωή τους κυρία μου, είχαν τουλάχιστον την ελευθερία τους. Μην το ξεχνάτε αυτό.
Διευθύντρια: - Την ελευθερία της ανηθικότητος δηλαδή...
Δαπόντε: - Η ελευθερία όπου κι αν ξοδεύεται δεν χάνει την αξία της.
Διευθύντρια: - Δεν θα κάνουμε τώρα φιλολογία γιατρέ. Αν η ελευθερία δεν είχε τόση αξία δεν θα είχαν σαν ποινή την στέρησή της. Κι αν οι φυλακές προσέφεραν άνεση δεν θα είχε αξία η τιμωρία.
Δαπόντε: - Ξεχνάτε ότι αυτά τα κορίτσια δεν είναι εγκληματίες. Και το Ίδρυμα δεν λέγεται φυλακή αλλά αναμορφωτήριο...
Διευθύντρια: - Κι εσείς γιατρέ ξεχνάτε ότι έχουμε να κάνουμε με διεστραμμένους χαρακτήρες. Όσο πολλά κι αν τους προσφέρουμε δεν θα κάνουμε τίποτα. Κι αν φύγουν από δω μέσα θα γυρίσουν πάλι εκεί που βρίσκονταν, αυτό είναι το όνειρό τους.
Δαπόντε: - Φυσικά, τι όνειρα θέλετε να έχουνε όταν ζουν σε ένα τέτοιο περιβάλλον; Στα σπίτια τους γνώρισαν την πορνεία κι εδώ μέσα την αθλιότητα....
Απόσπασμα 2. (Μονόλογος). Μια τρόφιμος (δεν είμαι σίγουρος, ίσως είναι η Ρένα Χριστάκη) ξεσπάει όταν μια άλλη συγκρατούμενή της αρχίζει να έχει αιμόπτυση:
"...αίμα, αίμα, αίμα!!!...Έτσι θα γίνουμε όλες μας!!! Έτσι θα κοκκαλώσουμε!!!! Έτσι θα βγάλουμε το αίμα μας!!! Όλες, όλες!!! Καμιά δε θα γλιτώσει!!! Αυτή είναι η μοίρα μας. Εδώ θα πεθάνουμε!!! Κι ύστερα θα μας πετάξουνε σαν τα σκυλιά στον κάδο των σκουπιδιών!!! Πάρτε το χαμπάρι, σαν τα σκυλιά!!! Εγώ όμως θέλω να ζήσω, θέλω να ζήσω, το καταλάβατε, να ζήσω!!! Θέλω να ζήσω!!! Ανοίξτε!!!" (χτυπά την κλειδωμένη πόρτα). Η ίδια κρατούμενη αργότερα κατά την ομαδική προσπάθεια απόδρασης θα σκοτωθεί παραπατώντας και πέφτοντας από την οροφή του κτιρίου.
Απόσπασμα 3. (Μονόλογος). Η υποκινήτρια της εξέγερσης Αλέκα (Στέλλα Γερμενή) εξηγεί τη στάση της στις συγκρατούμενες, μετά το τέλος των ταραχών.
"...ακούτε; Για κανέναν δεν σκοτίζομαι. Ξέρετε τι έχω εδώ μέσα; (χτυπάει το στήθος της) Μίσος!! ναι, μίσος κι εκδίκηση για όλους!!! Και πρώτα πρώτα για τη μάνα μου την ίδια, γιατί κι αυτή απ' τη στιγμή που μ' έφερε στον κόσμο με μισούσε, μ' έβλεπε σαν βάρος, ξέρετε πώς με φώναζε; Άχρηστη!!! και μπάσταρδη!!! κάθε τόσο στήλωνε τα μάτια της επάνω μου για να δει αν φουσκώσαν τα β.... μου και αν στρογγύλεψε ο κ.... μου. Για να με βάλει κι εμένα στη δική της τη δουλειά. Στο μπορντέλο!!! Αλλά τίποτα!!! Ούτε η μάνα μου δε νοιάστηκε για μένα!!! Εγώ γιατί να νοιαστώ για τους άλλους;".
Video. Η σύγκρουση Στεφανίας - διευθύντριας, η σύγκρουση δύο κόσμων ξένων μεταξύ τους.
Φωτογραφίες.
1. Στεφανία και Εσθήρ στο κοινό τους κρεβάτι.
2. Με τον πατριό της το Μάνο κατά την επίσκεψη του γιατρού στο σπίτι.
3. Στεφανία και Αλέκα.
4. Βίαιη καταστολή της απόπειρας ομαδικής απόδρασης των κρατουμένων.
5. Ο Αρμάγος μετά το έγκλημα.
RetroDB: http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Η_Στεφανία
Μια σημαντική κοινωνική ταινία παρουσιάζεται εδώ. Είναι "Η Στεφανία", μια παραγωγή της Φίνος Φιλμς του 1966, σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη. Το σενάριο είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα της Νέλλης Θεοδώρου "Η Στεφανία στο αναμορφωτήριο".
Το θέμα - το καστ. Μια νεαρή ανήλικη κοπέλα, η Στεφανία Καραλή (Ζωή Λάσκαρη) συλλαμβάνεται για πορνεία και στέλνεται στο αναμορφωτήριο. Εκεί θα αντιμετωπίσει από πρώτο χέρι τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης που γίνονται ανυπόφορες με την δεσποτική συμπεριφορά της διευθύντριας (Τασσώ Καββαδία) και της επιστάτριας (Δέσπω Διαμαντίδου). Ο φύλακας Αρμάγος (Σπύρος Καλογήρου) τρέφει ασίγαστο πάθος γι' αυτήν. Θα γνωρίσει ωστόσο και θα γίνει φίλη με την συγκρατούμενη Εβραία Εσθήρ (Νόρα Βαλσάμη). Ο ανυπότακτος χαρακτήρας της Στεφανίας δεν είναι δυνατό να τιθασευτεί καθώς το πρώτο που έχει στο μυαλό της είναι να αποδράσει με κάθε τρόπο...
Μέσα από τη νοερή αφήγηση της Στεφανίας μάς γίνεται γνωστή η προηγούμενη ζωή της. Η μητέρα της (Κάκια Παναγιώτου) είναι παντρεμένη με τον πατριό της, το Μάνο (Βύρων Πάλλης) που θα τη μεγαλώσει ουσιαστικά, αφού ο πατέρας της είχε πεθάνει πολύ πρόωρα. Λόγω μιας ασθένειας της μητέρας της θα γνωρίσει τον νεαρό γιατρό Γιώργο Δαπόντε (Σπύρος Φωκάς) και θα τον ερωτευτεί. Θα τον συναντήσει απρόσμενα όμως στο αναμορφωτήριο...
Σε ένα ατέρμονο flash-back συνεχίζεται η αφήγηση και εξιστόρηση των αντρών που περνούν από τη ζωή της Στεφανίας. Ο Μάνος ως η πρώτη της ερωτική εμπειρία. Ο υπάλληλος τροφοδοσίας του αναμορφωτηρίου Λοίζος (Λευτέρης Βουρνάς). Ο φοιτητής Πέτρος (Βαγγέλης Πλοιός) και οι φίλοι του. Ευκατάστατοι προστάτες και χορηγοί της στην προ αναμορφωτηρίου εποχή (Άγγελος Μαυρόπουλος). Σε παρόντα χρόνο τραγικά γεγονότα λαμβάνουν χώρα. Το εν ψυχρώ λυντσάρισμα και η δολοφονία της επιστάτριας από τις κρατούμενες και η απόπειρα απόδρασής τους. Ο θάνατος της διευθύντριας από το σοκ της φυλάκισης του γιου της. Ο θάνατος της μητέρας της Στεφανίας. Ο χρόνος της τελευταίας στο αναμορφωτήριο εξαντλείται. Και το τέλος; Το τέλος της ταινίας εξελίσσεται σε δύο πραγματικότητες που η μία αναιρεί την άλλη. Γι' αυτό το λόγο και ειδικά γι' αυτή την ταινία θα αναφερθώ ιδιαίτερα για το τέλος στα σχόλια που ακολουθούν.
Σχόλια. Αναμφισβήτητα πρόκειται για μια από τις καλύτερες δραματικές κοινωνικές ταινίες του Παλιού Ελληνικού Κινηματογράφου. Ένας καταξιωμένος σκηνοθέτης έχοντας ανά χείρας ένα εξαιρετικής ποιότητας μυθιστορηματικό υλικό, περιγράφει μέσα από το έργο τον κόσμο των αναμορφωτηρίων. Το σύστημα σωφρονισμού και επαναφοράς - κοινωνικής ενσωμάτωσης ανηλίκων που διέπραξαν αδικήματα με κυριότερο αυτό της πορνείας. Ο Δαλιανίδης δεν αυτολογοκρίνεται αλλά αφήνει το μαχαίρι να φτάσει βαθιά. Οι συνθήκες στα Ιδρύματα - κολαστήρια από όπου οι τρόφιμοι κάθε άλλο παρά βελτιωμένοι θα εξέλθουν, αν εξέλθουν. Η κατασταλτική - αποτρεπτική φιλοσοφία της Διοίκησης που έρχεται σε οξεία σύγκρουση με κάθε επιστημονική δεοντολογία. Οι μεσαιωνικές ποινές που επιβάλλονται (απομόνωση, ξυλοδαρμός, έλλειψη στοιχειωδών συνθηκών διαβίωσης κλπ) και προλειαίνουν το έδαφος της εξέγερσης. Η διαφθορά των δημόσιων λειτουργών με το παράδειγμα του λαθεμπορίου τροφίμων. Η πορνεία ως αναγκαστική επιλογή (βλέπε και Απόσπασμα 3 παρακάτω) και ως τρόπος αποφυγής της ανέχειας. Όλο αυτό το περιβάλλον συνθέτει ένα παζλ παρακμής που αναμένει την κάθαρση. Αυτή όμως δεν θα έρθει δίχως τις αναπόφευκτες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές.
Όσον αφορά τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του τέλους της ταινίας, να σημειώσω ότι όπως αναφέρει και η retrodb, είναι η πρώτη και μοναδική φορά στην ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου που έχουν γυριστεί δύο εκδοχές τέλους. Σύμφωνα με την εκδοχή που κυκλοφόρησε για το κοινό της επαρχίας η σχέση Γιώργου-Στεφανίας έχει καλό τέλος. Την εκδοχή αυτή δεν την ξέρω απόλυτα αφού δεν την έχω δει (υποθέτω ότι το σημείο όπου αρχίζουν οι δύο εκδοχές είναι αμέσως μετά το γάμο Γιώργου-Στεφανίας μέσα στο αναμορφωτήριο). Κατά την άλλη εκδοχή, αυτήν για το κοινό της Αθήνας (που παρακολούθησα) ο Αρμάγος, τυφλωμένος από το πάθος του για τη Στεφανία τη σκοτώνει μόλις αυτή αφήνει πίσω της το αναμορφωτήριο. Η εξήγηση που δίνω για το διπλό τέλος είναι ότι ο Δαλιανίδης (σε συνεργασία με την παραγωγή ενδεχομένως) εκτίμησε ότι το τέλος με τον Αρμάγο είναι οπωσδήποτε πολύ σκληρό για να μπορέσει να το αντέξει το σίγουρα πιο συντηρητικό κοινό της επαρχίας και ίσως υπήρχαν δυσάρεστες αντιδράσεις, οπότε προτιμήθηκε η ήπια εκδοχή του happy end, αν και ο δραματικός τόνος της ταινίας δικαιολογεί απόλυτα αυτό το δραματικό, έστω και πολύ βαρύ τέλος.
Ο Δαλιανίδης έχει στα χέρια του ένα πλούσιο καστ ηθοποιών και το αξιοποιεί κατά τον καλύτερο τρόπο. Πράγματι, θα έλεγα ότι δεν υπάρχει υστερήσας, ακόμα και από τους δευτεραγωνιστές. Η Ζωή Λάσκαρη σε έναν από τους 5 καλύτερους ρόλους της καριέρας της, για να μην πω κάτι παραπάνω. Απόλυτα συμβατή η χημεία μεταξύ αυτής και του συμπρωταγωνιστή της Σπύρου Φωκά, θα συμφωνήσω με όσους υποστηρίζουν ότι αυτός ήταν ο καλύτερος παρτενέρ της Ζωής διαχρονικά. Γλυκιά και φωτεινή η ύπαρξη της Εσθήρ που ενσαρκώνει η Νόρα Βαλσάμη και τα καταφέρνει περίφημα. Τέλος, όσον αφορά τους πρωταγωνιστές θα σταθώ στις τεράστιες μορφές των Καββαδία, Διαμαντίδου και Καλογήρου που δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό.
Από τους δευτεραγωνιστές ξεχώρισαν η Στέλλα Γερμενή στο ρόλο της Αλέκας και η συγκλονιστική ερμηνεία, νομίζω της Ρένας Χριστάκη (αν κάνω λάθος διορθώστε με), όπως φαίνεται και στο Απόσπασμα 2.
Συμβατή με τον δραματικό τόνο και το σκοτεινό χρώμα της ταινίας η πολύ καλη φωτογραφία του Νίκου Καβουκίδη.
Η μουσική τέλος του Μίμη Πλέσσα συνδράμει διακριτικά με συγκινητικές στιγμές κορύφωσης.
Μικρά-μικρά.
1) Για όσους ενδιαφέρονται για το βιβλίο στο οποίο στηρίχθηκε η ταινία, βρήκα ότι το έχει η Δημόσια Βιβλιοθήκη Τρίπολης, όπως φαίνεται και εδώ.
2) Μια ενδιαφέρουσα μελέτη που αναφέρεται στη διαχρονική εξέλιξη της νομοθεσίας περί ανηλίκων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και με αναφορά στα τότε ισχύοντα μπορείτε να δείτε εδώ.
Απόσπασμα 1. Η λογομαχία διευθύντριας - Δαπόντε για τις συνθήκες διαβίωσης των τροφίμων.
Διευθύντρια: - Σας ακούω.
Δαπόντε: - Σας έφερα να υπογράψετε τις αιτήσεις του Υπουργείου για τα κρεβάτια και τα σκεπάσματα. Και θα θελα να συζητήσουμε και το θέμα της τροφοδοσίας...
Διευθύντρια: - Μπορώ να ρωτήσω κάτι γιατρέ;
Δαπόντε: - Ευχαρίστως.
Διευθύντρια: - Γιατί θέλετε να προσφέρετε άνεση σ' αυτά τα κορίτσια; Ξέρετε από που έρχονται και σε ποια άθλια κατάσταση ζούσαν;
Δαπόντε: - Όσο άθλια και να 'ταν η ζωή τους κυρία μου, είχαν τουλάχιστον την ελευθερία τους. Μην το ξεχνάτε αυτό.
Διευθύντρια: - Την ελευθερία της ανηθικότητος δηλαδή...
Δαπόντε: - Η ελευθερία όπου κι αν ξοδεύεται δεν χάνει την αξία της.
Διευθύντρια: - Δεν θα κάνουμε τώρα φιλολογία γιατρέ. Αν η ελευθερία δεν είχε τόση αξία δεν θα είχαν σαν ποινή την στέρησή της. Κι αν οι φυλακές προσέφεραν άνεση δεν θα είχε αξία η τιμωρία.
Δαπόντε: - Ξεχνάτε ότι αυτά τα κορίτσια δεν είναι εγκληματίες. Και το Ίδρυμα δεν λέγεται φυλακή αλλά αναμορφωτήριο...
Διευθύντρια: - Κι εσείς γιατρέ ξεχνάτε ότι έχουμε να κάνουμε με διεστραμμένους χαρακτήρες. Όσο πολλά κι αν τους προσφέρουμε δεν θα κάνουμε τίποτα. Κι αν φύγουν από δω μέσα θα γυρίσουν πάλι εκεί που βρίσκονταν, αυτό είναι το όνειρό τους.
Δαπόντε: - Φυσικά, τι όνειρα θέλετε να έχουνε όταν ζουν σε ένα τέτοιο περιβάλλον; Στα σπίτια τους γνώρισαν την πορνεία κι εδώ μέσα την αθλιότητα....
Απόσπασμα 2. (Μονόλογος). Μια τρόφιμος (δεν είμαι σίγουρος, ίσως είναι η Ρένα Χριστάκη) ξεσπάει όταν μια άλλη συγκρατούμενή της αρχίζει να έχει αιμόπτυση:
"...αίμα, αίμα, αίμα!!!...Έτσι θα γίνουμε όλες μας!!! Έτσι θα κοκκαλώσουμε!!!! Έτσι θα βγάλουμε το αίμα μας!!! Όλες, όλες!!! Καμιά δε θα γλιτώσει!!! Αυτή είναι η μοίρα μας. Εδώ θα πεθάνουμε!!! Κι ύστερα θα μας πετάξουνε σαν τα σκυλιά στον κάδο των σκουπιδιών!!! Πάρτε το χαμπάρι, σαν τα σκυλιά!!! Εγώ όμως θέλω να ζήσω, θέλω να ζήσω, το καταλάβατε, να ζήσω!!! Θέλω να ζήσω!!! Ανοίξτε!!!" (χτυπά την κλειδωμένη πόρτα). Η ίδια κρατούμενη αργότερα κατά την ομαδική προσπάθεια απόδρασης θα σκοτωθεί παραπατώντας και πέφτοντας από την οροφή του κτιρίου.
Απόσπασμα 3. (Μονόλογος). Η υποκινήτρια της εξέγερσης Αλέκα (Στέλλα Γερμενή) εξηγεί τη στάση της στις συγκρατούμενες, μετά το τέλος των ταραχών.
"...ακούτε; Για κανέναν δεν σκοτίζομαι. Ξέρετε τι έχω εδώ μέσα; (χτυπάει το στήθος της) Μίσος!! ναι, μίσος κι εκδίκηση για όλους!!! Και πρώτα πρώτα για τη μάνα μου την ίδια, γιατί κι αυτή απ' τη στιγμή που μ' έφερε στον κόσμο με μισούσε, μ' έβλεπε σαν βάρος, ξέρετε πώς με φώναζε; Άχρηστη!!! και μπάσταρδη!!! κάθε τόσο στήλωνε τα μάτια της επάνω μου για να δει αν φουσκώσαν τα β.... μου και αν στρογγύλεψε ο κ.... μου. Για να με βάλει κι εμένα στη δική της τη δουλειά. Στο μπορντέλο!!! Αλλά τίποτα!!! Ούτε η μάνα μου δε νοιάστηκε για μένα!!! Εγώ γιατί να νοιαστώ για τους άλλους;".
Video. Η σύγκρουση Στεφανίας - διευθύντριας, η σύγκρουση δύο κόσμων ξένων μεταξύ τους.
Φωτογραφίες.
1. Στεφανία και Εσθήρ στο κοινό τους κρεβάτι.
2. Με τον πατριό της το Μάνο κατά την επίσκεψη του γιατρού στο σπίτι.
3. Στεφανία και Αλέκα.
4. Βίαιη καταστολή της απόπειρας ομαδικής απόδρασης των κρατουμένων.
5. Ο Αρμάγος μετά το έγκλημα.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
)
