ARETARA
RetroNuts!
- Joined
- 1 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 2.136
- Αντιδράσεις
- 2.280
Η ζούγκλα των πόλεων (1970)
RetroDB: http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Η_ζούγκλα_των_πόλεων
Μια ακόμα αρκετά γνωστή, εμπορική ταινία εξετάζεται στο παρόν θέμα. Είναι "Η ζούγκλα των πόλεων" της Φίνος Φιλμς σε σκηνοθεσία Σταύρου Τσιώλη και σενάριο Νίκου Φώσκολου.
Το θέμα-το καστ. Ένας ανώτερος δημόσιος υπάλληλος, ο Στέφανος Ρόκος (Ανδρέας Μπάρκουλης) σκοτώνεται έπειτα από συντριβή του αυτοκινήτου του. Η εφημερίδα "Η φωνή του λαού" αναθέτει στον νεαρό δημοσιογράφο Νίκο Αυγέρη (Κώστας Πρέκας) την κάλυψη του ρεπορτάζ. Ο Αυγέρης προχωρά πέρα από την αρχική έρευνα της αστυνομίας για να ανακαλύψει ότι ο θάνατος του Ρόκου δεν ήταν τυχαίος. Το αναφέρει στη σύζυγο του Ρόκου, Νέλλη (Μαίρη Χρονοπούλου) η οποία εργάζεται στην ίδια εφημερίδα. Η τελευταία αρνείται να το δεχτεί. Ο Αυγέρης θα δει ότι πίσω από το θάνατο του Ρόκου βρίσκεται ένας οικοδομικός συνεταιρισμός που εξαπατούσε πρόσφυγες για να τους παίρνει χρήματα προκειμένου να τους κατασκευάσει σπίτια. Επικεφαλής του είναι κάποιος Λυσίας Σέκερης (Μάνος Κατράκης). Ο Ρόκος γνώριζε την απάτη του συνεταιρισμού και τους εκβίαζε για χρήματα κάτι που τελικά τους ανάγκασε να τον βγάλουν από τη μέση. Ο Αυγέρης με κίνδυνο της ζωής του θα φτάσει στους αυτουργούς της δολοφονίας. Η μοίρα όμως θα του παίξει άσχημο παιχνίδι. Το πραγματικό όνομα του Σέκερη είναι Βασίλειος Σινιάσκος, ο χαμένος και θεωρούμενος νεκρός πατέρας του Αυγέρη. Ο τελευταίος θα πρέπει να πάρει πλέον τις αποφάσεις του...
Σχόλια. Η ταινία ανήκει στον κύκλο ταινιών που χαρακτηρίστηκαν από την ιδιαίτερη γραφή του σεναρίου που υπογράφει (και ενίοτε σκηνοθετεί) ο Νίκος Φώσκολος. Το γνώριμο σκηνικό μιας θράκας απατεώνων που εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο και τα όνειρα για μια καλύτερη ζωή προκειμένου να θησαυρίσουν. Και που βέβαια βρίσκουν συνεργό τη διαφθορά των κρατικών λειτουργών. Φυσικά το σκηνικό ολοκληρώνεται με την προσθήκη του ήρωα που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο νεαρός ρεπόρτερ μιας εφημερίδας σε πτωτική πορεία. Όπως και σε άλλες περιπτώσεις το πρώτο μισό της ταινίας έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον με πιο γρήγορους ρυθμούς και συναρπαστική πλοκή που όμως σταδιακά χάνει την έντασή του (χωρίς όμως να λείπουν και οι αναλαμπές, αποκορύφωμα η σκηνή με την συνάντηση μητέρας-πατέρα-γιου, βλέπε και Απόσπασμα 2). Δεν λείπουν άλλωστε και οι γνωστές υπερβολές (δεν ειδοποιείται η αστυνομία για να μη χαθεί η αποκλειστικότητα, ο τραυματίας Αυγέρης με το χέρι να αιμορραγεί και να πληκτρολογεί στη γραφομηχανή) χαρακτηριστικές της πένας του σεναριογράφου.
Καλές εντυπώσεις αφήνει η σκηνοθεσία του Σταύρου Τσιώλη, γνωστού και από άλλες καλές δουλειές του (Πανικός, Ο μικρός δραπέτης, Κατάχρηση εξουσίας). Το έργο είναι εμπλουτισμένο με ιδιαίτερες λήψεις (δες και φωτογραφίες). Βέβαια δεν υπάρχει η ένταση και η αγωνία για την εξέλιξη της υπόθεσης όπως πχ στον Πανικό, το ενδιαφέρον του θεατή διατηρείται ικανοποιητικά. Θα ξεχωρίσω μια πολύ καλή λήψη εκεί όπου ο Αυγέρης φαντασιακά "σκοτώνει" τον πατέρα του, νομίζω ότι πρέπει να είναι λήψη μέσα στο ΚΑΤ. Είναι πιθανό να έχει επηρεαστεί ο Τσιώλης από παρόμοιες σκηνές ταινιών τρόμου της εποχής.
Όσον αφορά τους ηθοποιούς, ο Πρέκας ως βασικός πρωταγωνιστής αφήνει καλές εντυπώσεις με τη φρεσκάδα και τον δυναμισμό που τον χαρακτηρίζει, χωρίς βέβαια να είναι μια πρωτοκλασάτη ερμηνεία. Η Χρονοπούλου είναι μάλλον χλιαρή δίπλα του σε μια μέτρια παρουσία. Στον αντίποδα, ίσως η πιο σημαντική παρουσία ήταν του Μάνου Κατράκη με την επιβλητική παρουσία και τη χαρακτηριστική δύναμη της φωνής του. Επίσης θα ξεχωρίσω τρεις πολύ καλούς και έμπειρους δευτεραγωνιστές, τον Ανδρέα Φιλιππίδη στον απαιτητικό ρόλο του αρχισυντάκτη, τον Λάμπρο Κοτσίρη στο ρόλο του "συνεταίρου" του Σέκερη ως ο Στράτος Σταθάτος γενικός γραμματέας του οικοδομικού συνεταιρισμού και τέλος την Άννα Παϊτατζή σε πειστική ερμηνεία ως η μάνα του Αυγέρη.
Η μουσική του Κώστα Καπνίση ακολουθά το ρυθμό της ταινίας, δεν μπορώ όμως να πω ότι είναι το στοιχείο που ξεχωρίζει όπως σε άλλες δουλειές του, χωρίς φυσικά να είναι κακή.
Μικρά-μικρά.
1. Η καταχώρηση μυθιστορημάτων σε μορφή συνεχειών, κάτι που συνηθιζοταν σε εφημερίδες ημερήσιας κυκλοφορίας. Θυμάμαι κι εγώ να έχω διαβάσει συνέχειες και μέσα στη δεκαετία του '80.
2. Η αναλυτική έμμεση παρουσίαση-διαφήμιση των νέων εγκαταστάσεων της Φίνος Φιλμς στα Σπάτα (δες και φωτογραφίες).
3. Η σπάνια περίπτωση κινηματογραφικών σκηνών μέσα σε κλειστές κολυμβητικές εγκαταστάσεις (δεν γνωρίζω άλλη περίπτωση στον παλιό Ελληνικό κινηματογράφο, πιθανόν βέβαια να υπάρχουν).
Απόσπασμα 1. Ο αρχισυντάκτης Ψιλικόπουλος (Ανδρέας Φιλιππίδης) συζητά με τον Αυγέρη μετά την κηδεία του Ρόκου:
Ψιλικόπουλος: - Ωραία σε στόλισε η κυρία...
Αυγέρης: - Ίσως έχει δίκιο...θα το παρατήσω το ρεπορτάζ...
Ψιλικόπουλος: - Τι θέλεις να πεις; Ότι όσα έγραψες ήτανε ψέματα;
Αυγέρης: - Ασφαλώς όχι.
Ψιλικόπουλος: - Τότε γιατί να το παρατήσεις;
Αυγέρης: - Γιατί έτσι θέλω...
Ψιλικόπουλος: - Δεν είναι δικαίωμά σου.
Αυγέρης: - Τότε απόλυσέ με.
Ψιλικόπουλος: - Μα και να σε διώξω, πάλι πρέπει να γράψεις ό,τι ξέρεις...Κι αν δεν έχεις εφημερίδα πρέπει να τα γράψεις σ' ένα οποιοδήποτε χαρτί. Σ' έναν τοίχο. Γιατί είσαι δημοσιογράφος νεαρέ. Κι αν δεν κάνω λάθος, την πιστεύεις και την αγαπάς αυτήν τη σ@@@@δουλειά...
Απόσπασμα 2. Η ώρα της συνάντησης πατέρα-γιου.
Αυγέρης: - Εσείς κύριε, είστε άνδρας...μου μίλησε ο Σταθάτος. Μου έδωσε να καταλάβω πως αν πρέπει να πω την αλήθεια θα χρειαστεί να περάσω πρώτα πάνω από το πτώμα του πατέρα μου. Είστε ο πατέρας μου κύριε;
Σέκερης: - Είμαι ο άνθρωπος που παντρεύτηκε κάποτε αυτή τη γυναίκα. Δεν ξέρω αν έχω το δικαίωμα να είμαι ο πατέρας σου. Αυτό πια μονάχα εσύ μπορείς να το αποφασίσεις. Κανείς άλλος.
Αυγέρης: -Ο πατέρας μου πέθανε εδώ και 20 χρόνια. Πήγε στην Αλβανία, πολέμησε, πολέμησε και στα οχυρά. Πήγε στην Κρήτη, στο Ρίμινι, στο Ελ Αλαμέιν. Φυσικά ήτανε πρώτος και στην αντίσταση. Ο πατέρας μου σ' όλη του τη ζωή ήταν...ήταν ένας ήρωας... και σαν ήρωας πέθανε. Κανείς δε μπορεί να έχει δύο πατεράδες κύριε...
Video 1. Ο Έκτωρας Δαμιανός (Νότης Περγιάλης), εκπρόσωπος των δικαιούχων του οικοδομικού συνεταιρισμού καλεί τον Αυγέρη να ξεσκεπάσει την απάτη.
http://www.youtube.com/watch?v=fO75dTkNgLA
Video 2. Σκηνή προς το τέλος όπου οι Σέκερης και Σταθάτος οδηγούνται στις φυλακές υπό το βλέμμα του Αυγέρη και της Ρόκου. Από το 1:40 περίπου και μετά.
http://www.youtube.com/watch?v=5rObhQMMYSY
Φωτογραφίες.
1. Τρεις ωραίες λήψεις. Αριστερά πλάνο από την οροφή του ασθενοφόρου του Ερυθρού Σταυρού στην περιοχή που έπεσε το αυτοκίνητο του Ρόκου (πιθανότατα περί το Σούνιο). Στη μέση ο Σταθάτος με τον Σέκερη στο ημίφως συζητούν στα γραφεία του συνεταιρισμού. Δεξιά σκηνή στην τραπεζική θυρίδα όπου διακρίνεται ο μηχανισμός των δύο κλειδιών (ένα εκ των οποίων χειρίζεται η υπάλληλος της τράπεζας και το άλλο ο δικαιούχος).
2. Αριστερά η Ρόκου με χαρακτηριστικά γυαλιά μυωπίας της εποχής σε πρώτο πλάνο. Πίσω της ο εκδότης-διευθυντής της εφημερίδας (Σπύρος Καλογήρου) και ο αρχισυντάκτης Ψιλικόπουλος. Δεξιά ο Αυγέρης στην παράνομη χαρτοπαικτική λέσχη που έπαιζε ο Ρόκος. Διακρίνεται το αφεντικό της λέσχης (Χρήστος Ζορμπάς).
3. Τρία landmarks από την επίσκεψη στις εγκαταστάσεις της Φίνος Φιλμς. Αριστερά εξωτερική άποψη μέρους των εγκαταστάσεων. Στη μέση εικόνα από εσωτερικό στούντιο. Στην τρίτη στην έξοδο του στούντιο μια φωτογραφία του μεγάλου αστέρα της εταιρείας Νίκου Κούρκουλου.
4. Λήψη από εσωτερικό κλειστού κολυμβητηρίου. Ο Αυγέρης με την παλιά του σχέση Σάσα (Αγγέλα Καζακίδου) επιχειρεί να αντλήσει πληροφορίες για το ποιόν του Ρόκου. Και η Σάσα και ο Ρόκος εργαζόταν στο ίδιο Υπουργείο... Για την ιστορία, το πρώτο κλειστό κολυμβητήριο ήταν της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, από το 1959.
5. Ο Αυγέρης συναντά τον Σταθάτο σε νταμάρι. Υποπτεύομαι ότι είναι το ίδιο μέρος με αυτό του τέλους της Εξόδου Κινδύνου. Και στις δύο περιπτώσεις μνημονεύεται η περιοχή του Γαλατσίου.
RetroDB: http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/Η_ζούγκλα_των_πόλεων
Μια ακόμα αρκετά γνωστή, εμπορική ταινία εξετάζεται στο παρόν θέμα. Είναι "Η ζούγκλα των πόλεων" της Φίνος Φιλμς σε σκηνοθεσία Σταύρου Τσιώλη και σενάριο Νίκου Φώσκολου.
Το θέμα-το καστ. Ένας ανώτερος δημόσιος υπάλληλος, ο Στέφανος Ρόκος (Ανδρέας Μπάρκουλης) σκοτώνεται έπειτα από συντριβή του αυτοκινήτου του. Η εφημερίδα "Η φωνή του λαού" αναθέτει στον νεαρό δημοσιογράφο Νίκο Αυγέρη (Κώστας Πρέκας) την κάλυψη του ρεπορτάζ. Ο Αυγέρης προχωρά πέρα από την αρχική έρευνα της αστυνομίας για να ανακαλύψει ότι ο θάνατος του Ρόκου δεν ήταν τυχαίος. Το αναφέρει στη σύζυγο του Ρόκου, Νέλλη (Μαίρη Χρονοπούλου) η οποία εργάζεται στην ίδια εφημερίδα. Η τελευταία αρνείται να το δεχτεί. Ο Αυγέρης θα δει ότι πίσω από το θάνατο του Ρόκου βρίσκεται ένας οικοδομικός συνεταιρισμός που εξαπατούσε πρόσφυγες για να τους παίρνει χρήματα προκειμένου να τους κατασκευάσει σπίτια. Επικεφαλής του είναι κάποιος Λυσίας Σέκερης (Μάνος Κατράκης). Ο Ρόκος γνώριζε την απάτη του συνεταιρισμού και τους εκβίαζε για χρήματα κάτι που τελικά τους ανάγκασε να τον βγάλουν από τη μέση. Ο Αυγέρης με κίνδυνο της ζωής του θα φτάσει στους αυτουργούς της δολοφονίας. Η μοίρα όμως θα του παίξει άσχημο παιχνίδι. Το πραγματικό όνομα του Σέκερη είναι Βασίλειος Σινιάσκος, ο χαμένος και θεωρούμενος νεκρός πατέρας του Αυγέρη. Ο τελευταίος θα πρέπει να πάρει πλέον τις αποφάσεις του...
Σχόλια. Η ταινία ανήκει στον κύκλο ταινιών που χαρακτηρίστηκαν από την ιδιαίτερη γραφή του σεναρίου που υπογράφει (και ενίοτε σκηνοθετεί) ο Νίκος Φώσκολος. Το γνώριμο σκηνικό μιας θράκας απατεώνων που εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο και τα όνειρα για μια καλύτερη ζωή προκειμένου να θησαυρίσουν. Και που βέβαια βρίσκουν συνεργό τη διαφθορά των κρατικών λειτουργών. Φυσικά το σκηνικό ολοκληρώνεται με την προσθήκη του ήρωα που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο νεαρός ρεπόρτερ μιας εφημερίδας σε πτωτική πορεία. Όπως και σε άλλες περιπτώσεις το πρώτο μισό της ταινίας έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον με πιο γρήγορους ρυθμούς και συναρπαστική πλοκή που όμως σταδιακά χάνει την έντασή του (χωρίς όμως να λείπουν και οι αναλαμπές, αποκορύφωμα η σκηνή με την συνάντηση μητέρας-πατέρα-γιου, βλέπε και Απόσπασμα 2). Δεν λείπουν άλλωστε και οι γνωστές υπερβολές (δεν ειδοποιείται η αστυνομία για να μη χαθεί η αποκλειστικότητα, ο τραυματίας Αυγέρης με το χέρι να αιμορραγεί και να πληκτρολογεί στη γραφομηχανή) χαρακτηριστικές της πένας του σεναριογράφου.
Καλές εντυπώσεις αφήνει η σκηνοθεσία του Σταύρου Τσιώλη, γνωστού και από άλλες καλές δουλειές του (Πανικός, Ο μικρός δραπέτης, Κατάχρηση εξουσίας). Το έργο είναι εμπλουτισμένο με ιδιαίτερες λήψεις (δες και φωτογραφίες). Βέβαια δεν υπάρχει η ένταση και η αγωνία για την εξέλιξη της υπόθεσης όπως πχ στον Πανικό, το ενδιαφέρον του θεατή διατηρείται ικανοποιητικά. Θα ξεχωρίσω μια πολύ καλή λήψη εκεί όπου ο Αυγέρης φαντασιακά "σκοτώνει" τον πατέρα του, νομίζω ότι πρέπει να είναι λήψη μέσα στο ΚΑΤ. Είναι πιθανό να έχει επηρεαστεί ο Τσιώλης από παρόμοιες σκηνές ταινιών τρόμου της εποχής.
Όσον αφορά τους ηθοποιούς, ο Πρέκας ως βασικός πρωταγωνιστής αφήνει καλές εντυπώσεις με τη φρεσκάδα και τον δυναμισμό που τον χαρακτηρίζει, χωρίς βέβαια να είναι μια πρωτοκλασάτη ερμηνεία. Η Χρονοπούλου είναι μάλλον χλιαρή δίπλα του σε μια μέτρια παρουσία. Στον αντίποδα, ίσως η πιο σημαντική παρουσία ήταν του Μάνου Κατράκη με την επιβλητική παρουσία και τη χαρακτηριστική δύναμη της φωνής του. Επίσης θα ξεχωρίσω τρεις πολύ καλούς και έμπειρους δευτεραγωνιστές, τον Ανδρέα Φιλιππίδη στον απαιτητικό ρόλο του αρχισυντάκτη, τον Λάμπρο Κοτσίρη στο ρόλο του "συνεταίρου" του Σέκερη ως ο Στράτος Σταθάτος γενικός γραμματέας του οικοδομικού συνεταιρισμού και τέλος την Άννα Παϊτατζή σε πειστική ερμηνεία ως η μάνα του Αυγέρη.
Η μουσική του Κώστα Καπνίση ακολουθά το ρυθμό της ταινίας, δεν μπορώ όμως να πω ότι είναι το στοιχείο που ξεχωρίζει όπως σε άλλες δουλειές του, χωρίς φυσικά να είναι κακή.
Μικρά-μικρά.
1. Η καταχώρηση μυθιστορημάτων σε μορφή συνεχειών, κάτι που συνηθιζοταν σε εφημερίδες ημερήσιας κυκλοφορίας. Θυμάμαι κι εγώ να έχω διαβάσει συνέχειες και μέσα στη δεκαετία του '80.
2. Η αναλυτική έμμεση παρουσίαση-διαφήμιση των νέων εγκαταστάσεων της Φίνος Φιλμς στα Σπάτα (δες και φωτογραφίες).
3. Η σπάνια περίπτωση κινηματογραφικών σκηνών μέσα σε κλειστές κολυμβητικές εγκαταστάσεις (δεν γνωρίζω άλλη περίπτωση στον παλιό Ελληνικό κινηματογράφο, πιθανόν βέβαια να υπάρχουν).
Απόσπασμα 1. Ο αρχισυντάκτης Ψιλικόπουλος (Ανδρέας Φιλιππίδης) συζητά με τον Αυγέρη μετά την κηδεία του Ρόκου:
Ψιλικόπουλος: - Ωραία σε στόλισε η κυρία...
Αυγέρης: - Ίσως έχει δίκιο...θα το παρατήσω το ρεπορτάζ...
Ψιλικόπουλος: - Τι θέλεις να πεις; Ότι όσα έγραψες ήτανε ψέματα;
Αυγέρης: - Ασφαλώς όχι.
Ψιλικόπουλος: - Τότε γιατί να το παρατήσεις;
Αυγέρης: - Γιατί έτσι θέλω...
Ψιλικόπουλος: - Δεν είναι δικαίωμά σου.
Αυγέρης: - Τότε απόλυσέ με.
Ψιλικόπουλος: - Μα και να σε διώξω, πάλι πρέπει να γράψεις ό,τι ξέρεις...Κι αν δεν έχεις εφημερίδα πρέπει να τα γράψεις σ' ένα οποιοδήποτε χαρτί. Σ' έναν τοίχο. Γιατί είσαι δημοσιογράφος νεαρέ. Κι αν δεν κάνω λάθος, την πιστεύεις και την αγαπάς αυτήν τη σ@@@@δουλειά...
Απόσπασμα 2. Η ώρα της συνάντησης πατέρα-γιου.
Αυγέρης: - Εσείς κύριε, είστε άνδρας...μου μίλησε ο Σταθάτος. Μου έδωσε να καταλάβω πως αν πρέπει να πω την αλήθεια θα χρειαστεί να περάσω πρώτα πάνω από το πτώμα του πατέρα μου. Είστε ο πατέρας μου κύριε;
Σέκερης: - Είμαι ο άνθρωπος που παντρεύτηκε κάποτε αυτή τη γυναίκα. Δεν ξέρω αν έχω το δικαίωμα να είμαι ο πατέρας σου. Αυτό πια μονάχα εσύ μπορείς να το αποφασίσεις. Κανείς άλλος.
Αυγέρης: -Ο πατέρας μου πέθανε εδώ και 20 χρόνια. Πήγε στην Αλβανία, πολέμησε, πολέμησε και στα οχυρά. Πήγε στην Κρήτη, στο Ρίμινι, στο Ελ Αλαμέιν. Φυσικά ήτανε πρώτος και στην αντίσταση. Ο πατέρας μου σ' όλη του τη ζωή ήταν...ήταν ένας ήρωας... και σαν ήρωας πέθανε. Κανείς δε μπορεί να έχει δύο πατεράδες κύριε...
Video 1. Ο Έκτωρας Δαμιανός (Νότης Περγιάλης), εκπρόσωπος των δικαιούχων του οικοδομικού συνεταιρισμού καλεί τον Αυγέρη να ξεσκεπάσει την απάτη.
http://www.youtube.com/watch?v=fO75dTkNgLA
Video 2. Σκηνή προς το τέλος όπου οι Σέκερης και Σταθάτος οδηγούνται στις φυλακές υπό το βλέμμα του Αυγέρη και της Ρόκου. Από το 1:40 περίπου και μετά.
http://www.youtube.com/watch?v=5rObhQMMYSY
Φωτογραφίες.
1. Τρεις ωραίες λήψεις. Αριστερά πλάνο από την οροφή του ασθενοφόρου του Ερυθρού Σταυρού στην περιοχή που έπεσε το αυτοκίνητο του Ρόκου (πιθανότατα περί το Σούνιο). Στη μέση ο Σταθάτος με τον Σέκερη στο ημίφως συζητούν στα γραφεία του συνεταιρισμού. Δεξιά σκηνή στην τραπεζική θυρίδα όπου διακρίνεται ο μηχανισμός των δύο κλειδιών (ένα εκ των οποίων χειρίζεται η υπάλληλος της τράπεζας και το άλλο ο δικαιούχος).
2. Αριστερά η Ρόκου με χαρακτηριστικά γυαλιά μυωπίας της εποχής σε πρώτο πλάνο. Πίσω της ο εκδότης-διευθυντής της εφημερίδας (Σπύρος Καλογήρου) και ο αρχισυντάκτης Ψιλικόπουλος. Δεξιά ο Αυγέρης στην παράνομη χαρτοπαικτική λέσχη που έπαιζε ο Ρόκος. Διακρίνεται το αφεντικό της λέσχης (Χρήστος Ζορμπάς).
3. Τρία landmarks από την επίσκεψη στις εγκαταστάσεις της Φίνος Φιλμς. Αριστερά εξωτερική άποψη μέρους των εγκαταστάσεων. Στη μέση εικόνα από εσωτερικό στούντιο. Στην τρίτη στην έξοδο του στούντιο μια φωτογραφία του μεγάλου αστέρα της εταιρείας Νίκου Κούρκουλου.
4. Λήψη από εσωτερικό κλειστού κολυμβητηρίου. Ο Αυγέρης με την παλιά του σχέση Σάσα (Αγγέλα Καζακίδου) επιχειρεί να αντλήσει πληροφορίες για το ποιόν του Ρόκου. Και η Σάσα και ο Ρόκος εργαζόταν στο ίδιο Υπουργείο... Για την ιστορία, το πρώτο κλειστό κολυμβητήριο ήταν της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, από το 1959.
5. Ο Αυγέρης συναντά τον Σταθάτο σε νταμάρι. Υποπτεύομαι ότι είναι το ίδιο μέρος με αυτό του τέλους της Εξόδου Κινδύνου. Και στις δύο περιπτώσεις μνημονεύεται η περιοχή του Γαλατσίου.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αν και καλογυρισμένη, δε λείπουν οι κλασικές φωσκολικές λεκτικές και σκηνοετικές υπερβολές, όπως πάντα, ("Τώρα με ποιό χέρι θα γράφεις"). Μust της ταινίας η κραυγή "Κανέλοοοοοοο !" 
