Ο
Δημήτρης Μητροπάνος (
Τρίκαλα,
2 Απριλίου 1948 –
Μαρούσι,
17 Απριλίου 2012[1]) ήταν
Έλληνας τραγουδιστής με εμπορική επιτυχία και απήχηση.
Γεννήθηκε στην Αγία Μονή, μια συνοικία των
Τρικάλων -από την οποία καταγόταν η μητέρα του. Μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του, τον οποίο γνώρισε στα 29 του χρόνια. Μέχρι τα 16 του νόμιζε πως είχε σκοτωθεί στον
Εμφύλιο Πόλεμο, όταν ήρθε ένα γράμμα το οποίο έλεγε πως ζει στη
Ρουμανία. Ο πατέρας του καταγόταν από ένα χωριό της
Καρδίτσας, το
Καππά.
[2] Από μικρός δούλευε τα καλοκαίρια για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά του. Πρώτα ως σερβιτόρος στην ταβέρνα του θείου του και ύστερα στις κορδέλες κοπής ξύλων. Μετά την τρίτη γυμνασίου, το 1964, μετέβη στην
Αθήνα να ζήσει με τον θείο του στην οδό Αχαρνών. Προτού τελειώσει το γυμνάσιο, άρχισε να εργάζεται ως τραγουδιστής. Χαρακτηριστικά τον φώναζαν από μικρό "βλαχάκι", λόγω και της καταγωγής του από τη
Θεσσαλία.
Παράλληλα, οργανώθηκε στη Νεολαία των
Λαμπράκηδων, καθώς είχε ήδη πολιτικοποιηθεί από νωρίς, δεχόμενος μάλιστα απειλές ότι δε θα τον άφηναν να σπουδάσει λόγω των
αριστερών του καταβολών.
Στην ίδια ηλικία, έπειτα από παρότρυνση του
Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον οποίο γνώρισε σε μία συγκέντρωση της εταιρίας του θείου του στην οποία τραγούδησε, επισκέφτηκε την «Κολούμπια
». Εκεί ο Τάκης Λαμπρόπουλος του γνώρισε τον
Γιώργο Ζαμπέτα, δίπλα στον οποίο θα δουλέψει στα «Ξημερώματα». Τον Ζαμπέτα τον μνημονεύει ως μεγάλο του δάσκαλο και δεύτερο πατέρα. Όπως έχει δηλώσει, «
ο Ζαμπέτας είναι ο μόνος άνθρωπος στο τραγούδι ο οποίος με βοήθησε χωρίς να περιμένει κάτι. Με όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες μου κάτι πήρα και κάτι έδωσα»[
εκκρεμεί παραπομπή]. Το 1966 ο Μητροπάνος συναντάται, τυχαία, για πρώτη φόρα με τον
Μίκη Θεοδωράκη και ερμηνεύει, στη θέση άλλου καλλιτέχνη που τότε ασθενούσε, μέρη από τη «
Ρωμιοσύνη» και το «
Άξιον Εστί» σε μια σειρά συναυλιών στην
Ελλάδα και την
Κύπρο.
Το 1967, ο Μητροπάνος ηχογράφησε τον πρώτο του 45άρη δίσκο, με το τραγούδι «Θεσσαλονίκη». Είχε προηγηθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού «Χαμένη Πασχαλιά»,(Κουμπής μουσική - Ιατρόπουλος στίχοι) το οποίο όμως λογοκρίθηκε από τη
Χούντα και δεν κυκλοφόρησε ποτέ.[
εκκρεμεί παραπομπή] Σημαντική ήταν η συνεργασία του με τη δισκογραφική εταιρεία
ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ, με την οποία έκανε μια δεύτερη μεγάλη καριέρα.
[3]
Το 1972 υπήρξε ένας σημαντικός σταθμός: ο συνθέτης
Δήμος Μούτσης και ο ποιητής-στιχουργός
Μάνος Ελευθερίου κυκλοφόρησαν τον «Άγιο Φεβρουάριο», με ερμηνευτές τον Μητροπάνο και την Πετρή Σαλπέα, σηματοδοτώντας ένα σταθμό στην ελληνική μουσική. Ακολούθησαν «Ο Δρόμος για τα Κύθηρα» του
Γιώργου Κατσαρού και «Τα Συναξάρια» του
Γιώργου Χατζηνάσιου, έργα με απήχηση στο κοινό.
Στη μακρόχρονη πορεία του στο ελληνικό τραγούδι, ο Δημήτρης Μητροπάνος συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους δημιουργούς του λαϊκού αλλά και του έντεχνου τραγουδιού.
Γιώργος Ζαμπέτας,
Μίκης Θεοδωράκης,
Δήμος Μούτσης,
Απόστολος Καλδάρας,
Λάκης Παπαδόπουλος,
Μάριος Τόκας,
Σπύρος Παπαβασιλείου,
Τάκης Μουσαφίρης («Εμείς Οι Δυο» κ.α.),
Χρήστος Νικολόπουλος («Πάρε Αποφάσεις» σε στίχους
Λευτέρη Παπαδόπουλου),
Γιάννης Σπανός («Ο Μητροπάνος τραγουδάει Σπανό») ήταν οι συνθέτες με τους οποίους συνδέθηκε επαγγελματικά, χτίζοντας μια καριέρα συνυφασμένη με την ελληνική λαϊκή μουσική παράδοση, μέχρι και τα τέλη της
δεκαετίας του 1980.
Πρώτο του εξώφυλλο με τη Χριστιάννα στο Ντομινό στις 9 Μαίου 1975
Πρώτο του προσωπικό εξώφυλλο στο Τηλέραμα στις 21 Απριλίου 1979
Δεκαετία '80 εξώφυλλο στο ίδιο περιοδικό στις 13 Μαίου 1989
Δεκαετία '90 εξώφυλλο στο Δίφωνο , Φεβρουάριος 1999
Εξώφυλλο στη Ραδιοτηλεόραση στις 30 Δεκεμβρίου 2000
Έφυγε από τη ζωή στις 17 Απριλίου 2012...
Πρεπει να επαθαν μεγαλη ζημια τα κοριτσακια της εποχης. 
