Η ζωή τους στα εξώφυλλα

[Bambinella]

Σαν σταρ του Χολλυγουντ ηταν ο Μιχαλης!

 

[nikos k]

Δυστυχώς δεν έχω ούτε αριθμό τεύχους ούτε ημερομηνία εάν κάποιος γνωρίζει ας κάνει σχόλιο

 

[Bambinella]

Σαν σταρ του Χολλυγουντ ηταν ο Μιχαλης!

Στο "Μια γυναικα κατηγορειται" λενε πως μοιαζει με τον Gregory Peck. Εμενα πιο πολυ μου φερνει στον Vittorio Gassman που τον ειδα ξανα προσφατα για πολλοστη φορα στην αγαπημενη μου ταινια του 1962, "Η προσπεραση" (Il sorpasso).

 

[tonytony]

Ο Χρήστος Νομικός έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο στην ταινία "Το ταξίδι" του 1962 (δεν τον έχω εντοπίσει στην ταινία , δεν ξέρω αν είναι λάθος της retrodb) , το πρώτο του εξώφυλλο ήρθε στις 12 Δεκεμβρίου 1972 στο Φαντάζιο



16 Ιανουαρίου 1975 εξώφυλλο στη Βεντέτα



Με τους συμπρωταγωνιστές του στη σειρά "Καταδίωξη" στη Ραδιοτηλεόραση στις 2 Ιουλίου 1977



Τελευταίο του εξώφυλλο πολλά χρόνια πριν , στο Ντομινό με την Αλίκη Καμινέλλη στις 16 Σεπτεμβρίου 1981

 

[Bambinella]

Τονυ, τελικα δεν ηταν ο Νομικος το παιδι που συμμετειχε στο Ταξιδι. Θυμαμαι που το ψαχναμε αυτο πριν απο λιγα χρονια και ειχες ρωτησει και τον ιδιο στο Facebook.
H γυναικα του, Αλικη Καμινελη, στο τελευταιο εξωφυλλο κουκλα!!!

 

[tonytony]

Τονυ, τελικα δεν ηταν ο Νομικος το παιδι που συμμετειχε στο Ταξιδι. Θυμαμαι που το ψαχναμε αυτο πριν απο λιγα χρονια και ειχες ρωτησει και τον ιδιο στο Facebook.
H γυναικα του, Αλικη Καμινελη, στο τελευταιο εξωφυλλο κουκλα!!!

σωστά έχεις δίκιο τώρα το θυμήθηκα τον είχα ρωτήσει ναι!

 

[tonytony]

Η Φιλαρέτη Κομνηνού έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1989 στη σειρά της ΕΤ2 "Το φεγγάρι των ξενιτεμένων". Πρώτο της εξώφυλλο με τον Γιώργο Χωραφά στο Τηλέραμα στις 14 Μαίου 1994



Πρώτο της προσωπικό εξώφυλλο στο TV Έθνος στις 24 Σεπτεμβρίου 1995


Εξώφυλλο στο 7 Μέρες TV στις 15 Απριλίου 2000




Τελευταίο της εξώφυλλο μέχρι σήμερα στο Τηλέραμα στις 8 Μαίου 2021

 

[tonytony]

Ο Γιώργος Νταλάρας (Κοκκινιά, 29 Σεπτεμβρίου 1949) είναι Έλληνας τραγουδιστής και μουσικός. Τον Οκτώβριο του 2006 ανακηρύχθηκε Πρεσβευτής Καλής Θέλησης της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.

Γεννήθηκε στην Κοκκινιά του Πειραιά. Η μητέρα του καταγόταν από τη Μικρά Ασία κι ο πατέρας του ήταν ο ρεμπέτης Λουκάς Νταράλας. Οι πρώτες του μνήμες είναι στενά δεμένες με τις βασικές μορφές της ελληνικής μουσικής, δημοτικό, σμυρναίικο, ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι. Τα είδη αυτά τον επηρέασαν κι ως καλλιτέχνη (δισκογραφικά και συναυλιακά). Παράλληλα, έχει ερμηνεύσει και πολλά άλλα είδη (σε διάφορες γλώσσες), όπως βυζαντινούς ύμνους, λυρικά, σύγχρονα έντεχνα, ποπ, ροκ, λάτιν, όπερα, συμφωνικά έργα κλπ. Έχει συνεργαστεί με πλήθος Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών (συνθέτες, ποιητές, μουσικούς, σκηνοθέτες κ.α.). Είναι ο Έλληνας καλλιτέχνης που έχει πραγματοποιήσει τις μεγαλύτερες συναυλίες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ενώ έχει εμφανιστεί στα σημαντικότερα θέατρα και συναυλιακούς χώρους παγκοσμίως. Επίσης είναι ο Έλληνας καλλιτέχνης που έχει πραγματοποιήσει τις περισσότερες συνεργασίες με πολλές από τις σημαντικότερες διεθνείς συμφωνικές ορχήστρες. Έχει λάβει διάφορες τιμητικές διακρίσεις, μεταξύ άλλων την κυπριακή υπηκοότητα, το Διεθνές Βραβείο "Kennedy" και του Πρεσβευτή Καλής Θέλησης της UNESCO.
Ο Γιώργος Νταλάρας ξεκίνησε το 1965 σε ηλικία 15 χρονών, παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας στο πάλκο "Στου Στελλάκη", με τον βετεράνο Στέλιο Περπινιάδη και τον γιο του Βαγγέλη στο Χαϊδάρι.

Ο Βαγγέλης Περπινιάδης, φίλος του πατέρα του Λουκά Νταράλα, βλέποντας τα φωνητικά χαρίσματα του έφηβου ακόμα Γιώργου, προσπάθησε να τον βοηθήσει να μπει στη δισκογραφία. Του έγραψε μάλιστα και δύο τραγούδια και του πρότεινε να τα ηχογραφήσουν σ΄ ένα στούντιο στα Εξάρχεια. Ο 17χρονος Γ. Νταλάρας καθώς πηγαίνει στο στούντιο την ημέρα που θα ηχογραφούσαν τα τραγούδια, δύο άρματα μάχης είχαν σταθμεύσει προς το μέρος της Στουρνάρη. Προς την άλλη κατεύθυνση επικρατούσε η ίδια εικόνα. Ήταν Παρασκευή 21 Απριλίου 1967, η ημέρα που η στρατιωτική χούντα κατέλαβε την εξουσία, γεμίζοντας το κέντρο της Αθήνας με τανκς. Έτσι λοιπόν δεν κατάφερε να πάει στο στούντιο. Η ηχογράφηση ματαιώθηκε και δεν γράφτηκαν ποτέ αυτά τα τραγούδια.[2][3] Από την αυτοβιογραφία του Βαγγέλη Περπινιάδη [4] μαθαίνουμε ότι αυτά τα δύο τραγούδια ήταν το "Μπροστά στα σκαλοπάτια σου" ένα κανταδορίστικο χασάπικο και το "Πάντα σε φίλους πίστευα" ένα ζεϊμπέκικο.

Πέντε μήνες αργότερα ηχογραφεί το πρώτο του τραγούδι από την εταιρία "Αυλός" του Γ. Περγαντή. Η "Προσμονή" σε μουσική του Βασίλη Αρχιτεκτονίδη και σε στίχους Παναγιώτη Καλαποθαράκου ηχογραφήθηκε το 1967 σε ένα μικρό στούντιο στην οδό Μασσαλίας, που είναι πάροδος της Σόλωνος. Το τραγούδι αυτό κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών, αλλά κόπηκε αμέσως και όχι τυχαία από τη λογοκρισία των συνταγματαρχών.[5] Οι στίχοι ήταν καθαρά πολιτικοί:
"Πότε η καμπάνα του λαού / του γερο-Μακρυγιάννη / λεύτερο χώμα κι ουρανό / για όλους θα σημάνει"

Όπως έχει παραδεχτεί και ο ίδιος,[6] το όνομα του πατέρα του διευκόλυνε σημαντικά τα πρώτα του βήματα και του άνοιξε πόρτες. Άρχισε να εμφανίζεται σε διάφορα λαϊκά μαγαζιά παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας με ονόματα όπως την Καίτη Γκρέυ, τον Νίκο Καλλέργη και άλλους. Λίγο αργότερα, ο Σπύρος Ζαγοραίος, αδελφικός φίλος του πατέρα του, καλεί το Μάκη Μάτσα στο μαγαζί του στην Πλάκα για να ακούσει τον Νταλάρα. Ο Μάτσας ενθουσιάζεται και ο Γιώργος υπογράφει την ίδια εβδομάδα το πρώτο του συμβόλαιο συνεργασίας στη "ΜΙΝΟΣ".[3] Ένα συμβόλαιο και μία συνεργασία που κράτησε από το 1968 έως το 2005.

Το 1969, μετά από κάποιες συμμετοχές σε δίσκους με τραγούδια των Λοΐζου, Μητσάκη κ.α., ηχογραφεί τον πρώτο προσωπικό του δίσκο με τραγούδια των Σταύρου Κουγιουμτζή, Λουκιανού Κηλαηδόνη, Γρηγόρη Φούντα, Γιώργου Μητσάκη σε στίχους Κουγιουμτζή, Άκου Δασκαλόπουλου, Δημήτρη Ιατρόπουλου και Κώστα Βίρβου.

Οι μεγαλύτερες επιτυχίες του πρώτου δίσκου, τον οποίο ηχογράφησε σε ηλικία 20 χρόνων, ήταν το "Πού ΄ναι τα χρόνια" και το "Ο ουρανός φεύγει βαρύς" τα οποία ακούγονται μέχρι σήμερα. Αμέσως μετά την κυκλοφορία του πρώτου αυτού δίσκου συνεργάστηκε με την ήδη καταξιωμένη τότε Μαρινέλλα στο "Στορκ" για 3 χρόνια. Με αυτό τον τρόπο η Μαρινέλλα σύστησε στο κοινό τον Γ. Νταλάρα.[7]

Το 1970 κυκλοφόρησε ο δίσκος "Να ΄τανε το 21", εξ ολοκλήρου με τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή. Από αυτόν το δίσκο ξεχώρισαν κομμάτια όπως το "Νά ΄τανε το 21", "Αν δεις στον ύπνο σου ερημιά", "Μ΄ έκοψαν, με χώρισαν στα δυο" και "Κάπου νυχτώνει".

Ακολούθησε η συνεργασία με τον Μάνο Λοΐζο, που μεταξύ άλλων απέδωσε τραγούδια όπως το "Αχ χελιδόνι μου", το "Έχω ένα καφενέ", το "Πάνε να πεις", το "Μάνα δεν φυτέψαμε", το "Δέκα παλικάρια", όλα σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου.

Μακρά υπήρξε επίσης και η συνεργασία του με τον Απόστολο Καλδάρα. Χαρακτηριστικά δείγματα της δουλειάς τους είναι οι δίσκοι "Μικρά Ασία", που κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1972 και ο "Βυζαντινός Εσπερινός" το 1973, στους οποίους συμμετείχε και η Χάρις Αλεξίου, αλλά και μερικά σκόρπια λαϊκά τραγούδια όπως η "Φαντασία" και το "Αχ ο μπαγλαμάς". Η κυκλοφορία του δίσκου "Μικρά Ασία" συνέπεσε με την επέτειο των 50 χρόνων από τη Μικρασιατική καταστροφή.

Η ηχογράφηση των "Λιανοτράγουδων της πικρής πατρίδας" του Μίκη Θεοδωράκη και του Γιάννη Ρίτσου με λαϊκή ενορχήστρωση σφραγίζουν την επιστροφή στη Δημοκρατία 1974. Δημιουργούνται τραγούδια σταθμοί όπως "Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις", "Εδώ το φως", "Κουβέντα με ένα λουλούδι", "Το κυκλάμινο", "Καρτέρεμα" κ.α. Τα "Λιανοτράγουδα" ηχογραφήθηκαν για πρώτη φορά στο Παρίσι από τη Μαρία Φαραντούρη το 1972 και δεύτερη φορά στην Αθήνα κρυφά (λόγω της δικτατορίας) με τον Γιώργο Νταλάρα και την Άννα Βίσση, που τότε έκανε την πρώτη της εμφάνιση. Δύο χρόνια μετά, το 1976, ηχογραφούν δύο τραγούδια ("Κόκκινο τριαντάφυλλο" και "Εκείνος ήταν μόνος") στη μνήμη του Αλέκου Παναγούλη. Τα τραγούδια αυτά κυκλοφόρησαν σε δισκάκι 45 στροφών, αλλά αργότερα συμπεριληφθήκαν και σε μεγάλους δίσκους.

Πρώτο του εξώφυλλο στις 25 Ιουλίου 1969 στο Ντομινό



Δεκαετία ΄70 εξώφυλλο στο Φαντάζιο στις 13 Νοεμβρίου 1973



Δεκαετία '80 εξώφυλλο με τη σύζυγο του Άννα στον Ταχυδρόμο στις 29 Σεπτεμβρίου 1983



Δεκαετία '90 εξώφυλλο στον Ταχυδρόμο με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου την 1η Νοεμβρίου 1990



Δεκαετία 2000 εξώφυλλο στον Ταχυδρόμο στις 17 Ιουνίου 2000



Τελευταίο του εξώφυλλο μέχρι σήμερα στο Βημαγκαζίνο στις 17 Ιανουαρίου 2016

 

[tonytony]

Ο Νίκος Ξανθόπουλος έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1958 στην ταινία "Το εισπρακτοράκι". Πρώτο του εξώφυλλο στο Μοντέρνο Τραγούδι τον Φεβρουάριο του 1965



Δεκαετία '70 με τη σύζυγο του και το παιδί του στον Οικογενειακό Θησαυρό την 1η Σεπτεμβρίου 1970


Δεκαετία '80 εξώφυλλο στο Τηλέραμα στις 4 Απριλίου 1981



Δεκαετία '90 εξώφυλλο στο TV Έθνος στις 31 Ιουλίου 1994



Τελευταίο του εξώφυλλο στο Έθνος Άουτ στις 9 Οκτωβρίου 2005



Έφυγε από τη ζωή στις 22 Ιανουαρίου 2023

 

[tonytony]

Η Μάρω Κοντού έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1954 στην ταινία "Χαρούμενο ξεκίνημα". Πρώτο της εξώφυλλο μαζί με τη Μαρία Μοσχολιού στις Εικόνες στις 24 Αυγούστου 1959



Πρώτο της προσωπικό εξώφυλλο στο ίδιο περιοδικό 6 μήνες μετά , στις 22 Ιανουαρίου 1960


Εξώφυλλο στην Ελληνίδα στις 2 Φεβρουαρίου 1966



Δεκαετία '70 εξώφυλλο στον Ταχυδρόμο στις 22 Μαίου 1970



Δεκαετία '80 εξώφυλλο και γυμνή φωτογράφιση στο Playboy τον Δεκέμβριο του 1988



Δεκαετία '90 εξώφυλλο στο Άν Τηλεόραση στις 17 Νοεμβρίου 1996



Τελευταίο της εξώφυλλο μέχρι σήμερα στο ΟΚ στις 25 Ιουνίου 2022

 

[tonytony]

Μικρή η καριέρα του Διονύση Ξανθού , λίγα και τα εξώφυλλα του...Έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1981 στην ταινία "Τα διαμάντια δεν λένε ψέματα" , έγινε ευρέως γνωστός με την επόμενη του ταινία του 1982 "Άγγελος". Πρώτο του εξώφυλλο στις 7 Νοεμβρίου 1984 στη Βεντέτα



Στο Ντομινό στις 28 Νοεμβρίου 1984


Τελευταίο του εξώφυλλο στην TV Μικρή Οθόνη στις 10 Ιανουαρίου 1987

 

[tonytony]

Ο Νίκος Ξυλούρης (γνωστός επίσης και με το παρατσούκλι Ψαρονίκος ή τον τιμητικό χαρακτηρισμό Αρχάγγελος της Κρήτης, Ανώγεια Ρεθύμνου, 7 Ιουλίου 1936 – Πειραιάς, 8 Φεβρουαρίου 1980) ήταν Έλληνας μουσικός και τραγουδιστής του λαϊκού, του δημοτικού και του εντέχνου. Θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες μουσικούς, ενώ συνέβαλε αποφασιστικά στην διάσωση της κρητικής παραδοσιακής μουσικής.
Γεννήθηκε το 1936, στο ορεινό χωριό Ανώγεια Μυλοποτάμου Ρεθύμνου της Κρήτης από οικογένεια με μουσική παράδοση και πολλούς λυράρηδες. Στα οχτώ του χρόνια, όταν οι Γερμανοί έκαψαν το χωριό του, ξεριζώθηκε από τον τόπο του μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους, οι οποίοι μεταφέρθηκαν σε χωριό της επαρχίας Μυλοποτάμου όπου παρέμειναν μέχρι και την απελευθέρωση της Κρήτης. Αδέλφια του είναι οι επίσης γνωστοί μουσικοί της κρητικής μουσικής, Αντώνης Ξυλούρης (Ψαραντώνης) και Γιάννης Ξυλούρης (Ψαρογιάννης).
Σε νεαρή ακόμα ηλικία, με τη βοήθεια του δασκάλου του, Μενέλαου Δραμουντάνη, κατάφερε να πείσει τον πατέρα του να του αγοράσει την πρώτη του λύρα και πολύ γρήγορα άρχισε να παίζει σε γάμους και πανηγύρια. Σταματά το σχολείο, μαθαίνει μόνος τους τις πρώτες νότες, γράφει μαντινάδες και αρχίζει να παίζει σε γάμους και πανηγύρια σε όλη την Κρήτη, δίπλα στον λυράρη Λεωνίδα Κλάδο. Στα 17 του αποφάσισε να μετακομίσει στο Ηράκλειο και έπιασε δουλειά στο νυχτερινό κέντρο "Κάστρο". Τα πράγματα όμως δεν ήταν όπως τα περίμενε γιατί βρέθηκε αντιμέτωπος με τη "μόδα" της ευρωπαϊκής μουσικής, κάτι τελείως ξένο για αυτόν. Τα έσοδά του μόλις και μετά βίας έφταναν να τον συντηρήσουν και πέρασε δύσκολες εποχές. [1][2]
Η γνωριμία του με την Ουρανία Μελαμπιανάκη οδήγησε στο γάμο τους, στις 21 Μαΐου του 1958[3], και τον ίδιο Σεπτέμβρη μετακόμισαν στο Ηράκλειο Κρήτης.

Σιγά σιγά οι Κρητικοί άρχισαν να τον στηρίζουν και να οργανώνουν γλέντια για να τον ακούν να παίζει. Έτσι άρχισε να γίνεται γνωστός και το Νοέμβριο του 1958 ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο με τίτλο Μια μαυροφόρα που περνά. Ο δίσκος αγαπήθηκε από το κοινό κι έτσι ο Νίκος ηχογράφησε κι άλλα τραγούδια σε δίσκους των 45 στροφών. Το 1960 γεννήθηκε ο γιος του, Γιώργος (ο οποίος σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό το 2015), [4] και το 1966 η κόρη του, Ρηνιώ. Την χρονιά της γέννησης της κόρης του κέρδισε και το πρώτο βραβείο σε ένα φεστιβάλ μουσικής στο Σαν Ρέμο παίζοντας με τη λύρα του ένα συρτάκι. Την επόμενη χρονιά άνοιξε στο Ηράκλειο το μουσικό κέντρο "Ερωτόκριτος" και πλέον δεν ανησυχούσε για την επιβίωση του.

Πρώτο του εξώφυλλο στα Επίκαιρα στις 10 Νοεμβρίου 1972


Εξώφυλλο στην Κατερίνα στις 4 Μαίου 1974



Εξώφυλλο στο Φαντάζιο στις 15 Ιουλίου 1975



Στον Οικογενειακό Θησαυρό στις 19 Ιουνίου 1979



Τελευταίο του εξώφυλλο στα Επίκαιρα στις 30 Αυγούστου 1979

 

[tonytony]

Η Ρούλα Κορομηλά (Αθήνα, 16 Φεβρουαρίου 1957)[3] είναι Ελληνίδα παρουσιάστρια
Γεννήθηκε στην Αθήνα και κατάγεται από τα Αρφαρά Μεσσηνίας.[4] Ο πατέρας της ήταν στρατιωτικός και πέρασε τα παιδικά της χρόνια από πόλη σε πόλη, ενώ σπούδασε γραμματέας.[3] Έχει δυο αδέλφια, τη Λένα και τον Θανάση.[3]
Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 προσλήφθηκε ως διοικητική υπάλληλος στην κρατική τηλεόραση. Παρουσίασε την πρωινή εκπομπή Μια καλημέρα είναι αυτή.
Το 1991 μεταπήδησε στον νεοσύστατο τότε ΑΝΤ1 παρουσιάζοντας την μακροβιότερη πρωινή ψυχαγωγική εκπομπή, τον Πρωινό Καφέ.[3] Στην ίδια εκπομπή, την παρουσιάστρια διαδέχτηκαν αργότερα η Πόπη Χατζηδημητρίου, η Ελένη Μενεγάκη, η Ελεονώρα Μελέτη, το δίδυμο Κατερίνα Ζαρίφη - Νίκος Μουτσινάς και η Βίκυ Καγιά. Επίσης, το 1992 στον ΑΝΤ1 ξεκίνησε να παρουσιάζει το πρώτο σόου της ελληνικής τηλεόρασης με τον τίτλο Ciao ANT1.

Το 1994 διέκοψε το συμβόλαιο της με τον ΑΝΤ1, ξεκινώντας δικαστική διαμάχη με το κανάλι, για να βρει τηλεοπτική στέγη στο Mega. Εκεί παρουσίασε την εκπομπή Μπράβο, ένα εβδομαδιαίο (στην αρχή κάθε Σάββατο και μετέπειτα κάθε Κυριακή) σόου, που, με κάποιες μικρές αλλαγές μεταδιδόταν έξι χρόνια στο κανάλι με υψηλές τηλεθεάσεις. Στην εκπομπή εμφανίστηκαν, μεταξύ άλλων, ξένοι σταρ, όπως ο Ρίκι Μάρτιν, η Μαντόνα και ο Έρος Ραματσότι. Πολλές από τις εκπομπές μεταδόθηκαν από το δημαρχείο της Σύρου και τον Λυκαβηττό. Η Ρούλα Κορομηλά και στα δύο σόου δεν περιοριζόταν στον απλό ρόλο της παρουσιάστριας, αφού χόρευε, τραγουδούσε (σε ντουέτα ή μόνη της) και έκανε σκετς.

Στο Mega παρουσιάζε τις απογευματινές εκπομπές Bravissimo και Ε, ναι λοιπόν ενώ καθιέρωσε και τους τηλεμαραθώνιους για κοινωφελείς σκοπούς. Ένας από τους τηλεμαραθώνιους, που αφορούσε παιδιά με αναπηρίες, μεταδόθηκε το 1996 και διήρκεσε 30 ώρες με τη Ρούλα να παραμένει μπροστά στην κάμερα το μεγαλύτερο διάστημα της μετάδοσης, καταγράφοντας ρεκόρ παρουσίασης για τα ελληνικά δεδομένα. Από τοντηλεμαραθώνιο συγκεντρώθηκαν 650.000.000 δραχμές για την ανέγερση πρότυπου κέντρου αποκατάστασης παιδιών που πάσχουν από εγκεφαλική παράλυση. Για να τιμήσει τη Ρούλα για την προσφορά της η Εταιρία Προστασίας Σπαστικών ονόμασε μία αίθουσα του κέντρου αποκατάστασης Αίθουσα Ρούλα Κορομηλά.[5]

Πρώτο της εξώφυλλο με τον πρώτο της σύζυγο , ηθοποιό Πάνο Μιχαλόπουλο στον Οικογενειακό Θησαυρό στις 6 Νοεμβρίου 1990​

Εξώφυλλο στο 7 Μέρες TV με τον "Πρωινό Καφέ" που την ανέδειξε , στις 15 Ιουνίου 1991



Στο ίδιο περιοδικό με τον Ιταλό σκηνοθέτη των επιτυχημένων της εκπομπών αλλά και σύντροφό της τότε , Στέφανο Σαρτίνι , στις 11 Δεκεμβρίου 1993



Δεκαετία 2000 εξώφυλλο στο Είναι στις 4 Ιανουαρίου 2000



Τελευταίο της εξώφυλλο μέχρι σήμερα στο ΟΚ στις 10 Δεκεμβρίου 2022



​

 

[tonytony]

Ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς (Ροβέρτος-Κωνσταντίνος Ουίλιαμς) (Αθήνα, 4 Δεκεμβρίου 1949 - 21 Αυγούστου 2022) ήταν Έλληνας τραγουδιστής και μουσικοσυνθέτης. Το 1977 εκπροσώπησε την Ελλάδα στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision, όπου κατέκτησε την πέμπτη θέση.
Ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς γεννήθηκε το 1949 από Βρετανό πατέρα και Ελληνίδα μητέρα. Για ένα διάστημα εργάστηκε στη Ροδεσία αφού τελείωσε το γυμνάσιο.[5]

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ήταν κιθαρίστας και τραγουδιστής της ροκ μπάντας POLL, όπου συμμετείχαν επίσης οι Κώστας Τουρνάς, Σπύρος Μαυρογιάννης, Σταύρος Λογαρίδης, Νάσια Σανδή και Μαίρη Γκλας. [6] Από το 1974 ήταν επίσης ενεργός τραγουδιστής ποπ και ροκ. Ο πρώτος του δίσκος κυκλοφόρησε το 1974 με τίτλο «Robert Williams». To 1976 σημείωσε μεγάλη επιτυχία με το τραγούδι «Μίλα μου» από τον δίσκο «Εσύ κι εγώ».

Το 1977 εκπροσώπησε την Ελλάδα στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Γιουροβίζιον με τον Πασχάλη, τη Μπέσσυ Αργυράκη και τη Μαριάννα Τόλη και έφτασε με το τραγούδι Μάθημα σολφέζ στην πέμπτη θέση.[7]

Το 1991 έγραψε για τη τηλεοπτική σειρά Η λάμψη του Νίκου Φώσκολου τη μουσική και τους στίχους σε πολλά τραγούδια.

Σε συνέντευξη του το 2013 ανέφερε ότι εργαζόταν στον Οργανισμό Συλλογικής Διαχείρησης, τον φορέα για τα πνευματικά δικαιώματα των τραγουδιστών.[8]

Συνέθεσε επίσης τον ύμνο της Νέας Δημοκρατίας.[9]

Απεβίωσε σε 21 Αυγούστου 2022, έπειτα από μάχη με τον καρκίνο.

Πρώτο του εξώφυλλο στη Μανίνα στις 22 Νοεμβρίου 1974


Με την Μπέσυ Αργυράκη στο Ντομινό στις 16 Οκτωβρίου 1975



Με τους συναδέλφους του από τη συμμετοχή του στη Eurovision στη Μανίνα στις 22 Φεβρουαρίου 1977



Τελευταίο του εξώφυλλο στη Βεντέτα με τη Μαρία Κώνστα στις 26 Μαρτίου 1980

 

[tonytony]

Ο Λευτέρης Πανταζής (πραγματικό όνομα: Ελευθέριος Παγκοζίδης, 27 Μαρτίου 1955, Τασκένδη) είναι Έλληνας λαϊκός τραγουδιστής. Θεωρείται ένα από τα εμπορικότερα ονόματα του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού, με 27 προσωπικούς δίσκους και 13 συλλογικούς. Από αυτούς, 30 έγιναν πλατινένιοι ενώ και οι 40 έχουν γίνει χρυσοί. Το σύνολο των πωλήσεων δίσκων και cd φτάνει γύρω στα 4.000.000. Πολύ συχνά δίνει συναυλίες στην Ελλάδα αλλά και στους ομογενείς του εξωτερικού. Έχει διατελέσει πρόεδρος του ποδοσφαιρικού τμήματος του Πανιωνίου.
Γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου 1955 στην Τασκένδη της πρώην Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν από γονείς της ελληνικής ποντιακής κοινότητας της ΕΣΣΔ. Λίγα χρόνια μετά ήρθε στην Ελλάδα ως πρόσφυγας όπου, καθώς τα χρόνια ήταν δύσκολα, δούλευε από μικρός ως λούστρος, ωστόσο το τραγούδι ήταν πάντα η μεγάλη αγάπη του. Είχε μεγαλώσει με τους ήχους της ελληνικής μουσικής και τραγουδούσε από παιδάκι. Έτσι σύντομα έβαλε στόχο να γίνει γνωστός τραγουδιστής, κι όταν, αργότερα, τα κατάφερε, δεν δίσταζε να μιλάει πολύ συχνά για την καταγωγή του και για τα δύσκολα χρόνια που πέρασε. Ξεκίνησε να τραγουδά επαγγελματικά το 1975-76 και άρχισε σιγά-σιγά να τραγουδάει στις πίστες, μαζί με μεγάλα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού.
Το 1979 κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο που περιείχε, μεταξύ άλλων, το τραγούδι "Παράνομος δεσμός", [1] [2] που το τραγουδούν ακόμα και σήμερα και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες σε εμφανίσεις τους και συναυλίες. Η επιτυχία ήρθε πολύ σύντομα και -από τις αρχές της δεκαετίας του '80- έγινε γνωστό όνομα στο ελληνικό μουσικό πεντάγραμμο. Τα τραγούδια του γίνονταν μεγάλες επιτυχίες και παίζονταν συνεχώς στους ραδιοφωνικούς σταθμούς της εποχής, ενώ συχνά έκανε και τηλεοπτικές εμφανίσεις. Επίσης έπαιξε και σε λίγες ταινίες. Το τέλος της δεκαετίας του '80 τον βρήκε να είναι ένα από τα εμπορικότερα ονόματα στο χώρο. Σ' αυτή τη δεκαετία καθιέρωσε και το παρατσούκλι ΛΕ.ΠΑ. (από τα αρχικά του ονόματός του) [3] και μάλιστα κυκλοφόρησε και μία κολώνια με αυτά τα αρχικά.

Πρώτο του εξώφυλλο στο Ντομινό στις 2 Φεβρουαρίου 1983


Ο Λευτέρης και οι γυναίκες του...Με την Καίτη Φίνου , ζευγάρι εκείνη την εποχή στη Βεντέτα στις 10 Σεπτεμβρίου 1986



Με την Άντζελα Δημητρίου , ζευγάρι κάποια εποχή...στον Τηλεθεατή στις 2 Νοεμβρίου 1991



Με την Ζώζα Μεταξά , ζευγάρι εκείνη την εποχή , στο TV Ζάπινγκ στις 2 Δεκεμβρίου 1995



Τελευταίο του εξώφυλλο μέχρι σήμερα στον Τηλεθεατή στις 8 Δεκεμβρίου 2001

 

[tonytony]

Η Βέρα Κρούσκα έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1962 στην ταινία "Ο ταξιτζής". Πρώτο της εξώφυλλο στις 25 Ιανουαρίου 1968 στη Βεντέτα


5 Αυγούστου 1975 εξώφυλλο στο Φαντάζιο



Δεκαετία '80 εξώφυλλο στις Εικόνες στις 26 Νοεμβρίου 1985





Τελευταίο της εξώφυλλο μέχρι σήμερα στον Ταχυδρόμο με τη Σμαράγδα Καρύδη στις 3 Μαρτίου 2001

 

[tonytony]

Ο Νίκος Παπαδόπουλος έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1982 στην ταινία "Βασικά καλησπέρα σας". Πρώτο του εξώφυλλο στην Κατερίνα στις 3 Αυγούστου 1982



Εξώφυλλο στη Μανίνα στις 27 Μαρτίου 1984


Εξώφυλλο στο Ντομινό στις 23 Νοεμβρίου 1988



Τελευταίο του εξώφυλλο μέχρι σήμερα πολλά χρόνια πίσω , στις 18 Απριλίου 1989 στη Κατερίνα

 

[tonytony]

Ο Σπύρος Παπαδόπουλος έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1987 στη ταινία "Τεριρέμ" αλλά και στη σειρά της ΕΡΤ2 "Το μπουρίνι". Πρώτο του εξώφυλλο με τη Δήμητρα Παπαδοπούλου στο 7 Μέρες TV στις 2 Νοεμβρίου 1991



Με την τότε σύντροφο του Αθηνά Τσιλύρα στο TV Έθνος στις 26 Σεπτεμβρίου 1993



Εξώφυλλο στη Λάμψη στις 23 Απριλίου 2000



Τελευταίο του εξώφυλλο μέχρι σήμερα στον Τηλεθεατή στις 30 Ιουλίου 2022

 

[tonytony]

Η Κωνσταντίνα Κωνσταντίνου (7 Οκτωβρίου 1963), γνωστή και ως Κωνσταντίνα, είναι Ελληνοκύπρια τραγουδίστρια.
Γεννήθηκε στην Λευκωσία στις 7 Οκτωβρίου 1963 και από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με την μουσική. Τραγούδησε σε διάφορα μαγαζιά και συνεργάστηκε με σπουδαίους συνθέτες και τραγουδιστές όπως οι Μαρινέλλα, Βίκυ Μοσχολιού, Άννα Βίσση, Χαρούλα Αλεξίου, Γλυκερία, Μάριος Τόκας, Γιάννης Πάριος, Μανώλης Λιδάκης, Μαίρη Λίντα, Καίτη Γκρέυ, Πόλυ Πάνου, Σταμάτης Γονίδης, Χρήστος Νικολόπουλος, Κώστας Χατζής, Βασίλης Καρράς, Γιάννης Πλούταρχος Στέφανος Κορκολής, Μιχάλης Βιολάρης, Στέλλα Γεωργιάδου, Κωνσταντίνος Χριστοφόρου, Μάκης Χριστοδουλόπουλος, Στέλιος Διονυσίου, Φοίβος, Σταύρος Σιδεράς. Το 1987 κυκλοφόρησε ο πρώτος της δίσκος με τίτλο Τραγούδια για την Κωνσταντίνα με την συμμετοχή των Τόκα και Πάριου. Το 1983 συμμετείχε στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision για λογαριασμό της Κύπρου με τον Σταύρο Σιδερά και το τραγούδι "Η αγάπη ακόμα ζει".

Πρώτο της εξώφυλλο στο ΚΑΙ στις 13 Μαίου 1987


Εξώφυλλο στο Ντομινό στις 19 Μαίου 1992



Εξώφυλλο στο Τηλέραμα στις 28 Μαρτίου 1998



Τελευταίο της εξώφυλλο μέχρι σήμερα στο Down Town στις 15 Μαρτίου 2020

 

[tonytony]

Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης έκανε την πρώτη του εμφάνιση σε ένα μικρό guest στη σειρά του 1991 "Οι απαράδεκτοι". Πρώτο του εξώφυλλο στο ΚΑΙ στις 22 Δεκεμβρίου 1993



Με τη Φιλαρέτη Κομνηνού στο TV Ζάπινγκ στις 6 Νοεμβρίου 1999



Με την Γωγώ Μπρέμπου στο Τηλέραμα στις 12 Φεβρουαρίου 2000



Τελευταίο του εξώφυλλο μέχρι σήμερα στο Down Town τον Δεκέμβριο του 2022