Οι μοντελοφωτό των εξωφύλλων δεν είναι πια άξιες σχολιασμού (εκτός από σχόλια ακατάλληλα δι' ανηλίκους και σεμνούς ενηλίκους), αλλά οι τίτλοι έχουν ενδιαφέρον. Αυτός που μου τράβηξε την προσοχή είναι στο 613, "Οι πρόγονοι του Ρήγκαν ήταν καννίβαλοι ή βασιλιάδες?".
Πρώτα πρώτα δεν καταλαβαίνω τη διάζευξη, δεν μπορούσαν δηλαδή να ήταν βασιλιάδες και να τρώγανε και κανένα παιδάκι (προσοχή στην έλλειψη διαλυτικών) άμα λάχει? Στο κάτω-κάτω "Λαιστρυγόνες δ' ἦσαν ἀνδροφάγοι, καὶ αὐτῶν ἐβασίλευεν Ἀντιφάτης" κατά τον Απολλόδωρο, οπότε να ένας βασιλιάς (και δη πρόγονος) που δεν θα έτρωγε τις μοντέλες των εξωφύλλων του Φαντάζιο μόνο με τα μάτια του κι αν η Μεγαλειοτάτη του ήταν ζηλιάρα και του έλεγε "Μη σου τρέχουν τα σάλια, έκφυλε, αυτή δεν είναι για τα δόντια σου" θα το εννοούσε κυριολεκτικά.
Δεύτερον, ο καθένας μας έχει δύο γονείς, 4 παπουδογιαγιάδες, 8 προ, 16 προπρο και πάει λέγοντας. Οπότε άμα πάμε κάμποσες γενιές πίσω υπάρχουν μπόλικοι πρόγονοι για να εξασκήσουν όποιο επάγγελμα θέλει κανείς, Και βασιλιάδες και ζητιάνοι. Και καννίβαλοι και ιεραπόστολοι. Και κλέφτες και αστυνόμοι. Κρατούμενοι και κρατούντες, δέροντες και δερόμενοι, διατάσσοντες και διατασσόμενοι, τρομοκρατούντες και τρομοκρατούμενοι, κατέχοντες και κατεχόμενοι.
Τρίτον, γιατί ειδικά οι πρόγονοι του Ρήγκαν γέννησαν αυτή την απορία στο καλό περιοδικό, κι όχι για παράδειγμα αυτοί της βασίλισσας Ελισσάβετ, που χρειάζονται και μισή δουλειά, διότι τους βασιλιάδες τους έχει ήδη κι έτσι χρειάζεται να ψάξουμε μόνο για καννίβαλους.
παρά το ότι αυτά τα περιοδικά, αν και όχι αποκλειστικά γυναικεία, είχαν κυρίως γυναικείο αναγνωστικό (και το κυριότερο, αγοραστικό) κοινό. Τώρα γιατί νόμιζαν ότι οι μοντέλες στο εξώφυλλο θα έκαναν τις κυρίες Κούλες να το αγοράζουν, δεν ξέρω. Ίσως οι χειραφετημένες αναγνώστριες του "Φ" να χρειάζονταν την έγκριση του συζύγου για το σχετικό κονδύλι και το οφθαλμόλουτρο του εξωφύλλου έκανε την έγκριση αυτή ευκολότερη.
