Η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά τη χειμερινή περίοδο Νοέμβριο 1965 - Απρίλιο 1966, στο θέατρο Κοτοπούλη-Ρεξ.
Στις 20 Απριλίου 1966 μεταφέρθηκε για ένα μήνα στη Θεσσαλονίκη, στο θέατρο Αυλαία.
Στις 22 Ιουνίου 1966 ανέβηκε για δεύτερη φορά στην Αθήνα, την θερινή περίοδο Ιούνιο - Σεπτέμβριο 1966, στο τότε καλοκαιρινό θέατρο του Εθνικού Κήπου, με διαφορετική διανομή θιάσου.
"Δημήτρη μου, Δημήτρη μου..."
"Η κόρη μου η σοσιαλίστρια" αποτέλεσε αληθινή σανίδα σωτηρίας για το δίδυμο Βουγιουκλάκη-Παπαμιχαήλ.
Το ζευγάρι, τον Οκτώβριο του 1965, είχε ανεβάσει στο θέατρο Κοτοπούλη Ρεξ το έργο: "Ο κόσμος της Σούζυ Βονγκ".
Η εν λόγω παράσταση αποτέλεσε πραγματικό φιάσκο και κατέβηκε άρον-άρον μέσα σε λίγες μέρες. Το κοινό γύρισε την πλάτη στην Αλίκη, η οποία εμφανιζόταν αγνώριστη ως Κινέζα με μαύρη περούκα.
Μετά από αυτή την παταγώδη αποτυχία, η ηθοποιός κατέφυγε στον Αλέκο Σακελλάριο προκειμένου να της γράψει μια θεατρική κωμωδία. Έτσι μόλις σε 2 εικοσιτετράωρα, η πένα του "γέννησε" την σοσιαλίστρια Λίζα Δέλβη. Το έργο έσπασε ταμεία και οι ουρές έφταναν μέχρι την πλατεία Ομονοίας.
Το καλοκαίρι του 1966 γυρίστηκε και σε κινηματογραφική ταινία, η οποία έκανε πρεμιέρα 24/10/1966.
"Άντε ρε μη σου χώσω μια..."
Θεατρική περίοδος: Νοέμβριος 1965 - Απρίλιος 1966
(πρεμιέρα 24/11/1965)
Θέατρο: Κοτοπούλη-Ρεξ
Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παπαμιχαήλ
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Χορογραφία: Μανώλης Καστρινός
Φωτισμοί: Δήμος Σακελλαρίου
Σκηνικά-Κοστούμια: Γιώργος Ανεμογιάννης
Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάκη Μακρίδη
"Δώστε τον σε ενα κηπουρό να σας τον κλαδέψει..."
Θίασος: Βουγιουκλάκη-Παπαμιχαήλ
Λίζα Δέλβη: Αλίκη Βουγιουκλάκη
εργάτης Γιώργος Νικολαΐδης: Δημήτρης Παπαμιχαήλ
εργοστασιάρχης Αντώνης Δέλβης (πατέρας Λίζας): Γιάννης Βογιατζής
διοικητής Χωροφυλακής: Χρόνης Εξαρχάκος
κυρ-Σπύρος (δικηγόρος του Δέλβη): Άγγελος Αντωνόπουλος
Πέτρος Δαράκης (γραμματέας του Δέλβη): Γιώργος Μιχαλακόπουλος
άγγλος Τσάρλι "μούσης" (συμφοιτητής Λίζας): Μάκης Γιαννόπουλος
Βούλα Λεγρενού (υπάλληλος στο γραφείο): Σάσα Καστούρα
Λευτέρης Βάρδας (υπάλληλος στο λογιστήριο): Γ. Πέτρου
Σοφία (εργάτρια): Αλίκη Ζαβερδινού
Νικηφόρος (εργάτης): Στέλιος Λιονάκης
Βλάσσης (εργάτης): ΑνδρέαςΤσάκωνας
Θόδωρος (εργάτης): Ντίνος Καρύδης
Μπάμπης (εργάτης): Ηλίας Κουρίστης
κυρ-Θανάσης (ταβερνιάρης): Αλέκος Ζαρταλούδης
Γρηγόρης (γκαρσόνι ταβέρνας): Γιάννης Ματτής
χωροφύλακας Τσούκας (βοηθός διοικητή χωροφυλακής): Χρήστος Νάτσιος
Πίπης (φίλος Λίζας): Γιώργος Μεσσάλας
Μαργαρίτα (φίλη Λίζας): Μαρία Μπονέλου
γκαρσόνι β': Στέφανος Σαμαράς
Η Λίζα Δέλβη, μοναχοκόρη του εργοστασιάρχη Αντώνη Δέλβη, επιστρέφει στην Ελλάδα μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της στο Λονδίνο και αναλαμβάνει την διεύθυνση του εργοστασίου. Οι μοντέρνες απόψεις της όμως έρχονται σε κόντρα με τον πατέρα της, καθώς διακατέχεται από έντονο σοσιαλιστικό πνεύμα κι θέλει να το εφαρμόσει στο εργστάσιο.
Σε μια πορεία ειρήνης γνωρίζει τον Γιώργο, ένα νεαρό διαδηλωτή με τον οποίο διαπληκτίζεται κι καταλήγουν στο κρατητήριο. Προς έκπληξη και των δύο (καθώς ο ένας δεν γνώριζε την ταυτότητα του άλλου) ο Γιώργος είναι εργάτης στο εργοστάσιο. Και μάλιστα "το μαύρο πρόβατο" καθώς έρχεται συχνά σε αντιπαράθεση με τον Δέλβη για τα δικαιώματα των εργατών.
Η Λίζα ερωτεύεται το Γιώργο και "ανάβει φωτιές" στον πατέρα της προκαλώντας μέχρι και απεργία, υπερασπιζόμενη τα εργατικά δικαιώματα του αγαπημένου της.
Τελικά ο Δέλβης, βλέποντας ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με την σοσιαλίστρια κόρη του, δίνει την ευχή του και ο έρωτας βγαίνει νικητής.
-Αντράκι, αντράκι, να το! Το ποντίκι...
-Μαμάαααααα
Το σενάριο ήταν επηρεασμένο από το έντονο πολιτικό κλίμα της εποχής και ιδιαίτερα από τις <<Μαραθώνιες πορείες Ειρήνης>> των οποίων εμπνευστής ήταν ο τότε βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης.
Μετά από παρότρυνση του Γιώργου Ζαμπέτα, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ κάνει το ντεμπούτο του στο τραγούδι. Μέχρι τότε ο ηθοποιός δεν είχε τραγουδήσει ποτέ, ούτε σε ταινία του, ούτε σε θεατρική παράσταση.
"Σήκω χόρεψε συρτάκι..."
Πηγή φωτογραφιών: fb σελίδα Δημήτρης Παπαμιχαήλ ένας μυθος, μια ιστορία
Στις 20 Απριλίου 1966 μεταφέρθηκε για ένα μήνα στη Θεσσαλονίκη, στο θέατρο Αυλαία.
Στις 22 Ιουνίου 1966 ανέβηκε για δεύτερη φορά στην Αθήνα, την θερινή περίοδο Ιούνιο - Σεπτέμβριο 1966, στο τότε καλοκαιρινό θέατρο του Εθνικού Κήπου, με διαφορετική διανομή θιάσου.
"Δημήτρη μου, Δημήτρη μου..."
"Η κόρη μου η σοσιαλίστρια" αποτέλεσε αληθινή σανίδα σωτηρίας για το δίδυμο Βουγιουκλάκη-Παπαμιχαήλ.
Το ζευγάρι, τον Οκτώβριο του 1965, είχε ανεβάσει στο θέατρο Κοτοπούλη Ρεξ το έργο: "Ο κόσμος της Σούζυ Βονγκ".
Η εν λόγω παράσταση αποτέλεσε πραγματικό φιάσκο και κατέβηκε άρον-άρον μέσα σε λίγες μέρες. Το κοινό γύρισε την πλάτη στην Αλίκη, η οποία εμφανιζόταν αγνώριστη ως Κινέζα με μαύρη περούκα.
Μετά από αυτή την παταγώδη αποτυχία, η ηθοποιός κατέφυγε στον Αλέκο Σακελλάριο προκειμένου να της γράψει μια θεατρική κωμωδία. Έτσι μόλις σε 2 εικοσιτετράωρα, η πένα του "γέννησε" την σοσιαλίστρια Λίζα Δέλβη. Το έργο έσπασε ταμεία και οι ουρές έφταναν μέχρι την πλατεία Ομονοίας.
Το καλοκαίρι του 1966 γυρίστηκε και σε κινηματογραφική ταινία, η οποία έκανε πρεμιέρα 24/10/1966.
"Άντε ρε μη σου χώσω μια..."
Θεατρική περίοδος: Νοέμβριος 1965 - Απρίλιος 1966
(πρεμιέρα 24/11/1965)
Θέατρο: Κοτοπούλη-Ρεξ
Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Παπαμιχαήλ
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας
Χορογραφία: Μανώλης Καστρινός
Φωτισμοί: Δήμος Σακελλαρίου
Σκηνικά-Κοστούμια: Γιώργος Ανεμογιάννης
Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάκη Μακρίδη
"Δώστε τον σε ενα κηπουρό να σας τον κλαδέψει..."
Θίασος: Βουγιουκλάκη-Παπαμιχαήλ
Λίζα Δέλβη: Αλίκη Βουγιουκλάκη
εργάτης Γιώργος Νικολαΐδης: Δημήτρης Παπαμιχαήλ
εργοστασιάρχης Αντώνης Δέλβης (πατέρας Λίζας): Γιάννης Βογιατζής
διοικητής Χωροφυλακής: Χρόνης Εξαρχάκος
κυρ-Σπύρος (δικηγόρος του Δέλβη): Άγγελος Αντωνόπουλος
Πέτρος Δαράκης (γραμματέας του Δέλβη): Γιώργος Μιχαλακόπουλος
άγγλος Τσάρλι "μούσης" (συμφοιτητής Λίζας): Μάκης Γιαννόπουλος
Βούλα Λεγρενού (υπάλληλος στο γραφείο): Σάσα Καστούρα
Λευτέρης Βάρδας (υπάλληλος στο λογιστήριο): Γ. Πέτρου
Σοφία (εργάτρια): Αλίκη Ζαβερδινού
Νικηφόρος (εργάτης): Στέλιος Λιονάκης
Βλάσσης (εργάτης): ΑνδρέαςΤσάκωνας
Θόδωρος (εργάτης): Ντίνος Καρύδης
Μπάμπης (εργάτης): Ηλίας Κουρίστης
κυρ-Θανάσης (ταβερνιάρης): Αλέκος Ζαρταλούδης
Γρηγόρης (γκαρσόνι ταβέρνας): Γιάννης Ματτής
χωροφύλακας Τσούκας (βοηθός διοικητή χωροφυλακής): Χρήστος Νάτσιος
Πίπης (φίλος Λίζας): Γιώργος Μεσσάλας
Μαργαρίτα (φίλη Λίζας): Μαρία Μπονέλου
γκαρσόνι β': Στέφανος Σαμαράς
Η Λίζα Δέλβη, μοναχοκόρη του εργοστασιάρχη Αντώνη Δέλβη, επιστρέφει στην Ελλάδα μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της στο Λονδίνο και αναλαμβάνει την διεύθυνση του εργοστασίου. Οι μοντέρνες απόψεις της όμως έρχονται σε κόντρα με τον πατέρα της, καθώς διακατέχεται από έντονο σοσιαλιστικό πνεύμα κι θέλει να το εφαρμόσει στο εργστάσιο.
Σε μια πορεία ειρήνης γνωρίζει τον Γιώργο, ένα νεαρό διαδηλωτή με τον οποίο διαπληκτίζεται κι καταλήγουν στο κρατητήριο. Προς έκπληξη και των δύο (καθώς ο ένας δεν γνώριζε την ταυτότητα του άλλου) ο Γιώργος είναι εργάτης στο εργοστάσιο. Και μάλιστα "το μαύρο πρόβατο" καθώς έρχεται συχνά σε αντιπαράθεση με τον Δέλβη για τα δικαιώματα των εργατών.
Η Λίζα ερωτεύεται το Γιώργο και "ανάβει φωτιές" στον πατέρα της προκαλώντας μέχρι και απεργία, υπερασπιζόμενη τα εργατικά δικαιώματα του αγαπημένου της.
Τελικά ο Δέλβης, βλέποντας ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με την σοσιαλίστρια κόρη του, δίνει την ευχή του και ο έρωτας βγαίνει νικητής.
-Αντράκι, αντράκι, να το! Το ποντίκι...
-Μαμάαααααα
Το σενάριο ήταν επηρεασμένο από το έντονο πολιτικό κλίμα της εποχής και ιδιαίτερα από τις <<Μαραθώνιες πορείες Ειρήνης>> των οποίων εμπνευστής ήταν ο τότε βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης.
Μετά από παρότρυνση του Γιώργου Ζαμπέτα, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ κάνει το ντεμπούτο του στο τραγούδι. Μέχρι τότε ο ηθοποιός δεν είχε τραγουδήσει ποτέ, ούτε σε ταινία του, ούτε σε θεατρική παράσταση.
"Σήκω χόρεψε συρτάκι..."
Πηγή φωτογραφιών: fb σελίδα Δημήτρης Παπαμιχαήλ ένας μυθος, μια ιστορία
Τελευταία επεξεργασία: