Η πρώτη φορά που πήγα στο γήπεδο για ποδοσφαιρικό αγώνα

[Rinus Cesar]

Αλήθεια, ποιο το πρώτο ποδοσφαιρικό ματς που είδατε λάιβ στη ζωή σας ??? Τι θυμάστε από την πρώτη φορά που πήγατε στο γήπεδο για να δείτε κάποιο ματς ???

Ας αρχίσω με τις δικές μου αναμνήσεις !!!! Από το 1982 συνειδητοποίησα πόσο συναρπαστικό είναι ένα ποδοσφαιρικό ματς !!! Μέχρι τότε, οι ποδοσφαιρικοί αγώνες μού φαίνονταν βαρετοί !!! Όταν, όμως, κατάλαβα τις συγκινήσεις που μπορείς σαν θεατής να εισπράξεις από ένα ποδοσφαιρικό ματς .... του έδωσα και κατάλαβε : Από τότε δεν έχανα ούτε μία Αθλητική Κυριακή [έβλεπα, μάλιστα, και την εκπομπή της ΕΡΤ2 και την εκπομπή της ΕΡΤ1 !!! ] !!! Επίσης, το Μουντιάλ του 1982 το "ρούφηξα" μέχρι τελευταίας ρανίδας !!!

Υπήρχε, όμως, ένα κενό μέσα μου : Δεν είχα δει ποτέ μου έναν ποδοσφαιρικό αγώνα ζωντανά και αυτός ήταν ο μεγάλος καημός μου [ενώ άλλους συμμαθητές μου οι γονείς τους τούς έπαιρναν κάθε Κυριακή στο γήπεδο !!! ] !!! Έτσι, άρχισα το ψηστήρι στον πατέρα μου : "Μπαμπά, θέλω να με πας γήπεδο" !!! Και μετά από αρκετό καιρό ... το ψηστήρι έπιασε !!! Πήγαμε στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας για το ματς Παναθηναϊκός - Άρης, μιας και εκείνη την εποχή υποστήριζα τον Παναθηναϊκό !!!

Όπως θυμάμαι, είχαμε καθήσει στο "πάνω πέταλο" του γηπέδου και βλέπαμε απέναντί μας το μεγάλο ρολόι του γηπέδου [από τα πλέον "θρυλικά" γηπεδικά ρολόγια] !!! Από την πρώτη στιγμή είχα εντυπωσιασθεί με τις φωνές του κόσμου, αλλά, κυρίως, από τη στιγμή που οι θεατές χτυπούσαν τα πόδια τους στις τσιμεντένιες κερκίδες και .... ένιωθα τις δονήσεις !!! Κι όταν άρχισε το ματς κέρδισε πέναλτι ο Παναθηναϊκός, το εκτέλεσε ο Τσινός και .... γκοοολ !!! Ο ενθουσιασμός του κόσμου παρέσυρε κι εμένα και ένιωσα να με πλημμυρίζει μια πρωτόγνωρη χαρά ....

Η συνέχεια, όμως, ήταν απογοητευτική για την τόοοτε αγαπημένη μου ομάδα .... Ο Άρης πήρε τα πάνω του και .. γύρισε το ματς : τελικό αποτέλεσμα Παναθηναϊκός - Άρης 1 - 2 !!! Ο δε Παναθηναϊκός έκανε ένα πολύ άσχημο παιχνίδι [αν και δεν το είχα πολυ-προσέξει, καθόσον ήμουν "εκστασιασμένος" από την ατμόσφαιρα του γηπέδου] !!! Θυμάμαι ένας κύριος, που καθόταν δίπλα μου, όποτε έχαναν τη μπάλα οι παίκτες του ΠΑΟ φώναζε : "ρε την καριόλα τη μπάλα ... ρε την καριόλα τη μπάλα" !!! Επίσης το σύνθημα της κερκίδας : "Στείλτε τον Κόβατς στη Ρουμανία !!! Στείλτε τον Κόβατς στη Ρουμανία" !!! [και ... χάρις σε αυτό το σύνθημα έχω συγκρατήσει ποιος ήταν προπονητής του ΠΑΟ εκείνη την περίοδο, ο Ρουμάνος Κόβατς] !!! Επίσης άλλο σύνθημα : "Βάλτε μέσα τον Γαλάκο, βάλτε μέσα τον Γαλάκο" !!! Και τι να κάνει ο καημένος ο Κόβατς ... έβαλε μέσα τον Μάικ Γαλάκο, ο οποίος εκείνη την περίοδο είχε πάρει κάμποσα κιλά και είχε αρχίσει η "αντίστροφη μέτρηση" της [λαμπρής] καριέρας του .... Έτσι, δεν μπόρεσε να βοηθήσει την ομάδα του ....

'Οταν γυρίσαμε στο σπίτι με ρώτησε η μητέρα μου :

- Ποιες οι εντυπώσεις σου από την πρώτη φορά που πήγες γήπεδο ???

Απάντησα με .... ερώτηση :

- Μαμά, τι σημαίνει η λέξη "καριόλα" ????

[τι να κάνουμε .... εκείνη τη μέρα αυτή τη λέξη - που μέχρι τότε δεν είχα ξανακούσει στη ζωή μου - την άκουσα ... πάνω από δέκα φορές !!! Άμα πηγαίνεις γήπεδο πλουτίζεις το λεξιλόγιό σου .... ] .....

Θα είναι χαρά μου να διαβάσω και για τη δική σας πρώτη φορά που είδατε ζωντανά ποδοσφαιρικό αγώνα ......

 

[circleag]

Εγω την μια και μοναδικη φορα που πηγα γηπεδο (καπου 10 χρονων εαν θυμαμαι καλα, μπορει ομως και να ημουνα μικροτερος) εμαθα ποιους λεγανε "Νεκροθαφτες και κορακια"......

Μιας και δεν ηξερα ποιους φωναζαν ετσι εψαχνα στο γηπεδο να δω αληθινους νεκροθαφτες με μαυρα και φερετρα και στον ουρανο κορακια, αλλα δεν εβλεπα πουθενα

Μετα μου εξηγησαν και απο τοτε δεν ξαναπατησα σε αγωνα ποτε!

Παντως ακουσα....... πολλα απο τους φιλαθλους και για αυτο ποτε δεν μου αρεσε το γηπεδο!

 

[Rakeesh]

Κι εμενα με πηγε μια φορα γηπεδο ο πατερας μου, μπορει και δευτερη. Πρεπει να ημουν 5-6 χρονων. Απο τοτε δεν ξανασχοληθηκα με ποδοσφαιρο (μονο για να παιξω)

 

[divined]

Εμένα είχα πάει με έναν ξάδερφο και τον πατέρα σε κάποιον αγώνα Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός κάπου το 1986, στο ΟΑΚΑ. Θυμάμαι μόνο ότι είχε βάλει πολλά κάποια γκολ ο Αναστόπουλος. Επίσης, εκεί με έπεισε ο ξάδερφος μου να γίνω Ολυμπιακός. Συνέχισα να πηγαίνω σε διάφορα γήπερα μέχρι περίπου το 1994, οπότε τα έκοψα εντελώς!!

 

[Nemo]

ΠΑΟΚ - ΑΕΚ 1-1 καπου μεταξυ 84-86 .....

 

[Dr. SLUMP]

Εγώ δεν έχω πάει ποτέ... μόνο σε μια fiesta του Ολυμπιακού πριν 5-6 χρόνια γιατί πανηγύριζε ένας φίλος για κάποια νίκη της ομάδας του και του έκανα παρέα.

Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι πιο βαρετό από το να περνάω την ώρα μου βλέποντας αθλητές να κλοτσούν ένα κομμάτι δέρμα. Δυστυχώς ή ευτυχώς, για μένα αυτό είναι το ποδόσφαιρο.

 

[saboter]

Μια ηλιόλουστη Κυριακή του 1985, με τον πατέρα μου και τους φίλους του, στην κατάμεστη Τούμπα.

Ο ΠΑΟΚ νίκησε την Παναχαϊκή 2-0 , η ατμόσφαιρα ήταν φανταστική, χάζευα τα αεικίνητα "παλαβά" στη θύρα -4, οι βρισιές δε με σόκαραν-σε αγορογειτονιά μεγάλωσα, μπακότερμα έπαιζα- ήμουν και τρελλή για τον Κωστίκο, την κούπα τελικά την πήραμε...πολύ ήθελα να πορωθώ;

Συνέχισα, και κάποια χρόνια πήγαινα πολύ τακτικά, ακόμη και μοναχή.

Κύκνειο άσμα για μένα, το ματς με τον Ολυμπιακό, όπου μας τουφέκισε με δυο γκολάκια ο Γεωργάτος και ο αγώνας τελικά διεκόπη λόγω σοβαρών επεισοδίων..ήταν η πρώτη φορά που φοβήθηκα τόσο, και έκτοτε δεν ξαναπήγα.

Το γήπεδο πάντως, σαν κατάσταση στην υγιή της μορφή, μ' αρέσει πάρα πολύ..έχει μια δική του λαϊκή κοσμοθεωρία.

 

[Rakeesh]

Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι πιο βαρετό από το να περνάω την ώρα μου βλέποντας αθλητές να κλοτσούν ένα κομμάτι δέρμα. Δυστυχώς ή ευτυχώς, για μένα αυτό είναι το ποδόσφαιρο.

Χαχα ετσι ακριβως

 

[Nemo]

Εγω την μια και μοναδικη φορα που πηγα γηπεδο (καπου 10 χρονων εαν θυμαμαι καλα, μπορει ομως και να ημουνα μικροτερος) εμαθα ποιους λεγανε "Νεκροθαφτες και κορακια"......
Μιας και δεν ηξερα ποιους φωναζαν ετσι εψαχνα στο γηπεδο να δω αληθινους νεκροθαφτες με μαυρα και φερετρα και στον ουρανο κορακια, αλλα δεν εβλεπα πουθενα

Πες μας τωρα οτι το γηπεδο που ειχες παει ηταν η Λεωφορος και βρισκοσουν στο ανατολικο πεταλο (θύρες 6-7) ,

(γιατι τοτε καθοσουνα και πανω σε ...ταφο :sealed: )

Υ.Γ.

"Τάφος του Ινδού"

Πρόκειται για το πρώτο κλειστό γυμναστήριο της Ελλάδας(1959) , χωρητικότητας 1.500 θεατών. Στα εγκαίνια του κλειστού ένας δημοσιογράφος αστειεύομενος το αποκάλεσε έτσι, λόγω της στενότητας του χώρου (εκείνη την εποχή παιζόταν η ομώνυμη ταινία του Fritz Lang). Ο "Τάφος του Ινδού" βρίσκεται κάτω από το ανατολικό πέταλο της Λεωφόρου (θύρες 6-7)

http://www.stadia.gr/leoforos/leoforos-gr.html

 

[circleag]

Πες μας τωρα οτι το γηπεδο που ειχες παει ηταν η Λεωφορος και βρισκοσουν στο ανατολικο πεταλο (θύρες 6-7) ,
(γιατι τοτε καθοσουνα και πανω σε ...ταφο :sealed: )

Υ.Γ.

"

Τάφος του Ινδού"

Πρόκειται για το πρώτο κλειστό γυμναστήριο της Ελλάδας(1959) , χωρητικότητας 1.500 θεατών. Στα εγκαίνια του κλειστού ένας δημοσιογράφος αστειεύομενος το αποκάλεσε έτσι, λόγω της στενότητας του χώρου (εκείνη την εποχή παιζόταν η ομώνυμη ταινία του Fritz Lang). Ο "Τάφος του Ινδού" βρίσκεται κάτω από το ανατολικό πέταλο της Λεωφόρου (θύρες 6-7)

http://www.stadia.gr/leoforos/leoforos-gr.html

Ο Χριστος και η Παναγια!!!

 

[video80]

Ωρέο thread ανοιξατε παιδιά! Εγώ δεν θυμάμαι ακριβη ημερομηνία που πίγα πρώτη φορά στο γηπεδο ,πρέπει να ξεκήνισα απο το 86. Οταν είμουν μικρός έμενα επαρχία και παρακολουθούσα τότε αγώνες (μόνο) της ομαδας του χωριού μου (Αλμωπος Αριδαιας) οπου επεζε πότε στη Γ' εθνική και ποτε στη Δ,μεγάλες ομαδες δεν ετιχε να δω Live ,παλιοτερα μικρος στο δημοτικο και στο γυμνασιο ειμουν ΠΑΟ εκεινες τις εποχές ειθελα σαν τρελος να δώ καποιο αγώνα του Παναθηναικου ,αλλά τελικα δεν τα κατάφερα ,ως που εδω και μερικά χρονια έχω ξενερώσει πραγματικά με το Ελληνικό ποδοσφαιρο και δεν με ενδιαφέρει πια!

Θα είθελα να μου πειτε φιλοι μου σε αυτο το thread ,σχετικά με τα γηπεδα των μικροτερων κατηγοριών (Β'-Γ'-Δ' εθνικής,τοπικά)της περιοχής σας περιπου ποια χρονιά είχε αντικατασταθει το χώμα ή το χαλίκι με το πλαστικό χλοοτάπιτα οπου έχει καθιερωθει τα τελευταια χρόνια. Σε ολα τα γηπεδα δεν ειχε αντικατασταθει την ιδια χρονιά.Στο γηπεδο του Αλμωπου για παράδειγμα ειχανε βάλει για 1η φορά το 1994.

 

[nikostoum]

Πανιωνος-Ηρακλης καπου το 84

με Σαραβακο,Μητσο Μαυρικη,,....και Σαββα Κωφιδη φανταρο...με πολυ κοντο μαλι και τοσο μικρο κεφαλι σχετικα με αυτο που ξεραμε ισα ισα που φαινοταν

 

[Matsablokos]

Πανιώνιος - Ολυμπιακός 0-0, 11 Νοεμβρίου 1984.

Είχα πάει και πιο παλιά, θυμάμαι πολύ καλά ένα ματς Πανιώνιος - Γιάννινα π.χ. που όμως δεν είχαμε πάει από την αρχή, δεν κάτσαμε ως το τέλος και γενικά ήμουν πολύ μικρός για να ασχολούμαι. Σ' εκείνο το Πανιώνιος - Ολυμπιακός όμως είχα πάει συνειδητοποιημένος για το τι πάω να δω, μια και είχα καταλάβει πια τι παίζεται με τίτλους, υποβιβασμούς, ανόδους κ.λπ.

Από το ματς δεν θυμάμαι τίποτα σχεδόν, εκτός από το σοκ που έπαθα όταν κατάλαβα ότι στο γήπεδο βλέπεις σκέτο ματς, χωρίς κάποιος να περιγράφει ή τη δυνατότητα του ριπλέι (πραγματικά τα πρώτα λεπτά μου ήταν σχεδόν αδύνατο να παρακολουθήσω το ματς!), όπως και το ότι το γήπεδο ήταν γεμάτο, ένα ακυρωθέν γκολ του Λεμονή και την κυπριακή προφορά του Σταύρου Παπαδόπουλου όταν έφτασε κοντά μας (καθόμασταν χαμηλά στην 5) για να εκτελέσει ένα πλάγιο.

Θα είθελα να μου πειτε φιλοι μου σε αυτο το thread ,σχετικά με τα γηπεδα των μικροτερων κατηγοριών (Β'-Γ'-Δ' εθνικής,τοπικά)της περιοχής σας περιπου ποια χρονιά είχε αντικατασταθει το χώμα ή το χαλίκι με το πλαστικό χλοοτάπιτα οπου έχει καθιερωθει τα τελευταια χρόνια. Σε ολα τα γηπεδα δεν ειχε αντικατασταθει την ιδια χρονιά.Στο γηπεδο του Αλμωπου για παράδειγμα ειχανε βάλει για 1η φορά το 1994.

Aσφαλώς και δεν είχε μπει χόρτο σε όλα τα γήπεδα ταυτόχρονα. Απλώς, από την περίοδο 1989-90 αποφασίστηκε όλες οι ομάδες της Α' Εθνικής να αγωνίζονται σε γήπεδο με χλοοτάπητα. Η Β' Εθνική εξακολουθούσε να παίζεται και σε ξερά γήπεδα μέχρι το 1992-93 σίγουρα, ίσως και 1-2 χρόνια πιο μετά. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι δεν είχαν χόρτο τότε το Ρέθυμνο, ο Παναιτωλικός και ο Εορδαϊκός, ίσως και η Προοδευτική (αν είχε βάλει, θα ήταν ένα χρόνο πριν, όχι πιο πολύ). Και φυσικά από Δ' Εθνική και κάτω δεν υπήρχε περιορισμός (αν και υπάρχει πλέον ο συνθετικός χλοοτάπητας).

 

[spyros_s]

Η δική μου πρώτη ανάμνηση από γήπεδο ήταν στα 4-5 χρόνια μου το 1979 ή το 1980 στο παλιό Καραϊσκάκη σε αγώνα Ολυμπιακού-ΠΑΣ Γιάννενα (Αγιαξ της Ηπείρου για εμάς)! Εκείνη την εποχή ο Γαλάκος έπαιζε ακόμα στον γαύρο οπότε υποστήριζα την εν λόγω ομάδα και φυσικά τον Άγιαξ λόγω καταγωγής! Λίγα χρόνια αργότερα ο Γαλάκος πήγε στον Παναθηναϊκό και τον ακολούθησα για πάντα και εγώ!

Αναμνήσεις αμυδρές από τον αγώνα! Με πήγε ο νονός μου μαζί με τον αδερφό μου και τον πατέρα μου! Ο νονός μου ήταν αστυνομικός οπότε με έβαλε και στον στίβο όπου και έπαιξα πασούλες με τον αδερφό μου με μπάλα του γηπέδου όπου ΚΑΝΕΙΣ δεν μας πείραξε! Θυμάμαι να μας παίρνει σε κάποια φάση αγκαλιά και να μας φυλάει ο Γιάτσεκ Γκμοχ που τότε προπονούσε τον Άγιαξ της Ηπείρου. Είμασταν ντυμένα με τις γαλανόλευκες εμφανίσεις του ΠΑΣ και εγώ για παιχνίδι γύρισα όλο τον στίβο γύρω γύρω και θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι είτε με αγνοούσαν, είτε με χαιρετούσαν οι Ολυμπιακοί παράγοντες και φίλαθλοι σε καμία περίπτωση κοροϊδευτικά! Πέρασα μπροστά από την 7 και δεν θυμάμαι να μου φώναξε κανείς! Απλά ο πατέρας μου δεν με άφησε να το ξανακάνω!

Φανταστείτε σήμερα, 30 χρόνια μετά, να πέρναγε νήπιο μπροστά από θύρα φανατικών με εμφάνιση της αντιπάλου ομάδας, τι βρισίδι και μπουκάλι θα έτρωγε.

(Το έλεγα πέρυσι στην γιορτή μου σε φίλους και συγγενείς, οπαδούς των "αιωνίων" και δεν με πίστευαν μέχρι που οι υπόλοιποι παρόντες εμπλεκόμενοι στην ιστορία, τους το επιβεβαίωσαν. )

 

[video80]

Aσφαλώς και δεν είχε μπει χόρτο σε όλα τα γήπεδα ταυτόχρονα. Απλώς, από την περίοδο 1989-90 αποφασίστηκε όλες οι ομάδες της Α' Εθνικής να αγωνίζονται σε γήπεδο με χλοοτάπητα. Η Β' Εθνική εξακολουθούσε να παίζεται και σε ξερά γήπεδα μέχρι το 1992-93 σίγουρα, ίσως και 1-2 χρόνια πιο μετά. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι δεν είχαν χόρτο τότε το Ρέθυμνο, ο Παναιτωλικός και ο Εορδαϊκός, ίσως και η Προοδευτική (αν είχε βάλει, θα ήταν ένα χρόνο πριν, όχι πιο πολύ). Και φυσικά από Δ' Εθνική και κάτω δεν υπήρχε περιορισμός (αν και υπάρχει πλέον ο συνθετικός χλοοτάπητας).

Αρκετά ενδιαφέροντα τα όσα λές.Ειναι λίγο offtopic αλλά έχουν το retro-ενδιαφέρον τους οι γηπεδικές εγκαταστάσεις.

Τα τελευταια χρόνια βλέπεις πλεον σε ολα τα γηπεδα συνθετικό χλοοτάπιτα (μέχρι και Γ' τοπικό) και ενώ και μέχρι τα τέλη των 80ς ακομα και στη Β' Εθνική κατηγορία είχε ξερά γηπεδα!!

Βασικά οι ''μεγάλες'' ομαδες σε οποια κατηγορία και να αγωνιζοντουσαν διέθεταν χλοοτάπητα και στις προιγουμενες δεκαετίες ,ομάδες που αγωνίστικαν ακομα και στην Δ' εθνική αλλά και σε τοπικά ,να θυμήσω μερικές : Αθηναικός , Χαραυγιακός ,Πόντιοι Βέροιας ,Δόξα Βύρωνα ακόμα και ο Παναιτωλικός στα τέλη των 1990ς οπου επεξε 1-2 σεζον στη Δ' εθνική , οι άλλες οι πιο ''άσημες'' ομάδες πεζαν στο χώμα!

Ισως η σεζον 1994-95 να είταν και η παρθενική σεζον που υποχρεωτικά ολες οι ομαδες τις Β' και Γ' εθνικής επρεπε να διέθεταν χλοοτάπητα.

 

[TERRY PANTHRO]

Πρώτη φορά που πήγα γήπεδο ήταν με τον πατέρα μου γύρω στο 1997 όταν η τοπική ομάδα (Πας Πρεβεζα) ήταν στην Γ'Εθνική...Αυτό που μου κανε εντύπωση δεν ήταν ο αγώνας αλλά 20-30 τρελοί κυριολεκτικά που τραγούδαγαν μισογυμνοι όταν το υπόλοιπο γήπεδο φόραγε μπουφάν και φούτερ.Με επηρέασε τόσο που πέρασαν τα χρόνια λίγομεγαλώσα και έγινα σαν αυτούς ...

Βέβαια η γηπεδική ατμόσφαιρα με ξετρέλανε όταν με πήγε ο πατέρας μου σε γήπεδο Α',στον Ιστορικό Πανιώνιο και από τότε κόλλησα και έγινα ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ!

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΧΩΡΙΣ ΟΠΑΔΟΥΣ, ΨΥΧΙΑΤΡΕΊΟ ΧΩΡΙΣ ΤΡΕΛΟΥΣ

 

[Metalcandyman]

Πρωτη φορα που πηγα στο γηπεδο ηταν το 1991 σε ηλικεια 10 χρονων σε ενα παοκ-ολυμπιακος 3-2 με τον μπαμπα μου και εναν θειο μου.Με ειχαν κανει εντυπωση τα παντα απο της χηλιαδες του κοσμου μεχρι εναν διπλα μου που πρεπει να ηταν 150 κιλα και μου φαινοταν σαν γιγαντας στα παιδικα μου ματια.Μεχρι σημερα δεν χανω αγωνα εχω παει σε ολα τα γηπεδα της ελλαδας ακομα και σημερα οπου δεινουν εισητηρια και σε παρα πολλα γηπεδα του εξωτερικου.Εχω δωσει και την ψυχη μου για τον παοκ και εχω ζησει χιλιαδες πραγματα.Δεν θα τα αλαζα με τιποτα.

 

[RIO]

Πρώτο ματς Πιερικός-Δόξα Δράμας 1-0, το 1992. Παιχνίδι σωτηρίας και το γήπεδο ήταν κατάμεστο. Ευτυχώς, είχε αίσιο τέλος. Εντύπωση, μου είχαν κάνει τα μπινελίκια και το πόσο διαφορετικό είναι ένα παιχνίδι, χωρίς ριπλέι...

 

[johnny19818]

Τα πρώτα ματς που πήγα, ήμουν σχετικά μεγάλος, το 1996 όπου η τοπική ομάδα της πόλης μου έπαιζε στην Γ' Εθνική και έπειτα ανέβηκε στην Β' για μια χρονιά. Μάλιστα είχε παίξει και με τον ΠΑΟΚ και είχε φέρει ισοπαλία 0-0 και απέκλεισε τον τελευταίο.

 

[Thor]

Πρέπει να ήταν Αγώνας ΟΦΗ-Δόξας Δράμας αλλά δεν θυμάμαι έτος (αρχές δεκαετίας του 90; ) ή σκορ (αν και είχε χάσει με αρκετά γκολ η Δράμα). Προσωπικά δεν υπήρξα ποτέ ιδιαίτερα φίλαθλος, αλλά εκείνη την περίοδο ο πατέρας μου (που είχε ήδη απογοητευτεί από τα πολιτικά κόμματα με τα οποία ασχολούνταν τη δεκαετία του 80) πήγαινε συχνά στο γήπεδο με μερικούς γείτονες και τον αδερφό μου οπότε ζήλεψα και ζήτησα να πάω. Επειδή από τότε ήμουν κολλημένος με τα κόμιξ τα αποκόμματα από τα εισιτήρια το δικό μου και του πατέρα μου γιατί ο αδερφός μου τα μάζευε τα αντάλλασσα με παλιά τεύχη περιπέτειας που μου έλλειπαν