Η πρώτη φορά που πήγα στο γήπεδο για ποδοσφαιρικό αγώνα

Πρώτη και τελευταία φορά το φθινόπωρο του 1974 ή αρχές 1975, στην έκτη Γυμνασίου. Ποτέ δεν με ενδιέφερε το ποδόσφαιρο, να βλέπω ή να παίζω (είμαι η προσωποποίηση του τεμπέλη). Αλλά τότε πήγαινα στο Δέκατο Αρρένων στους Αμπελοκήπους, που ήταν σχεδόν δίπλα στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, και μια φορά μας πήγαν όλο το σχολείο να δούμε αγώνα της ομάδας του σχολείου με μια εφηβική ή κάτι τέτοιο του Παναθηναϊκού, ούτε καν τη βασική τους ομάδα φαντάζομαι αλλά την πιο παρακατιανή. Περιττό να πω ότι η σχολική ομάδα υπέστη πανωλεθρία :) . Όχι ότι παρακολούθησα τον αγώνα-σφαγή. Την ίδια μέρα μας είχαν μοιράσει μια κωμωδία του Αριστοφάνη (πρωτοφανές) μεταφρασμένη στη Δημοτική (ακόμη πιο πρωτοφανές, αν μπορεί να γίνει σύγκριση πρωτοφανών) και πέρασα την ώρα μου απολαμβάνοντάς την.
 
φωκικος-ΠΑΟΚ 0-1 οκτωβριος 95 για το κυπελλο,στη λαμια.το γκολ ο γιουκουδης με πεναλτυ.
 
13/9/1981, 2η αγωνιστική: ΠΑΟΚ - Καστοριά 0-0 στην Κατερίνη με προπονητή του ΠΑΟΚ τον Ηeinz Heer και τερματοφύλακα της Καστοριάς τον Αντώνη Μήνου.

Παραθέτω και φωτογραφία της ομάδας του ΠΑΟΚ όπως παρουσιάστηκε τη χρονιά εκείνη. Δεν αποκλείεται η φωτογραφία να λήφθηκε από εκείνο το παιχνίδι. Πηγή. Δυστυχώς δεν βρήκα αντίστοιχη φωτογραφία της ομάδας της Καστοριάς.

paok.jpg

Όρθιοι από αριστερά: Γιώργος Κούδας, Τάκης Παντέλης, Γιώργος Κωστίκος, Γιάννης Γούναρης, Θεόδωρος Αποστολίδης, Θωμάς Σίγγας.

Καθιστοί από αριστερά:Βασίλης Γεωργόπουλος, Γιάννης Δαμανάκης, Νίκος Αλαβάντας, Κώστας Ιωσηφίδης, Στάθης Τριανταφυλλίδης.
 
Θυμάμαι το Μουντιάλ (Παγκόσμιο Κύπελο) του 1982....το παρακολουθούσαμε στην αυλή κατω απο την κληματαριά....ωχ συγνωμη λαθος post!! :eek:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το μακρινό '84-'85 στο "Ζωσιμάδες" ένα 2-0 επί ομάδας του λεκανοπεδίου (νομίζω Ατρόμητος). Από τότε κόλλησα με το γήπεδο (ήταν γεμάτο κάθε Κυριακή τότε - μαγικά χαρτάκια τα εισιτήρια). Έβρεχε κι είχε μια μουντή, γκρίζα ατμόσφαιρα, πρωτόγνωρη για τα Γιάννενα :)
 
Μάιος 1994. Προετοιμασία της εθνικής ομάδας για την αλήστου μνήμης συμμετοχή στο μουντιάλ του 1994 στην Αμερική. Ολυμπιακό Στάδιο , φιλικός αγώνας με την Σαουδική Αραβία. Αποτέλεσμα; 5-1 ή 5-0 νίκησε η εθνική μας. Παροξυσμός στην κερκίδα. Ενθουσιασμός και θυμάμαι κόσμο να αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν μια ομάδα σαν τους σαουδάραβες, που ήταν πράγματι τραγικοί εκείνη την μέρα, να παίρνει μέρος στο μουντιάλ!!

Τη συνέχεια τη ξέρουμε δυστυχώς όλοι. Πανωλεθρία για την Ελλάδα ενώ η Σ.Αραβία έκανε αξιοπρεπέστατη εμφάνιση, νομίζω κέρδισε το Βέλγιο με μια γκολάρα ενός Άραβα που τότε στην τηλεόραση λέγανε ότι είναι ο Πελέ της Αραβίας :D :D
 
Περίοδος 1998.

Γήπεδο Τούμπας.

ΠΑΟΚ -ΠΑΟ 2-0
 
Την πρώτη φορά που πήγα στο γήπεδο, ήταν στο φιλικό ΑΕΚ-Παχτακόρ, στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Έληξε ισόπαλο 0-0. Ήμουν πολύ μικρός, δεν θυμάμαι τίποτε άλλο από το μάτς.
 

Σεπτέμβριος του 1987 , πρεμιέρα του πρωταθλήματος , ΠΑΟΚ-ΑΕΚ 2-2 , με την ΑΕΚ καλύτερη :( και με το μόνο που εντυπώθηκε στην μνήμη το πρώτο γκολ μια φωτοβολίδα του (του νεομετεγραφέντος στην ΑΕΚ από τον ΠΑΟΚ ) Β.Βασιλάκου ,που ο κρότος από το σουτ πρέπει να ακούστηκε πάνω από την Λαμπράκη.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
η πρωτη φορα που πηγα ηταν και η τελευταια γιατι απεχθανομαι το ποδοσφαιρο
 
Πολύ μικρή με είχε πάει ο θείος μου (ποδοσφαιριστής και ο ίδιος στη Β΄ κατηγορία στα φοιτητικά του χρόνια), στο Καραϊσκάκη.

Εντυπωσιάστηκα πολύ και από το γήπεδο, και από το θέαμα, αν και δεν θυμάμαι ποια ομάδα είχε κερδίσει ο Ολυμπιακός εκείνη την ημέρα!

Αυτό που θυμάμαι, είναι την πορτοκαλάδα που ήπια σε στρογγυλό διαφανές πλαστικό μπουκαλάκι, σαν και αυτά που βλέπουμε σε κάποια σκηνή στην ταινία "Η Ρένα είναι οφ-σάιντ"!





Karaiskaki.jpg

Rena.jpg
 
Μικρή με είχε πάει ο θείος μου (ποδοσφαιριστής και ο ίδιος στη Β΄ κατηγορία στα φοιτητικά του χρόνια), στο Καραϊσκάκη.

Εντυπωσιάστηκα πολύ και από το γήπεδο, και από το θέαμα, αν και δεν θυμάμαι ποια ομάδα είχε κερδίσει εκείνη την ημέρα ο Ολυμπιακός!

Αυτό που θυμάμαι, είναι την πορτοκαλάδα που ήπια σε διαφανές στρογγυλό πλαστικό μπουκαλάκι, σαν και αυτά που βλέπουμε σε κάποια σκηνή στην ταινία "Η Ρένα είναι οφ-σάιντ"!





Karaiskaki.jpg

Rena.jpg
 
Ο πρωτος τηλεοπτικος ηταν το 1971 Παναθηναϊκος στο Γουμπλευ (Γιεμπλευ το ελεγα εγω) στην τηλεοραση στο καφενειο στο χωριο,δυο σωληνες για στηριγμα και τερμα επανω το κουμπι να ακουγεται δυνατα.

circleag είπε:
εγω την μια και μοναδικη φορα που πηγα γηπεδο (καπου 10 χρονων εαν θυμαμαι καλα, μπορει ομως και να ημουνα μικροτερος) εμαθα ποιους λεγανε "Νεκροθαφτες και κορακια"......
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Ο πρωτος σαν θεαμα απο κοντα ηταν στο γηπεδο του χωριου,χωμα κατω χωρις ιχνος πρασινου,το τερμα χωρις διχτυα,σορτσακια ομαδων συχνα οτι να ειναι,διαγραμμιση απο μαρμαροσκονη,οτι ηθελες εδινες ως εισητηριο αν ησουν μεγαλος,στο καθε γκολ κορναραν τα αγροτικα-τρακτερ,υπηρχε κινδυνος η μπαλα μετα απο δυνατο σουτ να φυγει εκτος και πεσει στο παρακειμενο ποταμι και τελος ενω ως ''καραφλο κορακι'' καταλαβα τελικα πως ελεγαν τον με λιγα μαλλια διαιτητη.
 
Πρώτο ματς, ΟΦΗ - Ολυμπιακός το 1983. Ο πατέρας μου, στα 2-3 χρόνια που έμεινε στην Αθήνα (δεκαετία του '60) προκειμένου για σπουδές σε μια τεχνική σχολή, και όντας ποδοσφαιρόφιλος, πήγαινε στον Ολυμπιακό. Όταν επέστρεψε στην Κρήτη, υποστήριζε ΟΦΗ και πήγαινε στο γήπεδο (ούτε συχνά ούτε αραιά και ποτέ με φωνές και τέτοια, πάντα με καθαρά ποδοσφαιρικά σχόλια κερκίδας).

Μια τέτοια φορά, με πήρε κι εμένα μαζί. Θυμάμαι καθαρά κάποιες στιγμές:

- πρώτο, τον κόσμο και το πήγαιν' - έλα έξω από το γήπεδο, ώσπου ο πατέραςμου ν' αγοράσει τα εισιτήρια (τότε έβρισκες εισιτήριο σε ντέρμπυ ακόμα και μια ώρα πριν το ματς, στα κιόσκια έξω από το γήπεδο), και τους πωλητές που φωνάζανε για φελιζόλ, σποράκια κλπ.

- δεύτερο, το δέος που ένιωσα όταν είδα να βγαίνει για ζέσταμα ο Ολυμπιακός, όχι μόνο γιατί εγώ Ολυμπιακός είχα γίνει (αν και βέρος Ηρακλειώτης και παρά τη δυσφορία του πατέρα μου) και για πρώτη φορά τον έβλεπα...live, αλλά και γιατί μόλις πρόσφατα τότε είχε παίξει Ευρώπη με Άγιαξ (που απέκλεισε!) και Μπενφίκα μετά, σε αξέχαστους αγώνες με 75.000 κόσμο στο ΟΑΚΑ κλπ κλπ, που μου είχε κάνει (9 χρονώ πιτσιρίκι τότε) τεράστια εντύπωση

-Τρίτο, το ότι οργανωμένοι οπαδοί του Ολυμπιακού που φώναζαν συνθήματα κλπ κλπ υπήρχαν ακόμα και μέσα στη θύρα 4 όπου είμασταν εμείς (αυτή που μετέπειτα έγινε η θύρα των φανατικών του ΟΦΗ), κάτι που είναι αδιανόητο σήμερα

- Σε κάποια φάση, εκέι που βλέπαμε το ματς, κάποιος στο από πάνω τσιμεντένιο σκαλί της κερκίδας φώναξε "ΟΟ-ΦΗ!!", και γυρνάω εγώ το 9χρονο μπέμπι, και του λέω "Όξω!!" (ο ΟΦΗ...), οπότε ο πατέρας μου θορυβήθηκε ότι θα φάμε καμιά σφαλιάρα (τέτοιεες...φασαρίες να γίνονταν τότε, το πολύ) και μου λέει "σσστ ρε!" και καπάκι γυρνάει στον από πάνω και με ηλίθιο, αμήχανο και απολογητικό ύφος, τους λέει "ε., χμμ....Ολυμπιακός είναι!" (για μένα).

Για την ιστορία, το ματς ήρθε 0-0 κι εμένα πια, μετά τα τόσα ρεζιλίκια της παράγκας, μου έχει μείνει μόνο το κουσούρι ότι αν πάω (μια φορά στα 3-4 χρόνια πια) να δω ματς Α' Εθνικής στο Ηράκλειο, το ΟΦΗ - Ολυμπιακός θα πάω να δω, αν και το μόνο που μ' ενδιαφέρει είναι να δω γκολ κι όποιος τα βάλει...
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα