Η ρετρό μου καλή πράξη ως παιδί

Η θητεία μου ως λυκόπουλο(/πρόσκοπος) -και όντας και λίγο φύτουλας- μου είχε αφήσει ένα μικροκουσούρι ( και άλλωστε είναι κι ένας τρόπος για να εξιλεωθώ για τις μυριάδες των αταξιών/σκανταλιών/μπελάδων).....

Μια περίπτωση που μου είχε κάνει εντύπωση , ήταν ενώ έτυχε να ήμουν απλά περαστικός απο την κάτω πλευρά της εκκλησίας Αγία Σοφίας απευθύνεται σε μένα προσωπικά -ενώ υπήρχαν κι άλλα άτομα γύρω- από το πουθενά μια εντελώς άγνωστη ,καλοβαλμένη κυρία στην ηλικία της μητέρας μου τότε , ζητώντας μου να την βοηθήσω να μεταφέρει ένα μικρό κι όχι ιδιαίτερα βαρύ τενεκεδάκι λάδι ως το σπίτι της ,(που δεν ήταν τελικά και τόσο κοντά) ,κάτι που έκανα εννοείται.
 
pardalotzatziki είπε:
Καλη πραξη; Ειχα πιασει μια μυγα και ΔΕΝ της εκοψα τα φτερα.. :diablotin:
Tης τα έβαψες όμως με blanco? :p

Μια μέρα που έβρεχε καταρρακτωδώς, καθόμουν με την ομπρέλα μου και προστάτευα ένα σκυλάκι απο τη βροχή, μέχρι να σταματήσει. Με φώναζαν απο το σπίτι να πάω μέσα αλλα εγώ :nono: δεν το κουνούσα ρούπι!
 
Tάιζα και πρόσεχα όλα τα ζώα, και συνεχίζω να το κάνω και σήμερα. Δεν έχουν μόνο οι γάτες και οι σκύλοι ψυχη, αλλά καί τα έντομα καί τα σαλιγκάρια. Τους δίνω το φαγητό μου όταν δεν έχω κάτι άλλο να τους δώσω, ενώ τα χαίδεύω πάντα όταν είναι φιλικά.
 
Είχα κληρωθεί μαζί με λίγους άλλους να μαζέψουμε λεφτά για τη UNICEF (ή κάτι ανάλογο, δε θυμάμαι) λέγοντας τα Κάλαντα, ήταν κάποια χρονιά στο Γυμνάσιο (δε θυμάμαι πάλι). Μας έστειλαν και ευχαριστήριο γράμμα αργότερα.

Επίσης, θυμάμαι, πήγαμε και σε μια πολυκατοικία και έτυχε σε ένα διαμέρισμα να είναι κάποιος άρρωστος, και του είπαμε τα Κάλαντα και χάρηκε ιδιαίτερα για τη πράξη αυτή και γι' αυτό που κάναμε.

Μάλλον έγινε και σε πολλά άλλα σχολεία αυτό, εκείνη τη περίοδο (mid 90's.) Υποθέτω θα έχουν ανάλογες ιστορίες και άλλοι. Ίσως ήταν πρωτοβουλία του Υπουργείου Παιδείας, ίσως μαζί με τη UNICEF. Κάτι τέτοιο.

Αυτά.
 
Στο κεφάλαιο "καλές πράξεις" έχω να προσθέσω κυρίως το να προσφέρω παλιά μου παιχνίδια ή ρούχα που δε μου έκαναν σε άλλα παιδιά. Βέβαια, καμιά φορά ζητούσα από άλλα παιδιά παιχνίδια ή βιβλία που τα είχαν λίγο πολύ φτυσμένα και δεν τα ενδιέφεραν (a man's trash may be another man's treasure), οπότε γινόταν μια ανακύκλωση στο τι έδινα και τι έπαιρνα.

Χρηματικές προσφορές σε άπορα παιδιά δεν μετράω, γιατί τα λεφτά τα έδιναν οι γονείς μου, αν και μια-δυό φορές να είχε γίνει κάτι τέτοιο, και κυρίως σιωπηλά στο πλαίσιο του σχολείου.

Αλλά η καλή μας πράξη ήταν κυρίως που πηγαίναμε καμιά φορά στο νοσοκομείο να δούμε μια άρρωστη συμμαθήτριά μας, και που στο τέλος της χρονιάς ανεβάσαμε για δεύτερη φορά το θεατρικό μας, χρεώνοντας είσοδο και μαζεύοντας τα λεφτά για την κάλυψη της θεραπείας του κοριτσιού. Βέβαια, αυτό ήταν πρωτοβουλία της δασκάλας μας, κι εμείς με χαρά συμμετείχαμε, οπότε δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να πιαστεί ως καθαρά αλτρουιστική κίνηση που να πηγάζει από μένα, παρότι το έκανα με ικανοποίηση.
 
-ως φιλόζωη, πάντα φρόντιζα αδέσποτα ζωάκια...

-στο σχολείο χαρίζαμε ρούχα, παιχνίδια, τρόφιμα σε απορες οικογενειες...

-επίσης είχαμε πάει σε ένα γηροκομείο...εκεί δώσαμε πολλά πράγματα στους γέροντες και στις γερόντισσες, μας έδωσαν χίλιες ευχές για καλή προοδο...επέστρεψα στο σπίτι...λυπημένη από όσα είχα δει...
 
Πίσω
Μπλουζα