Η συνάντηση στο Rockstown

[Juanita]

Απο τι να εξιλεωθεί καλέ; από τον έρωτα; ερωτευμένος είναι ο άνθρωπος, όχι αφορισμένος. Ο Τέρυ δεν αισθάνεται τύψεις πριν, ερωτική απογοήτευση περνάει, έχει καταρεύσει ολόκληρος, μετά συνειδητοποιεί οτι αυτός ο τρόπος ζωής πληγώνει χειρότερα την Κάντυ και αποφασίζει να αλλάξει γιατί δεν αντέχει την ιδέα οτι μαζί του υποφέρει και αυτή. Αλλά επιπλέον το μαγικό της συνάντησης είναι οτι ο Τέρυ, απελπισμένος, απογοητευμένος, μεθυσμένος μέχρι εσχάτων στέκεται στη σκηνή και παίζει. Γίνεται ηθοποιός, μεγαλώνει, ωριμάζει, ανταπεξέρχεται και πάλι και αυτό είναι μία εμπειρία που μένει. Εκεί συνηδητοποιεί οτι έχει τη δύναμη, όσο χάλια και αν είναι, όποια φάση και αν περνάει, να παίξει.

Ο Άλμπερτ δεν νομίζω οτι στέλνει εκεί την Κάντυ για να τη δοκιμάσει. Τη στέλνει εκεί να βοηθήσει, γιατί ο Τέρυ υπήρξε και δικός του φίλος στο παρελθόν. Είναι λοιπόν λοιπόν λογικό υπό αυτό το πρίσμα να προσπαθήσει να βρει εκεί μιά λύση. Από τη σκοπιά της Μιζούκι είναι το τελευταίο άλλοθι, σεναριακά, για μία συνάντηση.

Αν και εξακολουθώ να πιστεύω πως οι τύψεις για το πώς φέρθηκε στην Κάντυ έκαναν τον Τέρρυ να φτάσει σ΄αυτό το σημείο μου αρέσει και η άποψη πως ο Άλμπερτ τη στέλνει εκεί για να τον βοηθήσει και σαν εξέλιξη ψιλοφέρνει σε εκείνη του ανιμέ. Βέβαια, ως αγύριστο κεφάλι κι ισχυρογνώμων που είμαι πίστευα (και συνεχίζω πάντα..) πως ο Άλμπερτ τη στέλνει εκεί προκειμένου να κάνει την επιλογή της.

 

[juliet]

Κοίτα, πάρτο δια της αφαιρετικής μεθόδου, θα είναι πιο εύκολο, αν ο Άλμπερτ ήθελε να τη δοκιμάσει θα μπορούσε να της πει εκεί είναι πήγαινε και να την περιμένει να δει αν θα γυρίσει. Αλλά την έπιασε τελείως απροετοίμαστη φέρνοντας την αντιμέτωπη με ένα προτετελεσμένο γεγονός. Εκεί ήταν που να πάει; Για αυτό εγώ επιμένω οτι ήθελε να βοηθήσει τον Τέρυ. Τώρα την άποψη για τις τύψεις, δεν υπάρχει λόγος να στην αλλάξω (εδώ δεν μπορεί ο Τέρυ που ορκίζεται οτι είχε πάει for the money) αλλά ούτε κια εμένα θα μου αλλάξεις την άποψη οτι στο Rocktown είναι και οι δύο ερωτευμένοι μέχρι εσχάτων (αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο) και όσον αφορά τον Άλμπερτ, τι να δοκιμάσει, ήξερε οτι κοντά στον Τέρυ δεν μπορούσε να γυρίσει λόγω Σουζάνας. Οι δοκιμασίες γίνονται με ίσσους όρους...(λέω εγώ τώρα).

 

[Juanita]

Τώρα την άποψη για τις τύψεις, δεν υπάρχει λόγος να στην αλλάξω (εδώ δεν μπορεί ο Τέρυ που ορκίζεται οτι είχε πάει for the money) αλλά ούτε κια εμένα θα μου αλλάξεις την άποψη οτι στο Rocktown είναι και οι δύο ερωτευμένοι μέχρι εσχάτων (αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο) και όσον αφορά τον Άλμπερτ, τι να δοκιμάσει, ήξερε οτι κοντά στον Τέρυ δεν μπορούσε να γυρίσει λόγω Σουζάνας. Οι δοκιμασίες γίνονται με ίσσους όρους...(λέω εγώ τώρα).

Χμμμ... μάλλον ο τρόπος που τα βλέπουμε έχει να κάνει με την πλευρά που είμαστε τοποθετημένες.

Θυμάσαι τη διαφήμιση : η μέρα φεύγει το τζόνυ έρχεται;;; ΄Οταν πρωτοείδα την Κάντυ έτυχε να έχει τα επεισόδια με τον Άλμπερτ στο νοσοκομείο οπότε ούτε για Τέρρυ ήξερα ούτε για Άντονυ... #)

Έτσι, μου κόλλησε πως αυτοί οι δύο είναι φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον. Όταν πιά καταλάβαινα πως υπήρχε κάπου και ο Τέρρυ, αρχικά μπερδεύτηκα αλλά μετά περίμενα να δω πώς θα βγει ο ένας από τους δύο από τη μέση...

Θα πρέπει να είμαι από τις ελαχιστότατες φαν που θεώρησα πως η σειρά τελείωσε έχοντας βρει τόσο η Άννυ όσο και η Κάντυ το μελλοντικό τους σύντροφο... (και εκείνο το τραπέζι στο λόφο ήταν κάτι σε γεύμα γνωριμίας των μαμάδων με τους γαμπρούς... : )

Aργότερα διαβάζοντας το μάνγκα και βλέποντας όλες αυτές τις διαφοροποιήσεις από το ανιμέ σκέφτηκα πως η Κάντυ (που θα έμενε με τον πρίγκηπά της στο τέλος) απλά έκανε την επιλογή της στο Ρόκσταουν..τοουν... όπως λέγεται...

 

[juliet]

Ναι καλά δεν το συζητώ έχεις και εσύ τους λόγους σου..αλλά στο προκείμενο που λες για επιλογή στο Ροκστόοουν.

Ποια επιλογή; Που είναι η επιλογή οεό; Γιατί αν η Κάντυ έπρεπε να επιλέξει στο Ροκστόουν Ροκτάουν, whatever το ξέχασα πάλι, πολύ απλά αυτή η σκηνή δεν θα υπήρχε...

Η Κάντυ έκανε την επιλογή της στη Νέα Υόρκη, και τι επιλογή ουσιαστικά να κάνεις όταν σου κρέμεται η άλλη από την ταράτσα. Τι να πεις δηλαδή κάτσε κάτω να το μοιράσουμε στα δύο αλλά αυτό είναι και πάλι μία άλλη συζήτηση.

Για το Ροκστόουν τώρα, τι να του πει γειά σου, ήρθα, φεύγω να ζήσει δηλαδή μία ακόμα επανάληψη του χωρισμού; Μήπως να του ευχηθεί και καλό ταξίδι ή να του κουνήσει το μαντήλι; άμα το έκανε αυτό να σου πω, ναι δίκιο έχεις, τον ξεπέρασε. Αλλά με το να φεύγει στα κρυφά, να ξεγλιστράει πριν την δει, είναι σαν να προσπαθεί να γλυτώσει από μία ακόμα επώδυνη συνάντηση.

Για να επιλέξει και πάλι η Κάντυ τον Τέρυ στο Ροκστόουν, έπρεπε ξαφνικά να διαλύσει όλη την ηθική μέσα της, αυτήν που την έκανε να την παραχωρήσει στη Σουζάνα. Δεν είναι τόσο απλό.

 

[geobacter73]

Εγω παντως στο φικ που μολις εγραψα αυτο το κεφαλαιο ειδικα... το ειδα σαν επιτηδες να μην εμεινε να του μιλησει για να μην καταλαβει πως τωρα που αυτος ειναι στο μαυρο του το χαλι, εχει και τη ντροπη του να τον δουν ανθρωποι που τον ξερουν και τον αγαπανε οταν ειναι στο βαθος της αβυσσου... καπως ετσι δηλαδη... ξερω κι εγω...

Ειναι δηλαδη θεμα του να θες να προστατεψεις την περηφανεια του αλλου, ειδικα αμα δεν εχεις προθεση να αλλαξει τιποτα στη σχεση σας. Η τη δυνατοτητα, αν η λεξη προθεση προυποθετει αλλα πραματα... τι να πει κανεις...

 

[juliet]

Ναι το είδα το φικ σου Geo και συγχαρητήρια είναι πολύ ωραίο αλλά εγώ δεν είμαι και ο πιο αντικειμενικός κριτής χμ,χμ. Πάντως χαίρομαι που έβαλες τον Άλμπερτ να έχει βοηθήσει σε αυτή τη συνάντηση για το καλό του Τέρυ, δείχνωντας αλτρουισμό και όχι κάνωντας πιο εγωιστικές τις πρόθέσεις του. Γενικά είναι πιο ωραίο αλλά και αληθινό να είναι πιο πολυεπίπεδες οι σχέσεις των ανθρώπων και όχι απλά μονοκόματες, ανταγωνιστικές και ένα συν ένα κάνουν δύο, ομόρφυνες την εξίσωση και μπράβο σου.

 

[geobacter73]

Μαλλον εγω χρωσταω ευχαριστιες γιατι ο διαλογος μας εδω επι αυτου του θεματος με βοηθησε να ξεκαθαρισω λιγο στο κεφαλι μου αυτο το σημειο της ιστοριας... :flower:

 

[Juanita]

http://blogs.sch.gr/vasilleiou/2009/08/04/httpblogsschgrvasilleiouwp-includesjstinymceblankhtm/

Aν ρίξετε ένα βλέφαρο στο παραπάνω λινκ, ειδικά στα σημεία που αναφέρονται στους τραγικούς ήρωες και την κάθαρση θα βρείτε αρκετά κοινά με τον χαρακτήρα του Τέρρυ έτσι όπως τον παρουσιάζει η Μιζούκι στο Ροκτέτοιο... Το "έγκλημά" του ήταν που επέλεξε να μείνει με τη Σούζυ προκειμένου να μην εναντιωθεί στις αρχές του, κάτι που το αναφέρει συνεχώς η Κάντυ στο μάνγκα: δεν ήταν εκείνη που έφυγε αλλά ο Τέρρυ που έκανε την επιλογή του...

 

[Arwyn-t]

http://blogs.sch.gr/vasilleiou/2009/08/04/httpblogsschgrvasilleiouwp-includesjstinymceblankhtm/

Aν ρίξετε ένα βλέφαρο στο παραπάνω λινκ, ειδικά στα σημεία που αναφέρονται στους τραγικούς ήρωες και την κάθαρση θα βρείτε αρκετά κοινά με τον χαρακτήρα του Τέρρυ έτσι όπως τον παρουσιάζει η Μιζούκι στο Ροκτέτοιο... Το "έγκλημά" του ήταν που επέλεξε να μείνει με τη Σούζυ προκειμένου να μην εναντιωθεί στις αρχές του, κάτι που το αναφέρει συνεχώς η Κάντυ στο μάνγκα: δεν ήταν εκείνη που έφυγε αλλά ο Τέρρυ που έκανε την επιλογή του...

Προσωπικα θα διαφωνησω στο να αποκαλεσουμε τον Τερρυ "τραγικο ηρωα" με βαση τοσο υψηλα φιλολογικα κριτηρια. Εχω διαβασει και εχω δει παρα πολλα αρχαια δραματα και σε καμια περιπτωση δεν θα ελεγα οτι ο χαρακτηρας του Τερρυ ειναι τετοιας κλασης. :xm:

Η παντοτινη ενσταση μου ειναι στο γεγονος οτι ο Τερρυ ητανε σνομπ και αυθαδης σε ατομα που δεν του εφταιγαν σε τιποτα. Οσο ασχημα παιδικα βιωματα και να εχεις, το να εισαι ευγενικος σε τριτους ειναι επιλογη σου. Το να γινει ηθοποιος ητανε επισης επιλογη του, οπως και το να διαλεξει τη Σουζανα. Σε καμια περιπτωση δεν ειχε μπερδευτει ή τυφλωθει απο κατι (βλεπε τραγικοι ηρωες), ολες οι επιλογες του ητανε με ανοιχτα ματια, υπο τραγικες συνθηκες ναι μεν, αλλα επιλογες του, οχι τραγικες τιμωριες ή εγκληματα.

Οχι, κατα τη γνωμη μου δεν αρχαιο δραμα η Καντυ-Καντυ, σε καμια περιπτωση.

:flower:

Υ.Γ. Αν θελετε να δειτε παραλληλισμο αρχαιου δραματος, με υβρη, νεμεση και καθαρση, δειτε Doctor Who: "The Waters of Mars" & "The End of Time". Τον Δεκατο Δοκτωρα τον λες ανετα τραγικο ηρωα.

 

[juliet]

Σε αυτό το σημείο θα συμφωνήσω με την Arwyn οτι το αρχαίο δράμα και η Κάντυ-Κάντυ δεν πάνε μαζί...άλλωστε ο Τέρυ δεν διαπράττει ύβρις ούτε πράττει εξ'εγωισμού, ούτε παραβαίνει τους θεικούς νόμους, ούτε τους κοινωνικούς, ούτε προκαλεί το μένος θεών και ανθρώπων, ούτε παραδίδεται στα πάθη του..(αυτό ουσιαστικά θα θέλαμε αλλά nevermind). Και ούτε και εξαγνίζεται μέσω του δράματος.

Χμ, αυτό μου θυμίζει μία παρόμοια συζήτηση σε ένα άλλο φορά.

 

[Arwyn-t]

Ειπαμε, ειμαι αρνητικα προκατειλλημενη ετσι κι αλλιως, αλλα ουτε ηρωα ουτε αντι-ηρωα ουτε θυμα τον θεωρω τον Τερρυ. Οπως εστρωσε κοιμηθηκε, με τα χερακια του εκανε ο,τι εκανε στα ματακια του. Ε-πι-λο-γες.

:flower:

 

[geobacter73]

Λοιπον εμενα περισσοτερο με προβληματιζει η ταση των γυναικων να τους αρεσουν προβληματικοι αντρες τυπου Τερρυ.

Νομιζω πως δεν υπαρχει διαφωνια αναμεσα μας πως ο Τερρυ ηταν το "κακο παιδι" της ιστοριας. Το κολλημα μου ειναι πως αυτου του ειδους οι ιστοριες διαρκως περνανε το μηνυμα πως με την αγαπη μιας καλης γυναικας ολα τα στραβα του αρσενικου ηρωα διορθωνονται. Βεβαια αυτο στην πραγματικοτητα σπανια γινεται και εντουτοις υπαρχουν αμετρητοι φανς που προτιμανε να μεινει η Καντυ με τον Τερρυ που σε τελικη αναλυση δεν της προσεφερε ποτε και κατι το θετικο... μονο την "υποσχεση" μιας καλυτερης συμπεριφορας.

Μεγαλη απατη αυτη κατα την ταπεινη μου γνωμη. Δε λεω πως οι ανθρωποι δεν αλλαζουν αλλα αυτο γινεται συνηθως επειδη οι ιδιοι το αποφασισαν οχι εξαιτιας καποιου αλλου. Αυτα......

 

[juliet]

Αυτή είναι μαγεία του σινεμά, της λογοτεχνίας ακόμα και των παραμυθιών κατά ένα ποσοστό. Αλλά δεν νομίζω οτι η Κάντυ αλλάζει τον Τέρυ απλώς βλέπουμε μία άλλη πλευρά του (αυτή του ερωτευμένου και στον έρωτα λίγο-πολύ όλοι μεταμορφωνόμαστε) και η προσφορά που λες Geo είναι μέσα μας, αν δεν τα έχεις ποτέ και σε κανέναν δεν μπορείς να προσφέρεις τίποτα, και ο Τέρυ πρόσφερε και αυτός στην Κάντυ, διαφορετικά δεν θα τον ερωτευόταν. Έτσι είναι οι σχέσεις δούναι και λαβείν.Διαφορετικά τίποτα δεν λειτουργεί. Ο Τέρυ δεν είναι προβληματικός είναι προβληματισμένος, έχει τεράστια διαφορά.

 

[Juanita]

Δε νομίζω πως ο Τέρρυ υπήρξε ποτέ κακό παιδί... Ίσως λίγο επαναστάτης ως έφηβος και πολύ πικραμένος από τα πως του τα είχε φέρει η ζωή μέχρι τότε...(όχι πως αργότερα του τα 'φερε καλύτερα... :xm: ) Ούτε αλαζόνας υπήρξε, ούτε υποκριτής, ούτε κακοπροαίρετος και κακόβουλος... Μοιραίος και κατά συνέπεια τραγικός (τι;;; 8) να μην επαναλαμβάνομαι;;; ) που αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με την (λέμε τώρα... ) τύχη του...

Πως έλεγε ο ποιητής μας:

Με τί καρδιά, με τί πνοή

πήραμε τη ζωή μας;;;

Λάθος...

Και αλλάξαμε ζωή...

 

[geobacter73]

Ενταξει,

να δεχτω πως ειναι προβληματισμενος και οχι προβληματικος.

Στην πραξη τι αλλαζει; Αν καποιος συμπεριφερεται ασχημα λογω των εμπειριων του η λογω προθεσης, η συπεριφορα ειναι η ιδια, ετσι δεν ειναι; Δηλαδη αν κανω το εγκλημα επειδη με κακοποιουσαν οι γονεις μου η αν το κανω επειδη ειχα πιει και ημουνα τυφλα στο μεθυσι, μπορει η ποινη να διαφερει σε διαρκεια, αλλα τη φυλακη δεν τη γλιτωνω (λεμε τωρα...)

Να σου πω, περισσοτερο με προβληματιζει η Καντυ παρα ο Τερρυ στην προκειμενη περιπτωση, γιαυτο και ειπα απο την αρχη πως ειναι η σταση των γυναικων που μου φαινεται περιεργη... ποσες και ποσες δε μενουν σε σχεσεις οπου υποφερουν επειδη ελπιζουν πως απο καποιο "θαυμα" ο αλλος θα διορθωθει. Εκει ειναι που κολλαει το μυαλο μου. Δηλαδη δεν μπορω να πιστεψω πως ο αλλος αρχικα ηταν αγγελακι και μετα αλλαξε και εγινε τερας και η γυναικα δεν το ηξερε.

Γιαυτο και η ερωτηση μου, τι ειναι αυτο που ψυχολογικα και βιολογικα ωθει ορισμενες γυναικες να αναζητουν τετοιες προβηματικες/προβληματισμενες περιπτωσεις. Ειναι αποριας αξιο που η ιστορια αυτη τραβηξε και τοσο οταν η Καντυ ειχε διπλα της εναν υπεροχο αντρα σαν τον Αλμπερτ.

Τι της προσφερε ο Τερρυ περα απο μια ευκαιρια να κανει αγαθοεργια, εξαλλου δεν περασαν και πολυ καιρο μαζι ουτε εκαναν και τιποτα το ιδιαιτερα συντροφικο περα απο ενα χορο, ενα κατσιασμενο φιλι και περιπατους στις κοιλαδες της Σκωτιας... η Καντυ μαλλον πασχει απο το "συνδρομο του σωτηρα" καθως και αυτο του "Λεωνιδα", το οποιο υποθετω ειναι κατι που η ιαπωνικη κουλτουρα το περναει εμμεσα στο γυναικειο πληθυσμο της χωρας τους.

Παντως στο θεμα το αρχικο, νομιζω πως συμφωνω με την Αργουην. Ο Τερρυ εκανε δυσκολες επιλογες και ποιος ξερει πως θα αντιδρουσε ο καθενας μας, αλλα παντως οι αποφασεις ηταν βασικα δικες του.

Χμμ... σαν πολυ πολεμικη μου φαινομαι σημερα, μαλλον ειναι η καταραμενη μου η γριππη!!!

 

[Arwyn-t]

Λοιπον εμενα περισσοτερο με προβληματιζει η ταση των γυναικων να τους αρεσουν προβληματικοι αντρες τυπου Τερρυ.
Νομιζω πως δεν υπαρχει διαφωνια αναμεσα μας πως ο Τερρυ ηταν το "κακο παιδι" της ιστοριας. Το κολλημα μου ειναι πως αυτου του ειδους οι ιστοριες διαρκως περνανε το μηνυμα πως με την αγαπη μιας καλης γυναικας ολα τα στραβα του αρσενικου ηρωα διορθωνονται. Βεβαια αυτο στην πραγματικοτητα σπανια γινεται και εντουτοις υπαρχουν αμετρητοι φανς που προτιμανε να μεινει η Καντυ με τον Τερρυ που σε τελικη αναλυση δεν της προσεφερε ποτε και κατι το θετικο... μονο την "υποσχεση" μιας καλυτερης συμπεριφορας.

Μεγαλη απατη αυτη κατα την ταπεινη μου γνωμη. Δε λεω πως οι ανθρωποι δεν αλλαζουν αλλα αυτο γινεται συνηθως επειδη οι ιδιοι το αποφασισαν οχι εξαιτιας καποιου αλλου. Αυτα......

Ενταξει,να δεχτω πως ειναι προβληματισμενος και οχι προβληματικος.

Στην πραξη τι αλλαζει; Αν καποιος συμπεριφερεται ασχημα λογω των εμπειριων του η λογω προθεσης, η συπεριφορα ειναι η ιδια, ετσι δεν ειναι; Δηλαδη αν κανω το εγκλημα επειδη με κακοποιουσαν οι γονεις μου η αν το κανω επειδη ειχα πιει και ημουνα τυφλα στο μεθυσι, μπορει η ποινη να διαφερει σε διαρκεια, αλλα τη φυλακη δεν τη γλιτωνω (λεμε τωρα...)

Να σου πω, περισσοτερο με προβληματιζει η Καντυ παρα ο Τερρυ στην προκειμενη περιπτωση, γιαυτο και ειπα απο την αρχη πως ειναι η σταση των γυναικων που μου φαινεται περιεργη... ποσες και ποσες δε μενουν σε σχεσεις οπου υποφερουν επειδη ελπιζουν πως απο καποιο "θαυμα" ο αλλος θα διορθωθει. Εκει ειναι που κολλαει το μυαλο μου. Δηλαδη δεν μπορω να πιστεψω πως ο αλλος αρχικα ηταν αγγελακι και μετα αλλαξε και εγινε τερας και η γυναικα δεν το ηξερε.

Γιαυτο και η ερωτηση μου, τι ειναι αυτο που ψυχολογικα και βιολογικα ωθει ορισμενες γυναικες να αναζητουν τετοιες προβηματικες/προβληματισμενες περιπτωσεις. Ειναι αποριας αξιο που η ιστορια αυτη τραβηξε και τοσο οταν η Καντυ ειχε διπλα της εναν υπεροχο αντρα σαν τον Αλμπερτ.

Τι της προσφερε ο Τερρυ περα απο μια ευκαιρια να κανει αγαθοεργια, εξαλλου δεν περασαν και πολυ καιρο μαζι ουτε εκαναν και τιποτα το ιδιαιτερα συντροφικο περα απο ενα χορο, ενα κατσιασμενο φιλι και περιπατους στις κοιλαδες της Σκωτιας... η Καντυ μαλλον πασχει απο το "συνδρομο του σωτηρα" καθως και αυτο του "Λεωνιδα", το οποιο υποθετω ειναι κατι που η ιαπωνικη κουλτουρα το περναει εμμεσα στο γυναικειο πληθυσμο της χωρας τους.

Παντως στο θεμα το αρχικο, νομιζω πως συμφωνω με την Αργουην. Ο Τερρυ εκανε δυσκολες επιλογες και ποιος ξερει πως θα αντιδρουσε ο καθενας μας, αλλα παντως οι αποφασεις ηταν βασικα δικες του.

Χμμ... σαν πολυ πολεμικη μου φαινομαι σημερα, μαλλον ειναι η καταραμενη μου η γριππη!!!

Συμφωνω απολυτα με τη Γεω! Μα απολυτα μιλαμε! Και συμφωνω οτι αν νομιζεις οτι θα παρεις εναν αντρα με ελαττωματα και εσυ η οσια σαμαρειτισσα θα τον βελτιωσεις στην πορεια, τοτε μιλαμε για μεγαλα ονειρα θερινης νυχτος και κριμα τη ζωουλα σου. Δεν αξιζει στην ταλαιπωρημενη Καντυ το να ειναι καλη σαμαρειτισσα μια ζωη για ολους, πολυ περισσοτερο για εναν προβληματισμενο (αν οχι προβληματικο) Τερρυ.

Η πλακα ειναι οτι αν η ιστορια ητανε γραμμενη απο βερα Αμερικανιδα συγγραφεα, τοτε ο φλεγματικος Βρετανος Τερρυ θα ειχε διαφορες στο χαρακτηρα του και σιγουρα θα ειχε παρει και πολλες διαφορετικες αποφασεις στη ζωη του.

 

[juliet]

Ευτυχώς που σήμερα έχω χρόνο γιατί δεν θα σε προλάβαινα.

Ενταξει,να δεχτω πως ειναι προβληματισμενος και οχι προβληματικος.

Στην πραξη τι αλλαζει; Αν καποιος συμπεριφερεται ασχημα λογω των εμπειριων του η λογω προθεσης, η συπεριφορα ειναι η ιδια, ετσι δεν ειναι; Δηλαδη αν κανω το εγκλημα επειδη με κακοποιουσαν οι γονεις μου η αν το κανω επειδη ειχα πιει και ημουνα τυφλα στο μεθυσι, μπορει η ποινη να διαφερει σε διαρκεια, αλλα τη φυλακη δεν τη γλιτωνω (λεμε τωρα...)

Άμα συμπεριφέρεται όπως γράφεις δεν είναι ούτε προβληματικός, ούτε προβληματισμένος είναι psycho και εγκληματίας. Νομίζω οτι αυτό το παράδειγμα δεν αντιπροσωπεύει σε καμία περίπτωση τον Τέρρυ, είσαι πολύ extreme.

Αλλά για την ουσία του ερωτήματος σου ο προβληματισμένος μπορεί με λίγη συμπαράσταση φιλική, ένα σπρώξιμο που λέμε, να βρει τη λύση στα προβλήματα του, όπως ο Τέρυ για παράδειγμα. Χρειάζεται λίγη βοήθεια για να κάνει αυτό που ήδη ξέρει οτι χρειάζεται να κάνει.

Ο προβληματικός χρειάζεται κοινωνική επανένταξη και δεν φτάνουν οι φίλοι ή το οικογενειακό περιβάλλον για να γίνει αυτό, χρειάζεται κοινωνική λειτουργός και ψυχίατρος.

Να σου πω, περισσοτερο με προβληματιζει η Καντυ παρα ο Τερρυ στην προκειμενη περιπτωση, γιαυτο και ειπα απο την αρχη πως ειναι η σταση των γυναικων που μου φαινεται περιεργη... ποσες και ποσες δε μενουν σε σχεσεις οπου υποφερουν επειδη ελπιζουν πως απο καποιο "θαυμα" ο αλλος θα διορθωθει. Εκει ειναι που κολλαει το μυαλο μου. Δηλαδη δεν μπορω να πιστεψω πως ο αλλος αρχικα ηταν αγγελακι και μετα αλλαξε και εγινε τερας και η γυναικα δεν το ηξερε.

Στην περίπτωση μας η Κάντυ δεν έμεινε σε καμία σχέση που να την κάνει να υποφέρει. Ίσα-ίσα ονειρευόταν το μέλλον μαζί του και το φανταζόταν, ρόδινο με ένα παιδάκι ανάμεσα τους. Στο κάτω-κάτω με τον Τέρυ, η σχέση τους δεν πρόλαβε να φθαρεί καθώς δεν πρόλαβε ούτε την ολοκλήρωση (σωματικά και ψυχολογικά) να γνωρίσει. Για την Κάντυ ο Τέρυ ήταν ευτυχία, δίπλα του ένιωθε ασφάλεια. Αντίθετα αυτή που υποφέρει είναι η Σουζάνα γιατί αυτή μένει σε μία σχέση που φέρνει δυστυχία και στην ίδια και στον (κατά φαντασίαν) σύντροφος της. Μπορείς να ανησυχήσεις για αυτήν...

Γιαυτο και η ερωτηση μου, τι ειναι αυτο που ψυχολογικα και βιολογικα ωθει ορισμενες γυναικες να αναζητουν τετοιες προβηματικες/προβληματισμενες περιπτωσεις. Ειναι αποριας αξιο που η ιστορια αυτη τραβηξε και τοσο οταν η Καντυ ειχε διπλα της εναν υπεροχο αντρα σαν τον Αλμπερτ.

Μα πραγματικά βρε Geo; δεν έχεις δει ποτέ σου καυγάδες εφήβων; εμένα οι συμμαθητές μου στο λύκειο πλακώνονταν για πιο ασήμαντες αφορμές, δεν έχεις δει παιδιά που αναζητούν λύσεις στο καπνό και στο οινόπνευμα όταν μαλώνουν με τους γονείς τους ή φεύγουν από τα σπίτια τους. Τι σημαίνει αυτό οτι είναι μία ζωή καταδικασμένοι; Ίσα-ίσα που αυτοί οι άνθρωποι που περνάνε δυσκολίες γίνονται πιο δυνατοί και πιο ευγνώμονες απένταντι στα καλά της ζωής. Και τι πάει να πει υπέροχος άντρας; Υπάρχει αυτός ο ένας ο μοναδικός ο αλάνθαστος; Σε ενοχλεί το παραμύθι του "κακού παιδιού" που αλλάζει για τον έρωτα μίας γυναίκας και δεν σε ενοχλεί το παραμύθι του Μr Perfect με τα πριγκιπόπουλα όπου οι γυναίκες αναζητούν και κατά τον τρόπο βλέπουν την ευτυχία να περνάει μπροστά από τα μάτια τους αλλά δεν την αναγνωρίζουν;

Τι της προσφερε ο Τερρυ περα απο μια ευκαιρια να κανει αγαθοεργια, εξαλλου δεν περασαν και πολυ καιρο μαζι ουτε εκαναν και τιποτα το ιδιαιτερα συντροφικο περα απο ενα χορο, ενα κατσιασμενο φιλι και περιπατους στις κοιλαδες της Σκωτιας... η Καντυ μαλλον πασχει απο το "συνδρομο του σωτηρα" καθως και αυτο του "Λεωνιδα", το οποιο υποθετω ειναι κατι που η ιαπωνικη κουλτουρα το περναει εμμεσα στο γυναικειο πληθυσμο της χωρας τους.

Ο έρωτας είναι μυστήριο και όπως είπε και ο Μοrrison; (προβληματικός και προβληματισμένος) Ο έρωτας είναι η απάντηση και όπως είπε και ο Σιοράν, ο οργασμός δεν υπήρξε ποτέ φιλοσοφικό γεγονός. Και σημασία δεν έχει η ποσότητα αλλά η ένταση, γιατί αν το ζήσεις 2 χρόνια ή ένα λεπτό το συναίσθημα είναι ακέραιο. Και στο κάτω-κάτω ο Τέρυ θυσιάστηκε και έφυγε στο Κολλέγιο, ο Τέρυ την βοήθησε να ξεπεράσει τους δικούς της προβληματισμούς (το θάνατο του Άντονυ) και να δει τον κόσμο πιο όμορφο (ατάκα από το manga όπου όλα της φαίνονται πιο φωτεινά και πιο καθαρά). Κια αυτό που λες εσύ αγαθοεργία και την Κάντυ ήταν μία από τις πιο τραυματικές της εμπειρίες, δεν νομίζω η ίδια να συμφωνούσε μαζί σου.

Παντως στο θεμα το αρχικο, νομιζω πως συμφωνω με την Αργουην. Ο Τερρυ εκανε δυσκολες επιλογες και ποιος ξερει πως θα αντιδρουσε ο καθενας μας, αλλα παντως οι αποφασεις ηταν βασικα δικες του.

Ο προβολέας, η Σούζι με τον παρανοικό έρωτα της και το τραγικό ατύχημα δεν ήταν επιλογές του. Αυτά καθόρισαν την συνέχεια.

Χμμ... σαν πολυ πολεμικη μου φαινομαι σημερα, μαλλον ειναι η καταραμενη μου η γριππη!!!

Περαστικά, σου εύχομαι γρήγορη και εύκολη ανάρρωση.

 

[Juanita]

Εγώ τώρα να γράψω πως με κάλυψε η Juliet ή θα νομίζετε πως άλλαξα στρατόπεδο;;;; :xm:

 

[geobacter73]

Συγγνωμη,

εγω σκεφτομουν σχεσεις ενηλικων οχι εφηβικα καυγαδακια

Δε συμφωνω με ολα οσα λες ομως ειμαι πολυ ευτυχης που βρηκες χρονο να απαντησεις με πολυ ενδιαφερουσες ιδεες.

Γιατι ειναι καποιος εγκληματιας; Αν εχει ο δρομος παγο και σκοτωσω καποιον, δεν το εκανα επιτηδες αλλα ο αλλος πεθανε και δεν ξαναγυριζει. Δε χρειαζονται προβληματισμοι για να γινει το κακο. Αν μια μερα πιω ενα ποτηρι παραπανω (και αντε να πουμε πως γενικα δεν πινω) και πατησω την κορη σου, αντε βρες το κουραγιο να μου πεις πως ηταν κατα λαθος και στο βαθος ειμαι καλη ψυχη.

Αυτο που λεω ειναι πως υπαρχουν οι προθεσεις και οι πραξεις. Εγω μετραω κυριως τις πραξεις γιατι αυτο βλεπω. Οι προθεσεις ειναι στο μυαλο του καθενα το οποιο αδυνατω να διαβασω. Και αυτο κανει και ο νομος. Το καλο και το κακο ειναι σχετικα, οι πραξεις ομως ειναι το που βασιζεται κανεις αναγκαστικα (δε λεω αν ειναι σωστο η οχι, αλλα ετσι ειναι). Μπορει εσενα να σου φαινεται φρικιαστικο να βαλεις μπομπες πανω σου και να σκοτωσεις κοσμο σε ενα αεροπλανο, αλλα προφανως πολλοι δεν το βλεπουν ετσι. Και μπορει (κατα γενικη ομολογια) να ειναι και πολυ καλα και ευγενικα και ηθικα ατομα συμφωνα με την κουλτουρα τους.

Ναι, σιγουρα η Καντυ ονειρευοταν διαφορα με τον Τερρυ - ονειρευοταν γιατι στην πραγματικοτητα δεν υπηρχαν και πολλα για να βασισει τη σχεση πανω. Ο δικος μου ο προβληματισμος εχει να κανει με το πως ξεκινησε αυτη η σχεση, δηλ. τι του βρηκε η Καντυ εξαρχης και ασχοληθηκε καθως κατα τη δικη της ομολογια ηταν αγενης, απαισιος κλπ κλπ (ΔΕΝ ητανε, αλλα η συμπεριφορα του δημιουργουσε αυτη την εντυπωση). Γιαυτο σου λεω για το συνδρομο του σωτηρα, αμεσως βρεθηκε η υποσυνειδητη ευκαιρια να "σωσει" καποια ψυχη. Ειναι πολυ κοινο χαρακτηριστικο αυτο ανθρωπων σε νοσοκομειακα επαγγελματα παρεμπιπτοντως.

Σιγουρα ολοι χρειαζομαστε ενα φιλικο σπρωξιμο που και που (απλως δε χρειαζεται να το παντρευτουμε κιολας!)

 

[juliet]

Συγγνωμη,

εγω σκεφτομουν σχεσεις ενηλικων οχι εφηβικα καυγαδακια

Κάτσε βρε Geo γιατί με μπέρδεψες για την Κάντυ δεν μιλάμε ή μιλάς γενικά και θεωρητικά γιατί στην Κάντυ όλη η ιστορία στην εφηβεία τους διαδραματίζεται, ακόμα και όταν τελειώνει στην εφηβεία τους αφήνει, κανένας τους δεν είναι στην εποχή της νεότητας που αρχίζει στα 21 (αν θυμάμαι καλά). Η Κάντυ είναι στην ηλικία των 16-17 (στο τέλος) και Τέρυ στα 18-19.

Δε συμφωνω με ολα οσα λες ομως ειμαι πολυ ευτυχης που βρηκες χρονο να απαντησεις με πολυ ενδιαφερουσες ιδεες.

Ευχαρίστησις μου... #)

Γιατι ειναι καποιος εγκληματιας; Αν εχει ο δρομος παγο και σκοτωσω καποιον, δεν το εκανα επιτηδες αλλα ο αλλος πεθανε και δεν ξαναγυριζει. Δε χρειαζονται προβληματισμοι για να γινει το κακο. Αν μια μερα πιω ενα ποτηρι παραπανω (και αντε να πουμε πως γενικα δεν πινω) και πατησω την κορη σου, αντε βρες το κουραγιο να μου πεις πως ηταν κατα λαθος και στο βαθος ειμαι καλη ψυχη.

Στην περίπτωση μας είναι κάποιος εγκληματίας; no, άρα δεν υπάρχει και καμία πρόθεση εφόσον δεν υπάρχει και έγκλημα.

Αυτο που λεω ειναι πως υπαρχουν οι προθεσεις και οι πραξεις. Εγω μετραω κυριως τις πραξεις γιατι αυτο βλεπω. Οι προθεσεις ειναι στο μυαλο του καθενα το οποιο αδυνατω να διαβασω. Και αυτο κανει και ο νομος. Το καλο και το κακο ειναι σχετικα, οι πραξεις ομως ειναι το που βασιζεται κανεις αναγκαστικα (δε λεω αν ειναι σωστο η οχι, αλλα ετσι ειναι). Μπορει εσενα να σου φαινεται φρικιαστικο να βαλεις μπομπες πανω σου και να σκοτωσεις κοσμο σε ενα αεροπλανο, αλλα προφανως πολλοι δεν το βλεπουν ετσι. Και μπορει (κατα γενικη ομολογια) να ειναι και πολυ καλα και ευγενικα και ηθικα ατομα συμφωνα με την κουλτουρα τους.

Κανένας δεν καταδικάζεται για τις προθέσεις τους αυτό είναι σίγουρο...

Ναι, σιγουρα η Καντυ ονειρευοταν διαφορα με τον Τερρυ - ονειρευοταν γιατι στην πραγματικοτητα δεν υπηρχαν και πολλα για να βασισει τη σχεση πανω. Ο δικος μου ο προβληματισμος εχει να κανει με το πως ξεκινησε αυτη η σχεση, δηλ. τι του βρηκε η Καντυ εξαρχης και ασχοληθηκε καθως κατα τη δικη της ομολογια ηταν αγενης, απαισιος κλπ κλπ (ΔΕΝ ητανε, αλλα η συμπεριφορα του δημιουργουσε αυτη την εντυπωση). Γιαυτο σου λεω για το συνδρομο του σωτηρα, αμεσως βρεθηκε η υποσυνειδητη ευκαιρια να "σωσει" καποια ψυχη. Ειναι πολυ κοινο χαρακτηριστικο αυτο ανθρωπων σε νοσοκομειακα επαγγελματα παρεμπιπτοντως.

Ναι με ρωτάς γιατί ο έρωτας; Σου απαντάω " ο έρωτας δεν θέλει φροντιστήριο, δεν είναι φιλολοι, είναι μυστήριο, κτυπάει κατευθείαν με το ένστικτο, παιδί μου ευαίσθητο" που λέει και το άσμα του Κραουνάκη. Δεν υπάρχει απάντηση.

Η Κάντυ ερωτεύτηκε τον δυναμισμό του (όταν την βοήθησε με τον Νηλ), το χαμόγελο και το γέλιο του (όταν τον βρήκε να γελάει με τον Άλμπερτ), ερωτεύτηκε τα όνειρα και τη θέληση του να τραβήξει τον δικό του δρόμο και να είναι αληθινός στη ζωή του (και πόσοι το έκαναν αυτό; μόνο ο Τέρυ, η Κάντυ και ο Άλμπερτ). Και ποτέ πήρε τη θέση του σωτήρα στη ζωή του Τέρυ; (άλλωστε ο Τέρυ δεν ήθελε σωτήρες).

Αληθινού σωτήρα που να προσπαθήσει δηλαδή να τον επαναφέρει στον ίσιο δρόμο; όχι να του πει: Κακώς δεν μιλάς στην μαμά σου, εγώ δεν είχα ποτέ μαμά! Ποτέ! γιατί δεν υπήρχε πραγματικός λόγος, μια χαρά ήταν ο Τέρυ, εσωστρεφής ήταν και προβληματισμένος γύρω από τη ζωή του και τις σχέσεις του με τους γονείς του, οτι είναι δηλαδή ένα παιδί στην εφηβεία σήμερα.

'Ισα-ισα που ο Τέρυ τη σώζει ρεαλιστικά όχι απλώς ψυχολογικά στο Λονδίνο από καταστάσεις (Νηλ, τα αγόρια που την ακολουθούσαν στο δάσος, την αποβολή, τη λύπη από τον Άντονυ, το πέσιμο από το δέντρο, στο ανιμέ από την ξαφνική παγίδα της Ελίζας στη γιορτή του Μάη, από την απόφαση της αδελφής Grey να την αφήσει το καλοκαίρι στο σχολείο). Την φροντίζει και ας μην γνωρίζει αυτή το λόγο ακόμα. Ακόμα και την Ελίζα που πνίγεται (αυτή ειδικά έπρεπε να την αφήσει εκεί που ήταν αλλά..)

Λες τώρα να μην τον ερωτευόταν επειδή έριχνε κανένα καυγά με τον Άρτσι και έσπαγε τα νεύρα της αδελφής Grey ή επειδή δεν ήθελε να μιλήσει στην μητέρα του και της κράταγε μούτρα;

:flower: