Θα σ' αγαπώ ως την τελευταία στιγμή / Ως την τελευταία στιγμή (1972)

nick

nick

RetroNuts!
Joined
12 Ιουλ 2009
Μηνύματα
1.623
Αντιδράσεις
542
Προβολή συνημμένου 38983 Προβολή συνημμένου 38984

Θα σ' αγαπώ ως την τελευταία στιγμή / Ως την τελευταία στιγμή (1972)


Retrodb: http://retrodb.gr/wiki/index.php/Ως_την_τελευταία_στιγμή

Τίτλος:Θα σ'αγαπώ ως την τελευταία στιγμή ή Ως την τελευταία στιγμή (1972)

Μια αισθηματική/δραματική περιπέτεια σε σενάριο Γιάννη Μαρή και σκηνοθεσία Μάριου Ρετσίλα που προβλήθηκε το 1972. Τον επόμενο χρόνο(1973) ο Μάριος Ρετσίλας θα γυρίσει τα Δίκτυα της Αράχνης και το αμέσως επόμενο έτος (1974) τις ταινίες Ο Γυιός μου ο Στέφανος και την ταινία Οκέι Φίλε με την Κάτια Δανδουλάκη.

Διάρκεια 100΄

Εισητήρια: 122.062

Μουσική:Γιώργος Πάρις

Παραγωγή:Art Films (James paris)

Ηθοποιοί:Κάτια Δανδουλάκη, Χρήστος Πολίτης, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Γωγώ Ατζολετάκη,Στέφανος Στρατηγός,Γιάννης Κατράνης,Λάζος Τερζάς,Ειρήνη Δογάνη, Δήμητρης Τσούτσης

Υπόθεση:Λίγο μετά την Κατοχή, ο επιχειρηματίας Κωσταντίνος Μαυρολέων, πλησιάζει τον ξεπεσμένο αριστοκράτη και επαγγελματία χαρτοπαίχτη Αλέκο Καλλέργη και του προτείνει να τον νοικιάσει για τρεις μήνες, έναντι ενός μεγάλου ποσού. Ο Αλέκος στην αρχή παραξενεύεται, αφού όμως του εξηγήσει ο Μαυρολέων, τελικά θα δεχτεί. Η κόρη του Μαυρολέοντα, Όλγα, στην αρχή του πολέμου γνωρίστηκε με τον αξιωματικό του στρατού Δήμο Φωκά ο οποίος λίγο αργότερα σκοτώθηκε, αλλά ο πατέρας της της είπε ότι πιάστηκε αιχμάλωτος. Η Όλγα είναι βαριά άρρωστη και θα πεθάνει σε τρεις μήνες. Ο Μαυρολέων σκέφτηκε να της χαρίσει λίγες στιγμές ευτυχίας, μιας και ο Αλέκος μοιάζει καταπληκτικά με τον Δήμο. Η κόρη του, αν και υποπτεύεται την απάτη, δέχεται τον άντρα κοντά της, για να τελειώσει τη ζωή της με την απατηλή αίσθηση της παρουσίας του ανθρώπου που κάποτε αγάπησε.

Σύντομα οι τίτλοι και σκηνές. Ας ενημερωθεί και η retro db
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πολύ όμορφη ταινία πραγματικά! Τελευταία προβολή της πρέπει να ήτανε από το MEGA με το παλιό του σήμα ακόμα.
 
Το βιβλιο του Γιαννη Μαρη στο οποιο βασιζεται η ταινια ειναι το Μεγαλο Παιχνιδι.
 
καλή ταινία αν και προβλέψιμη...
 
Η Ιωάννα που έγινε Όλγα

Ο πόλεμος του 1897 που έγινε πόλεμος του 1940 (κι αμέσως το τσιφλίκι και οι ληστές ηχούν εκτός εποχής)

Η εντελώς ακατανόητη αλλαγή της πλοκής που μας στέρησε (εκτός από το χάπι εντ :p ) την άκρως ενδιαφέρουσα εξέλιξη με την "νεκρανάσταση" του αρραβωνιαστικού, την παρουσία της "γιαγιάς" από τη Λαμία, την επιστροφή του υπέροχου κυρίου Ολύμπιου (αυτός ο γραμματέας υπήρχε καν στη σειρά; Στο βιβλίο ήταν η πιο απολαυστική παρουσία) και τόσα άλλα.

Κοντολογίς, ένα από τα καλύτερα βιβλία του Μαρή έγινε μία μετριότατη ταινία :(

Κρίμα κι άδικο γιατί τόσο η Δανδουλάκη όσο κι ο Πολίτης το "είχαν" με τους ρόλους τους.
 
Αξιοπρεπής παραγωγή. Ο καλύτερος (μαζί με τον "Παπαφλέσσα") ρόλος της Κάτιας Δανδουλάκη στο σινεμά. Πολύ καλοί και ο Στέφανος Στρατηγός και ο Χρήστος Πολίτης. Μεγάλες αλλαγές σε σχέση με το μυθιστόρημα του Γιάννη Μαρή.
 
Φίλε Nick πρίν βάλεις βίντεο τσέκαρε τα αν παίζουν. Και αυτό όπως και κάποια άλλα "δεν είναι διαθέσιμα"... :xm:

Γράψε λάθος αυτό παίζει.... #)
 
την ταινια δεν την ειδα ποτε αλλα βρηκα 2 αποσπασματα :

 
Η ταινία μεταδόθηκε πολύ πρόσφατα από την ΕΤ 3. Στα όσα είχα γράψει παλαιότερα, προσθέτω ένα ακόμη ατού: την πολύ ωραία έγχρωμη φωτογραφία.
 
Ως την τελευταία στιγμή [1972]

Χθες τη νυχτα στην ΕΤ3 επεσα επανω στην συγκεκριμενη ταινια.

Δεν μπορω να πω οτι μου αρεσε αλλα κατι η περιεργεια, κατι οτι δεν ειχε κατι αλλο η τηλεοραση εκεινη τη στιγμη, κατσαμε και την παρακολουθησαμε.

Το στορυ εν ολιγοις εχει ως εξης.

Ειμαστε λιγο μετα την κατοχη. Ενας πλουσιος (Στεφανος Στρατηγος) μαθαινει οτι η κορη του (Κατια Δανδουλακη) εχει τρεις μηνες ζωης και "νοικιαζει" εναν ξεπεσμενο αριστοκρατη (Χρηστο Πολιτη) που μοιαζει στον νεκρο αραβωνιαστικο της (!!!) για να την χαρισει ευχαριστες στιγμες.

Το σεναριο πασχει (παρολο που υπογραφει ο Γιαννης Μαρης...βασισμενος στο βιβλιο του Το Μεγαλο Παιχνιδι), η σκηνοθεσια πασχει, η υποκριτικη πασχει.

Μου εκανε εντυπωση το ποσο φρικτα ρουχα φορουσαν (κυριως ο Πολιτης). Απιστεφταμπλ!

Ο Παπαμιχαηλ κανει ενα περασμα σαν γιατρος αλλα νομιζω οτι ειναι η χειροτερη (στα ορια του αστειου) κινηματογραφικη του εμφανιση.

Στα καλα. Ο Στεφανος Στρατηγος παρα το φρικτο μακιγιαζ ειναι εξαιρετικος στο ρολο του! Πολυ καλη η μουσικη υποκρουση και η φωτογραφια.

 
Ε καλα.....τα ρουχα που φοραγαν οι ηθοποιοι στην ταινια ειναι περισσοτερο των αρχων του '70 παρα των αρχων του '40, γι' αυτο δε σου αρεσαν Wally.

Τα χρονια εκεινα, οταν ηθελαν να φτιαξουν μια ταινια εποχης παρεμεναν ιδιαιτερα πιστοι στο ντυσιμο που επικρατουσε τοτε και αυτο συνεβαινε επειδη η μοδα τοτε ηταν τοσο μα τοσο επιτακτικη, που δυσκολα ξεφευγε κανεις απ' αυτην.

Μην ανησυχεις, δεν ειναι τιποτα. Ειναι το κιτσαριο του 1970.

Το τριο Πολιτης - Δανδουλακη - Ατζολετακη ειναι ενα μπουκετο απο λουλουδια. Τρια νεα παιδια, φρεσκα και αφθαρτα ακομη με μοναδικο οπλο το ταλεντο και τα πρωτα δροσερα τους νιατα που ξερουν να στεκονται μπροστα στο φακο καλυτερα απο καποιους αλλους ηθοποιους γνωστους και φτασμενους.

Κατα τα αλλα, η ταινια ειναι εξοχα φωτογραφημενη, εχει αξιοπρεπεις ερμηνειες (οχι απο ολους δυστυχως) ατμοσφαιρα (σημαντικο στοιχειο για μενα) και υπεροχη μουσικη που παρεμβαινει γλυκα στα πιο καιρια σημεια της.

Κυριως ομως ειναι μια ταινια πολυ ξεχωριστη, πολυ ιδιαιτερη, με μια ματια διαφορετικη απο αυτη που επικρατουσε στον κινηματογραφικο συρφετο των πρωτων χρονων του '70.
 
Δεν ήταν κακή, αν και πρόχειρα γυρισμένη. Και βέβαια το σενάριο, θύμιζε πολύ το αριστούργημα του Δαλιανίδη, "Χωρίς ταυτότητα". Φυσικά και αυτό το είχε γράψει ο Γιάννης Μαρής, άρα είδαμε μια παραλλαγή του θέματος
 
Το μονο κοινο που ειχε με το αλλο βιβλιο του Μαρη (και ταινια του Δαλιανιδη αργοτερα) ειναι το στοιχειο της οικειοποιησης της ταυτοτητας ενος αλλου απο τον πρωταγωνιστη. Κατα τα αλλα, εχουν πολλες και τεραστιες διαφορες.

Το Μεγαλο Παιχνιδι πανω στο οποιο βασιστηκε το Ως την Τελευταια Στιγμη και το Χωρις Ταυτοτητα δεν ειναι οι μοναδικες περιπτωσεις οπου ο Μαρης χρησιμοποιησε αυτο το στοιχειο. Το ξανασυναντουμε στο Ζητημα Εμπιστοσυνης και στο Ιντερμετζο και δεν αποκλειεται και αλλου, καθως ο συγγραφεας εδειχνε να του εχει ιδιαιτερη προτιμηση. Κατι σαν την προτιμηση που ειχε η Αγκαθα Κριστι στις κρυφες συγγενειες!
 
bambinella 100 είπε:
Το μονο κοινο που ειχε με το αλλο βιβλιο του Μαρη (και ταινια του Δαλιανιδη αργοτερα) ειναι το στοιχειο της οικειοποιησης της ταυτοτητας ενος αλλου απο τον πρωταγωνιστη. Κατα τα αλλα, εχουν πολλες και τεραστιες διαφορες.Το Μεγαλο Παιχνιδι πανω στο οποιο βασιστηκε το Ως την Τελευταια Στιγμη και το Χωρις Ταυτοτητα δεν ειναι οι μοναδικες περιπτωσεις οπου ο Μαρης χρησιμοποιησε αυτο το στοιχειο. Το ξανασυναντουμε στο Ζητημα Εμπιστοσυνης και στο Ιντερμετζο και δεν αποκλειεται και αλλου, καθως ο συγγραφεας εδειχνε να του εχει ιδιαιτερη προτιμηση. Κατι σαν την προτιμηση που ειχε η Αγκαθα Κριστι στις κρυφες συγγενειες!
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
πολυ ενδιαφερουσες οι πληροφοριες σου bambinella σχετικα με το κοινο στοιχειο που συναντα κανεις στις ταινιες αυτες :thanx2: :thanx2: :thanx2: :thanx2: :thanx2: :thanx2:
 
Wally είπε:
Ο Παπαμιχαηλ κανει ενα περασμα σαν γιατρος αλλα νομιζω οτι ειναι η χειροτερη (στα ορια του αστειου) κινηματογραφικη του εμφανιση.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Καλά γέλασα πάρα πολύ με το πέρασμα του Παπαμιχαήλ! Θα συμφωνήσω με τα λεγόμενα σου πάντως!

Προσωπικά η ταινία δεν μου άρεσε καθόλου που την είδα πρόσφατα στην Ερτ3 ( και το πέτυχα και τυχαία μάλιστα ). Το βιβλίο το θυμόμουν εντελώς διαφορετικό και μου είχε αρέσει πολύ και θα ήθελα να δω κάτι βασισμένο περισσότερο σε αυτό. Αλλά και σαν δραματική ταινία μελό δεν μου άρεσε σε γενικές γραμμές.
 
636.jpg
636.jpg
 
Πρέπει να είναι από τα πρώτα δημοσιεύματα της κάτιας. Περιοδικό και έτος παρακαλώ;
 
Ουτε εμφανισις, και κυριως ουτε μακιγιαζ εποχης 1945 - 46. Δεν τονιζονταν τα ματια τοσο πολυ τοτε, με τονους μασκαρα και ψευτικες βλεφαριδες αυτου του τυπου.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα