Playmolover
RetroMaNiaC
- Joined
- 3 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 569
- Αντιδράσεις
- 162
Άλλο ένα μεγάλο «θύμα» της οικονομικής κρίσης στους «ρυθμούς» της οποίας «χορεύει» όλη η Ευρώπη και όχι μόνο φυσικά, είναι και ένας «χώρος» που στα παιδικά μας μάτια φάνταζε ως…. «παράδεισος» διασκέδασης αλλά και γνώσης!
Ο λόγος φυσικά για τα… «περίπτερα»!
Στατιστικά, στην επαρχία τουλάχιστον που ζω, δύο περίπτερα κάθε χρόνο σταματούν να φέρνουν περιοδικά καθώς η ζήτηση πέφτει κατακόρυφα. Πολύ περισσότερα περίπτερα κάθε χρόνο «κόβουν» τις Αθηναϊκές εφημερίδες, λόγω μη ζήτησης επίσης, και κρατούν, εάν υπάρχουν, τις τοπικές που και ζήτηση έχουν και οι τιμές τους είναι πολύ μικρότερες.
Το περίπτερο «βιβλιοθήκη» τείνει να εξαφανιστεί…
Ποιος από εμάς δεν θυμάται άραγε να τραβάμε από το χέρι τον μπαμπά ή τη μαμά επιστρέφοντας από το σχολείο ή τα ψώνια για να μας αγοράσουν το «πολυπόθητο» Μίκυ – Μάους ή την Περιπέτεια ή οποιοδήποτε άλλο έντυπο της εποχής με το οποίο χτίσαμε… τους «χάρτινους κόσμους» μας μέσα στους οποίους ήμασταν άλλοτε βασιλιάδες, άλλοτε ιππότες, άλλοτε καουμπόης, άλλοτε υπερ-ήρωες;
Δεν μπορώ να φανταστώ το πώς σαν γονιός (αν με αξιώσει ο Θεός να γίνω) θα κρατάω το χέρι του παιδιού μου μπροστά από ένα «γυμνό» περίπτερο, ένα περίπτερο στο οποίο θα θυμάμαι το κλάμα που είχα ρίξει όταν η ευγενική κυρία που το είχε μου είπε… «Δεν έχω άλλο Μίκυ Μάους, τα πήραν όλα τα άλλα παιδάκια»!
Ρε λες απλά να γερνάω και να αρχίζω να παραξενεύω;
Playmolover
Ο λόγος φυσικά για τα… «περίπτερα»!
Στατιστικά, στην επαρχία τουλάχιστον που ζω, δύο περίπτερα κάθε χρόνο σταματούν να φέρνουν περιοδικά καθώς η ζήτηση πέφτει κατακόρυφα. Πολύ περισσότερα περίπτερα κάθε χρόνο «κόβουν» τις Αθηναϊκές εφημερίδες, λόγω μη ζήτησης επίσης, και κρατούν, εάν υπάρχουν, τις τοπικές που και ζήτηση έχουν και οι τιμές τους είναι πολύ μικρότερες.
Το περίπτερο «βιβλιοθήκη» τείνει να εξαφανιστεί…
Ποιος από εμάς δεν θυμάται άραγε να τραβάμε από το χέρι τον μπαμπά ή τη μαμά επιστρέφοντας από το σχολείο ή τα ψώνια για να μας αγοράσουν το «πολυπόθητο» Μίκυ – Μάους ή την Περιπέτεια ή οποιοδήποτε άλλο έντυπο της εποχής με το οποίο χτίσαμε… τους «χάρτινους κόσμους» μας μέσα στους οποίους ήμασταν άλλοτε βασιλιάδες, άλλοτε ιππότες, άλλοτε καουμπόης, άλλοτε υπερ-ήρωες;
Δεν μπορώ να φανταστώ το πώς σαν γονιός (αν με αξιώσει ο Θεός να γίνω) θα κρατάω το χέρι του παιδιού μου μπροστά από ένα «γυμνό» περίπτερο, ένα περίπτερο στο οποίο θα θυμάμαι το κλάμα που είχα ρίξει όταν η ευγενική κυρία που το είχε μου είπε… «Δεν έχω άλλο Μίκυ Μάους, τα πήραν όλα τα άλλα παιδάκια»!
Ρε λες απλά να γερνάω και να αρχίζω να παραξενεύω;
Playmolover
