Ιστορίες από το Ντομινό

Σιγά τον πρίγκηπα... οι Ορσίνι υπήρξαν πράγματι μια μεγάλη οικογένεια ευγενών σε μερικούς από τους οποίους είχε απονεμηθεί και πριγκηπικός τίτλος (χωρίς να έχουν σχέση με βασιλικές οικογένειες) ενώ έβγαλε και μπόλικους πάπες και καρδινάλιους, αλλά τα μεγαλεία τους είχαν τελειώσει αιώνες πριν τον Φίλιππο. Θέλω να πω, να ήταν ας πούμε γιος του τελευταίου βασιλιά της Ιταλίας θα έλεγες έχει κάποια σημασία το πριγκηπιλίκι έστω και έκπτωτο. Αλλά πόσες γενιές πια κρατάει η επίδραση των περασμένων μεγαλείων? Χώρια που, λόγω του σκανδάλου της σχέσης τους (παντρεμένοι κι οι δυο έλα σε παρακαλώ) και κάποιων φημολογούμενων αποπειρών αυτοκτονίας ο Πάπας αφαίρεσε τον πριγκηπικό τίτλο από τον Φίλιππο και το σόι του (ήταν τίτλος που είχε απονεμηθεί από κάποιον παλιό πάπα οπότε πάπας δίνει, πάπας παίρνει). Δηλαδή ακόμη κι αυτό το γιαλατζί πριγκηπιλίκι το έχασε.

Ο όρος "καλλιτέχνιδα" πάντως χρησιμοποιείται πολύ καταχρηστικά, διότι ποια σχέση είχαν οι διάφορες στάρλετ στυλ Belinda Lee ή νεαρής Ζαζά Γκαμπόρ με καλές τέχνες? Εκτός αν μιλάμε για τέχνη σαν της Βαρβάρας του παλιού τραγουδιού που είχε τέχνη είχε χάρη ν' αγκιστρώνει κάθε ψάρι, διότι αυτή την τέχνη την κατείχαν καλά, από πλούσιο σύζυγο σε πλούσιο γκόμενο πηγαίνανε. Η Belinda Lee είχε γεννηθεί το 1935. Οι νύχτες της Λουκρητίας Βοργία ήταν ταινία του 1959, και η 24χρονη (όπως θα γράφανε έλληνες δημοσιογράφοι) ήδη είχε πλούσιο βιογραφικό - γάμο στα 20 με φωτογράφο που την προωθούσε για σεξοβόμβα, διάσταση από τον σύζυγο, και σχέσεις με διάφορους παντρεμένους διότι ο Ορσίνι δεν είχε αποκλειστικότητα. Και οι ταινίες της αριστουργήματα της 7ης τέχνης σαν αυτή.
 
Πίσω
Μπλουζα