gademosauros
Retro Member
- Joined
- 2 Ιουν 2013
- Μηνύματα
- 174
- Αντιδράσεις
- 26
Πολιτικο-δραματικό-κοινωνική ταινία του 1962, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ρίτσαρντ Κόντον. Όχι ιδιαίτερα γνωστή ταινία, οι περισσότεροι, όπως εγώ, την έμαθαν από την δεύτερη ταινία του 2004, με τον Ντένζελ Ουάσιγκτον.
Ο αγγλικός τίτλος ήταν κοινός και για τις δυο ταινίες. Στα ελληνικά όμως, ο τίτλος για την ταινία του 1962 ήταν το αλλόκοτο «Κάτω από έναν άλλο ήλιο». Για την ταινία του 2004 ήταν «ο άνθρωπος της Μαντζουρίας». Η υπόθεση είναι αρκετά διαφορετική στις δυο ταινίες με αποτέλεσμα η δεύτερη ουσιαστικά να είναι όχι απλώς remake αλλά re-imagining του μυθιστορήματος, που λέει κι η βίκι.
Προσωπικά μου άρεσε. Δεν μπορώ να πω ότι τρελαθηκα, αλλά μπορώ να πω ότι τα είχε όλα. Φαντάζομαι για τα δεδομένα εκείνης της εποχής η ταινία πρέπει να ήταν κάτι συγκλονιστικό.
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Manchurian_Candidate_%281962_film%29
Εντύπωση μου έκανε το περίστροφο με σιγαστήρα με το οποίο ο πρωταγωνιστής δολοφονεί τον Τζόρνταν και την κόρη του, πράγμα το οποίο δεν γίνεται βέβαια. Υπήρχαν την εποχή εκείνη πιστόλια με σιγαστήρες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο σενάριο, άγνωστο γιατί επέλεξαν αυτή την άκυρη λύση, εντυπωσιασμός ίσως;
http://www.imfdb.org/wiki/Manchurian_Candidate,_The_%281962%29#Colt_Official_Police
http://en.wikipedia.org/wiki/Revolver#Use_with_suppressors
Επίσης κάτι άλλο που κάνει εντύπωση στην ταινία είναι οι έντονες αντικομμουνιστικές κορώνες από κάποιους πρωταγωνιστές, ιδιαίτερα σε πολιτικό επίπεδο, που θυμίζει σαφώς την περίοδο του Μακαρθισμού, πολύ λίγα χρόνια πριν, άλλωστε η πλοκή τοποθετείται λίγο μετά τον πόλεμο της Κορέας, δηλαδή στο απόγειο του Μακαρθισμού. Χαρακτηριστικός ο παρακάτω διάλογος μεταξύ του Ρέιμοντ Σο και της μάνας του:
-I've got a job at a newspaper. Research assistant to Mr. Holborn Gaines.
-Holborn Gaines? That communist?!
-He's not a communist mother. As a matter of fact, he's a republican!
-But... the terrible things he's written about Johnny! (<---ο πατριός του και γερουσιαστής-μαριονέτα)
και επίσης μεταξύ του Σο και του γερουσιαστή Τζόρνταν, μέλλοντα πεθερού του:
-My name is Thomas Jordan. Senator Thomas Jordan.
-The communist?
-Well... one of your mother's more endearing traits, is a tendency to refer to anyone who disagrees with her about anything as a communist.
Στην ταινία του 2004 δεν υπάρχουν βέβαια τέτοιες αναχρονιστικές πλέον κορώνες, κι ο αντίπαλος είναι μια evil mega corporation που ελέγχει τους πάντες σαν μαριονέτες, πότε με το χρήμα, πότε με τη βία. Και στις δυο περιπτώσεις όμως, ο σκοπός είναι ο ίδιος, κάποιος τρίτος να αποκτήσει τον δικό του, προσωπικό πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών για να προωθήσει στη συνέχεια τα δικά του σχέδια.
Ο αγγλικός τίτλος ήταν κοινός και για τις δυο ταινίες. Στα ελληνικά όμως, ο τίτλος για την ταινία του 1962 ήταν το αλλόκοτο «Κάτω από έναν άλλο ήλιο». Για την ταινία του 2004 ήταν «ο άνθρωπος της Μαντζουρίας». Η υπόθεση είναι αρκετά διαφορετική στις δυο ταινίες με αποτέλεσμα η δεύτερη ουσιαστικά να είναι όχι απλώς remake αλλά re-imagining του μυθιστορήματος, που λέει κι η βίκι.
Προσωπικά μου άρεσε. Δεν μπορώ να πω ότι τρελαθηκα, αλλά μπορώ να πω ότι τα είχε όλα. Φαντάζομαι για τα δεδομένα εκείνης της εποχής η ταινία πρέπει να ήταν κάτι συγκλονιστικό.
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Manchurian_Candidate_%281962_film%29
Εντύπωση μου έκανε το περίστροφο με σιγαστήρα με το οποίο ο πρωταγωνιστής δολοφονεί τον Τζόρνταν και την κόρη του, πράγμα το οποίο δεν γίνεται βέβαια. Υπήρχαν την εποχή εκείνη πιστόλια με σιγαστήρες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο σενάριο, άγνωστο γιατί επέλεξαν αυτή την άκυρη λύση, εντυπωσιασμός ίσως;
http://www.imfdb.org/wiki/Manchurian_Candidate,_The_%281962%29#Colt_Official_Police
http://en.wikipedia.org/wiki/Revolver#Use_with_suppressors
Επίσης κάτι άλλο που κάνει εντύπωση στην ταινία είναι οι έντονες αντικομμουνιστικές κορώνες από κάποιους πρωταγωνιστές, ιδιαίτερα σε πολιτικό επίπεδο, που θυμίζει σαφώς την περίοδο του Μακαρθισμού, πολύ λίγα χρόνια πριν, άλλωστε η πλοκή τοποθετείται λίγο μετά τον πόλεμο της Κορέας, δηλαδή στο απόγειο του Μακαρθισμού. Χαρακτηριστικός ο παρακάτω διάλογος μεταξύ του Ρέιμοντ Σο και της μάνας του:
-I've got a job at a newspaper. Research assistant to Mr. Holborn Gaines.
-Holborn Gaines? That communist?!
-He's not a communist mother. As a matter of fact, he's a republican!
-But... the terrible things he's written about Johnny! (<---ο πατριός του και γερουσιαστής-μαριονέτα)
και επίσης μεταξύ του Σο και του γερουσιαστή Τζόρνταν, μέλλοντα πεθερού του:
-My name is Thomas Jordan. Senator Thomas Jordan.
-The communist?
-Well... one of your mother's more endearing traits, is a tendency to refer to anyone who disagrees with her about anything as a communist.
Στην ταινία του 2004 δεν υπάρχουν βέβαια τέτοιες αναχρονιστικές πλέον κορώνες, κι ο αντίπαλος είναι μια evil mega corporation που ελέγχει τους πάντες σαν μαριονέτες, πότε με το χρήμα, πότε με τη βία. Και στις δυο περιπτώσεις όμως, ο σκοπός είναι ο ίδιος, κάποιος τρίτος να αποκτήσει τον δικό του, προσωπικό πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών για να προωθήσει στη συνέχεια τα δικά του σχέδια.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
