Κανονικά θα ηθελα να ανοιξω θρεντ για τον Ναγκισα Οσιμα αλλά φοβάμαι πως με τα σχόλια για την αΌυτοκρατορια των αισθησεωναΎ½ και μόνο θα πάει για κλείσιμο οποταν ας ριξουμε μια ματιά σε αυτό το έπος, ερωτικό δράμα καταπιεσμένων και σκοτεινών πόθων μασκαρεμένο σε πολεμική περιπέτεια και παραβολή για την σύγκρουση των πολιτισμών, την έννοια της τιμής και της εξιλεωσης και άλλα πολύπλοκα. Παρομοιο θέμα έχει και το πιο προσφατο Ταμπού του κ. Οσίμα αλλά ειναι σαφώς πιο συμβατικό. Σας εφιστώ την προσοχή στα σχόλια και εδώ πάντως!
Το Merry Christmas Mr Laurence (1983) λαμβάνει χώρα σε Ιαπωνικό στρατόπεδο συγκέντρωσης αιχμαλώτων κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου. Ο διοικητης του στρατοπέδου Ριουίτσι Σακαμότο (που γράφει και την κλασική πλέον μουσική και μοιάζει σαν να βγήκε απο manga) νιώθει μια ακατανίκητη έλξη για τον (τρελλά σέξι πρέπει να παραδεχτούμε) κρατουμενο Ντέηβιντ Μπάουι αλλά η θέση του και ο κώδικας των σαμουράι δεν του επιτρέπουν να εκδηλώσει τα συναισθήματα του. Οποταν αντί για άγριο σεξ έχει άγριο ξύλο και διάφορα ψυχοσωματικά βασανιστήρια στα οποία ο σαδομαζοχιστής διοικητής υποβάλει τους πάντες με τρελλό ενθουσιασμό.
Ο κ. Λώρενς του τιτλου ειναι ο Τομ Κοντι, καλός ηθοποιος και πολύ ωραίος άντρας. Στην Ελλάδα τον ξέρουμε κυρίως απο την Σιρλει Βαλεντάιν οπου λέει και την γνωστή ατάκα περί σεξ και βάρκας αλλά εδώ ειναι αρκούντως συγκινητικός ως εκπρόσωπος των κρατουμενων και αφηγητής της χαρωπής ιστορίας. Παιζει και ο Τακέσι Κιτάνο σε ρόλο σκληροτράχηλου στρατιωτικού με καλή καρδια στο (πολύ) βάθος.
Την ταινια την πρωτοείδα Χριστούγεννα (ορκίζομαι!-ποια διάνοια το προγραμμάτισε άγνωστο αν και ευτυχώς το ειχαν βάλει αρκετά αργά) και μας έπεσε η γαλοπούλα κομματάκι βαριά. Αυτό δε που παθαίνει ο Ντέηβιντ Μπάουι στο τέλος, το είχα εφιάλτες για καιρό καθώς μου θυμισε μια κλασσικότατη φοβία μου (και ιδιαιτερα δημοφιλή σε ταινίες τρομου).
Ιδού η κλασσική πλέον σκηνή του φιλιού. Προσέξτε το τι θα γράψετε φίλτατοι!
[edit] dead picture [edit]
Να και το υπέροχο σάουντρακ. Οταν σπούδαζα γλυπτική κάποιος ειχε εμμονη με αυτό και οταν κάναμε μοντέλο το έβαζε συνέχεια. Το έχω συνδέσει κυρίως με μετρηματα με το κομπάσο και χέρια λασπωμένα με πηλό αλλά τελοςπάντων ειναι καταπληκτικό κομμάτι και εντελώς 80ς.
Το Merry Christmas Mr Laurence (1983) λαμβάνει χώρα σε Ιαπωνικό στρατόπεδο συγκέντρωσης αιχμαλώτων κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου. Ο διοικητης του στρατοπέδου Ριουίτσι Σακαμότο (που γράφει και την κλασική πλέον μουσική και μοιάζει σαν να βγήκε απο manga) νιώθει μια ακατανίκητη έλξη για τον (τρελλά σέξι πρέπει να παραδεχτούμε) κρατουμενο Ντέηβιντ Μπάουι αλλά η θέση του και ο κώδικας των σαμουράι δεν του επιτρέπουν να εκδηλώσει τα συναισθήματα του. Οποταν αντί για άγριο σεξ έχει άγριο ξύλο και διάφορα ψυχοσωματικά βασανιστήρια στα οποία ο σαδομαζοχιστής διοικητής υποβάλει τους πάντες με τρελλό ενθουσιασμό.
Ο κ. Λώρενς του τιτλου ειναι ο Τομ Κοντι, καλός ηθοποιος και πολύ ωραίος άντρας. Στην Ελλάδα τον ξέρουμε κυρίως απο την Σιρλει Βαλεντάιν οπου λέει και την γνωστή ατάκα περί σεξ και βάρκας αλλά εδώ ειναι αρκούντως συγκινητικός ως εκπρόσωπος των κρατουμενων και αφηγητής της χαρωπής ιστορίας. Παιζει και ο Τακέσι Κιτάνο σε ρόλο σκληροτράχηλου στρατιωτικού με καλή καρδια στο (πολύ) βάθος.
Την ταινια την πρωτοείδα Χριστούγεννα (ορκίζομαι!-ποια διάνοια το προγραμμάτισε άγνωστο αν και ευτυχώς το ειχαν βάλει αρκετά αργά) και μας έπεσε η γαλοπούλα κομματάκι βαριά. Αυτό δε που παθαίνει ο Ντέηβιντ Μπάουι στο τέλος, το είχα εφιάλτες για καιρό καθώς μου θυμισε μια κλασσικότατη φοβία μου (και ιδιαιτερα δημοφιλή σε ταινίες τρομου).
Ιδού η κλασσική πλέον σκηνή του φιλιού. Προσέξτε το τι θα γράψετε φίλτατοι!
[edit] dead picture [edit]
Να και το υπέροχο σάουντρακ. Οταν σπούδαζα γλυπτική κάποιος ειχε εμμονη με αυτό και οταν κάναμε μοντέλο το έβαζε συνέχεια. Το έχω συνδέσει κυρίως με μετρηματα με το κομπάσο και χέρια λασπωμένα με πηλό αλλά τελοςπάντων ειναι καταπληκτικό κομμάτι και εντελώς 80ς.
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
