Πραγματικά μιλάμε για μια σειρά θρυλική εξίσου με την αδελφή σειρά και πραγματικά είναι τρελό το ότι ο ίδιος δημιουργός, επί τόσα χρόνια, έτρεχε τα δύο αυτά εγχειρήματα παράλληλα, είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο. Εμβληματική η φιγούρα τους Ταξιάρχου Θεοχάρη βεβαίως βεβαίως και πραγματικά ο αείμνηστος Γιώργος Βασιλείου, είχε δώσει ρέστα σε αυτό το ρόλο.
Επειδή και από το εν λόγω σίριαλ υπάρχουν αρκετά πλέον αποσπάσματα, μπορεί ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματά του για το εν λόγω έργο και την υπόθεση του. Θα έλεγα ότι και αυτό το σίριαλ έχει κάποιες εμβληματικές υποθέσεις οι οποίες έχουν χαραχτεί στη μνήμη του κοινού αλλά, έχω την εντύπωση ότι είναι στη σκιά της "Λάμψης".
Κατά την ταπεινή μου γνώμη και με τα όσα έχω δει μέχρι στιγμής, θα έλεγα ότι μάλλον η συγκεκριμένη είναι πιο ενδιαφέρουσα σειρά, έχει περισσότερη δράση, κρίνοντας από τα αποσπάσματα βέβαια, οι σκηνές με τον θρυλικό πλέον Ταξίαρχο, έχουν αφήσει εποχή. Έχω την εντύπωση ότι ίσως η Λάμψη πήρε κάποια "δάνεια" από το εν λόγω σίριαλ, με κάτι χαρακτήρες όπως ο Ευλογητός, ο Εξολοθρευτής κτλ αν και, νομίζω από το πρώτο κιόλας επεισόδιο, με την υπόθεση Ουράνιο όπου εκεί πρωτοείδαμε τον χαρακτήρα του σκληροτράχηλου αξιωματικού , φάνηκε ότι ήθελε και η "Λάμψη" τη δράση της. Βέβαια, το "Καλημέρα Ζωή" είχε Σταυροφόρο, Μεγάλο Κλόουν, Άνθρωπο Σκιά και άλλους, δεν ήταν υποδεέστερη, ίσα ίσα, νομίζω σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό, το σίριαλ το σήκωσε στους ώμους του ο Στάθης Θεοχάρης.
Πραγματικά μου κάνει εντύπωση το πώς δεν έχει τόσες πολλές αναφορές το τοπικ αυτό, όπως το αντίστοιχο της Λάμψης, μιλάμε για μια εξίσου ιστορική δουλειά και εξίσου καθηλωτική πλοκή. Φυσικά προς το τέλος "χάλασε" λίγο και νομίζω ότι αυτό οφείλεται κυρίως στην αλλαγή του πρωταγωνιστή, κάτι το οποίο νομίζω επιβεβαιώνει και αυτό που προανέφερα ότι ο πρωταγωνιστής στην ουσία κράτησε ψηλά τη σειρά και το ενδιαφέρον των τηλεθεατών.
Μιλάμε για έναν και μόνο χαρακτήρα ο οποίος πραγματικά έχει αφήσει ιστορία, μνημονεύεται ακόμα και τώρα και νομίζω ότι είναι πραγματικά κατόρθωμα αυτό, ίσως και γι'αυτό η εν λόγω σειρά αισθάνομαι ότι έχει μείνει λίγο στη σκιά της Λάμψης, επειδή στην ουσία ο πρωταγωνιστής, επισκιάζει όλα τα υπόλοιπα πρόσωπα και γεγονότα, χωρίς φυσικά αυτό να είναι κάτι κακό, είναι κάτι που δείχνει την επιτυχία του ρόλου, δεν είναι τυχαίο που αποφάσισε ο Φώσκολος να αυτονομήσει τον εν λόγω χαρακτήρα από την Λάμψη καθώς, ας μη γελιόμαστε, όσο ήταν στη Λάμψη, νομίζω φαινόταν ότι είναι λίγο παράταιρη η όποια ιστορία του με βάση τις υπόλοιπες ιστορίες του σίριαλ, φαινόταν λίγο οφφ ας πούμε η υπόθεση του Ουρανίου με τα τεκταινόμενα στην οικογένεια Δράκου.
Επίσης, δεν θεωρώ τυχαίο το ότι από την εν λόγω σειρά, έχω βρεί περισσότερο υλικό συγκριτικά με τη "Λάμψη", ίσως τράβηξε περισσότερο την προσοχή του κοινού με τις υπερβολές και τα θεαματικά ξεσπάσματα του Θεοχάρη ο οποίος σατιρίστηκε όσο κανείς άλλος, κάτι που δείχνει ότι ο χαρακτήρας αγαπήθηκε και με το παραπάνω.
Μπορεί να μην είχε την ποικιλία εμβληματικών χαρακτήρων όπως η Λάμψη και πάλι όμως, σίγουρα μιλάμε για σειρά που έχει αφήσει το στίγμα της, 3000+ επεισόδια, δύσκολα να μην αφήσουν παρακαταθήκη....