"Καλλιγραφίες" στα... θρανία!

[sahasrahla]

Κανένας σας δέν χώριζε μεριές?Εγώ με όποιον καθόμουν τραβάγαμε μία γραμμή με χαρακα στη μέση και λέγαμε:"η πλευρά σου και η πλευρά μου" για να μπορούμε να εκφραστούμε ελεύθερα!Μάλιστα γινόταν και μάχη αν γινόταν σωστά η γραμμή και κερδισα κανα εκατοστό..

Τα θρανία που πρόλαβα και μου άρεσαν ήταν τα πράσινα με μία εσοχή από τη μία άκρη στην άλλη στο πάνω μέρος και σιδερένια απο κάτω αλλα χώρις τα κενά,αν γίνομαι σαφής με τη περιγραφή μου..Είχε πολύ χωρο για να κολάς τσίχλες..Τα άσπρα ήταν άθλια..

Τώρα όσο για το τι καλιτεχνίες έκανα..Τα κλασσικά συγκροτήματα με blanco η ανεξήτηλο..Αυτο που με το blanco εβγαινε ο μπετατζής που κρύβεις μέσα σου,ίσχυε στα περισσότερα παιδιά..

Τέλος μιά χοντρή καφρίλα που κάναμε ήταν που γράφαμε στο πίσω μέρος της καρέκλας του μπροστινού,διάφορα προσβλητικά σχόλια, με πιο κλασικό το "ΘΕΣΗ ΑΝΑΠΗΡΟΥ"

 

[joe]

Οταν ξεκιναγε η χρονια καθε μαθητης που σεβοταν τον εαυτο του, οφειλε να γεμισει με σχεδια, μεταλλικα λογοτυπα, στιχους και οτι αλλο φανταστεις, το θρανιο του χρησιμοποιωντας μαυρο μαρκαδορο. Αυτο περα απο το territorial pissing εξυπηρετουσε, ενα βαθυτερο σκοτεινο σκοπο.... σκονακια. Γραμμενα με στυλο αναμεσα στα γραμματα στιχων ή με μολυβι πανω σε μαυρο μαρκαδορο (γυαλιζε ο γραφιτης).

 

[D@redevil]

Ανέκαθεν ήμουν fan του graffiti!!! Μέσα σε χρόνο dt, το θρανίο γέμιζε στιχάκια, αφιερώσεις & graffiti!!! Blanco & ανεξίτηλος μαύρος, μπλε, κόκκινος μαρκαδόρος!!!

Αλίμονο στην καημένη την καθαρίστρια που προσπαθούσε επί ματαίω να τα καθαρίσει!....

Θυμάμαι επίσης που όταν μαλώναμε με τη διπλανή μου, απλώναμε το χέρι στη διαχωριστική γραμμή και ξαπλώναμε πάνω, ώστε να μη μπορεί να δει η μια τι κάνει η άλλη!

Το άλλο που θυμάμαι ήταν ένας κύκλος με μολύβι στο κέντρο της μεσαίας γραμμής και δυο τέρματα στις άκρες! 3 νομίσματα που έπρεπε ένα από αυτά να μπει γκολ, αλλά για να φτάσουν μέχρι το αντίπαλο τέρμα, έπρεπε υποχρεωτικά το νόμισμα που έσπρωχνες, να περνάει ανάμεσα από τα άλλα 2!

Με το πέρας του αγώνα (ή με το τσάκωμα του καθήγητή από τα αυτιά!), το παιχνίδι ολοκληρωνόταν!

 

[Leon]

Το δικό μου το είχα τιγκάρει στα σχέδια με ποικίλο περιεχόμενο (χιουμοριστικά κυρίως αλλά και κάτι "σεξοπορνοδιαστροφικά"). ´Εγραφα και κάτι στίχους (Joy Division αν θυμάμαι καλά), ενώ ο διπλανός μου μου έδινε "παραγγελιές" για σχέδια για τη δική του πλευρά. Η μέση του θρανίου χρησίμευε για "διάλογο" (όταν δεν μας έπαιρνε να μιλήσουμε στο μάθημα) αλλά και πειραχτικά σχεδιάκια και συνθήματα λόγω των οπαδικών διαφορών μας.

Τελίκα το "αριστούργημά μας" το βουτήξαμε στο τέλος της Γ' Λυκείου. Πήραμε όλο το θρανίο και φύγαμε. Το βάλαμε στην αποθήκη του διπλανού μου. Δυστυχώς πρέπει να πετάχτηκε όταν μετακόμισε.

 

[exetlaios]

Η μέση του θρανίου χρησίμευε για "διάλογο" (όταν δεν μας έπαιρνε να μιλήσουμε στο μάθημα)

Retro chatbox ?

...πειραχτικά σχεδιάκια και συνθήματα λόγω των οπαδικών διαφορών μας.

Retro smileys ?

 

[Leon]

Δεν το είχα σκεφτεί έτσι! Δίκιο έχεις!

 

[joe]

Τωρα τι μου θυμισατε! Στο θρανιο σχεδιαζαμε δυο τερματα. Καναμε μπαλα απο ενα χαρτακι την οποια προωθουσαμε με στυλο. Εμεις ποδοσφαιρο σχεδιαζαμε αλλα μαλλον χοκευ μας ειχε βγει. Μια φορα λοιπον ειχαμε απορροφηθει και εγω με το διπλανο μου αλλα και τα 2 μπροστινα θρανιο(καθομουν στο τελευταιο). Παιζαμε κανονικο τουρνουα, η αγωνια ειχε φτασει στο αποκορυφωμα, πολλες προσποιησεις και ξαφνικα ''ΓΚΟΟΟΟΟΛΛΛΛΛ''.

Το θεμα ειναι οτι το ''γκολ'' ηταν μια κραυγη θριαμβου εν τω μεσω παραδοσης μαθηματος. Ο Νικος ειχε μεινει με γουρλωμενα ματια, οπως και ο καθηγητης και οι υπολοιποι συμμαθητες που εσκασαν αμεσως στα γελια...

 

[Gyubrush]

Αυτο που καναμε με τον συμμαθητη μου ηταν να παιζουμε ποδοσφαιρο κανοντας το "τερμα" με τις παλαμες διπλωμενες αναποδα(δεν ξερω αν καταλαβατε) και μπασκετ κανοντας το καλαθι,ενωνοντας δεικτη με αντιχειρα με το ενα χερι(στεφανι) και το ακουμπουσαμε καθετα στην ανοιχτη παλαμη του αλλου χεριου(ταμπλο)!

Εγω το θρανιο το γεμιζα "καλλιγραφιες" μονο και μονο για να καλυψω τα σκονακια μιας και ειχα αφησει εποχη!"Αρχισκονατζης" ηταν το nickname μου τοτε,κατι που πλεον ειχαν καταλαβει και οι καθηγητες και με προσεχαν πολυ!Ατελειωτες ωρες ξενυχτιου,γραφοντας τυπους και εξισωσεις και ολοκληρες σελιδες σε πολυ μικρα χαρτακια με απιστευτα μικρα γραμματα που μονο εγω σχεδον μπορουσα να διακρινω χωμενα σε στυλο,τσεπες,μπουφαν κλπ.Η αληθεια ηταν παντως οτι ηθελε πολυ θαρρος,θρασος και ανεση για να μην σε καταλαβουν κατι που ειχα εγω μιας και ποτε δεν ημουν και ο καλυτερος μαθητης οποτε τα επαιζα ολα για ολα!

Οσον αφορα το retro chat,καποια στιγμη αλληλογραφουσα με μια κοπελα,ακομα θυμαμαι οτι την ελεγαν Ελπιδα,εκεινη πηγαινε 3ηγυμνασιου και γω 1ηλυκειου και με ρωταγε αν ακουω kiss fm και Μιχαλη Τσαουσοπουλο-ειχε νομιζω το ψευδωνυμο 267(?),τι ζωδιο ειμαι κλπ κλπ!Κανονισα λοιπον να αργησω στο μεσημεριανο μου σχολασμα και εκεινη να ερθει πιο νωρις ετσι ωστε να γωριστουμε!Ακομα θυμαμαι ποσο χτυπαγε η καρδια μου!!Μολις ομως την ειδα,απογοητευθηκα τοσο πολυ που της ειπα οτι δεν ημουν εγω ο Βαγγελης!! (ελπιζω να μην γραφει εδω μεσα!!)

 

[D@redevil]

..... με ρωταγε αν ακουω kiss fm και Μιχαλη Τσαουσοπουλο-ειχε νομιζω το ψευδωνυμο 267(?),τι ζωδιο ειμαι κλπ κλπ!

Κάτι αντίστοιχο, τότε στη Θεσσαλονίκη το 1992-1994 είχαμε τον Jeronimo Groovy!!! Τι κλάμα έκανα όταν έκλεισε αυτός ο σταθμός!!!...

Εννοείται ότι είχα και sticker με το λογότυπο του σταθμού στο θρανίο!

Μολις ομως την ειδα,απογοητευθηκα τοσο πολυ που της ειπα οτι δεν ημουν εγω ο Βαγγελης!! (ελπιζω να μην γραφει εδω μεσα!!)

Χαχαχαχαχαχα!!!

 

[Bambinella]

Ζωγραφιζα συνηθως τους καθηγητες, ιδιως τον Χημικο μας που πρεπει να του ειχα φτιαξει πανω απο εκατο "πορτραιτα" στα τρια χρονια που τον ειχαμε.

Ξεκινουσα αμεριμνα να φτιαχνω ενα ολοστρογγυλο κεφαλι με γυαλια και εντονο χαμογελο (αντιπροσωπευτικα του καθηγητη) και οταν το ματι της Πεπης, της διπλανης μου, επεφτε πανω του, επεφτε κι αυτη κατω απο τα γελια.

Εγω παλι, εντελως αταραχη!

 

[johnny19818]

Σκονάκια δεν χρειαζόταν να γράψω πάνω στο θρανίο. Το βιβλίο από κάτω έφτανε και περίσσευε. Άσε που πολλές φορές σβηνόταν με το πέρασμα του χεριού μου και γινόταν μια μουτζούρα. Συνήθως ζωγράφιζα κεραυνούς (αν και δεν είμαι μεταλάς) συνθήματα ομάδων και κάποια εποχή στο Λύκειο ζωγράφιζα εξατμίσεις για παπάκια :animeek:. Ότι να'ναι. Δε θα ξεχάσω όμως ένα συμμαθητή μου ταλέντο στη ζωγραφική που ζωγράφιζε ολόκληρα σκετσάκια από τον Ισοβίτη του Αρκά.

 

[RIO]

Ήμουν " μαιτρ " στο σκονάκι. Επαγγελματικό σκάλισμα στο θρανίο. Κατά τα άλλα, ζωγράφιζα διάφορα ανθρωπάκια. Μια φορά είχα καλύψει ολόκληρο το θρανίο με μια μάχη.

 

[johnny19818]

Επαγγελματικό σκάλισμα στο θρανίο.

Δεν ξέρω με ποιο τρόπο σκάλιζες αλλά μια φορά που πήγα να το κάνω με τη μύτη του διαβήτη έκανε ένα τρίξιμο που και μόνο που το σκέφτομαι τώρα ανατριχιάζω.

 

[RIO]

Δεν ξέρω με ποιο τρόπο σκάλιζες αλλά μια φορά που πήγα να το κάνω με τη μύτη του διαβήτη έκανε ένα τρίξιμο που και μόνο που το σκέφτομαι τώρα ανατριχιάζω.

Mε διαβήτη ή ξυραφάκια για τις ξύστρες. Μπροστά στην επιτυχία χαλάλι το τρίξιμο...

 

[BETTY BOOP]

θυμάμαι στις πανελλήνιες εξετάσεις καθόμασταν αλφαβητικά στην τάξη, ένας-ένας στο θρανίο και στο μπροστινό μου θρανίο στο κάθισμα έβλεπα τη φράση ''Θα κλ_ _ _!!!'' (=σωματική λειτουργία) και κρατήθηκα να μη βάλω τα γέλια...η φράση ήταν γραμμένη με διορθωτικό υγρό και καλλιγραφικά γράμματα και το πιο αστείο ήταν ότι στο θρανίο εκείνο καθόταν ένας ευτραφούλης συμμαθητής μου!!! Επίσης στο θρανίο μου είχα δει ένα σκίτσο με μολύβι που απεικόνιζε μια συμμαθήτρια που είχε ''πλούσιες αναλογίες'' και από κάτω γραμμένα το όνομά της και κάτι σχετικό με...τα σωματικά της προσόντα...! Ίσως και να είχα σβήσει με γόμα το σκίτσο αυτό γιατί με ενοχλούσε να το βλέπω συνέχεια...

 

[Sid.Stavros]

Στο Δημοτικο δεν μας αφηναν να γραφουμε, την τελευταια μερα ισως καποιος εγραφε κατι πχ Ομαδα ποσοδφαιρου. Στο Γυμνασιο-Λυκειο κατι ψιλα μονον γιατι μας ελεγχαν μη τυχον γραφουμε ''σκονακι'', εαν πχ εβλεπε κανενα σχεδιο-λογοτυπο ο καθηγητης σου ελεγε ''βρες οινοπνευμα και σβηστο''.