"Καλλιγραφίες" στα... θρανία!

[Rygar]

Στην 3η Λυκείου που λέτε, 1991-92, κατά το πρώτο 3ωρο έκανα δέσμη(3η) σε άλλη αίθουσα από αυτή του κορμού που ήταν και η επίσημη αίθουσα του τμήματός μου. Το ίδιο ασφαλώς συνέβαινε και με κάποιο άλλο τμήμα που έκανε δέσμη στη δική μας. Επειδή λοιπον στην ώρα της δέσμης τους, στο θρανίο μου κάθονταν 2 τύπισσες που δεν τις γούσταρα, έπρεπε να σκεφτούμε με το συμμαθητή μου (καλή του ώρα, συμβολαιογράφος είναι τώρα) να τις απωθήσουμε, να μην ξανακάτσουν. Ασε που ζωγράφιζαν κάτι περίεργα γυναικολογικού περιεχομένου . Εκείνη την εποχή είχα αρχίσει να ακούω με πολύ πάθος AC/DC, και ο φίλος μου είχε κολλήσει με μια ταινία του Βεγγου που έκανε το γερμανό κατα τη διάρκεια της κατοχής (δε θυμάμαι τίτλο). Οπότε και ζωγραφίσαμε εγώ ένα τεράστιο AC_DC με ένα τεράστιο κεραυνό ανάμεσά και ο συμμαθητής μου μια τεράστια (πιο τεράστια δε γινόταν) σβάστιγγα. Ε, δεν ξαναέκατσαν όχι αυτές, αλλά κανείς άλλος.

Για να ακούσω εσείς τί ζωγραφίζατε. Ο,τι να'ναι, από λαβ στορι μεχρι σκονακια. Και προσέξτε! Στα θρανία, όχι σε τοίχους ή κάπου αλλού. Αυτά είναι για άλλο θρεντ .

 

[Hera]

μάλλον το "τί έκανες στο πόλεμο Θανάση" λες

εμείς πάλι (τα κοριτσάκια των 80ς) δεν ζωγραφίζαμε!! είχαμε ανοίξει αλληλογραφία με την άλλη βάρδια (τότε πηγαίναμε πρωί απόγευμα) άρα όταν πηγαίναμε γυμνάσιο η άλλη βάρδια ήταν το λύκειο και τούμπαλιν.

Θυμάμαι 3η γυμνασίου αλληλογραφούσα με ένα τύπο που πήγαινε 2α λυκείου (καταφέραμε και συναντηθήκαμε μετά κανα 2μηνο κιόλας διότι έκατσε μέχρι αργά και με περίμενε να μπω στη τάξη το μεσημέρι.)

Στην 1η λυκείου αλληλογραφούσα πάντα μέσω του θρανίου μου με ένα κορίτσι της 3ης γυμνασίου. Είχαμε γίνει και φίλες αφήναμε η μία στην άλλη δωράκια, ή σνακς, σήμερα δεν θυμάμαι ούτε τ όνομά της.

Καλλιγραφίες τα κορίτσια δεν θυμάμαι να κάναμε ιδιαίτερα.

Τ αγόρια τα κλασικά, τεράστια τριφύλια... (έλα Νίκο δεν θέλω γελάκια)

δικέφαλους αετούς, καθώς και λογότυπα μέταλ συγκροτημάτων... επίσης νεκροκεφαλάκια, σταυρούς, τάφους και τέτοιες χαρμοσυνες εικόνες...

 

[audiodee]

Είχα αντιμετωπίσει παρόμοιο γεγονός. Στη δευτέρα λυκείου, ήμουν στο Γενικό Λύκειο και συστεγαζόταν τα βράδια το Τεχνικό Λύκειο. Είχα καταλάβει ότι τα βράδια στο θρανίο μου καθόταν μια μεταλλού, κι εγώ ως rave-όνι της εποχής κάθε πρωί έσβηνα ότι είχε ζωγραφίσει και έβαζα δικά μου. Μέχρι που αλληλοβριζόμασταν και στο τέλος καθάρισα το θρανίο από τα πάντα και έμεινε καθαρό.

Είχα ζωγραφίσει λογότυπα και εικονίτσες με μαύρο και μπλε στυλό και λευκό διορθωτικό (μπλάνκο) που έβλεπα σε διάφορα CDs μου, όχι ότι ήμουν φανατικός, απλά για τη σπάσω στη μεταλλού! Και σπαζόταν.

 

[Rygar]

[offtopic]

Τ αγόρια τα κλασικά, τεράστια τριφύλια... (έλα Νίκο δεν θέλω γελάκια)

Εμ βεβαια! Τότε δεν είχαμε το τωρινό χάλι!

[/offtopic]

 

[phil_vr]

Στο λυκειο, στο θρανιο μου (στο μισο τουλαχιστον της μεριας μου) ειχα φτιαξει το εξωφυλλο Dokken - Back For The Attack με τα λογοτυπα, τον αετο-ασπιδα και τις κορδελες, το οποιο μου πηρε κοντα μια εβδομαδα να ολοκληρωθει, και εγινε με στυλο και μετα περαστηκε με industrial sheet metal permanent marker (απο τις προμηθειες του μπαμπα) και εμεινε αθικτο στο χρονο παρολο που τριγυρω του γραφοντουσαν και σβυνοντουσαν διαφορα απο τις αλλες βαρδιες. Η ομορφη λεπτομερεια ειναι οτι με συντροφεψε και τα τρια χρονια στο λυκειο μου, καθως πρωτη και δευτερη ταξη απο ανακαταταξεις βρισκομασταν παλι στην ιδια αιθουσα, ενω στην τριτη το θρανιο απλα ετυχε τις περιποιησεις απο το συνεργειο "Μετακομισεις ο Phil_vr" και με συντροφεψε και για την τριτη σχολικη χρονια!!

Το συγκεκριμενο θρανιο εγινε μηλο της εριδος για ενα μαθηματικο που στραβωσε με το αριστουργημα και μου εδωσε "διορια" να το σβυσω. Φυσικα το θρανιο αλαξε θεση και την επομενη μερα ειχα ενα καθαροτατο που το ειδε και δεν ασχοληθηκε ποτε ξανα με το συγκεκριμενο θεμα. Την επομενη ωρα το θρανιο μου ηταν παλι περιχαρες στην θεση του!

 

[teflon]

Εγώ θυμάμαι, στο γυμνάσιο, τον gapan να "ζωγραφίζει" σκονάκια στο θρανίο, μπας και περάσω κανα μάθημα, αλλά έκανε τόσο μικρά γράμματα που ήθελες ψηφιακό μικροσκόπιο για να τα διαβάσεις..... Ημουν και εγώ ένα στουρνάρι, όμως..............

Στο λύκειο δεν έκατσα με σταυρωμένα τα χέρια, είχα φτιάξει μια τρύπα στο ξύλινο θρανίο και περνούσα το καλαμάκι της φράπας...... (Tι? Πως είπατε? Οι χειροτεχνίες είναι σε άλλο tread? recry: )

Τ αγόρια τα κλασικά, τεράστια τριφύλια... (έλα Νίκο δεν θέλω γελάκια)

Εγ'ω ακόμα ζωγραφίζω τεράστια τριφύλια.......

 

[pooky(1)]

.......και καλά κάνεις!!!!!

Στο σχολείο ζωγράφιζα πίστες στα θρανία και θυμάμαι έβαζα στις κλασσικές κόκκινες-μπλε γόμες 4 πινέζες για ρόδες. Με τους διπλανούς είχαμε κόντρες. Σε σημεία που τα "αμάξια" είχαν εμπόδια, βάζαμε μολύβια, στυλό, ξύστρες και για "άλματα" χρησιμοποιούσαμε τετράδια.

Το τελευταίο θρανίο ήταν πάντοτε υπέροχο. Κάπως έπρεπε να περάσει άλλη μια φρικτή μέρα στο "σχολείο".

 

[exetlaios]

Εγώ ζωγράφιζα πάσης φύσεως "μεταλλικούρες".

Κολοκύθες HELLOWEN, λογότυπα MAIDEN, METALLICΑ, ANTHRAX, RUNNING WILD κλπ.

 

[c3podroid]

Και εγώ στο Λύκειο κυρίως είχα γεμίσει το θρανίο με λογότυπα Iron Maiden και τον Eddie σε διάφορες πόζες. Ήρωες από το Dungeons and Dragons, που είχα αρχίσει να παίζω τότε, αλλά και ο Batman και Spiderman ήταν σε καθημερινή βάση. Όταν γέμιζε το θρανίο, το άλλαζα με κάποιο άλλο καθαρό και ξανά από την αρχή. Οι "καλλιτεχνίες" γίνονταν με στυλό που συχνα τελείωνε. Άσε που με το μελάνι μπλέδιαζαν οι μπλούζες και τα χέρια μου. Καμιά φορά είχα και παραγγελίες από άλλους συμμαθητές.

20αρι στα καλλιτεχνικά είχα, να μην το εκμεταλλευτώ;

 

[Juanita]

Όλοι μας τελικά κρύβουμε έναν μικρό Πικάσο μέσα μας!



Το δικό μου (μισό) είχε χαραγμένο με κοπίδι το σήμα του Ολυμπιακού και λίγο παρακάτω έναν ποδοσφαιριστή (κάτι μεταξύ Μίχου και Μητρόπουλου) που σήκωνε το Κύπελο!

Και βέβαια με μεγάλα αρχαιοελληνικά γράμματα : "Θρύλε Θεέ Ολυμπιακέ" και διάφορες σχετικές ομάδες

 

[theoritikos]

Εγώ συνήθως ζωγράφιζα (ή προσπαθούσα να ζωγραφίσω, μιας και δεν ήμουν και τόσο καλός τότε στα καλλιτεχνικά), καρικατούρες συμμαθητών μου , για να σπάσω πλάκα μαζί τους ή τίποτα "γαλλικά" για συγκροτήματα που δεν συμπαθούσα.

Τ

 

[kwstas79]

Το δικό μου το κακόμοιρο θρανίο ήτο τίγκα σε λογότυπα συγκροτημάτων, στίχους, μπινελίκια, σατιρικά ποιηματάκια κλπ. Ωραία πράματα δηλαδή!

Βέβαια η μαγεία ήταν όταν γύριζα ανάποδα το ξύλο (μιάς και το είχα ξεβιδώσει σαν καλός κάφρος) όπου όλο το κάτω μέρος το έπιανε μια τεράστια γαβροσημαία! ΟΕΟ! Το κακό ήταν ότι ξέβαφε αρκετά, μάλλον θα έπρεπε να το περάσω βερνίκι διάφανο αλλά που να ξερα τότε από τέτοια πράματα..............

 

[gapan]

Εγώ θυμάμαι, στο γυμνάσιο, τον gapan να "ζωγραφίζει" σκονάκια στο θρανίο, μπας και περάσω κανα μάθημα, αλλά έκανε τόσο μικρά γράμματα που ήθελες ψηφιακό μικροσκόπιο για να τα διαβάσεις..... Ημουν και εγώ ένα στουρνάρι, όμως..............

Τα σκονάκια κρυβόντουσαν πάντα με καλλιτεχνικό τρόπο ανάμεσα στα τεράστια logos συγκροτημάτων, όπως Metallica, Iron Maiden ώστε να μην τα βλέπουν οι καθηγητές στα διαγωνίσματα. Οι οποίοι πάντα βέβαια μας έλεγαν να τα σβήσουμε αλλά επειδή στην ίδια αίθουσα το απόγευμα έκανε μάθημα Τεχνικό Λύκειο (με την φήμη των απροσάρμοστων παιδιών) τα φορτώναμε όλα σ'αυτούς οι οποίοι δεν ακουμπούσαν το θρανίο και τη γλιτώναμε. : Μάλιστα στη Β' γυμνασίου "κατοικούσαμε" πρώτο τραπέζι πίστα, τελείως κολλητά στην υπερυψωμένη έδρα, οπότε αν σκύβαμε λίγο ο καθηγητής που ήταν στην έδρα έπρεπε να σκύψει αρκετά για να δει τι κάνουμε. Αυτό μας έδινε όλο το περιθώριο να στολίσουμε κατάλληλα όχι μόνο το θρανίο αλλά και ολόκληρη την πρόσοψη της έδρας! Τις επόμενες χρονιές μεταφερθήκαμε τελευταίο θρανίο (είχε και κοντά τη σόμπα - ποιό καλοριφέρ; ) αλλά νομίζω στο 1ο θρανίο κάναμε περισσότερα χωρίς να μας πάρουν χαμπάρι.

Το καλύτερο που είχα κάνει ήταν ότι χρησιμοποιώντας 2-3 μπουκαλάκια Blanco είχα γεμίσει χρησιμοποιώντας το βουρτσάκι όχι μόνο το θρανίο μου, αλλά ολόκληρη την τάξη, με μικρές λευκές πατημασίες. Ανέβαιναν σε θρανία, σε τοίχους, στην έδρα, περπατούσαν στους διαδρόμους, όταν έπεφταν από ύψος έκανα splash εκεί που έπεφταν κλπ. Όλοι οι καθηγητές που μπαίναν μέσα έψαχναν να βρουν από που ξεκινούσαν και που τελείωναν οι πατημασιές για να καταλάβουν μετά από κανένα 10λεπτο αναζήτησης ότι κάνανε κύκλο και δεν ξεκινούσαν ούτε τελείωναν κάπου συγκεκριμένα. Θυμάμαι την ατάκα της μαθηματικού: "αχ σαν να ήρθαν στρουμφάκια και να περπάτησαν είναι!".

 

[tsalk]

To blanco ήτσν το αγαπημένο μου. Έιχα ξοδέψει αρκετά blanco πάνω στο χρανιό μου στο λύκειο, άλλα και στους τοίχους στο διάδρομο του σχολείου. Ο blanκάκιας ήταν το παρατσούκλι μου. Ωραίες εποχές

 

[exetlaios]

Blanco είπατε ;

 

[pitsunami]

Μεταλλικά λογότυπα και εγώ, αλλα συνήθως χαραγμένα με κανένα ξυράφι για ν μην ξεβάφουν κιόλας!

Πιο πολύ πάντως υποφέρανε τα βιβλία μου όπου δεν νομίζω πως υπήρχε σελίδα χωρίς ένα slayer anthrax κτλ.

Τελικά έχουν δίκιο που λένε οτι αυτη η μουσική καταστρέφει το μυαλό! Χαχαχα!!

 

[starsky]

απλα τα μουτζουρωνα ωστε να μη φαινεται τι χρωμα ηταν αρχικα.......ειδικα αμα σκυλοβαριομουνα ελυωνα αρκετα μολυβια.

 

[stelliana]

μάλλον το "τί έκανες στο πόλεμο Θανάση" λες
εμείς πάλι (τα κοριτσάκια των 80ς) δεν ζωγραφίζαμε!! είχαμε ανοίξει αλληλογραφία με την άλλη βάρδια (τότε πηγαίναμε πρωί απόγευμα) άρα όταν πηγαίναμε γυμνάσιο η άλλη βάρδια ήταν το λύκειο και τούμπαλιν.

Θυμάμαι 3η γυμνασίου αλληλογραφούσα με ένα τύπο που πήγαινε 2α λυκείου (καταφέραμε και συναντηθήκαμε μετά κανα 2μηνο κιόλας διότι έκατσε μέχρι αργά και με περίμενε να μπω στη τάξη το μεσημέρι.)

Στην 1η λυκείου αλληλογραφούσα πάντα μέσω του θρανίου μου με ένα κορίτσι της 3ης γυμνασίου. Είχαμε γίνει και φίλες αφήναμε η μία στην άλλη δωράκια, ή σνακς, σήμερα δεν θυμάμαι ούτε τ όνομά της.

Καλλιγραφίες τα κορίτσια δεν θυμάμαι να κάναμε ιδιαίτερα.

Τ αγόρια τα κλασικά, τεράστια τριφύλια... (έλα Νίκο δεν θέλω γελάκια)

δικέφαλους αετούς, καθώς και λογότυπα μέταλ συγκροτημάτων... επίσης νεκροκεφαλάκια, σταυρούς, τάφους και τέτοιες χαρμοσυνες εικόνες...

Malvina, είχα και' γω μια τέτοια φίλη, από αλληλογραφία των θρανίων. Τελικά την γνώρισα, είμαστε ακόμη φίλες και πριν 12 χρόνια γίναμε και κουμπάρες!!! Ωραίες εποχές..

 

[stelliana]

Blanco είπατε ;

Αααα! γιαυτό μου ζητάει συνέχεια blanco ο γιος μου..????

 

[PhreakeR]

Αχαχα τι μου θυμήσατε τώρα...

Στο γυμνάσιο κυρίως επειδή καθόμασταν στην ίδια τάξη (δεν αλλάζαμε όπως το λύκειο)

ο διπλανός μου φανατικός με τον james bond και x-files έγραφε τέτοια..

εγώ πάλι είχα ανακαλύψει ολόκληρη ιεροτελεστία με το μπλάνκο..

Έβαζα μπλάνκο και το άπλωνα (όπως οι μπεταντζίδες τον σοβά) ώστε να γίνει η επιφάνεια λεία κ πάνω έγραφα με μαρκαδόρο τις ώρες των διαλημμάτων..

Επίσης θυμάμαι που έπαιρνα χαρτιά τα έκανα κώνους τα σάλιονα στην μύτη τους κ τα πετούσα στο ταβάνι κ αυτά κολλούσανε για ώρες...

μετά έγραφα με μαρκαδόρο στο θρανίο "ΜΛΚ ΚΟΙΤΑ ΣΤΟ ΤΑΒΑΝΙ"