Λοιπόν κοπελιά, έπεσες στα νύχια μου με υλικό. Γυρεύοντας πήγαινες, άκου τα λοιπόν:
1. Αυτός/αυτή που σε χτένισε δεν σε χώνευε καθόλου. Το μαλλί ηλεκτρίστηκε από τη γούνα και σε συνδυασμό με το φουρφούρι είσαι σαν την τρελή.
2. Αυτός/αυτή που σε έβαψε επίσης δεν σε χώνευε. Το σκούρο περίγραμμα στο στόμα σε κάνει να μοιάζεις να έχεις μουστάκι. Το ζωγραφιστό φρύδι στο κούτελο και το ορίτζιναλ να αχνοφαίνεται είναι χειρότερο από το να σε έβαφε τρίχρονο. Τις βλεφαρίδες τις αφήνω ασχολίαστες. Είναι τόσο άσχημες που χάνω τα λόγια μου.
3. Το πιρούνι στο αυτί το τζούρνεψες από κανα αρχαιολογικό μουσείο; Η αρχαιολογική υπηρεσία το ήξερε;
4. Κάτι δεν πάει καλά με τη μύτη σου. Είναι χειρότερη κι από το μακιγιάζ κι από το μαλλί αντάμα. Μοιάζεις να την πατάς σε τζάμι (το τρίχρονο που λέγαμε) αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Σαν του Ντεπαρντιέ είναι, αλλά στο συμμαζεμένο. Του Γεράρδου ήταν η μισή του μούρη μια μύτη.
5. Αλήθεια, σου είπαν ότι το μυκηναϊκό πιρούνι στο αυτί ταιριάζει με τη γούνα, το μαλλί της τρελής, το μακιγιάζ του τρίχρονου και το λεοπαρδαλέ τσίτι; Τελικά σε χώνευε κανείς;