σαν θεατης και σαν ηθοποιος θα συμφωνησω με τον φιλο αισυμνητη
τα ειπε πολυ ομορφα δεν εχω να προσθεσω κατι
μοναχα κατι πολυ μικρο,καθες ηθοποιος πρεπει να βαζει το προσωπικο του στιγμα σε καθε ρολο ειδικα αν αυτος εχει παικτει προγενεστερα απο αλλο συναδερφο μενοντας ομως στο ρολο και τα πλαισια του
... γιατί, ο γοητευτικότατος παιδαράς Ντάνυ Ντε Βίτο δεν θα μπορούσε να είναι ένας ωραιότατος James Bond?
Για να μην πω για τον απεριόριστα ανυπέρβλητο Chuckie Chan!!!
Και αν στην τελική θέλουμε να ακολουθήσουμε την μόδα, άνετα μπορούμε να δούμε την υπερταλαντούχα φτασμένη καταξιωμένη πλέον .Zandaya σε κόντρα ρόλο ενός macho κατασκόπου, γυναικά, με βρετανικό φλεγματικό χιούμορ και ατελείωτη αυτοπεποίθηση....
Αααχχχχ.... τόσες επιλογές... μα τόσες.... Πραγματικά έχω φάει τα νύχια μου από την αγωνία.... Άσε που περιμένω πως-και-πως την νέα ταινία JB, που όπως πάντα διαφέρει ολότελα, ολοσδιόλου και εξολοκλήρου ολοκληρωτικά από κάθε άλλη προηγούμενη.....
Ο καθένας ηθοποιός προσέφερε και κάτι διαφορετικό στο ρόλο συνεπώς, συγκρίνονται επειδή απλά υποδύθηκαν τον ίδιο χαρακτήρα. Για μένα, ο καλύτερος, αν και αδικήθηκε από τα σενάρια που του έδωσαν να παίξει, με εξαίρεση τη φανταστική πρώτη του ταινία όπου υποδύθηκε το σχετικό ρόλο, είναι ο Pierce Brosnan. Ήταν ο συνδυασμός της macho και αρρενωπής αύρας του Connery, με την πιο ανάλαφρη διάθεση του Moore, για μένα ο τέλειος συνδυασμός.
Για τον Connery δεν θα επεκταθω, δεν έχω κάτι να πω, ήταν ο πρώτος διδάξας, τελειώνει εκεί η κουβέντα. Ο Lazenby μου έχει κάνει πολύ καλή εντύπωση, παρόλο που τρώει κράξιμο, εμένα μου άρεσε εκείνη η ταινία, μπορεί να ήταν και το σενάριο που βοήθησε, είχε ενδιαφέρον όμως.
Ο Moore ηταν ο αγαπημένος του πατέρα μου, μου αρέσει η πιο ανάλαφρη διάθεση των ταινιών εκείνων, κάνα δυο ταινίες του όμως, με ξενερώνουν, έφερε μια άλλη διάθεση στο ρόλο, αν θέλεις να διασκεδάσεις, επιλέγεις κάποια από τις ταινίες του.
Μετά την ανάλαφρη διάθεση του Moore, έρχεται ο Dalton για να επαναφέρει τη σοβαρότητα στο χαρακτήρα. Κρίμα που ήταν μόνο δύο οι ταινίες του, θυμάμαι ως μικρό παιδί που ήμουν, είχα εκνευριστει πάρα πολύ που στη δεύτερη ταινία είχε φάει το ξύλο της αρκούδας, είχα ξενερώσει φουλ
Ειδικά όταν είχε πάρει εκείνο το σούπερ ντουπερ δολοφονικό όπλο, είχε στήσει ενέδρα για να καθαρίσει τον αντίπαλο, θα γινόταν χοντρό μακελειό, μέχρι που του την έπεσε εκείνος-η ο-η νίντζα και πάει η ευκαιρία...
. Παρόλα αυτά, μετά από χρόνια βλέποντας τις δύο εκείνες ταινίες, έφερε μια άλλη διάσταση στο χαρακτήρα, γεννιέται η απορία πώς θα μπορούσε να το εξελίξει αν είχε και άλλη ταινία στη διάθεσή του.
Έρχεται ο Brosnan όπου δυστυχώς, ενώ ξεκίνησε με το δεξί στο Goldeneye, οι επόμενες ταινίες, δεν κινήθηκαν στο ίδιο επίπεδο, με εξαίρεση ίσως το Tomorrow Never Dies. Παρόλο το κράξιμο, μου αρέσει το Die Another Day, δεν την πάλεψα με την Τρίτη ταινία, τη βρήκα βαρετή.
Μετά έρχεται ο Craig. Η πρώτη του ταινία επίσης εξαιρετική (υπεύθυνος ο σκηνοθέτης Martin Campbell, που είχε κάνει και το Goldeneye), η δεύτερη αισχος, την Τρίτη δεν την έχω δει, έχω δει τις άλλες δύο όμως. Και με την τελευταία έχω τις ενστάσεις μου, περίμενα κάπως πιο "ένδοξο" φινάλε, δε βγάζεις από τη μέση έναν τυχαίο χαρακτήρα, κάντο Γκράντε το σκηνικό.
Πραγματικά έχω περιέργεια να δω πως θα αναπαρασταθεί ο χαρακτήρας από δω και πέρα.....
.....ήμουν σίγουρος ότι είχα γράψει την προτίμησή μου, δεν βρήκα κάτι στο παρόν θέμα, οπότε ιδού:
Τον γνώρισα μέσα από τις ταινίες του Roger Moore. Τότε που οι γυναίκες ήταν 80ς-όμορφες, που τα σούπερ αυτοκίνητα ήταν 80ς-κουρσάρες και τότε που τα γκάτζετς είχαν μπόλικη τεχνολογία και φαντασία, με άλλα λόγια, ήταν ο James Bond που αντανακλούσε / μιλούσε στην εποχή μου και στην ηλικία μου..... Άρα, για μένα James Bond = Roger Moore.
Μετέπειτα είδα τον Connery, που ΟΚ, ήταν πολύ καλός και οι ταινίες του είχαν καλό σενάριο, και το Never Say Never ήταν καρα-σούπερ..... [Kim Basinger.....] αλλά όπως και να το κάνουμε, η DB5 δεν μου έλεγε και πολλά, προτιμούσα την Lotus Esprit.... καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Ήταν "παλιακός". Καλός, αλλά όχι στα νεανικά / εφηβικά πρότυπα μου.
Ο Dalton ήταν "διεκπαιρεωτικός", και αυτός δεν ήταν κακός, αλλά δεν μου έλεγε και κατι παραπάνω. Δεν είχε ούτε τον αέρα του Connery, ούτε την στόφα του Moore.
Ο Brosnan μου άρεσε. Για μένα παίζει στη 2η θέση, μαζί με τον Connery. Άλλη κατηγορία προφανώς ηθοποιού, και άλλη ποιότητα, δεν τον συγκρίνω γενικά-και-αόριστα με τον Connery, αλλά τον βάζω στην ίδια θέση ως James Bond.
Ο Craig δεν μου έκανε. Δεν ήταν ποτέ James Bond για μένα. Ήταν ηθοποιός για ταινίες σαν του James Bond, αλλά δεν ενσάρκωσε ποτέ του τον χαρακτήρα του James Bond. Μια χαρά θα δω τις ταινίες του και θα τις ευχαριστηθώ, αλλά απλά στην άκρη του μυαλού μου έχω πάντα καρφωμένο το ότι ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ταινία JB. Θα τολμήσω να γράψω το άκρως ρατσιστικό [και ίσως άστοχο] σχόλιο που έκανε η παρέα μου όταν είδαμε το Casino Royale με τον Craig ... θυμηθείτε ήταν άλλες εποχές και είχαμε άλλη ηλικία, πάνε 20 χρόνια από τότε.... "σαν Αλβανός μπετατζής είναι"..... [και όχι, δεν έχω τίποτα ούτε με τους Αλβανούς, ούτε με τους μπετατζήδες].
Ο James Bond που είχαμε γνωρίσει στα νιάτα μας ήταν προφανώς γυμνασμένος, αλλά δεν θα έπαιζε ποτέ σφαλιάρες και καράτε και παρκουρ με τους κακούς. Δεν ήταν μποντιμπίλντερ. Προτιμούσε να ρίξει μια ειρωνική ατάκα, να σε σφάξει με το γάντι, να σου αποπλανήσει την γυναίκα και να σε σκοτώσει με λέιζερ ισχύος 150MW που θα αντανακλούσε πάνω σε κάτοπτρο στερεωμένο σε ζεππελιν που θα πετούσε πάνω από το Λούβρο, και που θα το κυβερνούσε πλήρωμα με την τελική 10αδα των καλλιστείων Miss California 1985....
Είμαι φαν της μυθοπλασίας του JB. Έχω αγοράσει ρολόγια, βιβλία, αρώματα κλπ...
Ο κάθε ηθοποιός πλαισιώθηκε από μια ομάδα και ένα σενάριο. Πιστεύω ότι η κάθε ομάδα προσαρμοζόταν πάνω στον εκάστοτε ηθοποιό. Π.χ. ο Ρότζερ Μουρ ήταν αριστοκρατική και χιουμοριστική περσόνα. Η τότε ομάδα επικεντρώθηκε να αναδείξει αυτά τα στοιχεία του.
Ο Κόνερι είχε την τύχη να είναι ο πρώτος πρωταγωνιστής και να έχει στα γυρίσματα τον ίδιο τον Φλέμινγκ για συμβουλές, οδηγίες κλπ. Άρα είχε βάλει 2 γκολ από τα αποδυτήρια!
Προσωπικά μου αρέσει ο Μουρ αλλά οι ταινίες του Κρεγκ ήταν κάπως πιο γήινες/πραγματικές.
Κι εμένα με ξινίζει λίγο ο Κρεγκ σαν παρουσία αλλά έκανε ολική επαναφορά στο θέμα.
Με χάλασαν κάποιοι νεωτερισμοί που έγιναν επί των ημερών του (π.χ. ο Μποντ μπεκροπίνει μπυρόνια Heineken, λέει βλακείες για το shaken not stirred, κάνει παρκούρ, παντρεύτηκε μια ψιλοάκυρη κ.α) αλλά αυτά έγιναν γιατί ταίριαζαν στην περσόνα του (εμένα πάντως με χάλασαν).
Γενικά όλες οι ταινίες της σειράς μου αρέσουν αν και μερικές είναι κάπως...χάλια!
Μην ξεχνάμε ότι η σειρά ανήκει πλέον στην ΑΜΑΖΟΝ και καλά κρασιά!
ΥΓ. Ο Κάλουμ Τέρνερ δεν κάνει. Έχει αυτιά για να υποδυθεί τον Κάρολο και όχι τον 007. Ίσως ο Τομ Χάρντυ θα μπορούσε να υποδυθεί τον JB αλλά μάλλον έχει καεί η υποψηφιότητα του. Μην ακούσω για γυναίκες, μαύρους, κίτρινους και μπλε γιατί ο συγγραφέας ΔΕΝ ΕΙΧΕ αυτό το αρχέτυπο για τον ήρωα του. Πως να το κάνουμε. Δεν γίνεται ένας από τους 7 νάνους να έχει ύψος 2,05 μ.
Το καλο ειναι οτι με τον Καλουμ και τον προηγουμενο προσθετει ρεαλισμο σε αντιθεση με τις χολυγουντιανες ομορφοφατσες των αλλων υποψηφιων πιτσιρικαδων.
Μιας και προσφατα εγινε η ανακοινωση του τιτλου της 23ης ταινιας της σειρας υπο τον τιτλο Skyfall, ειναι ευκαιρια να δουμε ποιον Τζαιημς Μποντ προτιμα η κοινοτητα του RetroManiaX
Για μένα, Νο1: Σον Κόνερι. Για τη 2η θέση, δύσκολη απόφαση ανάμεσα σε Ρότζερ Μούρ και Λάζενμπυ, ο οποίος μου άρεσε αρκετά αν κι έπαιξε σε μια μόνο ταινία. Τελικά διαλέγω Μούρ (πολλές και καλές ταινίες). 3η θέση, ο Τιμόθεος Ντάλτον, ο οποίος είναι κι ο τελευταίος Μποντ που έχω δει.
Για μένα, Νο1: Σον Κόνερι. Για τη 2η θέση, δύσκολη απόφαση ανάμεσα σε Ρότζερ Μούρ και Λάζενμπυ, ο οποίος μου άρεσε αρκετά αν κι έπαιξε σε μια μόνο ταινία. Τελικά διαλέγω Μούρ (πολλές και καλές ταινίες). 3η θέση, ο Τιμόθεος Ντάλτον, ο οποίος είναι κι ο τελευταίος Μποντ που έχω δει.
Ο Λάζενμπυ (αρκετά καλή η ταινία του) πρέπει να είχε μυαλό αχιβάδας. Μόνος του εγκατέλειψε τον ρόλο. Είναι κάτι παλικάρια...άστα να πάνε...
Σαν να σε ρωτάνε "Θέλεις δóξα, χρήμα, αμάξια, γυναίκες;" και να απαντάς "άσε ρε φίλε, δεν δουλεύω για το σύστημα".
Ο Λάζενμπυ (αρκετά καλή η ταινία του) πρέπει να είχε μυαλό αχιβάδας. Μόνος του εγκατέλειψε τον ρόλο. Είναι κάτι παλικάρια...άστα να πάνε...
Σαν να σε ρωτάνε "Θέλεις δóξα, χρήμα, αμάξια, γυναίκες;" και να απαντάς "άσε ρε φίλε, δεν δουλεύω για το σύστημα".
Νομιζω σε κάποια συνέντευξη του, είχε δηλώσει ότι τον είχε παρασύρει ο μάνατζερ του σε αυτό. Τον είχε πείσει ότι ως franchise ο James Bond δεν έχει μέλλον και κάπως έτσι παράτησε το ρόλο. Θα έψαχνε τοίχο ανά τα χρόνια για να κοπανήσει το κεφάλι του....
