"Κλασικά" πλάνα σε ελληνικές ταινίες !

BETTY BOOP είπε:
Σε μερικές ταινίες υπάρχουν σκηνές από ποδοσφαιρικούς αγώνες με τους θεατές να χειροκροτούν ή να γιουχάρουν τους παίκτες.
Βέβαια, κλασικές σκηνές: Κοντινά πλάνα στον πρωταγωνιστή (συνήθως "δεινό μπαλαδόρο"!!!) που προσπαθεί να ντριπλάρει και αμέσως μετά μακρινά "με... τηλεφακό" πλάνα από πραγματικό ποδοσφαιρικό αγώνα. Η ίδια τεχνική χρησιμοποιείται και στις κερκίδες με αποκορύφωμα φυσικά το γκόλ, όπου πάντοτε το σημειώνει ο πρωταγωνιστής, τον οποίο (πάλι πάντοτε) σηκώνουν στα χέρια οι συμπαίκτες του !!!
 
Έλα ντε... και να πεις ότι τρέχει πηγαίνοντας *προς* τη θάλασσα το καταλαβαίνω, του ζεματάει τις πατούσες η άμμος (αν και εγώ μάλλον πηδηματάκια σαν αναστενάρης έκανα σε τέτοιες περιπτώσεις παρά τρέξιμο). Αλλά ερχόμενος από τη θάλασσα και ακόμη μέσα στο νερό γιατί τρέχει, τον κυνηγάει σκυλόψαρο ή φοβάται μην του φύγει η παρέα?

Απορώ πώς κανείς μέχρι τώρα δεν αναφέρθηκε στο τέλος πολλών ταινιών όπου ένας σηκώνει ταμπέλα που γράφει "Τέλος" ή περισσότεροι σηκώνουν ταμπέλες με γράμματα που σχηματίζουν τη λέξη "ΤΕΛΟΣ", ή μας γυρνάν ευγενέστατα τα οπίσθια και έχουν τα γράμματα της λέξης "ΤΕΛΟΣ" γραμμένα στην πλάτη τους.
 
το πλανο "της κλειδαροτρυπας" : σε οσες ταινιες οι ηθοποιοι κοιταζουν μεσα απ την κλειδαροτρυπα βλεπουμε στις οθονες μας το περιεχομενο του δωματιου υπο μορφη κλειδαροτρυπας σε μεγεθυνση

πχ. φωτο 5 στο κουιζ του tonytony
 
panp είπε:
Πλάνο "ΚΥΠ" : Με το που το, περί ο το ενδιαφέρον, πρόσωπο επιβιβάζεται στο αυτοκίνητό του και ξεκινά, εμφανίζεται ουρανοκατέβατο ταξί - ανεξαρτήτως ώρας, μέρας κλπ.- για τον παρακολουθούντα, που ξεκινάει αμέσως με χάντικαπ το πολύ 5 μέτρων. Ακολουθεί η προτροπή στον ταξιτζή "Ακολούθησε αυτό το αυτοκίνητο !"...
κατι παρομοιο, οπως δηλαδη βρισκει αμεσως ταξι, γινεται και στα τηλεφωνηματα...

Πιανει αμεσως γραμμη, δεν κανει λαθος νουμερο και ο αλλος απανταει ΑΜΕΣΩΣ λες και βρισκοταν πανω απο τη συσκευη! Μολις επιστρεψει ο δισκος του καντραν στη θεση του και πριν χτυπησει 1-2 φορες υπαρχει απαντηση! Ειδες ο ΟΤΕ? Μια χαρα τηλεφωνια υπηρχε το '60

Επισης κατι αλλο αξιο αποριας... Οποιος τηλεφωνει σχηματιζει αμεσως τον αριθμο λες και τον θυμαται απ'εξω! Ουτε κοιταει καποια ατζεντα!

Αμ το αλλο? Οταν τελειωνει το τηλεφωνημα τις περισσοτερες φορες ουτε που αποχαιρετιουνται! Ουτε ενα "αντε γεια"!
 
Επίσης κλασική σκηνή "τέλους": Ο πρωταγωνιστής στη μέση (βλέπε Κωνσταντάρας, Βλαχοπούλου κλπ.) να τραγουδάει και πλάι του δεξιά-αριστερά όλο το καστ να σιγοντάρει καθώς όλοι περπατούν με χάρη και χορεύουν σε μια μεγάλη πλατεία ή δρόμο και αργά αργά το πλάνο ξεμακραίνει μέχρι το κλείσιμο...
 
- Πλάνο "καλό ξημέρωμα" : Για να διαπιστωθεί ότι ο πρωταγωνιστής πέφτει για ύπνο, προκειμένου να γίνει ληστεία/έφοδος/πραξικόπημα/απόβαση κλπ., γίνεται ένα εξωτερικό πλάνο του παραθύρου του υπνοδωματίου του, με τραβηγμένες κουρτίνες ή κατεβασμένα ρολλά, την ώρα που το φως σβήνει. Εντύπωση κάνει το ότι όσοι καιροφυλακτούν απ' έξω, άντε να περιμένουν 4-5 δευτερόλεπτα. Υποτίθεται ότι ο κάτοικος μέσα, πέφτει σε λήθαργο/κώμα...

- Πλάνο "Μπάτσοι-πιρούνια-δολομίτες" : (αυτό το έγραψα για να μή γίνει edit!) Ανά πάσα στιγμή της ημέρας, ο αστυνομικός της γειτονιάς επισκέπτεται το διαμέρισμα του πρωταγωνιστή, του χτυπάει το κουδούνι, εκείνος ανοίγει χωρίς ούτε καν να ρωτήσει ποιός είναι (λες και η πόρτα είναι από κρύσταλλο και βλέπει από μέσα τον αστυνομικό), και ανοίγοντας η πόρτα, το "όργανο" χαιρετάει στρατιωτικά. Εποχές που παρήλθαν ανεπιστρεπτί...

- Πλάνο "γούνα" : Έρχεται κοπέλα κυτιοφέρουσα, από πολύ μεγάλο κεντρικό κατάστημα, και μέσα στο κουτί που μοιάζει κουτί γαμήλιας τούρτας, καταφθάνει η γούνα-δώρο για την πρωταγωνίστρια. Φυσικά εισπράττεται το ανάλογο φιλοδώρημα...

- Πλάνο "σκάλα-ίλιγγος" : Η κάμερα τοποθετείται στο "φανάρι" της σκάλας, για να κάνει λήψη πολλών ορόφων, και ο πρωταγωνιστής κατεβαίνει ταχύτατα, σε κατάσταση αγωνίας...

- Πλάνο "ακόμα δεν τον είδαμε" : Η κάμερα στρέφεται 360 μοίρες περί τον άξονά της, λαμβάνοντας μία ταβάνι και μια πάτωμα, για να καταλάβουμε ότι η εν λόγω κοπέλα ζαλίζεται λόγω εκυμοσύνης...

- Πλάνο "μετρoπόντικας" : Πρωταγωνιστής βρίσκει κάποιον γνωστό μέσα σε κέντρο διασκέδασης, και χώνεται κάτω από το τραπέζι του, με απώτερο σκοπό να μετακινηθεί υπογείως από τραπέζι σε τραπέζι και προς την έξοδο...

- Πλάνο "περίπτερο" : πρωταγωνιστής πλησιάζει "ινκόγκνιτο" να ζητήσει πληροφορίες για κάποιο πρόσωπο από περιπτερά. Στέκεται "τρουα-καρ" στην κάμερα, και κάνει τη συζήτηση κοιτάζοντας μία προς τα μέσα τον περιπτερά και μία προς τα έξω...

- Πλάνο "μανουνιέρης" : Πρωταγωνιστής βοηθάει κοπελιά να μπει σε βάρκα. Σχεδόν πάντα εκείνη τρεκλίζει και σώζεται τελευταία στιγμή από φουντάρισμα στο νερό. Αφού αποφευχθεί αυτό, γελούν και οι δύο...

- Πλάνο "επίσκεψη Μέρκελ" : διάφορα μουσικοχορευτικά από μιούζικαλ γίνονται στη μέση του δρόμου, χωρίς ποτέ να περνάνε αυτοκίνητα και λοιπά τροχοφόρα...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Οι ερωτευμένοι που τρέχουν είτε πιασμένοι χέρι-χέρι είτε ο ένας κυνηγώντας την άλλη που τρέχει χαριτωμένα. Τρέχουν στα λιβάδια, τρέχουν κάτω από τα δέντρα, τρέχουν στην ακρογιαλιά, συνήθως η δεσποινίς ανεμίζοντας τα μαλλιά της ανέμελα, τρέχουν στο ηλιοβασίλεμα, γενικώτερα δεν υπάρχει ούτε μία ταινία είτε σοβαρή είτε κωμική που οι πρωταγωνιστές να μην τρέχουν κάπου. Τι κόλλημα ήταν αυτό δε μπόρεσα ποτέ να το καταλάβω. Μια φορά, στην πραγματικότητα δεν έχω δει ερωτευμένους να τρέχουν ποτέ και πουθενά :D

​Επίσης, υπάρχει ένα σπίτι που έχει παίξει σε πολλά έργα. Αυτή τη στιγμή εγώ θυμάμαι τρία.. Ίσως να θυμηθείτε κι άλλα. "Αυτοί που ξέχασαν τον όρκο τους", "Οι εγωιστές" "Ο δρόμος των ηρώων" και υπάρχει κι άλλο ένα τώρα στο μυαλό μου με τη Φόνσου και τον Τζανετάκο αλλά δε θυμάμαι τίτλο. Το σπίτι είναι στάνταρ. Διώροφο, με μια μεγάλη χαρακτηριστική ξύλινη σκάλα και εσωτερικό μπαλκόνι στον πάνω όροφο. Αυτό κι αν είναι κλασικό πλάνο.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πίσω
Μπλουζα