Κλασσικά εικονογραφημένα

[dadmin]

Σε εχουν ηδη ενημερωσει - οτι μονο clips απο το youtube κανουμε linkin εδω.

Σου εξηγησα το λογο στο http://www.retromaniax.gr/vb/showthread.php?p=231233

 

[katerinak]

[edit] dead video [edit]

 


[edit] dead video [edit]

 


[edit] dead video [edit]




βρηκα 3 βιντεο με τα εξωφυλλα απ τα κλασσικα εικονογραφημενα

 

[Domenica]

Τα μαζευα μετα μανιας και ειχα 8 τομους που τους πουλησα σε ματακομιση. Με προβληματιζε το γεγονος αλλα νομιζω πως εκανα καλα καθως οι περισσοτερες διασκευες ηταν πετσοκομενες και η εικοναγραφηση μετρια εως κακη (πχ οι Αθλιοι) αν και τα εργα του Σαιξσπηρ και οι αρχαιες τραγωδιες ηταν αξιοπρεπεστατα. Εστω ομως και αγνωριστα μαθαμε ενα σωρο κλασσικα εργα! Εχω κρατησει μερικα απο τα παραμυθια της παιδικης σειρας για την μικρη ειχαν και χαρτινες κουκλες μεσα. Τα εθνοπατριωτικα τοτε με εκαναν νιωθω αμηχανα τωρα μου φαινονται συγκινητικα. Θυμαμαι ενα το 'Η Ελληνοπουλα' ή καπως ετσι με γενναια επαναστατρια του 21 σε σαπουνοπερα που καταληγει σε χαρεμι αλλα τελικα βρισκει τον καλο της και μαζι σφαζουν ολους τους Τουρκους!(αλλοι καιροι αλλα ηθη).

Θα σκαναρω οτι εχει απομεινει.

Προσοχη! Λογω του καλτ στατους τους διαφοροι επιτηδειοι τα χτυπαν αλυπητα. Τα αυθεντικα ομως υπαρχουν σχεδον τζαμπα σε πολλα παλαιοβιβλιοπωλεια και οποιος θελει ας μου γραψει να του πω.

*

 

[BETTY BOOP]

είχα ένα τόμο με τίτλο ''Τα μικρά κλασσικά εικονογραφημένα παραμύθια'' (εκδόσεις Ατλαντίς-Πεχλιβανίδης) με τις ιστορίες:

-Το άσχημο παπί

-το μαγικό χαλί

-ο γάιδαρος τραγουδιστής

-το γυάλινο βουνό

-η χρυσή χήνα

-τα μαργαριτάρια της πριγκιποπούλας

-οι 3 νάνοι

-το χαμένο παιδί

-η πριγκίπισσα του φεγγαριού

-το χρυσόμαλλο δέρας

 

[LANTZOΪ]

μπορώ να πώ ότι τα έχω όλα...χωρίς να είμαι σίγουρος!!!

 

[Wally]

Αξιοζηλευτη και χρησιμη (ιδιαιτερα απο παιδαγωγικης αποψεως) συλλογη!

 

[Nemo]

Aπο ολα

http://www.mycomics.gr/classics/classics illustrated.htm

http://www.mycomics.gr/Klassica/Klassika A seira.html

,δεν μπορω να πω.

Aπο αυτα που ειχε το video ,τα ειχα ολα εκτος απο 3-4 .

Απο εγκυκλοπαιδικης αποψης ηταν θησαυρος και πολυ ευκολοδιαβαστα (εκτος απο 1-2

π.χ. ο Ερωτοκριτος λογω της γλωσσας που χρησιμοποιουσε στους διαλογους).

 

[Hrysaor]

Έχω πολλά αυτή τη στιγμή, δεν θυμάμαι αν τα έδινε η Καθημερινή ή άλλη εφημερίδα! Για μένα είναι το κόμικ με την μεγαλύτερη προσφορά όλων των εποχών! Διότι έδινε δουλειά και κίνητρο σε Έλληνες κομίστες να δημιουργούν, δημιούργησε τα ωραιότερα κόμιξ με Ελληνικά θέματα και θέματα εθνικής σημασίας!

-Αναφέρω ότι μάθαμε και απίστευτες αλήθειες που τις κρύβανε από τους Έλληνες, όπως ότι τον Ρήγα Φερραίο τον συνέλαβε Έλληνας και τον παρέδωσε σε Τούρκους για να τον σκοτώσουν, και μάλιστα ο Έλληνας της Βιέννης Οικονόμου, ίσως ο πλουσιότερος Έλληνας πριν από τον Ωνάση, ωστόσο αρκετά άπληστος για να προδώσει για λίγα λεφτουδάκια! Το έψαξα μετά και είδα ότι το κόμικ τελικά είχε δίκιο, και όχι τα βιβλία που κάναμε στο σχολείο! Επίσης επιννοούσαν και φανταστικά ονόματα για να έχουν οι ήρωες συντρόφους, έτσι αυτός που στραγγαλίστηκε στο ίδιο κελί με το Ρήγα Φερραίο αποκτά το όνομα Τσιφτετέλης!

-Άλλο ακραίο που θυμάμαι είναι ότι ο Μεγαλέξανδρος είχε και αδερφή την Γοργόνα!



-Βρήκα όλα τα τεύχη από το πρώτο ως το τελευταίο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, σχεδόν τζάμπα! Στο βιβλιοπωλείο Πρωτοπορεία! Δεν πήρα πολλά για να τα πάρει όποιος από τους συλλέκτες τα θέλει πιο πολύ από μένα! Άντε, βουρ! σημειωτέον ότι έχει τα τεύχη τόσο στην παλιά τους μορφή όσο και σε τόμους!

 

[Domenica]

Ανακαλυψα καπου αυτο που ελεγα παραπανω, στα βαθη της βιβλιοθηκης μιας θειας που της το χαρισα διοτι της θυμιζε τα παιδικα της χρονια. Προκειται για ενα καπως αστειο εθνικοπατριωτικο επος που λεγεται ᾽Ἠ ηρωιδα της ελληνικης επαναστασεως᾽᾽ απο το μυθιστορημα καποιου Στεφανου Ξενου, που εψαξα και βρηκα πως ηταν ενα απο τα μπεστ σελλερ του 19ου αιωνα! Ειχε συμπαθητικο σχεδιο ομως και ειναι σιγουρα καλτ αποκτημα.

Πρεπει να ειμαι η μονη που εβρισκα πως οι περισσοτερες διασκευες ειχαν δεκαδες ανακριβειες και λαθη παντως! Τα ιστορικα οπως ξαναειπα δεν μου πολυαρεσαν και η εικονογραφηση στα περισσοτερα μυθολογικα ηταν μαλλλον κακη. Ξεχωριζαν οι διασκευες των εργων του Σαιξσπηρ και τα κλασσικα περιπετειωδη με αγαπημενο το ᾽᾽Πνευμα της μποτιλιας᾽᾽ του Στηβενσον και τα ᾽᾽Μυστηρια των Παρισιων᾽᾽ του ᾽Ἐυγενιου Συη᾽᾽. Επισης καποιες διασκευες απο αρχαιες τραγωδιες ηταν καλες οπως η ᾽Ἰφiγενεια εν Ταυροις᾽᾽ και η ᾽Ἠλεκτρα᾽.

Θυμαμαι ομως πως δεν αναφεροταν τα ονοματα των εικονογραφων, κανω λαθος?

 

[Thor]

Συμφωνώ. Είχα μαζέψει πάνω από 100 αλλα στη μάχη τους με τα ποντίκια της αποθήκης ηττήθηκαν κατα κράτος. Δεν αναφερόταν σεναριογράφος ή σχεδιαστής, παρα μόνο ο συγγραφέας που έγραψε το βιβλίο (ο οποίος αν μπορούσε να δει το κόμικ δεν θα αναγνώριζε το έργο του σε πολλές περιπτώσεις). Αναγκαστικά η ιστορία συμπικνώνονταν για να χωρέσει τις περιορισμένες σελίδες του κόμικ όμως συχνα η διασκευή παραήταν βάρβαρη (σε σημείο που στην Παναγιά των Παρισσίων να έχει χαπι εντ). Σαν αμερικάνικο κόμικ η βάση είχε δωθεί σε διασκευές έργων αμερικάνων (ή γενικά αγγλόφωνων) συγγραφέων που σε πολλές περιπτώσεις ήταν άγνωστοι στην Ελλάδα. Όταν το σκεφτομαι τώρα μάλλον μου άρεσαν περισσότερο ιστορίες που δεν είχα διαβάσει ως τότε σε βιβλίο. Κάποιες από αυτές τις διάβασα αργότερα σε βιβλίο και έτσι γνώρησα συγγραφείς όπως ο Μέλβιλ, ο Σκοτ, ο Κόναν Ντόιλ, ο Κούπερ κα. Το σκίτσο διέφερε αρκετά από τεύχος σε τεύχος. Πέρα από τα αυθεντικά αμερικάνικα τεύχη υπήρχαν και τεύχη ελληνικής παραγωγής σε σενάριο του Ρώτα. Αυτά νομίζω ανέφεραν και σκιτσιγράφο, ήταν περισσότερο ιστορικά περιστατικά ή βιογραφίες (Διγενής Ακρίτας, Μ. Αλέξανδρος, Θησέας, Βασίλειος Β' ο Βουλγαροκτόνος κτλ) με συμπαθητικό σκιτσο (π.α.π.). Υπήρχαν και αντίστοιχα τεύχη αμερικάνικης προέλευσης (Κάστερ, Μιλ Χίκοκ, Μπουφαλο Μπιλ, Τσελίνι, Μάρκο Πολο).

Τέλη της δεκαετίας του 90 η Modern Times έκανε μια απόπειρα να τα επανεκδόσει (τα αυθεντικά τεύχη) αλλα όπως όλες τις οι απόπειρες στα κόμιξ τερματίστικε μετά από 2 περίπου χρόνια και καμιά 20 τευχη (αν θυμάμι καλά)

 

[Domenica]

Δηλαδη εννοεις πως ηταν μεταφρασεις απο αμερικανικα κομικς? Δεν το γνωριζα αυτο.

 

[Thor]

Ναι ήταν κυριώς μεταφρασμένα αμερικάνικα κόμιξ με ορισμένα πρωτότυπα ελληνικής παραγωγής

στο #26 λέω ότι όλα τα ελληνικά τεύχη ήταν σε σενάριο Β. Ρώτα. Αυτό είναι λάθος αν και αρκετά ήταν του Ρώτα υπήρξαν και άλλοι συγγραφείς

ένα ενδιαφέρον σχετικό άρθρο με αναφορές και στους δημιουργούς:

http://en.wikipedia.org/wiki/Classics_Illustrated

 

[marios_geo]

Γεια σας παιδιά,

είναι η πρώτη φορά που γράφψ στο forum. Ανακάλυψα αυτή την πολύ χρήσημη σελίδα.

[edit] copyrighted υλικό [/edit]

Ελπίζω να είναι συμβατή με τους κανονισμούς σας.

 

[D@redevil]

Καλώς μας ήρθες!

Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την καλή διάθεση να μοιραστείς μαζί μας το link, δυστυχώς όμως στο Retromaniax απαγορεύεται η άμεση / έμμεση διακίνηση copyrighted υλικού όπως ορίζεται από τους κανονισμούς.

 

[DINO]

Δεν τα αγόραζα φανατικά...

Ένα ενδιαφέρον εξωφυλλάκιον και από μένα, anyway:

 

[Mandrax-7]

Ήμουν από τους φανατικούς του είδους, πρέπει να έχω καμιά 150αριά, θυμάμαι κυκλοφορούσαν κάθε 2 εβδομάδες & την έστηνα στο περίπτερο μην τυχόν και χάσω το τεύχος.

Πριν 15 μέρες που κοίταξα στο πατάρι ήταν όλα εκεί στις κούτες τους.

 

[freaktmp]

Επειδη δυστυχως δεν υπαρχει πλεον καμια εικονα στο thread, ειπα να κανω και εγω την μικρη συνεισφορά μου.

Ημουν παρα πολυ μικρος οταν ειχαμε επισκεφτεί καποιους συγγενείς σε ενα απομακρυσμένο χωριο. Για να με κρατήσουν απασχολημένο, οι ανθρωποι μου εδωσαν δυο παλιούς φθαρμενους τομους Κλασσικα Εικονογραφημένα. Ηταν σαν κανενα αλλο comic που ειχα δει μεχρι τοτε και ξετρελάθηκα μαζι τους! Λιγο αργοτερα επισκέφτηκα μαζι με τους γονεις μου το βιβλιοπωλείο Ατλαντίς (Κοραη 8, Αθηνα). Δεν μπορω να ειμαι σιγουρος για τις αναμνησεις μου, αλλα στα παιδικα μου ματια ηταν μακράν το μεγαλύτερο βιβλιοπωλείο που ειχα δει ποτε και ενα μαγικο μερος γεματο ενα εκατομμύριο ενδιαφέροντα βιβλια και comics για να εξερευνησω. Τοτε μου ειχαν αγορασει καποιους ακομα φρεσκους, λαχταριστους τομους. Ακομα και οταν το ενδιαφερον μου εντοπιστηκε κυριως στα υπερηρωικα, παντα αγοραζα καποια κλασσικα εικονογραφημενα οταν τα έβρισκα.

Αφου πουλησα την συλλογη μου, απέκτησα ξανα το πιο αγαπημένο τευχος (που μεχρι τοτε ειχα σε τομο), "Η Μηχανη που Τρεχει Μεσα στα Χρονια" του H.G. Wells. Αρχική αμερικάνικη έκδοση 1956.

Εδω Β' Περιοδος, 21/10/1981, Εκδ "Ατλαντις - Μ. Πεχλιβανιδης και Σια" ΑΕ



Απ' οσο μπορω να καταλάβω, το βιβλιοπωλείο εχει μεταφερθεί και ειναι παρα πολυ μικρότερο. Δεν μπορεσα να βρω φωτογραφίες απο την αρχική τοποθεσία, ετσι για να επιβεβαιώσω/φρεσκαρω τις αναμνήσεις μου. Αν εχει κανεις ας ανεβασει.

Η αγαπη για το συγκεκριμένο τευχος, οδηγησε στην αγαπη για το βιβλιο και την εξαιρετικη ταινια του 1960.

 

[RIO]

Το έχω ακόμα το συγκεκριμένο τεύχος και πραγματικά ήταν και μένα το αγαπημένο μου.

 

[elephadas]

Τώρα το είδα αυτό το θέμα. Αν και δεν τα αγόραζα συστηματικά μικρός, τα διάβαζα μετά μανίας όπου τα έβρισκα και έκανα συχνά ανταλλαγές (προσωρινές) με συμμαθητές και φίλους, κι έτσι είχα διαβάσει πολλά. Και θυμάμαι και πολλά (όπως αυτό, με τη χρονομηχανή, αλλά ακόμη περισσότερο θυμάμαι την εικονογράφηση το "Ο άνθρωπος που γελά"). Θυμάμαι και τον Κουασιμόδο στην "Παναγία των Παρισίων" και την Εσμεράλντα και τον κούκλο με τα κουδουνάκια που δεν έπρεπε να χτυπήσουν.

Με φρίκη και καταισχύνη ομολογώ ότι πολλά από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας τα έχω "διαβάσει" μόνο σε αυτή τη μορφή. Όταν είδα πόσο ογκώδες ήταν το "Έγκλημα και τιμωρία" δεν τόλμησα να το ξεκινήσω, κι ενώ έχω αγοράσει τον Moby Dick δεν έχω καταφέρει να προχωρήσω πέρα από το "Call me Ishmael". Όπως είπε και ο Mark Twain, "A classic is something that everybody wants to have read and nobody wants to read.” Οπότε με τα κλασσικά εικονογραφημένα ικανοποιούσα και τα δύο κομμάτια του ορισμού

Τα ελληνικά ήταν πολύ κατώτερα από τα μεταφρασμένα ξένα και από ιστορίες (λίγα ήταν μεταφορά λογοτεχνικών έργων έστω και περιορισμένης αξίας) και από εικονογράφηση. Αλλά ο Μεγαλέξανδρος είχε πράγματι αδελφή τη Γοργόνα . Όχι στην ιστορία (η μόνη ιστορική αδελφή του που ξέρω ήταν η Θεσσαλονίκη κι αν είχε κι άλλες σίγουρα καμιά τους δεν θα λεγόταν Γοργόνα που ήταν αποτρόπαιο όνομα). Την είχε όμως στον θρύλο, και στα "Λόγια της πλώρης" και στον Καζαντζακικό "Καπετάν Μιχάλη"

 

[TZELASO]

Μα και σε αυτή την έκδοση των "Εικονογραφημένων", το όνομα της αδελφής του Μέγα Αλέξανδρου που αναφέρεται είναι Κυράνη. Σύμφωνα με τον θρύλο (έτσι όπως περιγράφεται στο εικονογραφημένο), η Κυράνη βρήκε το αθάνατο νερό και προσπάθησε να το πιει ο αδελφός της αλλά εκείνος μπέρδεψε τα ποτήρια και έτσι το αθάνατο νερό το ήπιε εκείνη. Ο Αλέξανδρος πέθανε κι εκείνη τρελάθηκε από την στεναχώρια και έπεσε στην θάλασσα. Ήταν όμως πια αθάνατη, οπότε δεν πνίγηκε, μόνο μεταμορφώθηκε στην γνωστή μας Γοργόνα που ρωτάει αιώνια τους ναυτικούς αν ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος. Έχω το τεύχος ακόμα στη Σκόπελο (δεν είναι το παλιό, αλλά κάποια επανέκδοση από κάποια εφημερίδα), αλλά δεν ξέρω με τον ρημαδοϊό, πότε θα αξιωθούμε να ξαναπάμε στο νησί.