Κράμερ εναντίον Κράμερ - Kramer VS Kramer (1979)

Clemence

RetroAdept
Joined
1 Αύγ 2009
Μηνύματα
1.017
Αντιδράσεις
176
δακρύβρεχτο και ίσως μπροστά απ΄την εποχή του στον προβληματισμό πάνω στο ποιος είναι ο πιο κατάλληλος γονιός για το παιδί στην περίπτωση διαζυγίου. μέρυλ στριπ και ντάστιν χόφμαν στα νιάτα τους. είχε κάνει αρκετό θόρυβο την εποχή της, το βρήκα λίγο κουρασμένο όταν το είδα ξανά πριν μερικά χρόνια.

 
Θρίαμβος το 1979-1980. Πολύ δυνατό δράμα, με θέμα που είναι πάντα ανοιχτό προς συζήτηση. Ο Ντάστιν Χόφμαν και η Μέριλ Στριπ είναι εξαιρετικοί, όπως πάντα. Πολύ καλός είναι και ο μικρός Τζάστιν Χένρι, που μετά χάθηκε.
 
εμενα μου αρεσει πολυ αυτη η ταινια,αν δεν κανω λαθος στο τελος το ζευγαρι ξανασμιγει,σωστα;
 
Με ειχαν παει και την ειχα δει στο σινεμα οταν βγηκε!
 
katerinak είπε:
εμενα μου αρεσει πολυ αυτη η ταινια,αν δεν κανω λαθος στο τελος το ζευγαρι ξανασμιγει,σωστα;


Δεν έχει happy end. Χωρίζουν τελικά.

Θυμάμαι την είδα σε βιντεοκασέτα όταν πρωτοβγήκε. Είχα ρίξει κλάμα μπόλικο... Εξαιρετικές ερμηνείες από Ντάστιν Χόφμαν και της  Μέριλ Στριπ όπως προείπε ο atanasio
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Kambia είπε:
Δεν έχει happy end. Χωρίζουν τελικά.Θυμάμαι την είδα σε βιντεοκασέτα όταν πρωτοβγήκε. Είχα ρίξει κλάμα μπόλικο... Εξαιρετικές ερμηνείες από Ντάστιν Χόφμαν και η Μέριλ Στριπ όπως προείπε ο atanasio
πότε βγήκε σε βίντεο??? κι εγώ έμεινα ότι εκείνη στο τέλος ξαναγύρισε μαζί του για χάρη του παιδιού! έλεγε κιόλα πως ο μικρός δεν μπορούσε να αποχωριστεί τα λουλουδάκια στην ταπετσαρία στο δωμάτιό του ή κάτι τέτοιο ...

κι εμένα η πρώτη μου έξοδος στο σινεμά, με δικούς μου ...
 
LoL με χτυπάει το Αλτσχάιμερ φαίνεται... Είχα μείνει με την εντύπωση οτι τελικά χωρίζουν :p

Το οτι την είδα σε βίντεο πάντως αυτό είναι σίγουρο :D (μέσα 10ετίας 80 ήταν)
 
Χωριζουν,δεν ξανασμιγουν αλλα του αφηνει το παιδι τελικα που ειναι ολο το point!
 
Aardvark είπε:
Χωριζουν,δεν ξανασμιγουν αλλα του αφηνει το παιδι τελικα που ειναι ολο το point!

Ναι, κι εγώ αυτό θυμάμαι !!! Ότι τελικά δεν ξανασμίγουν, αλλά η Μέριλ Στριπ αφήνει το παιδί στον μπαμπά του, παρόλο που η δικαστική απόφαση έκρινε ότι η επιμέλεια του παιδιού πρέπει να ανατεθεί στη μητέρα του !!! [δυστυχώς, κάναμε το ... ατόπημα να μαρτυρήσουμε το τέλος της ταινίας και αυτό ίσως δεν θα είναι καλό για όσους δεν την έχουν δει ... αν, πάντως, κρίνουν οι admins, μπορούν να διαγράψουν αυτά που πρέπει ;) ;) ... ] .....

Τώρα για την ταινία ... τι να λέμε τώρα ... υπέροχη, καταπληκτική, πολύ - πολύ ανθρώπινη .... Θυμάμαι ότι όταν την είχαν δει οι γονείς μου τη συζητούσαν για πολύ καιρό με άλλους οικογενειακούς μας φίλους [γενικά, είναι από τις ταινίες που συζητήθηκαν πάρα πολύ εδώ στην Ελλάδα] !!! Κι εγώ, επειδή ήμουν πολύ μικρούλης την εποχή που προβλήθηκε η ταινία [7-8 ετών] και, ακόμη, δεν με παίρνανε μαζί τους στο σινεμά οι γονείς μου για τέτοιες ταινίες, "έστηνα αυτί" στις συζητήσεις των μεγάλων και προσπαθούσα να "πλάσω με τη φαντασία μου" τι συνέβη ΄στην ταινία !!! Αλλά το χαρακτηριστικό της ταινίας είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, το εξής : Είναι, μεν, δραματική ταινία, αλλά το δράμα της είναι ... "ισορροπημένο", στο μέτρο που, πραγματικά, χρειάζεται για να περάσει το "μήνυμά" της !!! Είναι από τις ταινίες που σε κάνουν να κλάψεις, να συγκινηθείς, να προβληματιστείς, αλλά ... δεν σε ψυχοπλακώνουν !!! Συν το γεγονός ότι η ταινία είναι πλημμυρισμένη με μια διάχυτη αισιοδοξία και χαρά, η οποία οφείλεται - φυσικά - στην παρουσία του μικρού ξανθού γιου του ζευγαριού, του Μπίλυ !!! Ο μικρός ... σκέτη γλύκα, σε όποια σκηνή κι αν εμφανίσθηκε !!! Ιδίως, η σκηνή στο πάρκο, όπου ο Ντάστιν Χόφμαν μαθαίνει στον Μπίλυ να κάνει ποδηλατάκι [........] και τον αφήνει να κάνει τη βόλτα του [με τον ίδιο τρόπο που αφήνουμε από το χέρι μας ένα πουλί να πετάξει στον ουρανό] .... από τις ωραιότερες σκηνές που έχω δει σε ταινία [συν το γεγονός ότι έχει επενδυθεί με τη μουσική του Vivaldi ... ] ....
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Εξαιρετικη ταινια και παντιερα για τον ταλαιπωρημενο απο την κακουργα κοινωνια single parent των ᾽80ς! Ομοιοπαθης πατερας φιλης την εβαζε να το βλεπει κατα καιρους υποχρωτικα με την ατακα ᾽᾽Να, βλεπεις τι περναω για να σε μεγαλωσω!᾽᾽ ενω καπνιζε αναστεναζοντας (ο πατερας της οχι η φιλη). Πολυ τρυφερη και συγκινητικη οντως.

Εντυπωση ειχε κανει στην Ελλαδα ο χαρακτηρας της Μερυλ Στριπ που θεωρηθηκε στις συζητησεις αξια για να καει στην πυρα μετα απο φρικτα βασανιστηρια (᾽᾽Μανα ειναι αυτο το τερας?'') και αναρωτιοντουσαν ολοι γιατι ο Νταστιν Χοφμαν δεν της ειχε δωσει δυο αναποδες τοτε που επρεπε.
 
Domenica είπε:
Εντυπωση ειχε κανει στην Ελλαδα ο χαρακτηρας της Μερυλ Στριπ που θεωρηθηκε στις συζητησεις αξια για να καει στην πυρα μετα απο φρικτα βασανιστηρια (᾽᾽Μανα ειναι αυτο το τερας?'') και αναρωτιοντουσαν ολοι γιατι ο Νταστιν Χοφμαν δεν της ειχε δωσει δυο αναποδες τοτε που επρεπε.
Ωωω, όσο γι' αυτό .... έχει "μεγάλο μερίδιο ευθύνης" η ίδια η ταινία : Δεν μας διευκρινίζει "για ποιο λόγο χώρισε το ζευγάρι" ....
 
Λεει λεει ,η Μεριλ αισθανοταν παραμελημενη επειδη ο Νταστιν ασχολιοταν με την δουλεια του και εφυγε για να μην κανει κανενα κακο και να βρει τον εαυτο της!
 
Υπεροχη πραγματικα, αλλα τοσο στεναχωρη! Θυμαμαι να τη βλεπω πολυ μικρη και να μου δημιουργειται ψυχικο βαρος.

Καλα τι να πεις για τη Μεριλ Στριπ; Τα λογια φανταζουν περιττα παντοτε για αυτην την ηθοποιο. Εξαιρετος βεβαια και ο Χοφμαν!

Ακομα και τωρα παντως, δεν ξερω αμα θελω να την ξαναδω... Με βαραινει αρκετα εκεινη η πρωτη εντυπωση!
 
Αυτή η ταινία είναι αδύνατο να μη σε συγκινήσει. Και οι δύο ηθοποιοί πήραν πανάξια το Όσκαρ. Υποψήφια β γυναικείου ρόλου ήταν και η φίλη της Μέριλ Στριπ στην ταινία που τελικά παίρνει το μέρος του πατέρα βλέποντας τη σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα σε πατέρα-γιο.Πάρα πολλά τα μυνήματα που περναέι η ταινία για ένα θέμα που τριάντα χρόνια μετά ακόμα ΄τσουρουφλάει'.
 
Ξαναείδα την ταινία πολύ πρόσφατα (αίτημα της Mrs Vagbith επειδή δεν την είχε δει) και ισχυροποιήθηκε η άποψή μου οτι πρόκειται για εξαιρετική ταινία, χωρίς φανφάρες και "αμερικανιές". Τεράστιοι ηθοποιοί και ο Χόφμαν και η Στριπ, όντως ξενίζει - σοκάρει εμάς τους Έλληνες το πως είναι δυνατόν μια μάνα να αφήσει το παιδί της. Πρέπει όμως να λάβουμε υπόψιν οτι οι "δυτικοί" λαοί δεν έχουν τόσο ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς όπως οι μεσογειακοί λαοί. Το λέω αυτό επειδή έχω προσωπική εμπειρία, η γυναίκα ενός γνωστου μου, Ολλανδέζα, εδώ και 2 χρόνια έφυγε στην πατρίδα της αφήνοντας το τρίχρονο κοριτσάκι της στον άντρα της...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Πολύ ωραία ταινία την οποία είχαμε δει στο φροντηστήριο Αγγλικών. Το παιδάκι φοβερή ερμηνεία πρέπει να πω.
 
Πολύ καλή ταινία, με εξαιρετικές ερμηνείες!
 
Πολύ καλή ταινία, από την καλύτερη ( κατά την ταπεινή μου γνώμη), κινηματογραφική δεκαετία.
 
32.jpg
32.jpg
 
Πολύ καλή ταινία με φοβερές ερμηνείες κατά τη γνώμη μου
 
Πίσω
Μπλουζα