Λοιπόν, το περιοδικό αυτό εκδιδόταν (εκδίδεται ακόμα; δεν είμαι σίγουρος) μεταξύ τέλη των 80ς και αρχές των 90ς. Είχε μέσα διάφορα ρεπορτάζ τα οποία αναφέρονταν κυρίως στο μαθητόκοσμο (Γυμνασίων-Λυκείων) και στους στρατιώτες και φοιτητές των κολλεγίων τότε, της Κύπρου.
Το κυριότερο ατού του συγκεκριμένου περιοδικού ήταν τα μηνύματα και οι μικρές του αγγελίες. Εμείς που μεγαλώσαμε χωρίς να έχουμε κινητά (πωωω κι όμως!) πως θα λέγαμε στην γκόμενα που γνωρίζαμε στη disco ότι θέλαμε να ξαναβγούμε μαζί της; Με ένα μήνυμα στο Φλας

Ναι περιμέναμε για το επόμενο τεύχος (εβδομαδιαίο ήταν το περιοδικό) για να βγει η αγγελία, και μετά ακόμα μια βδομάδα για να δούμε πρώτα αν η κοπέλα διάβασε το μήνυμα. και δεύτερο αν απάντησε!
Επίσης, μιας και το περιοδικό έβγαινε ένα καιρό που στην Κύπρο είχαμε δεν είχαμε ιδιωτικούς ραδιοσταθμούς, γράφαμε μηνύματα με αφιερώσεις μέσα. Επίσης, οι εκδότες έβρισκαν παιδιά από τα διάφορα γυμνάσια-λύκεια, τους έχριζαν ανταποκριτές, και δημοσίευαν τα νέα των εν λόγω γυμνασίων-λυκείων που έπερναν από τους ανταποκριτές τους! Ένα εύκολο κόλπο για να πείσεις περισσότερους μαθητές να αγοράσουν το περιοδικό σου
Το περιοδικό αυτό λοιπόν δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο, αλλά από συναισθηματικής πλευράς αξίζει πολλά στους ομοέποχους μου, αφού εκεί μέσα μαθαίναμε για τα όποια in πράγματα, το Top 20 και για το τι θέλουν οι συμμαθητές/συμμαθήτριες μας από μιά ώριμη γυναίκα/ώριμο άντρα
Αυτό, εν ολίγης, ήταν το Φλας, και αφού βρήκα κάτι παλιά τεύχη και θυμήθηκα τα μαθητικά τα χρόνια (και το άσμα) :

είπα να ρωτήσω μην τυχόν το θυμάται και κανείς άλλος...