Κυριακή στο θέατρο (παιδικές παραστάσεις - κλήρωση λαχνού)

[krios]

Την Κυριακή θα σε πάω στο θέατρο... Άκρως δελεαστικό, όπως και το: θα σε πάω σινεμά! Δεκαετία 70. Θέατρο λοιπόν! Το περίμενα πως και πως. Η μαμά να παίρνει τα ξαδέρφια μου, εμένα και κάποιο γειτονόπουλο και αφού μας έδινε τις αναμενόμενες οδηγίες εσύ έλα από δω, εσύ πιάσε το χέρι της ξαδέρφης σου, εσύ από κει, αν δείτε το δάσκαλο ή τον παπά να του φιλήσετε το χέρι κλπ μας πήγαινε στο θέατρο της γειτονιάς. Σημειωτέον πως καλό θα ήταν να φοράμε την ποδιά μας αλλά εμείς δεν τη φοράγαμε. Πολύ όμορφα όλα - κυρίως που τέλειωνε η προσμονή και επιτέλους η υπόσχεση θα γινόταν πραγματικότητα - ωραίες παιδικές παραστάσεις (καμία δε θυμάμαι - ίσως επειδή ήμουν κοντή και δεν έβλεπα πολύ καλά τη σκηνή, σίγουρα έβλεπα τέλεια το μπροστινό κεφάλι ίσως πάλι πως δεν μου έκαναν και τρομερή εντύπωση - αλλά θυμάμαι πως πολύ μου άρεσε ως γεγονός) και στο τέλος ... αχ στο τέλος η κλήρωση με τα δώρα! Ναι υπήρχαν δώρα! Το κάθε εισιτήριο είχε ένα νούμερο και μετά την παράσταση γινόταν κλήρωση. Όπως καταλαβαίνετε έπεφτε πολύ προσευχή: Κάνε Θεούλη μου να κερδίσω και τι στον κόσμο... Και ξαφνικά μέσα στο καρδιοχτύπι ακούω το 175 κερδίζει μια μπάλα! και τη μητέρα μου να λέει κέρδισε ο Γιωργάκης (το γειτονόπουλο δηλαδή που είχαμε πάρει μαζί μας) Τιιιιιιιιιιιιιιιι; γκάριξα και άρχισα να ουρλιάζω πως η μπάλα ήταν δική μου και σιγά μην ήταν ο λαχνός-εισιτήριο του Γιωργάκη και πού το ήξερε η μάνα μου αφού είχε όλους τους λαχνούς στο χέρι εκείνη κι όχι εμείς το κάθε παιδάκι το δικό του; Και δε φτάνει που τον είχαμε πάρει μαζί θα κέρδιζε κι από πάνω; ( #) αυτά για να δείτε τι καλό κοριτσάκι και αρίστου χαρακτήρος ήμουν! ) Φυσικά την πήρα και για να μην κλαίει ο Γιωργάκης που ήταν απόλυτα πεπεισμένος πως αδικήθηκε του αγόρασε η μάνα μου μια μπάλα από το ψιλικατζίδικο. Αυτά ως εμπειρία, θεωρώ πως είναι πολύ χρήσιμο και το θέατρο ως εκπαιδευτικό μέσον και θα ήθελα να μου πείτε αν πηγαίνατε κι εσείς με τους γονείς σας τις Κυριακές τα πρωινά στο θέατρο. Κι αν γίνονταν κληρώσεις φυσικά

 

[Juanita]

Δεν τα θυμάμαι, λέει;;;; :


Εγώ ήμουν από τα πλέον άτυχα παιδάκια (της παραπάνω.... ομηγύρεως). Ποτέ μα ποτέ δε θυμάμαι να κέρδισα κάτι σε αντίθεση με την αδερφή μου που πάντα γύρναγε με κάτι στο χέρι...


Απ΄όλα όσα είχε κερδίσει κατά καιρούς, το μόνο που μου άρεσε και ήθελα να της το αρπάξω ήταν μιά κοκκινόμαυρη πασχαλίτσα για καρφίτσες... Ακόμη τη θυμάμαι να ξεροσταλιάζει πάνω στο μικρό κομοδίνο που από το βάρος όλων εκείνων των αηδι... εμμμ... :xm: χρηστικών που το στόλιζαν κόντευε να κλατάρει...

 


Εννοείται πως από θέατρο ούτε εγώ θυμάμαι καμιά παράσταση γιατί την ώρα εκείνη τσάκιζα σακούλες με πατατάκια, σοκολάτες και διάφορα άλλα τρόφιμα υψηλής διατροφικής αξίας...

 


Ανάλογα με τα δώρα που κερδίζαμε, είχαμε κατατάξει τα παιδικά θέατρα (συνήθως κινηματογράφοι ή κέντρα διασκέδασης) σε γουρλούδικα και μη...


Το Νο 1 ήταν του "Καλαμπόκα" κάτω από το σταθμό των Άνω Πατησίων, και όποτε τύχαινε να πηγαίνουμε εκεί ήταν η καλύτερή μας!!!

 

[zouzou]

Εγώ ως μικρή πήγαινα Σινεάκ όπου έβλεπα διάφορα κινούμενα και όχι μόνο και στο τέλος συνήθως μας δίνανε κάτι χειροτεχνίες με Καραγκιόζη.

Θέατρο θυμάμαι μόνο μία παράσταση της Καλογεροπούλου. Δυστυχώς δε θυμάμαι τίτλο αλλά δεν μπορώ να πω ότι με είχε ενθουσιάσει. Ήταν με δύο αδέρφια που παίζανε στο δωμάτιό τους και τα σκηνικά γενικώς ήταν πολύ φτωχά, κάτι κύβοι ξύλινοι που τους άλλαζαν σε κρεβάτια ή κάτι τέτοιο. Αν θυμάται κανείς κάτι...

Κλασσικά πάντα στο θέατρο, γρανίτα φράουλα!

 

[BETTY BOOP]

παιδικες θεατρικές παραστάσεις που εχω δει

-''Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας'' του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ στο θέατρο Μουσούρη στο κέντρο της Αθήνας, την περίοδο 1990-1991, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Καλατζόπουλου.

Μερικοί από τους ηθοποιούς της παραστασης εκεινης ήταν η Βάσω Γουλιελμάκη, ο Βασίλης Καίλας και ο Γιάννης Καλατζόπουλος.

Πολύ αμυδρα θυμαμαι οτι η παρασταση εκεινη ηταν Κυριακη πρωι, για τα παιδια...

-Αντζελινα η Σταχτοπουτα

παιδικη σκηνη του Εθνικου Θεατρου

περιοδος 1992-1993

http://www.nt-archive.gr/playDetails.aspx?playID=23

-Η ωραια κοιμωμενη

παιδικο στεκι του Εθνικου Θεατρου

περιοδος 1995-1996

http://www.nt-archive.gr/playDetails.aspx?playID=184

-''Ειρηνη'' του Αριστοφανη

Θεατρο Τζενη Καρεζη

περιοδος 1993-1994

- ''Κοππέλια'' της Καρμεν Ρουγγερη

παιδικο στεκι του Εθνικου Θεατρου

περιοδος 1996-1997

http://www.nt-archive.gr/playDetails.aspx?playID=224

Φανατική θεατρόφιλη, μου άρεσαν οι παραστάσεις...

Δεν θυμαμαι ομως αν υπηρχε κληρωση με δωρα μετα από καθε παρασταση...λογικα κατι θα υπηρχε...

Απο λιχουδιες στο διαλειμμα της παραστασης θυμαμαι γρανιτα φραουλα σε πλαστικο ποτηρακι, ποπ κορν, πατατακια/γαριδακια, σοκολατες/σοκοφρετες, αναψυκτικα/χυμοι...

τωρα ειδα οτι εκανα ενα μικρο λαθος με τη χρονολογικη σειρα των θεατρικων παραστασεων που εχω καταχωρησει...

παντα μου αρεσε να αγοραζω απο το κυλικειο του θεατρου διαφορες λιχουδιες, ασχετα αν αυτες οι λιχουδιες ηταν απαγορευμενες στο σπιτι λογω...του οτι ηταν υψηλης διατροφικης αξιας...οπως ειπωθηκε σε παραπανω post.

τοτε βεβαια δεν γνωριζα ηθοποιους και πηγαινα στο θεατρο για την παρασταση και οχι ''για να δω τον α' ή β' ηθοποιο που μου αρεσει''...